REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 56 poz. 544
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 23 marca 2004 r.
w sprawie podmiotów, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna
Na podstawie art. 58 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „podmiocie”, należy przez to rozumieć podmiot wyznaczony przez właściwy organ samorządu terytorialnego będący dla niego organem założycielskim, obowiązany do przyjęcia skazanych w celu wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne oraz pracy społecznie użytecznej orzeczonej w zamian nieściągalnej grzywny, zwanej dalej „pracą”.
2. Opinia, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności przewidywaną liczbę skazanych zobowiązanych do wykonywania pracy, niezbędną liczbę godzin w przeliczeniu na jednego skazanego oraz w miarę potrzeby rodzaj pracy, na dany rok kalendarzowy.
2. Właściwy organ samorządu terytorialnego prowadzi wykaz podmiotów zawierający w szczególności:
1) nazwę i adres podmiotu;
2) rodzaj pracy;
3) liczbę skazanych, którzy mogliby wykonywać pracę;
4) liczbę godzin pracy w przeliczeniu na jednego skazanego;
5) dane pracownika odpowiedzialnego za organizowanie i kontrolowanie pracy oraz jej przebieg.
3. Podmioty informują właściwy organ samorządu terytorialnego o każdej zmianie danych zamieszczonych w wykazie, o którym mowa w ust. 2, nie rzadziej niż co 3 miesiące.
4. Informację o zmianie danych zawartych w wykazie, o którym mowa w ust. 2, właściwy organ samorządu terytorialnego przesyła prezesowi sądu rejonowego w terminie 14 dni od dnia jej uzyskania.
2. Przy przydziale pracy uwzględnia się wiek skazanego, stan jego zdrowia oraz w miarę możliwości posiadane kwalifikacje.
3. Podmiot jest obowiązany:
1) poddać skazanego badaniu lekarskiemu, na zasadach dotyczących pracowników, w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na określonym stanowisku;
2) zapoznać skazanego z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy;
3) zapewnić skazanemu bezpieczne i higieniczne warunki pracy, środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, przewidziane na danym stanowisku pracy.
4. Nie wolno kierować:
1) skazanych, którzy w chwili podejmowania pracy nie będą mieli ukończonych 18 lat – do prac wzbronionych młodocianym;
2) kobiet – do prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla ich zdrowia.
Wykaz prac wzbronionych młodocianym oraz wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet określają przepisy wydane na podstawie odpowiednio art. 204 § 3 i art. 176 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.2)).
5. Do skazanych wykonujących prace, przy których wykonywaniu istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby, stosuje się przepisy o chorobach zakaźnych i zakażeniach.
2. W uzasadnionych przypadkach podmiot może wyznaczyć skazanemu indywidualną normę pracy odpowiadającą liczbie godzin, które mogą być przepracowane w danym dniu.
3. Czas pracy skazanego, który nie pozostaje w stosunku pracy, nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Na wniosek skazanego czas ten może być przedłużony do 12 godzin.
4. Skazanemu pozostającemu w stosunku pracy przydziela się pracę, którą może on wykonywać w czasie niewykonywania zatrudnienia. Łączny czas pracy skazanego nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Na wniosek skazanego czas ten może być przedłużony do 12 godzin.
5. Czas pracy skazanych:
1) skierowanych do pracy na stanowiskach, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,
2) kobiet w ciąży,
3) którzy nie ukończyli 18 lat
– nie może przekroczyć 8 godzin na dobę lub niższego wymiaru godzin przewidzianego w przepisach odrębnych.
2. Podmiot przekazuje sądowemu kuratorowi zawodowemu, w terminach przez niego wyznaczonych, informacje o liczbie godzin przepracowanych przez skazanego, rodzaju wykonywanej przez niego pracy i jej efektywności.
3. Podmiot jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sądowego kuratora zawodowego o przeszkodzie uniemożliwiającej wykonywanie pracy.
1) dniu rozpoczęcia i zakończenia pracy;
2) niezgłoszeniu się do pracy;
3) niepodjęciu przydzielonej pracy;
4) opuszczeniu pracy bez usprawiedliwienia;
5) każdym przypadku niesumiennego wykonywania pracy oraz uporczywego nieprzestrzegania ustalonego porządku i dyscypliny pracy.
2. Z kwot, o których mowa w ust. 1, pokrywa się wszystkie wydatki związane z organizowaniem pracy wykonywanej przez skazanych, a zwłaszcza koszty niezbędnych badań lekarskich, środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz ubezpieczenia skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków i od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wyrządzenia osobie trzeciej szkody przy wykonywaniu pracy, a także zryczałtowanego wynagrodzenia wyznaczonych pracowników, łącznie ze składkami na ich ubezpieczenia społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jak również nagród wypłacanych za wyróżniające wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli pracy skazanych.
2. Wyznaczony pracownik może kontrolować pracę najwyżej 10 skazanych.
3. Wyznaczony pracownik otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne w wysokości:
1) 5 % swojego wynagrodzenia zasadniczego przy dozorowaniu 1–3 skazanych;
2) 10 % – przy dozorowaniu 4–6 skazanych;
3) 20 % – przy dozorowaniu 7–10 skazanych.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą zgłaszać prezesowi sądu rejonowego właściwego ze względu na ich siedzibę gotowość przyjęcia skazanych skierowanych przez sąd w celu wykonywania pracy, określając liczbę skazanych mogących ją wykonywać i przewidywaną liczbę godzin pracy w przeliczeniu na jednego skazanego, a także rodzaj pracy.
Prezes Rady Ministrów: L. Miller
|
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 1998 r. w sprawie wyznaczania zakładów pracy, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna orzeczona w zamian nieściągalnej grzywny, szczegółowych obowiązków tych zakładów w zakresie zatrudniania skazanych i zasad gospodarowania uzyskanymi z tego tytułu środkami oraz przysługujących ulg zakładom (Dz. U. Nr 113, poz. 720), utrzymanym w mocy na podstawie art. 8 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 142, poz. 1380).
- Data ogłoszenia: 2004-04-07
- Data wejścia w życie: 2004-04-22
- Data obowiązywania: 2004-04-22
- Dokument traci ważność: 2010-06-08
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA