Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 76 poz. 720

Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 33, poz. 288) zarządza się, co następuje:

1) przebywał na terytorium Unii Europejskiej od czasu wylęgu lub został przywieziony z państw trzecich zgodnie z przepisami w sprawie wymagań weterynaryjnych w handlu drobiem i produktami niejadalnymi;

2) pochodzi z gospodarstw, które:

a) ze względów zdrowotnych nie są objęte ograniczeniami związanymi ze zwalczaniem chorób drobiu,

b) nie znajdują się w obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym wysoce zjadliwą grypą ptaków (d. pomorem drobiu) lub rzekomym pomorem drobiu;

3) nie miał kontaktu podczas transportu do rzeźni z drobiem zakażonym wysoce zjadliwą grypą ptaków (d. pomorem drobiu) lub rzekomym pomorem drobiu;

4) pochodzi z rzeźni, w której w czasie uboju nie stwierdzono przypadku wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków (d. pomoru drobiu) lub rzekomego pomoru drobiu;

5) jest oznakowany zgodnie z przepisami w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa drobiowego.

2. Niedopuszczalny jest transport, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przez terytorium uznane za zakażone wysoce zjadliwą grypą ptaków (d. pomorem drobiu) lub rzekomym pomorem drobiu, z wyłączeniem przypadku gdy transport odbywa się głównymi lądowymi szlakami komunikacyjnymi.

3. Niedopuszczalny jest handel świeżym mięsem drobiowym w przypadku wystąpienia podejrzenia zakażenia tego mięsa znajdującego się w rzeźni, zakładzie rozbioru lub chłodni składowej albo podczas transportu.

1) stanowiącego część bagażu osobistego podróżnych, przeznaczonego do bezpośredniego spożycia przez te osoby;

2) wysyłanego jako małe paczki i przeznaczonego dla osób fizycznych, niesprowadzanego przez te osoby do celów handlowych;

3) przeznaczonego do spożycia przez załogę i pasażerów w środkach transportu komunikacji międzynarodowej.

2. Mięso, o którym mowa w ust. 1, pozyskuje się, poddaje rozbiorowi, transportuje i przechowuje oddzielnie lub w innym czasie niż mięso będące przedmiotem handlu na terytorium Unii Europejskiej.

3. Mięso, o którym mowa w ust. 1, może zostać użyte do produkcji produktów mięsnych mogących być przedmiotem handlu, jeżeli produkty te w czasie produkcji zostały poddane jednej z metod obróbki, określonych w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu świeżym mięsem i produktami mięsnymi.³⁾

1) pochodzi z gospodarstw położonych w obszarze zagrożonym, nieznajdujących się w obszarze zapowietrzonym, zgodnie z przepisami w sprawie szczegółowego sposobu i trybu zwalczania rzekomego pomoru drobiu;

2) pochodzi ze stada, w którym badanie wirusologiczne o wyniku negatywnym przeprowadzono na reprezentatywnej próbie stada na 5 dni przed wysyłką;

3) został zbadany klinicznie przez urzędowego lekarza weterynarii nie później niż na 24 godziny przed wysyłką i podczas tego badania nie wykazywał klinicznych objawów rzekomego pomoru drobiu;

4) jest transportowany bezpośrednio z gospodarstwa pochodzenia do rzeźni; środki transportu powinny być zaplombowane przez urzędowego lekarza weterynarii oraz czyszczone i odkażane przed i po każdym transporcie;

5) został poddany badaniu przedubojowemu, a następnie badaniu poubojowemu w zatwierdzonej rzeźni.

1) pochodzi z państw trzecich lub ich części, które znajdują się na listach ogłaszanych przez Komisję Europejską, wolnych od wysoce zjadliwej grypy ptaków (d. pomoru drobiu) lub rzekomego pomoru drobiu;

2) pochodzi ze stad drobiu, które przed wysyłką znajdowały się nieprzerwanie na terytorium państwa trzeciego lub jego części przez czas, który zostanie określony w przepisach Unii Europejskiej⁵⁾;

3) spełnia wymagania sanitarne dla zwierząt, określone w przepisach Unii Europejskiej⁵⁾.

2. Partię wysyłkową świeżego mięsa drobiowego zaopatruje się w oryginał świadectwa zdrowia, które powinno:

1) być wystawione, w dniu załadunku partii świeżego mięsa drobiowego do państwa przeznaczenia, przez urzędowego lekarza weterynarii państwa trzeciego;

2) być sporządzone w urzędowym języku lub językach państwa wysyłającego, państwa przeznaczenia oraz w jednym z urzędowych języków państwa, w którym będą przeprowadzane kontrole związane z przywozem produktu;

3) stanowić jedną kartkę papieru;

4) być wystawione dla jednego odbiorcy.

3. Wzór świadectwa zdrowia, o którym mowa w ust. 2, jest określony w przepisach Unii Europejskiej⁶⁾.

1) stanowiącego część bagażu osobistego podróżnych, przeznaczonego do bezpośredniego spożycia przez te osoby, lub

2) wysyłanego jako małe paczki i przeznaczonego dla osób fizycznych, niesprowadzanego przez te osoby do celów handlowych

– jeżeli ilość przewożonego mięsa nie przekracza 1 kilograma na osobę i pochodzi ono z państw trzecich lub ich części, które znajdują się na listach ogłaszanych przez Komisję Europejską, oraz

3) przeznaczonego do spożycia przez załogę i pasażerów w środkach transportu komunikacji międzynarodowej.

2. Świeże mięso, o którym mowa w ust. 1, lub jego odpady kuchenne po wyładunku podlegają zniszczeniu.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do bezpośredniego przeładunku świeżego mięsa lub jego odpadów kuchennych do innego środka transportu lub po tymczasowym jego zatrzymaniu pod dozorem celnym.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają do prawa polskiego postanowienia dyrektywy 91/494/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywozu świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich (Dz. Urz. WE L 001, z 3.01.1994 r.). Dane dotyczące ogłoszenia aktu prawa Unii Europejskiej, zamieszczonego w niniejszym rozporządzeniu, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, dotyczą ogłoszenia tego aktu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.

³⁾ Przepisy o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu świeżym mięsem i produktami mięsnymi wdrażające postanowienia art. 4 ust. 1 dyrektywy 80/215/EWG z dnia 22 stycznia 1980 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy produktami mięsnymi (Dz. Urz. WE L 47, z 21.02.1980 r.).

⁴⁾ Przepisy o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji mięsa drobiowego wdrażające postanowienia art. 3 ust. 1 pkt A lit. e dyrektywy 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na produkcję i wprowadzanie do obrotu świeżego mięsa drobiowego (Dz. Urz. WE L 55, z 8.03.1971 r. ).

⁵⁾ Przepisy wydane na podstawie art. 17 dyrektywy 91/494/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywozu świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich ( Dz. Urz. WE L 001, z 3.01.1994 r.).

⁶⁾ Decyzja 94/984/EC z dnia 20 grudnia 1994 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i świadectwa weterynaryjne dla przywozu świeżego mięsa drobiowego z niektórych państw trzecich (Dz. Urz. WE L 378, z 31.12.1994 r.).