REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 101 poz. 1031

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW1)

z dnia 27 kwietnia 2004 r.

w sprawie dokumentów stosowanych w obrocie towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną oraz zasad postępowania z tymi towarami w zakresie przewidzianym dla organów celnych

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 96 ust. 5 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622) zarządza się, co następuje:

Dział l

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) wzory i zasady stosowania dokumentów wykorzystywanych w obrocie towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną;

2) warunki i tryb uznawania miejsc załadunku towarów, w których towary mogą być objęte procedurą wywozu;

3) zasady postępowania z towarami dostarczanymi do miejsc uważanych za wywóz ze Wspólnoty Europejskiej, zwanej dalej „Wspólnotą”;

4) warunki i tryb wydawania pozwoleń na stosowanie procedury planowej przy dostawie do niektórych miejsc przeznaczenia uważanych za wywóz ze Wspólnoty;

5) warunki i tryb zatwierdzania magazynów żywnościowych;

6) warunki i tryb kontroli zakładów produkcyjnych w zakresie receptur oraz weryfikacji receptur;

7) warunki i tryb zatwierdzania miejsc przetwarzania lub składowania towarów w ramach prefinansowania.

§ 2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o rozporządzeniu w sprawie refundacji wywozowych, należy przez to rozumieć rozporządzenie Komisji z dnia 15 kwietnia 1999 r. (WE) nr 800/99 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz. Urz. WE L 102 z 17.4.1999) ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) z dnia 14 listopada 2003 r. nr 2010/2003 (Dz. Urz. UE L 297 z 15.11.2003).

Dział II

Wniosek o refundację wywozową

§ 3.

1. Wniosek o refundację wywozową, zwany dalej „wnioskiem”, powinien zostać złożony na formularzu „WPR 1”, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Sposób wypełniania formularza „WPR 1” określa instrukcja wypełniania formularza WPR 1, stanowiąca załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 4.
1. Wniosek powinien zostać złożony nie później niż do przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą celną towarów, które mają podlegać refundacjom.

2. Wniosek składa się do naczelnika urzędu celnego, w którym towar zostaje objęty jedną z procedur uprawniających do wypłaty refundacji.

§ 5.
Przed przyjęciem zgłoszenia celnego naczelnik urzędu celnego może zwrócić wniosek do uzupełnienia, jeżeli nie zawiera on wszystkich wymaganych danych, z pouczeniem, że niezłożenie uzupełnionego wniosku w terminie wskazanym w § 4 ust. 1, może spowodować odmowę wypłaty refundacji.
§ 6.
1. Jeżeli wniosek został wypełniony nieprawidłowo lub zgłoszenie celne zostało przyjęte, a wniosek nie zawiera wszystkich wymaganych danych, jego korekta może być dokonana jedynie z zastosowaniem formularza korygującego wniosek o refundację „WPR 2”, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Wniosek korygujący nie może zostać złożony po upływie 12 miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego.

Dział III

Miejsca uznane dla potrzeb załadunku

§ 7.

1. Dyrektor izby celnej właściwy miejscowo ze względu na urząd celny, w którym towary będą objęte procedurą wywozu, może, na wniosek osoby zainteresowanej, uznać miejsce załadunku towarów za miejsce uznane w rozumieniu przepisów prawa celnego.

2. Miejsce, o którym mowa w ust. 1, może być uznane jedynie w celu objęcia procedurą wywozu towarów, co do których składany jest wniosek o refundację wywozową.

§ 8.
1. Organ celny może przystąpić do czynności wynikających z przepisów prawa celnego w miejscu uznanym dla potrzeb załadunku, po złożeniu przez osobę, na wniosek której wydano decyzję o uznaniu miejsca, zawiadomienia, o którym mowa w art. 5 ust. 7 lit. b rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych.

2. Zawiadomienie powinno zawierać w szczególności:

1) numer i datę;

2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane;

3) dane osoby dokonującej wywozu;

4) określenie miejsca załadunku;

5) rodzaj towaru z podaniem kodu Nomenklatury Scalonej lub Nomenklatury Refundacji Wywozowych;

6) ilość i wartość towaru;

7) kraj wywozu;

8) datę i godzinę rozpoczęcia załadunku;

9) szacowany czas trwania załadunku;

10) imię, nazwisko i podpis osoby sporządzającej zawiadomienie.

§ 9.
Przepisy prawa celnego dotyczące miejsc uznanych lub wyznaczonych przez organ celny stosuje się odpowiednio, z tym że miejsce uznane dla potrzeb załadunku nie musi być w sposób szczególny odgrodzone ani oznaczone.

Dział IV

Miejsca przeznaczenia uważane za wywóz ze Wspólnoty i zaopatrywanie w prowiant

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 10.

W przypadku dostaw do miejsc przeznaczenia uważanych za wywóz ze Wspólnoty i zaopatrywania w prowiant, o których mowa w rozdziale l tytułu III rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wywozu towarów.
§ 11.
Urzędem celnym właściwym do potwierdzania karty kontrolnej T5 jest, w przypadku dostaw, o których mowa w:

1) art. 36 ust. 1 lit. a rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, urząd właściwy dla portu, w którym dokonuje się załadunku na statek lub samolot;

2) art. 36 ust. 1 lit. b i c rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, urząd właściwy dla miejsca przeznaczenia towarów;

3) art. 44 ust. 1 rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, urząd właściwy dla miejsca załadunku na środek przewozowy dostarczający bezpośrednio towar do miejsca przeznaczenia.

§ 12.
1. Urząd celny, o którym mowa w § 11, potwierdza kartę kontrolną T5 po otrzymaniu świadectwa dostawy.

2. Świadectwem dostawy jest dokument potwierdzony przez kapitana statku lub inną upoważnioną osobę, zawierający co najmniej numer, pełne dane towaru, w szczególności jego opis zgodny z Nomenklaturą Refundacji Wywozowych lub Nomenklaturą Scaloną, ilość towaru, a także opis i ilość opakowań oraz datę dostawy; w przypadku dostaw, o których mowa w § 11 pkt 3, dokument ten powinien zawierać także dane identyfikacyjne dostawczego środka przewozowego.

Rozdział 2

Procedura planowa

§ 13.

1. W celu uzyskania refundacji wywozowej przysługującej w związku z dostawą do miejsc przeznaczenia, uważanych za wywóz ze Wspólnoty, dyrektor izby celnej właściwy miejscowo ze względu na miejsce załadunku towarów może udzielić pozwolenia na stosowanie procedury planowej, o której mowa w art. 37 rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, osobie, zwanej dalej „osobą upoważnioną”, która:

1) prowadzi księgi rachunkowe w sposób pozwalający organom celnym na dokonywanie kontroli, a szczególnie sprawowanie skutecznej kontroli celnej;

2) nie popełniła poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub przepisów dotyczących refundacji wywozowych;

3) prowadzi co najmniej od roku działalność w zakresie dostaw do miejsc przeznaczenia uważanych za wywóz ze Wspólnoty.

2. Stosowanie procedury planowej jest ograniczone do dostaw realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach i jeżeli jest zapewnione właściwe sprawowanie dozoru i kontroli celnej, dyrektor izby celnej może zezwolić na stosowanie procedury planowej do dostaw realizowanych na obszarze Wspólnoty. Pozwolenie powinno szczegółowo określać zasady właściwego stosowania dozoru i kontroli celnej.

§ 14.
1. Osoba zamierzająca stosować procedurę planową składa pisemny wniosek, do dyrektora izby celnej właściwego ze względu na miejsce załadunku towarów, o pozwolenie na stosowanie procedury planowej.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien w szczególności określać:

1) rodzaj dostaw;

2) miejsce załadunku;

3) rodzaje towarów, które mogą być objęte procedurą planową, z podaniem zwyczajowego handlowego opisu towarów oraz numeru kodu HS.

3. Do wniosku o wydanie pozwolenia dołącza się:

1) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogu, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 3;

2) wykaz osób upoważnionych do wykonywania czynności wynikających z procedury planowej.

§ 15.
1. Przed wydaniem pozwolenia na stosowanie procedury planowej dyrektor izby celnej zasięga opinii agencji płatniczej, o której mowa w art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, zwanej dalej „agencją płatniczą”, dokonuje oględzin stanu terenu lub pomieszczeń miejsca załadunku towarów oraz dokonuje innych czynności w celu stwierdzenia:

1) spełnienia przesłanek, o których mowa w § 13 ust. 1;

2) czy sprawowanie dozoru celnego i kontroli celnej nie spowoduje konieczności stosowania środków i ponoszenia nakładów niewspółmiernych do zakresu wnioskowanej działalności;

3) gospodarczo uzasadnionej potrzeby udzielenia pozwolenia;

4) czy warunki miejsca załadunku towarów zapewniają właściwy dozór celny towarom oraz umożliwiają sprawowanie kontroli celnej.

