Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 56 poz. 549

Na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) waga:

a) waga automatyczna kontrolna – przyrząd pomiarowy, nieposiadający zespołów elektronicznych, służący do określania, bez udziału operatora, masy ładunków, która zmienia się wokół nominalnego punktu nastawy, i rozdzielania tych ładunków na grupy, na podstawie różnicy pomiędzy masą ładunku a wartością nominalnego punktu nastawy,

b) waga automatyczna sortująca – przyrząd pomiarowy, nieposiadający zespołów elektronicznych, służący do określenia, bez udziału operatora, masy ładunków, których wartość nominalna nie jest określona, i rozdzielania ładunków o różnych masach na grupy o określonych przedziałach masy;

2) wzorcowy ładunek próbny – ładunek stosowany do określenia standardowej strefy niezdecydowania (U_s) podczas kontroli metrologicznej wagi;

3) nominalny punkt nastawy – wartość wyrażoną w jednostkach miary masy, nastawioną przez operatora przy użyciu urządzenia nastawczego, w celu ustalenia granicy pomiędzy sąsiadującymi grupami;

4) rzeczywisty punkt nastawy – wartość nominalnego punktu nastawy powiększoną o wartość błędu nastawy, przy której waga może z takim samym prawdopodobieństwem zakwalifikować dany ładunek do jednej z dwóch grup, wyrażoną w jednostkach miary masy;

5) obciążenie minimalne – wartość masy ładunku, poniżej której waga może nie dokonać prawidłowej identyfikacji lub kwalifikacji ładunku do podgrupy, do której dany ładunek należy;

6) obciążenie maksymalne – największą dopuszczalną wartość masy ładunku;

7) standardowa strefa niezdecydowania (U_s) – ustalony zakres wagi, wyrażony w jednostkach miary masy, w którym waga, przy danej prędkości działania, może zakwalifikować z takim samym prawdopodobieństwem wzorcowy ładunek próbny do jednej z dwóch grup;

8) nominalna strefa niezdecydowania (U_n) – ustalony zakres wagi, wyrażony w jednostkach miary masy, w którym waga, przy danej prędkości działania, może zakwalifikować z takim samym prawdopodobieństwem dany ładunek do jednej z dwóch grup;

9) rzeczywista strefa niezdecydowania (U_a) – zakres wagi wyrażony w jednostkach miary masy, ustalony podczas kontroli metrologicznej, w którym waga, przy danej prędkości działania, może zakwalifikować z takim samym prawdopodobieństwem wzorcowy ładunek próbny oraz dany ładunek do jednej z dwóch grup;

10) czas odpowiedzi – czas pomiędzy momentem, w którym ładunek znajduje się w całości na nośni ładunku, a momentem, w którym wskazanie zespołu wagowego zaczyna się mieścić w standardowej strefie niezdecydowania;

11) wydajność wagi – liczbę ładunków zważonych i rozdzielonych przez wagę w jednostce czasu.

1) zespół wagowy, informujący o masie ładunków;

2) urządzenie wyzwalające, dające polecenie podania informacji przez zespół wagowy;

3) urządzenie przetwarzające, które przetwarza informację przekazaną przez zespół wagowy na sygnał dający polecenie zakwalifikowania ładunku do danej grupy;

4) urządzenie wskazujące, które podaje co najmniej jedną z następujących informacji:

a) masę ładunku,

b) różnicę między wartością masy ładunku a wartością odniesienia,

c) grupę, do której należy ładunek;

5) przenośnik ładunku, przeznaczony do przesuwania ładunków na nośnię ładunku i ich zdejmowania;

6) urządzenie do nastawiania wartości masy;

7) urządzenie do regulacji położenia równowagi;

8) licznik, służący do wskazywania liczby ładunków, które przeszły przez pomost, albo liczby ładunków w każdej z grup;

9) tłumik drgań, służący do korygowania efektów dynamicznych, powodowanych automatycznym działaniem wagi, mających wpływ na dokładność ważenia.

2. W skład wagi automatycznej kontrolnej powinno wchodzić urządzenie korekcyjne, które w zależności od wyników ważenia automatycznie koryguje nastawę urządzenia formującego ładunki przechodzące przez wagę.

3. Waga powinna być wyposażona w urządzenie sortujące, które może nie stanowić jej elementu składowego, pozwalające na automatyczne rozdzielenie ładunków na odrębne grupy.

1) nośnia ładunku – przeznaczona do przyjmowania ładunku;

2) urządzenie równoważące.

1) sygnalizować, że pracują w przewidzianej dla nich temperaturze otoczenia;

2) być zabezpieczone przed dostępem osób nieuprawnionych.

2. Jeżeli właściwości tłumika drgań są zależne od zmian temperatury otoczenia w takim stopniu, że mogą powodować przekroczenie błędów granicznych dopuszczalnych wagi, tłumik drgań powinien być wyposażony w automatyczne urządzenie kompensacyjne.

2. Wagi przenośne powinny:

1) być wyposażone w urządzenie poziomujące i wskaźnik poziomu albo

2) spełniać charakterystyki metrologiczne przy pochyleniu wagi do 5 % w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.

3. Czułość zastosowanego w wadze wskaźnika poziomu powinna być taka, aby przy pochyleniu wagi o 0,5 % jego element ruchomy przemieszczał się co najmniej o 2 mm.

1) nazwa lub znak identyfikacyjny producenta albo importera;

2) numer i znak fabryczny;

3) nadany znak zatwierdzenia typu;

4) obciążenie maksymalne, w postaci: „Max...”;

5) obciążenie minimalne, w postaci: „Min...”;

6) nominalna strefa niezdecydowania, w postaci: „U_n = ...”;

7) maksymalna wydajność, w postaci: „... ładunków na minutę”;

8) czas odpowiedzi, w postaci: „t = ... s”;

9) wartość działki legalizacyjnej;

10) zakres temperatury pracy, w postaci: „... °C/.... °C”;

11) wartość napięcia zasilającego;

12) wartość częstotliwości napięcia zasilającego.

2. Części wagi, które nie są bezpośrednio połączone z częścią główną, powinny być oznaczone w sposób wskazujący przynależność do danej wagi.

1) 1 g – dla ładunków o masie nominalnej do 100 g;

2) 1 % – dla ładunków o masie nominalnej powyżej 100 g.

2. Wartość nominalnej strefy niezdecydowania nie powinna być mniejsza od wartości standardowej strefy niezdecydowania.

1) 0,8 U_s – przy zatwierdzeniu typu;

2) 0,8 U_n – przy legalizacji pierwotnej;

3) U_n – przy legalizacji ponownej w użytkowaniu.

1) 0,5 U_s – przy zatwierdzeniu typu;

2) 0,8 U_n – przy legalizacji pierwotnej;

3) 0,5 U_n – przy legalizacji ponownej w użytkowaniu.

1) w czasie ośmiu godzin działania wagi nie powinna przekraczać:

a) 0,5 U_s – przy zatwierdzeniu typu,

b) 0,5 U_n – przy legalizacji pierwotnej;

2) przy zmianie temperatury o 5 °C nie powinna przekraczać:

a) 0,5 U_s – przy zatwierdzeniu typu,

b) 0,5 U_n – przy legalizacji pierwotnej.

1) w stałej temperaturze w zakresie co najmniej 25 °C,

2) w zakresie temperatury, innym niż określony w pkt 1, nie mniejszym niż 10 °C, dla wag przeznaczonych do stosowania w warunkach kontrolowanej temperatury,

3) przy zmianach:

a) napięcia w zakresie od -15 % do +10 % jego wartości nominalnej,

b) częstotliwości w zakresie od -2 % do 2 % jej wartości nominalnej

– dla wag zasilanych napięciem o częstotliwości sieciowej.

2. Temperaturę uważa się za stałą, jeżeli:

1) różnica miedzy skrajnymi temperaturami w czasie sprawdzania wagi nie przekracza 5 °C;

2) zmiana temperatury w czasie pięciu minut nie przekracza 1 °C.

1) 25 U_n – dla U_n ≤ 200 mg;

2) 50 U_n – dla 200 mg < U_n ≤ 500 mg;

3) 100 U_n – dla U_n > 500 mg.

1) dłuższy lub równy czasowi odpowiedzi;

2) krótszy lub równy czasowi, w trakcie którego ładunek znajduje się w całości na nośni ładunku.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 78/1031/EWG z dnia 5 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego automatycznych wag kontrolnych i sortujących, opublikowanej w Dz. Urz. WE nr L 364 z dnia 27 grudnia 1978 r.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360, z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 oraz z 2004 r. Nr 49, poz. 465.