Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 120 poz. 1254

Na podstawie art. 20 ust. 3 i art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki przyznawania lokali mieszkalnych lub tymczasowych kwater funkcjonariuszom celnym przeniesionym do pełnienia służby w innej miejscowości, z której dojazd jest znacznie utrudniony;

2) wysokość świadczeń związanych z przeniesieniem funkcjonariusza do pełnienia służby w innej miejscowości;

3) szczegółowe warunki zwrotu kosztów przeniesienia, w tym kosztów podróży;

4) wysokość, warunki przyznawania i zwracania równoważnika pieniężnego, wzory wymaganych dokumentów, podmioty właściwe do jego przyznawania i wypłaty lub odmowy przyznawania, a także sposób postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania.

2. Za miejscowość pobliską uważa się miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi środkami transportu, przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe.

3. W przypadku gdy z miejscowości, o których mowa w ust. 2, istnieją różne możliwości dojazdu, do obliczenia czasu dojazdu przyjmuje się czas jazdy ze stacji (przystanku) o najdogodniejszym połączeniu.

1) uzyskane w wyniku własnej działalności inwestycyjnej;

2) uzyskane od terenowych organów administracji rządowej lub samorządowej;

3) wynajęte lub zakupione na potrzeby Służby Celnej.

1) pokój w lokalu mieszkalnym, z dostępem do urządzeń sanitarnych znajdujących się w lokalu;

2) pokój w hotelu;

3) pokój gościnny w budynku przeznaczonym na cele służbowe.

2. Tymczasową kwaterę przyznaje się:

1) funkcjonariuszowi przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości, oczekującemu na lokal mieszkalny;

2) funkcjonariuszowi przeniesionemu czasowo do pełnienia służby w innej miejscowości.

3. Przyznany lokal mieszkalny lub tymczasowa kwatera powinny znajdować się w należytym stanie technicznym i sanitarnym.

4. Okres oczekiwania na przyznanie lokalu mieszkalnego nie powinien przekroczyć roku.

5. Lokalu mieszkalnego, tymczasowej kwatery lub równoważnika pieniężnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej on sam lub członek jego rodziny, o którym mowa w § 7, posiada lokal mieszkalny odpowiadający normom, o których mowa w § 8 ust. 2.

6. Lokal mieszkalny, tymczasową kwaterę lub równoważnik pieniężny przyznaje się po złożeniu przez funkcjonariusza oświadczenia, zwanego dalej „oświadczeniem mieszkaniowym". Wzór oświadczenia mieszkaniowego określa załącznik do rozporządzenia.

7. Funkcjonariusz składa kierownikowi urzędu, do którego został przeniesiony, oświadczenie mieszkaniowe, dwa razy w roku, według stanu na ostatni dzień pierwszego i czwartego kwartału, w terminie 14 dni po upływie tych kwartałów.

1) małżonka;

2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie) pozostające na jego utrzymaniu, jeżeli nie ukończyły 25 lat życia, a także bez względu na wiek, jeżeli są to dzieci, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny na podstawie przepisów odrębnych;

3) rodziców funkcjonariusza i jego małżonka, będących na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli, ze względu na wiek albo niepełnosprawność, albo inne okoliczności, są niezdolni do samodzielnego utrzymania; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające.

2. Norma ustalona dla funkcjonariusza oraz każdego członka rodziny, wynosi od 7 do 10 m² powierzchni mieszkalnej, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. Bezdzietnemu małżeństwu przysługuje dodatkowo jedna norma.

4. Funkcjonariuszowi celnemu nieposiadającemu rodziny przyznaje się lokal o powierzchni mieszkalnej od 14 do 20 m².

5. W razie zbiegu uprawnień funkcjonariusza i członków rodziny do norm z różnych tytułów, uwzględnia się normy tylko z jednego tytułu.

2. Kierownik urzędu może przyznać funkcjonariuszowi, jeżeli wyrazi na to zgodę, lokal o powierzchni mieszkalnej większej od przysługującej zgodnie z normami, gdy brak jest możliwości przyznania lokalu zgodnie z obowiązującymi normami.

2. Ustalony w umowie czynsz najmu lokalu mieszkalnego oraz opłaty związane z eksploatacją tego lokalu opłaca funkcjonariusz celny.

3. Koszty zakwaterowania w tymczasowej kwaterze ponosi urząd, do którego funkcjonariusz został przeniesiony.

1) nie utracił lub nie zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery, o których mowa w § 5 ust. 5;

2) nie odmówił bezzasadnie przyjęcia lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery, które odpowiadały przysługującym mu normom oraz znajdowały się w należytym stanie technicznym i sanitarnym.

1) dla funkcjonariusza przenoszącego się z co najmniej jednym członkiem rodziny – 14,40 zł;

2) dla pozostałych funkcjonariuszy – 7,20 zł.

2. Wypłaty równoważnika pieniężnego dokonuje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz pełni służbę, w terminie 14 dni po upływie miesiąca, za który równoważnik pieniężny przysługuje.

1) podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu mieszkaniowym, mających wpływ na powstanie uprawnienia do wypłaty równoważnika pieniężnego lub na jego wysokość;

2) niewykonania obowiązku, o którym mowa w § 17;

3) zaistnienia innych okoliczności, uzasadniających zwrot nienależnie otrzymanego równoważnika pieniężnego.

2. W razie nienależnego pobrania przez funkcjonariusza równoważnika pieniężnego lub pobrania go w nadmiernej wysokości, kierownik urzędu, o którym mowa w § 16, zobowiązuje funkcjonariusza celnego do jego zwrotu.

1) zwrot kosztów podróży jego i członków rodziny;

2) diety dla niego i członków rodziny;

3) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1, zwraca urząd, do którego funkcjonariusz został przeniesiony.

2. W przypadku wykorzystania przez funkcjonariusza w podróży samochodu, stanowiącego jego własność lub członka rodziny, zwrot kosztów podróży następuje na podstawie przepisów określających zasady dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów, niebędących własnością pracodawcy.

2. Wysokość i wypłata diet dla funkcjonariusza następuje na podstawie przepisów określających wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

3. Diety dla członków rodziny wynoszą 75% diet przysługujących funkcjonariuszowi.

2. Zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego następuje na podstawie przedstawionych rachunków lub biletów bagażowych.

1) jednorazowy zwrot kosztów podróży funkcjonariusza do miejsca pełnienia służby;

2) diety;

3) dodatek za rozłąkę;

4) zwrot kosztów przejazdu, raz w miesiącu, środkiem transportu określonym przez kierownika urzędu, do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem, w celu odwiedzenia członków rodziny.

2. Przepisy § 19 ust. 2 oraz § 20 i 21 stosuje się odpowiednio.

2. Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2) pobytu w szpitalu;

3) zwolnień od służby bez prawa do uposażenia;

4) urlopu wypoczynkowego lub zdrowotnego;

5) podróży służbowej, z tytułu której funkcjonariusz otrzymał diety w pełnej wysokości;

6) pobytu u członków rodziny, w miejscu stałego zamieszkania w ramach odwiedzin, o których mowa w § 23 ust. 1 pkt 4.

2. Wypłaty równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, dokonuje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz pełni służbę, na dzień wejścia w życie rozporządzenia.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 maja 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 106, poz. 1119).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz.1271, z 2003 r. Nr 120, poz. 1122, Nr 137, poz. 1302, Nr 199, poz. 1934 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 18 maja 2004 r. (poz. 1254)