Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 103 poz. 1083

Na podstawie art. 77 ust. 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535, Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1002) zarządza się, co następuje:

1) startową lub za lądowanie – związaną z udostępnieniem urządzeń oraz wykonywaniem czynności niezbędnych dla zapewnienia wykonania operacji startu lub lądowania statku powietrznego;

2) pasażerską – związaną z udostępnieniem i utrzymaniem budynków dworców pasażerskich oraz urządzeń w nich się znajdujących;

3) postojową – związaną z udostępnieniem miejsc parkingowych lub hangarów oraz ich oświetleniem;

4) towarową – związaną z udostępnieniem i utrzymaniem budynków dworców towarowych oraz urządzeń w nich się znajdujących, wykorzystywanych przy przewozie ładunków.

2. Zakres i warunki świadczenia usług standardowych i dodatkowych objętych opłatami lotniskowymi określa i podaje do publicznej wiadomości zarządzający lotniskiem użytku publicznego.

3. Opłaty lotniskowe określa się w walucie obowiązującej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) zapewniający łatwość naliczenia należności z tytułu tych opłat;

2) umożliwiający sprawdzenie przez użytkowników lotniska poprawności naliczonej należności, o której mowa w pkt 1;

3) zapewniający zachowanie zasady niedyskryminacji;

4) zapewniający stabilność tych opłat w roku kalendarzowym, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków zaistnienia nieprzewidzianych zdarzeń, niezależnych od zarządzającego lotniskiem, a wpływających znacząco i bezpośrednio na poziom kosztów jednostkowych świadczonych usług i udostępnianych urządzeń;

5) niezniechęcający użytkowników lotniska do korzystania z usług i urządzeń;

6) uwzględniający zarobkowy cel działania przedsiębiorstwa oraz wysokość opłat lotniskowych pobieranych w państwach członkowskich Unii Europejskiej za odpowiednie usługi i urządzenia.

2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego, z zachowaniem zasad jawności i dostępności oraz zasad, o których mowa w ust. 1, może udzielać rabatów i zniżek od ustalonych opłat lotniskowych, jeżeli nie spowoduje to podwyższenia opłat lotniskowych ponoszonych przez podmioty niekorzystające z tych rabatów i zniżek.

2. Podstawę do ustalania wysokości opłat lotniskowych stanowią koszty poniesione w roku sprawozdawczym poprzedzającym rok, w którym zmieniona opłata jest wprowadzana.

1) bezpośrednie koszty operacyjne utrzymania i eksploatacji lotniska;

2) koszty pośrednie, w tym koszty administracyjne;

3) koszty infrastruktury, w tym koszt amortyzacji oraz rozpoczętych inwestycji;

4) koszty finansowe.

2. Opłaty lotniskowe, o których mowa w § 2, powinny uwzględniać koszty usług i urządzeń niezbędnych do wykonania operacji lotniczych, z zapewnieniem odpowiedniego standardu bezpieczeństwa i jakości obsługi, a w szczególności koszty zapewnienia oświetlenia i wykorzystania pomocy nawigacyjnych dla wykonania operacji startu i lądowania, a także niezbędnego działania służb ratowniczych tego lotniska, w tym straży pożarnej i służb ratownictwa medycznego, niezależnie od rzeczywistego wykorzystania tych usług, służb i urządzeń.

3. Przy ustalaniu wysokości opłat lotniskowych, o których mowa w § 2, można uwzględnić konieczność zgromadzenia środków własnych na finansowanie długoterminowych przedsięwzięć inwestycyjnych o dużej skali.

4. Opłaty lotniskowe, o których mowa w § 2, ustala się na podstawie prawidłowej ewidencji i podziału kosztów bezpośrednich i pośrednich oraz związanych z nimi przychodów na poszczególne rodzaje usług, za które pobierane są opłaty lotniskowe, oraz na pozostałą działalność. Podział kosztów pośrednich powinien być dokonywany przy wykorzystaniu jasno określonych współczynników, tak aby uniknąć nadmiernego obciążania tymi kosztami działalności, z tytułu której pobierane są opłaty lotniskowe.

2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić:

1) opłatę za lądowanie, która obejmuje również start statku powietrznego;

2) opłatę startową, która obejmuje również lądowanie statku powietrznego;

3) odrębną opłatę startową oraz opłatę za lądowanie statku powietrznego.

3. Przy określaniu kosztów bezpośrednich stanowiących podstawę do ustalania opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się uzasadnione koszty utrzymania części lotniczej lotniska, a w szczególności koszty:

1) stałego utrzymywania dróg startowych i dróg kołowania wraz z systemem urządzeń z nimi związanych w stanie pozwalającym na ich bezpieczne wykorzystywanie oraz pozostawanie w stanie gotowości świadczenia usług, za które pobierane są opłaty;

2) zabezpieczenia pola wzlotów i pola manewrowego statków powietrznych obejmującego w szczególności utrzymanie, ogrodzenie, meliorację, oświetlenie, konserwację, ochronę oraz zapewnienie bezpieczeństwa;

3) utrzymania i zabezpieczenia oświetlenia płyt postojowych dla statków powietrznych i ich udostępnienia na czas niezbędny do wykonania czynności serwisowych i ładunkowych, w części nieobjętej opłatą za parkowanie;

4) zabezpieczenia przeciwpożarowego i ratownictwa medycznego operacji lotniczych z uwzględnieniem stałej gotowości do podjęcia niezbędnej akcji w sytuacjach awaryjnych;

5) oświetlenia w nocy i podczas złej widoczności dróg startowych i dróg kołowania oraz udostępnienia wzrokowych i radiowych urządzeń podejścia do lądowania, z wyłączeniem przypadków, gdy są one udostępniane przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym;

6) ochrony środowiska przed hałasem – chyba że stanowią podstawę do ustalania dopłaty lub opłaty, o których mowa w ust. 5;

7) funkcjonowania innych urządzeń i systemów zapewniających bezpieczeństwo operacji lotniczych;

8) zapewnienia lotniskowej osłony meteorologicznej, w części ponoszonej przez zarządzającego lotniskiem.

4. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może zróżnicować wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, w szczególności ze względu na to, czy operacje wykonywane są w porze dziennej i nocnej – niezależnie od rzeczywistego wykorzystania pomocy radionawigacyjnych i świetlnych, lub w okresach występowania zróżnicowanego natężenia ruchu lotniczego (w godzinach szczytu i poza godzinami szczytu), z uwzględnieniem przepisów § 4 ust. 2.

5. Na lotniskach użytku publicznego, na których występują problemy związane z ochroną środowiska, w szczególności przed nadmiernym hałasem, zarządzający lotniskiem może ustalić w różnej wysokości opłaty startowe lub za lądowanie, ustanowić dopłaty do tych opłat albo wyodrębnić opłatę hałasową – uzależniając ich naliczanie lub wysokość od poziomu hałasu lub emisji innych czynników szkodliwych wytwarzanych przez statek powietrzny. Dodatkowe przychody z tego tytułu powinny zapewnić pokrycie kosztów związanych z pomiarem emisji czynników szkodliwych, prowadzeniem działań zapobiegawczych oraz usuwaniem skutków spowodowanych oddziaływaniem na środowisko i mogą być przeznaczone wyłącznie na te cele.

6. Przy ustalaniu wysokości dopłat lub opłat hałasowych, o których mowa w ust. 5, uwzględnia się koszty, o których mowa w ust. 3 pkt 6.

2. Czasem postoju statku powietrznego jest czas od momentu lądowania do momentu startu statku powietrznego.

3. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może określić czas wolny od opłaty postojowej. W przypadku określenia długości czasu wolnego od opłaty postojowej na danym lotnisku, długość tego czasu powinna być określona w cenniku opłat lotniskowych.

4. Długość czasu wolnego od opłaty postojowej oraz jej wysokość zarządzający lotniskiem ustala z uwzględnieniem operacyjnych warunków pracy lotniska oraz dostępności na nim miejsc postojowych.

5. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić w różnej wysokości opłaty postojowe, które uwzględnią również postój statku powietrznego w hangarze, ustanowić dopłatę do opłaty postojowej albo wyodrębnić opłatę hangarową.

6. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić specjalną, podwyższoną opłatę postojową w przypadku uzasadnionego zatrzymania statku powietrznego na lotnisku zgodnie z art. 78 ust. 1 ustawy.

1) udostępnianiem pasażerom budynku dworca lotniczego wraz z niezbędnym wyposażeniem, urządzeniami i systemem dróg dojazdowych, z wyłączeniem kosztów związanych ze świadczeniem usług pozalotniczych;

2) zapewnianiem ochrony i kontroli bezpieczeństwa pasażerów i ich bagażu – chyba że stanowią podstawę do ustalania opłaty, o której mowa w ust. 4.

2. Zarządzający lotniskiem może zróżnicować wysokość opłaty pasażerskiej, w szczególności ze względu na rodzaj operacji lotniczych lub rodzaje usług świadczonych w związku z obsługą danej kategorii pasażera, o której mowa w ust. 3.

3. Zarządzający lotniskiem może ustalić opłatę pasażerską pobieraną za obsługę pasażera:

1) przylatującego lub

2) odlatującego, lub

3) tranzytowego.

Zarządzający lotniskiem może ustalić jedną opłatę pasażerską pobieraną za obsługę pasażerów, o których mowa w pkt 1–3.

4. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić odrębną opłatę pasażerską za zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów i ich bagażu, uwzględniającą koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

1) udostępnieniem i utrzymaniem dworców towarowych;

2) zapewnieniem ochrony i kontroli bezpieczeństwa ładunków – chyba że stanowią podstawę od ustalania opłaty, o której mowa w ust. 2.

2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić odrębną opłatę towarową za zapewnienie bezpieczeństwa ładunków, uwzględniającą koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

2. Do projektu opłat lotniskowych dołącza się uzasadnienie, które powinno zawierać informacje dotyczące:

1) załączonego projektu opłat lotniskowych, w tym:

a) aktualny poziom opłat lotniskowych obowiązujących w dniu złożenia wniosku,

b) wielkości obsłużonego ruchu pasażerskiego i towarowego w ostatnich 3 latach działalności zarządzającego lotniskiem użytku publicznego, a w przypadku krótszego okresu prowadzenia działalności – za okres, w którym działalność jest prowadzona,

c) ustanowione opłaty rabatowe oraz zniżkowe, a w szczególności zasady i warunki ich udzielania;

2) sytuacji finansowej zarządzającego lotniskiem użytku publicznego wraz z opisem wpływu zmiany opłat na tę sytuację.

3. Do projektu opłat lotniskowych dołącza się:

1) informację o przeprowadzonych konsultacjach, o których mowa w § 11;

2) zakres i warunki świadczenia usług standardowych i dodatkowych.

4. W przypadku ujemnego wyniku finansowego w poprzednim roku finansowym do projektu opłat lotniskowych dołącza się ponadto prognozę ruchu pasażerskiego i towarowego obejmującą co najmniej następne 2 lata działalności.

5. Prezes Urzędu może żądać od zarządzającego lotniskiem użytku publicznego uzupełnienia dokumentacji i przedstawienia dodatkowych informacji, poświadczających spełnienie wymogów rozporządzenia, a w szczególności:

1) kalkulacji kosztów poszczególnych usług lotniskowych;

2) sprawozdania finansowego z poprzedniego roku finansowego oraz planu działalności gospodarczej obejmującego co najmniej 2 lata;

3) dokumentacji z przeprowadzonych konsultacji, o których mowa w § 11.

2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego przekazuje użytkownikom lotniska informację o zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu opłat lotniskowych, zawierającą zestawienie opłat lotniskowych dla danego lotniska wraz z ich wysokością oraz szczegółowymi zasadami ich naliczania i pobierania, wysokością i warunkami udzielania rabatów i zniżek – niezwłocznie po otrzymaniu decyzji Prezesa o ich zatwierdzeniu.

2. Zarządzający lotniskiem użytku niepublicznego, z zachowaniem zasady niedyskryminacji oraz na warunkach jednakowych dla poszczególnych podmiotów, o których mowa w art. 54 ust. 3 ustawy, może udzielać rabatów i zniżek od ustalonych opłat lotniskowych, jeżeli nie powoduje to wzrostu opłat lotniskowych pobieranych od podmiotów niekorzystających z tych rabatów i zniżek.

3. Opłaty lotniskowe, o których mowa w ust. 1, wraz z warunkami stosowanych zniżek podawane są do wiadomości podmiotów, o których mowa w art. 54 ust. 3 pkt 1 ustawy, przynajmniej na 1 miesiąc przed ich wejściem w życie.

4. Opłaty lotniskowe, o których mowa w ust. 1, wraz z warunkami stosowanych zniżek podawane są do wiadomości podmiotów, o których mowa w art. 54 ust. 3 pkt 2 ustawy, przed wydaniem zezwolenia zarządzającego lotniskiem na start i lądowanie statku powietrznego.

5. Opłaty lotniskowe pobierane na lotniskach użytku niepublicznego udostępnianego przez zarządzającego lotniskiem użytku niepublicznego podmiotom, o których mowa w art. 54 ust. 3 pkt 2 ustawy, publikowane są w Zintegrowanym Pakiecie Informacji Lotniczych, o którym mowa w art. 127 ust. 1 pkt 4 ustawy.

6. Do opłat lotniskowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepis § 3 ust. 3.

Minister Infrastruktury: w z. A. Piłat

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).