2. Z dokonanych oględzin sporządza się protokół.

§ 16.
Pozwolenie na stosowanie procedury planowej powinno zawierać w szczególności:

1) określenie rodzaju dostaw;

2) określenie miejsc załadunku;

3) termin do przekazania powiadomienia, o którym mowa w § 21;

4) wskazanie urzędu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą wywozu;

5) określenie rodzaju towarów, które mogą być objęte procedurą planową, z podaniem zwyczajowego handlowego oznaczenia towarów oraz numeru kodu HS;

6) pouczenie o obowiązku niezwłocznego powiadomienia organów celnych w sytuacji, gdy mają zostać dostarczone inne towary niż wymienione w pozwoleniu;

7) pouczenie o obowiązku prowadzenia i przechowywania rejestrów;

8) pouczenie o zakazie stosowania równolegle zwykłej procedury w stosunku do towarów i dostaw objętych pozwoleniem na stosowanie procedury planowej;

9) pouczenie o obowiązku sumowania dostaw w jednym zgłoszeniu wywozowym.

§ 17.
1. Osoba upoważniona, przed dokonaniem pierwszej czynności związanej ze stosowaniem procedury planowej, powinna uzgodnić z naczelnikiem urzędu celnego, właściwym dla miejsca załadunku towarów, sposób prowadzenia rejestru oraz miejsce jego przechowywania.

2. Rejestr powinien zawierać w szczególności:

1) numer i datę wpisu;

2) dane osoby, do której zostaną dostarczone towary;

3) numer i datę powiadomienia;

4) numer i datę potwierdzenia, o którym mowa w § 23 ust. 1;

5) rodzaj towarów wraz z podaniem kodu Nomenklatury Refundacji Wywozowych lub Nomenklatury Scalonej;

6) kod deklaracji uzupełniającej;

7) ilość oraz masę netto i brutto towarów;

8) datę dostawy;

9) nazwę i numer rejestrowy statku lub samolotu, na które towary zostały dostarczone;

10) imię i nazwisko oraz podpis osoby dokonującej wpisu do rejestru.

§ 18.
1. Rejestr może być prowadzony:

1) w formie książkowej;

2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

2. Rejestr powinien być prowadzony chronologicznie w okresach rocznych.

3. W przypadku prostowania błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek w rejestrze, zapisy w poszczególnych rubrykach rejestru nie mogą być wycierane lub zamalowywane. Ewentualne zmiany należy wprowadzić po skreśleniu nieprawidłowych danych. Każdą zmianę powinna potwierdzić podpisem osoba, która jej dokonała, oraz naczelnik urzędu celnego bądź upoważniony przez niego funkcjonariusz celny, przez parafowanie tej zmiany i przystawienie pieczęci.

§ 19.
W przypadku prowadzenia rejestru w formie książkowej, przed rozpoczęciem jego wypełniania, karty rejestru powinny być przeszyte, strony ponumerowane, a ostatnia strona opatrzona pieczęcią osoby upoważnionej i pieczęcią urzędu celnego.
§ 20.
1. Rejestr może być prowadzony z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, jeżeli:

1) osoba upoważniona posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia rejestru;

2) posiadany przez osobę upoważnioną program komputerowy zapewnia wgląd do treści dokonywanych zapisów i przechowywania danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem i uniemożliwia usuwanie dokonywanych zapisów, a także pozwala na dokonywanie zapisów w sposób chronologiczny.

2. Osoba upoważniona prowadząca rejestr z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych jest obowiązana do przechowywania kopii rejestru zapisanej na elektronicznych nośnikach informacji lub w formie wydruku.

§ 21.
1. W celu dostawy towarów z zastosowaniem procedury planowej, osoba upoważniona powinna niezwłocznie przekazać powiadomienie do urzędu celnego wskazanego w pozwoleniu na stosowanie procedury planowej.

2. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:

1) numer i datę powiadomienia;

2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane;

3) dane osoby upoważnionej;

4) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury planowej;

5) określenie towarów, z uwzględnieniem ich ilości i masy;

6) imię i nazwisko oraz podpis osoby sporządzającej powiadomienie.

3. Powiadomienie należy przekazać co najmniej na dwie godziny przed końcem pracy urzędu celnego, jeżeli w pozwoleniu na stosowanie procedury planowej nie został wskazany krótszy termin.

4. Powiadomienie może zostać przekazane osobiście, telefaksem lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

§ 22.
1. W uzasadnionych przypadkach dyrektor izby celnej może zezwolić na zastąpienie powiadomienia harmonogramem dostaw zawierającym dane, o których mowa w § 21 ust. 2.

2. Harmonogram może obejmować dostawy realizowane maksymalnie w terminie miesiąca kalendarzowego.

§ 23.
1. Naczelnik urzędu celnego przekazuje osobie upoważnionej niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu dwóch godzin od otrzymania powiadomienia, o którym mowa w § 21, potwierdzenie jego otrzymania.

2. W pozwoleniu na stosowanie procedury planowej dyrektor izby celnej może ustalić krótszy termin na przekazanie potwierdzenia.

3. Potwierdzenie powinno zawierać:

1) numer i datę potwierdzenia;

2) rozstrzygnięcie o zatrzymaniu towarów w miejscu załadunku do chwili przeprowadzenia kontroli celnej albo zgodę na podjęcie dalszych czynności związanych ze stosowaniem tej procedury.

4. Potwierdzenie może być przekazane osobiście, telefaksem lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

5. Brak potwierdzenia w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczny ze zgodą naczelnika urzędu celnego na podjęcie dalszych czynności związanych ze stosowaniem procedury planowej.

§ 24.
1. Osoba upoważniona dokonuje wpisu do rejestru w następującym terminie:

1) w przypadku zatrzymania towarów w celu przeprowadzenia kontroli celnej – w dniu, w którym organ celny stwierdzi, że zostały spełnione warunki do objęcia towarów procedurą planową;

2) w przypadku wyrażenia zgody na podjęcie dalszych czynności związanych ze stosowaniem procedury planowej – w dniu otrzymania potwierdzenia, o którym mowa w § 23;

3) w przypadku, o którym mowa w § 23 ust. 5 – w dniu, w którym upłynął ten termin.

2. Dyrektor izby celnej może w pozwoleniu na stosowanie procedury planowej określić przypadki, w których możliwe jest przedłużenie terminów, o których mowa w ust. 1, o jeden dzień.

§ 25.
Wpis do rejestru powinien być dokonany na podstawie danych zawartych w fakturze, kserokopii faktury albo w innym dokumencie służącym do identyfikacji towaru albo jego kserokopii.
§ 26.
Zwolnienie towarów następuje z chwilą dokonania wpisu w rejestrze.
§ 27.
Czynności wynikające ze stosowania procedury planowej mogą dokonywać wyłącznie osoby fizyczne określone w wykazie stanowiącym załącznik do wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury planowej.
§ 28.
Okres rozliczeniowy procedury planowej wynosi miesiąc kalendarzowy.
§ 29.
1. Wniosek o refundację powinien zostać sporządzony na formularzu „WPR 3”, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W przypadku gdy w pozwoleniu na stosowanie procedury planowej dyrektor izby celnej wyznaczy więcej niż jedno miejsce załadunku, wniosek o refundację powinien zostać złożony odrębnie dla każdego miejsca załadunku.

§ 30.
Kontrola stosowania procedury planowej polega w szczególności na:

1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przepisami prawa;

2) kontroli zgodności stanu faktycznie wywożonego towaru z danymi w zgłoszeniu celnym oraz w dołączonych dokumentach.

§ 31.
1. Dyrektor izby celnej cofa pozwolenie na stosowanie procedury planowej w przypadku naruszenia którejkolwiek z przesłanek, o których mowa w § 13 ust. 1.

2. Dyrektor izby celnej może cofnąć pozwolenie na stosowanie procedury planowej, jeżeli osoba, która otrzymała pozwolenie, w sposób istotny naruszyła przepisy prawa celnego lub przepisy dotyczące refundacji wywozowych.

Rozdział 3

Magazyny żywnościowe

§ 32.

Osoba zamierzająca prowadzić magazyn żywnościowy, o którym mowa w art. 40 rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, zwany dalej „magazynem”, składa pisemny wniosek do dyrektora izby celnej właściwego ze względu na proponowaną lokalizację magazynu o wydanie pozwolenia na prowadzenie magazynu.
§ 33.
1. Przed wydaniem pozwolenia na prowadzenie magazynu dyrektor izby celnej, do którego został złożony wniosek, zasięga opinii agencji płatniczej, dokonuje oględzin terenu lub pomieszczeń oraz podejmuje inne czynności w celu stwierdzenia:

1) czy sposób prowadzenia księgowości i dokumentacji związanej z przeprowadzanymi operacjami handlowymi pozwoli na ustalenie, że będą spełnione warunki wynikające z przepisów prawa celnego lub przepisów dotyczących refundacji wywozowych;

2) czy wnioskodawca nie popełnił poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub przepisów dotyczących refundacji wywozowych;

3) czy stan pomieszczeń lub terenu zapewnia pozostawanie towaru pod dozorem celnym;

4) gospodarczo uzasadnionej potrzeby prowadzenia magazynu.

2. Z dokonanych oględzin sporządza się protokół.

§ 34.
1. Pozwolenie na prowadzenie magazynu powinno w szczególności określać:

1) termin, w jakim magazyn może być utworzony;

2) rodzaje towarów, jakie mogą być składowane w magazynie;

3) termin, w jakim osoba prowadząca magazyn powinna dostarczyć regulamin prowadzenia magazynu oraz wzór rejestru towarów składowanych w magazynie;

4) urząd celny sprawujący nadzór nad magazynem.

2. Regulamin prowadzenia magazynu powinien w szczególności określać zasady wprowadzania towarów do magazynu i wyprowadzania towarów z magazynu.

§ 35.
Naczelnik urzędu celnego wskazanego w pozwoleniu na prowadzenie magazynu żywnościowego zatwierdza regulamin prowadzenia magazynu żywnościowego oraz rejestr towarów składowanych w magazynie.
§ 36.
1. W przypadku wprowadzania towarów do magazynu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wywozu towarów.

2. Urzędem celnym właściwym do potwierdzenia karty kontrolnej T5 jest urząd celny sprawujący nadzór nad magazynem.

§ 37.
1. Złożenie towarów w magazynie żywnościowym jest dokonywane w obecności funkcjonariusza celnego, a jeżeli jest to niemożliwe, po uprzednim pisemnym powiadomieniu organu celnego.

2. Funkcjonariusz potwierdza złożenie towarów w magazynie żywnościowym w rejestrze prowadzonym w tym magazynie oraz na karcie kontrolnej T5.

§ 38.
Towary wyprowadzane w celu dostarczenia ich do innego magazynu żywności należy przedstawić organowi celnemu.
§ 39.
Dowodem wyprowadzenia towarów z magazynu jest:

1) w przypadku dostawy do innego magazynu – karta kontrolna T5;

2) w pozostałych przypadkach – dokument potwierdzony przez kapitana statku lub inną upoważnioną osobę zawierający co najmniej: numer dokumentu, pełne dane towaru, w szczególności jego opis i ilość, a także opis i ilość opakowań i datę dostawy; w przypadku dostaw na platformy wiertnicze dokument ten powinien zawierać także dane identyfikacyjne dostawczego środka przewozowego.

§ 40.
Kontrola magazynu polega w szczególności na sprawdzeniu:

1) czy towar wprowadzony do magazynu nie został usunięty spod dozoru celnego;

2) ilości, wartości, tożsamości oraz stanu towaru złożonego w magazynie;

3) prawidłowości prowadzonych rejestrów magazynowych;

4) czy towar wyprowadzany z magazynu dostarczany jest do dopuszczalnych miejsc przeznaczenia;

5) przestrzegania terminów przechowywania towarów w magazynie.

Dział V

Kontrola zakładów produkcyjnych w zakresie rejestracji receptur oraz weryfikacji receptur

§ 41.

Dyrektor izby celnej, na wniosek agencji płatniczej, wykonuje:

1) kontrolę zakładów produkcyjnych w zakresie dostosowania możliwości wytwórczych producenta do zgłoszonej i zarejestrowanej receptury;

2) kontrolę zarejestrowanych receptur.

§ 42.
Kontrola, o której mowa w § 41 pkt 1, ma na celu ustalenie, czy:

1) producent prowadzi działalność w zakresie produkcji produktów przetworzonych;

2) surowce wykorzystywane do wytwarzania produktów przetworzonych wywożonych w celu uzyskania refundacji wywozowej są przechowywane oddzielnie od innych surowców lub zapewnione są warunki do prawidłowego lokalizowania i identyfikowania surowców;

3) prowadzona jest dokumentacja: surowców z uwzględnieniem ich pochodzenia, półproduktów oraz gotowych produktów przetworzonych;

4) prowadzona jest archiwizacja dokumentacji produkcyjnej w porządku chronologicznym, w okresie co najmniej pięciu lat od dnia zarejestrowania danej receptury przez agencję płatniczą.

§ 43.
Kontrola, o której mowa w § 41 pkt 2, ma na celu ustalenie, czy:

1) producent spełnia warunki, o których mowa w § 42;

2) receptura stosowana przez producenta jest zgodna z recepturą zarejestrowaną przez agencję płatniczą.

Dział VI

Miejsca przetwarzania lub składowania w ramach prefinansowania

§ 44.

1. Dyrektor izby celnej, na wniosek agencji płatniczej, wydaje opinię dotyczącą miejsca, w którym towary mają być składowane lub przetwarzane w ramach prefinansowania.

2. Przed wydaniem opinii dyrektor izby celnej przeprowadza kontrolę w celu ustalenia, czy osoba, która wystąpiła z wnioskiem do agencji płatniczej o wydanie pozwolenia na stosowanie systemu prefinansowania:

1) prowadzi księgowość i dokumentację związaną z przeprowadzanymi operacjami handlowymi w sposób pozwalający na ustalenie, że będą spełnione warunki wynikające z przepisów prawa celnego oraz przepisów dotyczących refundacji wywozowych;

2) nie popełniła poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub przepisów dotyczących refundacji wywozowych;

3) dysponuje pomieszczeniami lub terenem zapewniającym pozostawanie towaru pod dozorem celnym;

4) dysponuje możliwościami przetwarzania towarów zgodnie z wnioskiem w przypadku, gdy wniosek dotyczy miejsca, w którym przeprowadzane będzie przetwarzanie w ramach prefinansowania.

§ 45.
1. Deklarację płatności, o której mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia w sprawie refundacji wywozowych, należy sporządzić na formularzu „COM 7” (składowanie) lub „WPR 4” (przetwarzanie).

2. Wzór formularza „COM 7” określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Sposób wypełniania formularza „COM 7” określa instrukcja wypełniania formularza „COM 7”, stanowiąca załącznik nr 6 do rozporządzenia.

4. Wzór formularza „WPR 4” określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

5. Sposób wypełniania formularza „WPR 4” określa instrukcja wypełniania formularza „WPR 4”, stanowiąca załącznik nr 8 do rozporządzenia.

§ 46.
Do deklaracji płatności stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wniosku o refundację.
§ 47.
Przed rozpoczęciem przetwarzania w ramach prefinansowania towary należy przedstawić organom celnym.
§ 48.
1. Kontrola miejsca, w którym towary są składowane w ramach prefinansowania, polega w szczególności na sprawdzeniu:

1) czy towar nie został usunięty spod dozoru celnego;

2) ilości, wartości i tożsamości towaru złożonego w tym miejscu;

3) prawidłowości dokumentacji, w tym prowadzonych rejestrów.

2. Kontrola miejsca, w którym towary są przetwarzane w ramach prefinansowania, polega na sprawdzeniu, czy osoba, która dokonuje przetwarzania, prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi w pozwoleniu wydanym przez właściwy organ na przetwarzanie w ramach prefinansowania, w szczególności czy:

1) towar nie został usunięty spod dozoru celnego;

2) terminy wynikające z przepisów prawa są przestrzegane;

3) prawidłowości dokumentacji, w tym prowadzonych rejestrów;

4) towary są przetwarzane zgodnie ze współczynnikiem produktywności zatwierdzonym przez właściwy organ.

§ 49.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.

Minister Finansów: w z. E. Mucha

 

1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 kwietnia 2004 r. (poz. 1031)

Załącznik nr 1

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 2. [INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA WNIOSKU O REFUNDACJĘ]

Załącznik nr 2

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA WNIOSKU O REFUNDACJĘ

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 3.

Załącznik nr 3

infoRgrafika

Załącznik 4.

Załącznik nr 4

infoRgrafika

infoRgrafika


infoRgrafika


Załącznik 5.

Załącznik nr 5

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 6. [INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA DEKLARACJI PŁATNOŚCI COM 7]

Załącznik nr 6

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA DEKLARACJI PŁATNOŚCI COM 7

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 7.

Załącznik nr 7

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 8. [INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA WNIOSKU O PRZETWARZANIE W RAMACH PREFINANSOWANIA]

Załącznik nr 8

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA WNIOSKU O PRZETWARZANIE W RAMACH PREFINANSOWANIA

infoRgrafika

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2004-05-01
  • Data wejścia w życie: 2004-05-01
  • Data obowiązywania: 2006-05-24
  • Dokument traci ważność: 2010-05-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA