Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 97 poz. 971

Na podstawie art. 87 ust. 11 pkt 3, art. 93 ust. 2, art. 106 ust. 8 pkt 1, art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) zarządza się, co następuje:

1) przypadki, warunki i terminy zwrotu podatku podatnikom określonym w art. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”;

2) warunki i tryb zwrotu kwoty podatku naliczonego, który może być dokonywany w formie zaliczki przed dokonaniem sprzedaży opodatkowanej w przypadku nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy;

3) szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

4) listę towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2 ustawy.

1) podatku – rozumie się przez to podatek od towarów i usług;

2) podatniku – rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług;

3) zarejestrowanym podatniku – rozumie się przez to podatnika zarejestrowanego na podstawie art. 96, art. 97 lub art. 157 ustawy;

4) podmiotach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne;

5) numerze identyfikacji podatkowej – rozumie się przez to numer, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników;

6) sprzedawcy – rozumie się przez to podatnika, o którym mowa w art. 15 i art. 16 ustawy.

2. Zwrot kwoty podatku, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek podatnika zawarty w deklaracji podatkowej złożonej zgodnie z art. 99 ust. 11 ustawy.

3. Do deklaracji podatkowej, o której mowa w ust. 2, dołącza się:

1) dokumenty potwierdzające wywóz nowego środka transportu z terytorium kraju i dostarczenie tego środka do nabywcy na terytorium innego, niż terytorium kraju, państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej;

2) dokument, z którego wynika kwota podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 1.

4. Po rozpatrzeniu wniosku o zwrot kwoty podatku dokumenty, o których mowa w ust. 3, podlegają ostemplowaniu pieczęcią urzędu skarbowego oraz przedziurkowaniu, w celu uniknięcia ponownego ich użycia.

5. Zwrot kwoty podatku, o którym mowa w ust. 1, następuje na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 3. Przepisy dotyczące przedłużenia terminu zwrotu kwoty podatku określone w ustawie stosuje się odpowiednio.

6. Po dokonaniu zwrotu kwoty podatku urząd skarbowy zwraca ostemplowane oraz przedziurkowane dokumenty podatnikowi.

1) został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i posiada numer identyfikacji podatkowej;

2) nie podjął czynności opodatkowanych podatkiem, z wyjątkiem:

a) importu towarów,

b) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) nabył towary lub usługi, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, których wartość bez podatku wynosi co najmniej 500 000 zł;

4) nabycie towarów i usług, o których mowa w pkt 3, nastąpiło nie wcześniej niż w dniu złożenia zgłoszenia rejestracyjnego;

5) w całości dokonał zapłaty należności z tytułu nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, a w przypadku importu towarów zapłacił podatek należny od tego importu;

6) posiada fakturę lub fakturę korygującą, z której wynika kwota podatku naliczonego, a w przypadku importu towarów – dokument celny;

7) złożył oświadczenie, że:

a) nabyte towary lub usługi, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, będą wykorzystywane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem,

b) po rozpoczęciu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem podmiot nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy,

c) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży opodatkowanej podmiot nie skorzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy,

d) prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy,

e) pierwsze czynności opodatkowane podatkiem będą dokonane nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia dokonania pierwszego nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy.

2. Wypłata zaliczki jest dokonywana na wniosek podmiotu, który nabył towary lub usługi, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy; do wniosku dołącza się:

1) kopię dokumentu potwierdzającego opłacenie należności obejmującej kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, a w przypadku importu towarów – kopię dokumentu potwierdzającego zapłacenie kwoty podatku należnego od tego importu;

2) oświadczenie, o którym mowa w § 5 pkt 7.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, podatnik składa wraz z deklaracją podatkową.

2. Pierwsza rata zaliczki jest wypłacana w terminie 15 dni po upływie kwartału, w którym złożono wniosek określony w § 6 ust. 2, a druga rata – w terminie 30 dni, licząc od dnia wypłacenia pierwszej raty.

3. Zaliczka jest wypłacana na podany przez podatnika jego rachunek bankowy.

1) nie spełni wszystkich warunków zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 5 pkt 7;

2) przed rozpoczęciem czynności opodatkowanych, z wyjątkiem importu towarów oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów:

a) nabyte towary lub usługi, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, zostały wykorzystane do czynności lub były przedmiotem czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego,

b) rozpoczęto likwidację, ogłoszono upadłość lub zaprzestano działalności,

c) dokonano zbycia przedsiębiorstwa.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 podmiot jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego i zwrócić zaliczkę, wraz z odsetkami naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki, w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot.

3. Do odsetek, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy dotyczące odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

2. Podatnicy, o których mowa w art. 16 ustawy, są również obowiązani wystawiać faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT” przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;

4) nazwę towaru lub usługi;

5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;

6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

7) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

8) stawki podatku;

9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;

12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

2. Faktury wystawiane przez małych podatników, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, zawierają dodatkowo:

1) oznaczenie „FAKTURA VAT – MP”;

2) termin płatności należności określonej w fakturze.

3. Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

4. Wyszczególnienie w fakturze kwot podatku nie jest wymagane, jeżeli sprzedaż jest opodatkowana, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest niższa od:

1) 6,18 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 3 %;

2) 6,42 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7 %;

3) 7,32 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22 %.

5. Faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.

6. Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

7. W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług objętych stawką podatku niższą od określonej w art. 41 ust. 1 ustawy oraz dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu. W tym przypadku należy podać przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę podatku.

8. Faktury dokumentujące świadczenie usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, oraz czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy, zawierają dane określone w ust. 1 pkt 1–5 i 12 oraz wyrazy „VAT marża”.

9. W przypadku, o którym mowa w art. 119 ust. 7 i 8 ustawy, jeżeli nabywcą usługi turystyki jest podatnik, w wystawionej fakturze oprócz kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wykazuje się odrębnie tę część kwoty należności, do której ma zastosowanie stawka 0 %.

10. W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się:

1) w przypadku, o którym mowa w § 11 ust. 2 – w zakresie numeru identyfikacji podatkowej podatnika dokonującego dostawy;

2) w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy – w zakresie numeru, pod którym jest zidentyfikowany nabywca dla potrzeb podatku od wartości dodanej.

12. W przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu, faktura stwierdzająca dokonanie dostawy powinna dodatkowo zawierać moment (datę) dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

1) przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy;

2) ilość godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku pojazdów wodnych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b ustawy;

3) ilość godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c ustawy.

13. W wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) faktura wystawiana przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy, powinna zawierać dodatkowo dane określone w art. 136 ustawy.

14. Na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego, który nie został zwolniony z obowiązku w tym podatku, jest obowiązany określić w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości towarów wykazanych w tej fakturze.

15. Faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca.

1) nabywca towarów lub usług:

a) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym,

b) ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów – w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;

2) naczelnikom urzędów skarbowych właściwych dla obu stron umowy wymienionej w pkt 1 lit. b zostanie w terminie 10 dni od dnia jej zawarcia dostarczona pisemna informacja o zawarciu takiej umowy, zawierająca w szczególności:

a) dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi oraz nabywcy,

b) datę zawarcia umowy,

c) okres obowiązywania umowy.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, powinna zawierać w szczególności:

1) postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:

a) upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,

b) nie będzie wystawiał faktur na rzecz nabywcy w okresie obowiązywania umowy,

c) poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego oraz o zbyciu przedsiębiorstwa;

2) postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:

a) będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,

b) będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,

c) poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego oraz o zbyciu przedsiębiorstwa;

3) określenie terminu jej obowiązywania, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż jeden rok.

3. Faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jak sprzedawca.

4. Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. b, ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli:

1) nabywcą towarów jest podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2) dokonującym wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest podatnik, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy;

3) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dostarczył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 10 dni od dnia zawarcia umowy pisemną informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

2. Faktury wystawiane:

1) nabywcom eksportowanych towarów,

2) uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

3) nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy

– mogą nie zawierać danych określonych w § 12 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy.

3. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

5. Faktury wystawiane przez operatorów telekomunikacyjnych na rzecz ich abonentów z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych mogą zawierać w wyodrębnionej części dane, o których mowa w § 12, z uwzględnieniem przepisów § 16–21 i § 24–26, dotyczące usług świadczonych przez innych operatorów na rzecz tych abonentów, pod warunkiem że z zawartych umów między tymi operatorami wynika taki sposób ich dokumentowania.

1) jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto;

2) kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

gdzie:

KP – oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatku, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 12 ust. 6,

WB – oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatku,

SP – oznacza stawkę podatku;

3) sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku.

2. Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

2. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

2. Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

3. Faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2) numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;

3) datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT lub FAKTURA VAT-MP, kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 – również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto;

4) stawkę podatku;

5) kwotę podatku wyliczoną według wzoru:

gdzie:

KP – oznacza kwotę podatku,

ZB – oznacza kwotę pobranej części lub całości należności brutto,

SP – oznacza stawkę podatku;

6) dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;

7) datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1 i 2, jeśli nie pokrywa się ona z datą wystawienia faktury.

4. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 12, § 14–16, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 16.

6. Przepisy § 12 ust. 6 i 7 oraz § 14 stosuje się odpowiednio do faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

2. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 12 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem;

3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4) kwotę zmniejszenia podatku należnego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1) zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2) zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

4. Sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 14 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy – w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

5. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy – w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.

6. Przepisy § 12 ust. 5–7 i § 14 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

7. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 12 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3) kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4) kwotę podwyższenia podatku należnego.

3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

4. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1) jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy;

2) jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

5. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy.

6. Przepisy § 12 ust. 5–7, § 14 i § 19 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

2. Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.

3. Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny i datę jej wystawienia;

2) imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej;

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 12 ust. 1 pkt 1–3;

4) wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

4. Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.

5. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA.

6. Przepisy ust. 2–4 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

2. Fakturę dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań, o których mowa w ust. 1, wystawia się nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60. dnia od dnia wydania opakowań.

1) bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

b) numer i datę wystawienia biletu,

c) odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,

d) kwotę należności wraz z podatkiem,

e) kwotę podatku;

2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,

b) kwotę należności wraz z podatkiem,

c) kwotę podatku;

3) dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

a) określenie usługodawcy i usługobiorcy,

b) numer kolejny i datę ich wystawienia,

c) nazwę usługi,

d) kwotę, której dotyczy dokument;

4) dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

b) numer kolejny i datę wystawienia,

c) nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,

d) kwotę należności wraz z podatkiem,

e) kwotę podatku;

5) rachunki, o których mowa w art. 87–90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.²⁾), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 11, § 12, § 14–20, § 22–25 i § 27.

2. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury i faktury korygującej – wyraz KOPIA.

2. Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

2. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

3. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 12 i § 14 ust. 1, jak również zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa w ust. 1.

4. Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

5. Przepisy § 15–22, § 24 ust. 2, § 25 i § 26 stosuje się odpowiednio.

1) czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2) dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

2. Faktury, o których mowa w ust. 1 można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

2. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 12, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

3. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 12 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju.

Minister Finansów: w z. E. Mucha

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660, Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 868 i Nr 93, poz. 894.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 193, poz. 1884, Nr 217, poz. 2124 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 68. poz. 623, Nr 91, poz. 870 i 871.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48. poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676. Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188 i Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939, Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871 i Nr 93, poz. 891.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 kwietnia 2004 r. (poz. 971)

LISTA TOWARÓW I USŁUG, DO KTÓRYCH NIE MAJĄ ZASTOSOWANIA ZWOLNIENIA OD PODATKU OKREŚLONE W ART. 113 UST. 1 i 9 USTAWY

Objaśnienia:

ex - dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania.