REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 93 poz. 886

Tekst pierwotny

Art. 1.

Ustawa reguluje klasyfikację drewna surowego nieobrobionego przeznaczonego do obrotu handlowego jako „klasyfikowane EEC”.

Art. 2.

Drewno surowe nieobrobione może być przedmiotem obrotu handlowego jako „klasyfikowane EEC”, jeżeli zostało sklasyfikowane i oznakowane zgodnie z kryteriami i metodami określonymi w ustawie.

Art. 3.

Stosowanie przez dokonujących obrotu handlowego drewnem surowym nieobrobionym klasyfikacji, o której mowa w ustawie, jest dobrowolne. Przedmiotem obrotu handlowego może być również drewno surowe nieobrobione sklasyfikowane według innych kryteriów i metod.

Art. 4.

W rozumieniu ustawy drewno surowe nieobrobione oznacza drzewo ścięte, pozbawione wierzchołka i gałęzi, w korze lub bez kory, po przerzynce lub łupane.

Art. 5.

Drewno surowe nieobrobione klasyfikuje się, podając łącznie:

1) gatunek ściętego drzewa i jego przyjętą nazwę;

2) wymiary;

3) jakość.

Art. 6.

Przedmiotem klasyfikacji według wymiarów jest:

1) drewno surowe nieobrobione niezależnie od długości;

2) drewno długie – drewno surowe nieobrobione, które jest mierzone w sztukach pojedynczo i którego miąższość wyraża się w m³;

3) drewno długie w postaci żerdzi i słupów;

4) drewno w stosach.

Art. 7.

1. Drewno surowe nieobrobione, o którym mowa w art. 6 pkt 1, klasyfikuje się przy zastosowaniu następującego stopniowania:

1) klasa L 0 – o średnicy do 10 cm;

2) klasa L 1 – o średnicy od 10 cm do 19 cm, w tym:

a) podklasa L 1 A – o średnicy od 10 cm do 14 cm,

b) podklasa L 1 B – o średnicy od 15 cm do 19 cm;

3) klasa L 2 – o średnicy od 20 cm do 29 cm, w tym:

a) podklasa L 2 A – o średnicy od 20 cm do 24 cm,

b) podklasa L 2 B – o średnicy od 25 cm do 29 cm;

4) klasa L 3 – o średnicy od 30 cm do 39 cm, w tym:

a) podklasa L 3 A – o średnicy od 30 cm do 34 cm,

b) podklasa L 3 B – o średnicy od 35 cm do 39 cm;

5) klasa L 4 – o średnicy od 40 cm do 49 cm;

6) klasa L 5 – o średnicy od 50 cm do 59 cm;

7) klasa L 6 – o średnicy co najmniej 60 cm.

2. Mogą być tworzone dodatkowe klasy powyżej klasy L 6 przy zachowaniu stopniowania, o którym mowa w ust. 1; podział na podklasy A i B może być rozszerzony na wszystkie klasy lub pominięty.

Art. 8.

Drewno surowe nieobrobione, o którym mowa w art. 6 pkt 2, klasyfikuje się następująco:

1) klasa H 1. – o minimalnej długości 8 m i minimalnej średnicy górnej 10 cm;

2) klasa H 2. – o minimalnej długości 10 m i minimalnej średnicy górnej 12 cm;

3) klasa H 3. – o minimalnej długości 14 m i minimalnej średnicy górnej 14 cm;

4) klasa H 4. – o minimalnej długości 16 m i minimalnej średnicy górnej 17 cm;

5) klasa H 5. – o minimalnej długości 18 m i minimalnej średnicy górnej 22 cm;

6) klasa H 6. – o minimalnej długości 18 m i minimalnej średnicy górnej 30 cm.

Art. 9.

Drewno surowe nieobrobione, o którym mowa w art. 6 pkt 3, klasyfikuje się następująco:

1) klasa P 1. – o średnicy do 6 cm;

2) klasa P 2. – o średnicy od 7 do 13 cm;

3) klasa P 3. – o średnicy co najmniej 14 cm.

Art. 10.

Drewno surowe nieobrobione, o którym mowa w art. 6 pkt 4, klasyfikuje się następująco:

1) klasa S 1. – wałki i kłody o średnicy od 3 do 6 cm;

2) klasa S 2. – wałki i kłody o średnicy od 7 do 13 cm;

3) klasa S 3. – wałki i kłody o średnicy co najmniej 14 cm oraz szczapy.

Art. 11.

1. Klasyfikując drewno surowe nieobrobione według jakości, uwzględnia się następujące właściwości:

1) krzywiznę;

2) skręt włókien;

3) zbieżystość;

4) sęki otwarte: zdrowe (jasne) oraz zepsute (czarne);

5) sęki zarośnięte, guzy;

6) rdzeń mimośrodowy;

7) czy jest to drewno reakcyjne:

a) drewno ciągliwe – w przypadku drzew liściastych,

b) twardzica – w przypadku drzew iglastych;

8) nieregularny kształt (spłaszczenia);

9) pęknięcia okrężne, rdzeniowe, czołowo-boczne oraz pęknięcia mrozowe;

10) pochodzenie z posuszu oraz cechy z tym związane;

11) zabarwienie.

2. Poza właściwościami, o których mowa w ust. 1, klasyfikując drewno surowe nieobrobione według jakości uwzględnia się również wady spowodowane przez organizmy szkodliwe.

Art. 12.

1. Drewno surowe nieobrobione, klasyfikowane według jakości, dzieli się następująco:

1) klasa A/EEC – do której zalicza się drewno zdrowe, posiadające najwyższe cechy jakościowe, wolne od wad lub posiadające wady mało istotne, nieograniczające jego wartości użytkowej;

2) klasa B/EEC – do której zalicza się drewno przeciętnej jakości, w tym drewno pochodzące z posuszu, posiadające jedną lub kilka spośród następujących wad: niewielka krzywizna i skręt włókien, niewielka zbieżystość, brak dużych sęków, nieliczne małe lub średnie zdrowe sęki, mała liczba sęków zepsutych o niewielkich rozmiarach, lekko mimośrodowy rdzeń, stosunkowo małe nieregularności kształtu lub inne pojedyncze wady równoważone dobrą jakością ogólną;

3) klasa C/EEC – do której zalicza się drewno, które ze względu na swoje wady nie może być zaliczone ani do klasy A/EEC ani do klasy B/EEC, ale posiada jakość pozwalającą na jego wykorzystanie do celów przemysłowych.

2. Drewno długie klasy jakości A/EEC i C/EEC powinno posiadać niedające się usunąć oznaczenie swojej klasy; umieszczenie oznaczenia klasy nie jest konieczne w przypadku drewna długiego klasy jakości B/EEC.

3. Oznaczenia klas, o których mowa w ust. 2, umieszcza dokonujący obrotu handlowego drewnem surowym nieobrobionym.

Art. 13.

Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy sposób dokonywania pomiarów średnicy i długości, o których mowa w art. 7–10,

2) szczegółowy sposób dokonywania pomiarów właściwości drewna surowego nieobrobionego, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1–4

– mając na uwadze potrzebę ujednolicenia obrotu handlowego drewnem surowym nieobrobionym i prawidłowość stosowania klasyfikacji.

Art. 14.

Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

Metryka