Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 102 poz. 1070

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 189, poz. 1850) zarządza się, co następuje:

1) art. 18–21, art. 22a, art. 37e, art. 37f ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.¹⁾);

2) art. 2 i art. 4a ustawy z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół (Dz. U. Nr 122, poz. 1325, z późn. zm.²⁾);

3) § 5 ust. 4 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 maja 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków, zakresu i trybu wspierania środkami Funduszu Pracy programów inicjowanych przez organy samorządu województwa (Dz. U. Nr 100, poz. 924).

2. Do pomocy udzielanej na podstawie ust. 1 ma zastosowanie rozporządzenie Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002).

1) do pomocy w sektorze stoczniowym, górniczym i pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze transportowym;

2) w działalności związanej z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów wymienionych w załączniku l do Traktatu WE;

3) w zakresie działalności związanej z wywozem, a mianowicie pomocy bezpośrednio związanej z ilościami wywiezionymi, utworzenia i działania sieci dystrybucji ani innych bieżących wydatków związanych z działalnością eksportową;

4) do pomocy uzależnionej od wykorzystania towarów krajowych uprzywilejowanych względem towarów przywożonych.

2. Pomoc, o której mowa w § 1 ust. 1, jest przeznaczona na:

1) tworzenie zatrudnienia,

2) rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji

– o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia.

1) 30 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – dla podregionów 22 (Poznań) i 42 (Warszawa);

2) 40 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – dla podregionów 4 (Wrocław), 17 (Kraków) i 30 (Gdynia-Gdańsk-Sopot);

3) 50 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – dla pozostałych podregionów.

2. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.³⁾).

3. Kwalifikowane koszty udzielenia pomocy mogą obejmować ponoszone w okresie 24 miesięcy przez pracodawcę następujące koszty wynagrodzeń z tytułu zatrudnienia osób zatrudnionych na nowo utworzone miejsce pracy:

1) wynagrodzenia brutto oraz

2) opłacone od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy może być udzielana jedynie w przypadku, gdy wkład własny przedsiębiorcy w finansowanie wynosi przynajmniej 25 %. Za wkład własny należy rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez pracodawcę w związku z otrzymaną wcześniej pomocą publiczną, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku.

3. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy udzielana na podstawie niniejszego rozporządzenia kumuluje się z:

1) pomocą udzielaną we wszystkich formach i ze wszystkich źródeł, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na tworzenie miejsc pracy oraz

2) każdą pomocą przeznaczoną na inwestycję, z którą związane jest utworzenie tych miejsc pracy,

i nie może przekroczyć maksymalnych intensywności pomocy, o których mowa w § 3 ust. 1 oraz w § 4 ust. 1.

4. Jeżeli przedsiębiorca korzysta jednocześnie z pomocy na nowe inwestycje oraz na tworzenie miejsc pracy związanych z daną inwestycją, maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy oblicza się jako iloczyn dopuszczalnej intensywności, o której mowa w § 3 ust. 1 i § 4 ust. 1, i wyższej kwoty kosztów nowej inwestycji albo dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

5. Jeżeli utworzenie miejsc pracy jest związane z realizacją dużego projektu inwestycyjnego, pomoc na utworzenie tych miejsc pracy przewidziana w rozporządzeniu, łącznie z inną pomocą uzyskaną przez przedsiębiorcę w związku z tym projektem inwestycyjnym, nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy ustalonej dla tego projektu.

6. Przez duży projekt inwestycyjny należy rozumieć nową inwestycję, której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 mln euro, przy czym:

1) koszty nowej inwestycji są wydatkami na środki trwałe, dokonanymi w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących tę inwestycję;

2) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, jeżeli są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców.

7. Pomoc przeznaczona na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji podlega sumowaniu z inną pomocą państwa na zatrudnienie oraz pomocą ze środków Unii Europejskiej, która odnosi się do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, i nie może przekroczyć 100 % kosztów zatrudnienia w okresie, w którym pracownik lub pracownicy są zatrudnieni.

1) stanowi wzrost netto liczby pracowników u danego przedsiębiorcy, w porównaniu ze średnią z ostatnich 12 miesięcy;

2) będzie utrzymywane przez minimalny okres 3 lat, lub 2 lat – w przypadku małych i średnich przedsiębiorców.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana pod następującymi warunkami:

1) intensywność pomocy brutto obliczana jako procent wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne osób w szczególnie niekorzystnej sytuacji przez jeden rok od dnia zatrudnienia ich po skierowaniu przez powiatowy urząd pracy nie przekroczy 50 % kosztów;

2) gdy rekrutacja nie stanowi wzrostu netto liczby pracowników w danym zakładzie, stanowisko lub stanowiska musiały zostać zwolnione w następstwie dobrowolnego odejścia, przejścia na emeryturę z powodu wieku, dobrowolnej redukcji czasu pracy lub zgodnego z prawem zwolnienia za naruszenie obowiązków służbowych i nie w wyniku redukcji etatów oraz

3) pracownik lub pracownicy muszą być uprawnieni do nieprzerwanego zatrudnienia przez minimum 12 miesięcy, a pracodawca może rozwiązać umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 142, poz. 1380, Nr 166, poz. 1608, Nr 203, poz. 1966, Nr 210, poz. 2036 i 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 69, poz. 624 i Nr 96, poz. 595.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1793 oraz z 2002 r. Nr 112, poz. 975 i Nr 241, poz. 2074.

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 12, poz. 101, z 2002 r. Nr 34, poz. 311, Nr 177, poz. 1458 i Nr 191, poz. 1594, z 2003 r. Nr 208, poz. 2021 oraz z 2004 r. Nr 98, poz. 998.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 86, poz. 789, Nr 128, poz. 1176 i Nr 217, poz. 2125 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535 i Nr 91, poz. 870.