REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 106 poz. 1132

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 42d ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa sposób ustalania tożsamości i miejsca stałego zamieszkania faktycznych odbiorców, w celu umożliwienia podmiotom wypłacającym dokonywania identyfikacji faktycznych odbiorców przychodów (dochodów), o których mowa w art. 42c ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.

1. Podmiot wypłacający przychody (dochody), o których mowa w art. 42c ust. 5 ustawy, ustala tożsamość faktycznego odbiorcy w zakresie:

1) imienia i nazwiska, adresu zamieszkania:

a) na podstawie przedstawionego przez faktycznego odbiorcę paszportu albo urzędowego dokumentu stwierdzającego tożsamość lub

b) w przypadku gdy adresu zamieszkania nie można ustalić na podstawie dokumentów, o których mowa w lit. a – na podstawie jakiegokolwiek innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;

2) numeru identyfikacji podatkowej, jeśli numer taki został nadany przez państwo członkowskie, w którym faktyczny odbiorca ze względu na miejsce zamieszkania podlega opodatkowaniu od całości dochodów:

a) na podstawie paszportu albo urzędowego dokumentu stwierdzającego tożsamość przedstawionego przez faktycznego odbiorcę lub

b) w przypadku gdy numeru identyfikacji podatkowej nie można ustalić na podstawie dokumentów, o których mowa w lit. a – na podstawie jakiegokolwiek innego dokumentu potwierdzającego tożsamość lub zaświadczenia o miejscu zamieszkania do celów podatkowych (certyfikatu rezydencji) wydanego przez właściwy organ podatkowy.

2. W przypadku nienadania numeru identyfikacji podatkowej lub niezamieszczenia go w żadnym z dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, tożsamość faktycznego odbiorcy uzupełnia się o datę i miejsce jego urodzenia, ustalone na podstawie paszportu lub urzędowego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

§ 3.

Podmiot wypłacający ustala państwo lub terytorium, w którym faktyczny odbiorca posiada stałe miejsce zamieszkania:

1) na podstawie adresu zamieszkania uzyskanego zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 lub

2) w przypadku gdy faktyczny odbiorca przedstawiający paszport lub inny urzędowy dokument stwierdzający tożsamość wydany przez organy państwa lub terytorium, o których mowa w art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy, deklaruje, iż ze względu na miejsce zamieszkania podlega opodatkowaniu od całości dochodów w innym państwie lub terytorium, niż określone w art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy – na podstawie przedstawionego przez niego zaświadczenia o miejscu zamieszkania do celów podatkowych (certyfikat rezydencji) wydanego przez właściwy organ podatkowy zadeklarowanego państwa lub terytorium. W przypadku nieprzedstawienia certyfikatu rezydencji, podmiot wypłacający uznaje, iż państwem (terytorium), w którym faktyczny odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania, jest państwo (terytorium), które wydało paszport lub inny urzędowy dokument tożsamości.

§ 4.

W odniesieniu do przychodów (dochodów) wypłaconych lub postawionych do dyspozycji faktycznemu odbiorcy na podstawie umów zawartych przed dniem 1 stycznia 2004 r., podmiot wypłacający przychody (dochody), o których mowa w art. 42c ust. 5 ustawy, może ustalić, na podstawie posiadanych informacji, tożsamość faktycznego odbiorcy wyłącznie w zakresie imienia, nazwiska oraz adresu zamieszkania.

§ 5.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2005 r.

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie dokonuje częściowej transpozycji dyrektywy 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (Dz. Urz. WE L 157 z 26.06.2003 r.).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894 i Nr 99, poz. 1001.

[1] § 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu ustalania tożsamości i miejsca stałego zamieszkania faktycznych odbiorców (Dz.U. Nr 283, poz. 2826). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 2004 r.

Metryka