REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 114 poz. 1194
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 18 maja 2004 r.
w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne
Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 189, poz. 1850) zarządza się, co następuje:
1) udzielanej w sektorze górnictwa i budownictwa okrętowego;
2) udzielanej dla działalności związanej z eksportem, jeżeli pomoc jest bezpośrednio związana z ilością eksportowanych produktów, utworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;
3) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej.
2. Przez podwyższone koszty zatrudniania osób niepełnosprawnych rozumie się:
1) obciążenia wynikające z niższej wydajności pracy:
a) zwiększony czas wykonywania czynności pracy przez zatrudnione osoby niepełnosprawne,
b) dodatkowy urlop wypoczynkowy i skrócony czas pracy,
c) zwolnienia od pracy w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym,
d) 15-minutowa przerwa w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek,
e) zwolnienia od pracy w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy,
f) zwiększona absencja chorobowa,
g) zwiększone zużycie materiałów i surowców,
2) koszty zatrudniania pracowników dotyczące czasu przeznaczonego wyłącznie na pomoc w pracy pracownikowi lub pracownikom niepełnosprawnym,
3) koszty adaptacji pomieszczeń
– które są kosztami dodatkowymi względem kosztów, które przedsiębiorca poniósłby, jeżeli zatrudniałby pracowników niebędących osobami niepełnosprawnymi, przez każdy okres, przez który pracownik lub pracownicy niepełnosprawni są w rzeczywistości zatrudniani.
3. W przypadku pracodawcy, o którym mowa w § 1, prowadzącego zakład pracy chronionej, zatrudniającego co najmniej 50 % pracowników zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, przez podwyższone koszty zatrudniania osób niepełnosprawnych rozumie się dodatkowo koszty:
1) budowy, instalacji lub rozbudowy danego zakładu,
2) administracyjne,
3) transportowe
– które wynikają z zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
4. Koszty, o których mowa w ust. 2 i 3, przedsiębiorca wylicza w odniesieniu do każdej zatrudnionej osoby niepełnosprawnej, której dotyczą podwyższone koszty.
1) 130 % najniższego wynagrodzenia – w przypadku osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
2) 110 % najniższego wynagrodzenia – w przypadku osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
3) 50 % najniższego wynagrodzenia – w przypadku osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności,
oraz 100 % kwoty odpowiadającej należnej od pracodawcy składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe od wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, nie więcej jednak niż 100 % rzeczywistych podwyższonych kosztów zatrudniania osoby niepełnosprawnej, o których mowa w § 3 ust. 2 i 3.
2. W przypadku osób niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz niewidomych, maksymalną intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3, zwiększa się o 75 % najniższego wynagrodzenia.
3. Maksymalna intensywność pomocy nie może przekroczyć 100 % kosztów płacy zatrudnionej osoby niepełnosprawnej.
4. Przez najniższe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się najniższe wynagrodzenie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
2. Pomoc, o której mowa w rozporządzeniu, może być udzielana łącznie z pomocą na zatrudnienie oraz inną pomocą w rozumieniu art. 87 (1) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, jak i z innym wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, i nie może ona łącznie przekroczyć 100 % kosztów zatrudnienia w okresie, na jaki osoby niepełnosprawne zostały faktycznie zatrudnione.
3. Pomoc, o której mowa w rozporządzeniu, może być udzielana przedsiębiorcy, jeżeli w okresie kolejnych 3 lat uzyskał on pomoc, o której mowa w rozporządzeniu, nieprzekraczającą równowartości 15 mln euro brutto.
2. Warunkiem udzielenia pomocy jest zobowiązanie się przedsiębiorcy do rozliczenia przyznanej pomocy po przekazaniu, w terminie do dnia 15 lutego roku następującego po roku sprawozdawczym, organowi udzielającemu pomocy zbiorczej informacji, w formie oświadczenia, o wysokości faktycznie poniesionych przez przedsiębiorcę w okresie sprawozdawczym podwyższonych kosztów zatrudniania osób niepełnosprawnych, wynikających z:
1) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. a, obliczonych jako wyrażona w procentach różnica między obowiązującą w przedsiębiorstwie ustaloną dla pracownika nie będącego osobą niepełnosprawną minimalną produktywnością dla danej czynności lub zespołu czynności w określonej jednostce czasu a rzeczywistą produktywnością zatrudnionej osoby niepełnosprawnej wykonującej tę czynność lub te czynności w tej samej jednostce czasu;
2) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. b, obliczonych na podstawie liczby nieprzepracowanych dni w okresie sprawozdawczym proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy zatrudnionych osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
3) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. c, obliczonych na podstawie liczby nieprzepracowanych dni w okresie sprawozdawczym proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy zatrudnionych osób niepełnosprawnych;
4) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. d i e, obliczonych jako ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy;
5) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. f, obliczonych jako wyrażona w procentach różnica między średnią w danym okresie sprawozdawczym absencją chorobową pracowników niebędących osobami niepełnosprawnymi a rzeczywistą absencją pracownika niepełnosprawnego w tym samym okresie sprawozdawczym;
6) obciążeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1 lit. g, obliczonych jako wyrażona w procentach różnica między obowiązującym w przedsiębiorstwie maksymalnym zużyciem surowców lub materiałów dla wykonania określonej czynności lub zespołu czynności a rzeczywistym zużyciem surowców lub materiałów przez zatrudnione osoby niepełnosprawne wykonujące tę czynność lub zespół czynności;
7) kosztów, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 2, stanowiących koszty zatrudnienia pracowników dotyczące czasu przeznaczonego wyłącznie na pomoc w pracy pracownikowi lub pracownikom niepełnosprawnym;
8) kosztów, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 3, obliczonych jako różnica między poniesionymi kosztami adaptacji pomieszczeń stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności zatrudnionych pracowników a kosztami adaptacji pomieszczeń, które byłyby poniesione w przypadku pracowników niebędących osobami niepełnosprawnymi;
9) kosztów, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 1 i 2, obliczonych jako różnica między kosztami poniesionymi w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych a kosztami, które byłyby poniesione w przypadku, gdyby takie osoby nie były zatrudniane;
10) kosztów, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 3, stanowiących koszty dowożenia lub dojazdu pracowników niepełnosprawnych.
3. Warunkiem udzielenia pomocy jest zobowiązanie się przedsiębiorcy do przechowywania przez okres 10 lat dokumentacji pozwalającej na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia.
4. Wzór zbiorczej informacji, o której mowa w ust. 2, stanowi załącznik do rozporządzenia.
5. Jeżeli pomoc została wypłacona przedsiębiorcy w wysokości wyższej od należnej, przedsiębiorca informuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o wysokości nienależnie pobranej kwoty pomocy oraz dokonuje zwrotu tej kwoty nie później niż do dnia 15 lutego roku następującego po roku, w którym pomoc ta została udzielona.
Prezes Rady Ministrów: M. Belka
|
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115, Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 86, poz. 789, Nr 128, poz. 1176 i Nr 217, poz. 2125 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535 i Nr 91, poz. 870.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz.1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2262 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1001.
Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 18 maja 2004 r. (poz. 1194)
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 19 maja 2004 r.
- Data ogłoszenia: 2004-05-19
- Data wejścia w życie: 2004-05-19
- Data obowiązywania: 2004-12-15
- Dokument traci ważność: 2007-02-23
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 października 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 grudnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA