Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 52 poz. 522

Na podstawie art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych (Dz. U. Nr 61, poz. 258, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) warunki bezpiecznej obsługi oraz dokonywania napraw i konserwacji maszyn i innych urządzeń oraz narzędzi połowowych, a także sposób wykonywania pracy na statku rybackim;

2) rodzaje prac o szczególnym zagrożeniu dla życia lub zdrowia członków załogi, w tym sposób nadzoru nad ich wykonywaniem;

3) obowiązujący na statku rybackim system znaków i sygnałów oraz sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej;

4) sposób:

a) posługiwania się środkami ochrony indywidualnej i środkami ratunkowymi,

b) poruszania się na statku rybackim, zapewniający bezpieczeństwo członkom załogi tego statku,

c) postępowania w sytuacjach stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia członków załogi tego statku, w tym udzielania pierwszej pomocy, albo stwarzających zagrożenie bezpieczeństwa żeglugi.

2. Kapitan statku rybackiego, którego załoga liczy co najmniej 5 osób, opracowuje rozkład alarmowy zawierający:

1) opis sposobu postępowania w sytuacjach zagrożenia dla zdrowia lub życia członków załogi tego statku;

2) określenie zadań do wykonania przez każdego członka załogi tego statku.

1) powodować zatrucie, zakażenie, przemoczenie, zziębnięcie, oparzenie lub inne urazy ciała,

2) narażać na nadmierne promieniowanie cieplne lub hałas

– używają środków ochrony indywidualnej.

2. Środki ochrony indywidualnej, o których mowa w ust. 1, poddaje się okresowym kontrolom i konserwacji, a przed każdym ich użyciem – oględzinom.

3. Rodzaje i ilość środków ochrony indywidualnej określa armator statku rybackiego po zasięgnięciu opinii członków załogi tego statku.

1) sprzęt ratunkowy;

2) radiopławę awaryjną – z wyjątkiem statku rybackiego niemającego pokładu.

2. Urządzenia, wymienione w ust. 1, przechowuje się w wyznaczonych miejscach i kontroluje przed każdym wyruszeniem statku rybackiego w rejs.

3. Statek rybacki wyposaża się w radiostację zapewniającą nawiązanie łączności z co najmniej jedną stacją nadbrzeżną.

1) montuje się w miejscach nienarażonych na zalanie wodą w normalnych warunkach eksploatacyjnych statku rybackiego;

2) wyraźnie oznacza się.

2. Instalacja elektryczna na statku rybackim powinna:

1) zapewniać właściwe funkcjonowanie całego wyposażenia niezbędnego do utrzymania tego statku w normalnych warunkach eksploatacyjnych, bez konieczności stosowania awaryjnego źródła zasilania;

2) być wykonana w sposób eliminujący zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym, wybuchem lub pożarem tej instalacji.

2. W miejscach, o których mowa w ust. 1, wystające elementy konstrukcyjne nie powinny utrudniać poruszania się członkom załogi statku rybackiego.

1) wciągarek,

2) urządzeń połowowych, ról, bloków i bębnów

– wyposaża się w osłony lub stosuje się inne środki chroniące przed tymi zagrożeniami.

1) montuje się urządzenia ograniczające kołysanie się podnoszonych elementów narzędzi połowowych – z wyjątkiem statków rybackich niemających masztów i urządzeń do podnoszenia lub podwieszania narzędzi połowowych;

2) wyznacza się miejsce do kompletowania i składowania zapasowych elementów oraz dokonywania napraw narzędzi połowowych.

1) zawarto kontrakt na jego budowę lub przebudowę lub

2) nie zawarto kontraktu na budowę, jednak:

a) położono stępkę statku,

b) rozpoczęto budowę statku i zużyto co najmniej 50 ton materiałów konstrukcyjnych lub co najmniej 1 % wszystkich materiałów potrzebnych do jego budowy

– po dniu wejścia w życie rozporządzenia.

1) świateł nawigacyjnych,

2) radiostacji,

3) systemu łączności wewnętrznej oraz sygnalizacji alarmowej

– przez co najmniej 12 godzin.

2. Awaryjne źródło zasilania, o którym mowa w ust. 1:

1) umieszcza się poza pomieszczeniem maszynowni statku rybackiego, z wyjątkiem statku rybackiego niemającego pokładu;

2) powinno włączać się automatycznie w przypadku awarii instalacji elektrycznej w celu uruchomienia awaryjnej elektrycznej tablicy rozdzielczej, jeżeli statek rybacki został w taką tablicę wyposażony.

3. W przypadku wyposażenia statku rybackiego w elektryczną awaryjną pompę przeciwpożarową zapewnia się awaryjne źródło zasilania tej pompy, umieszczone poza pomieszczeniem maszynowni tego statku, umożliwiające działanie tej pompy przez co najmniej 3 godziny.

2. Obok skrzyni akumulatorów przechowuje się środki ochrony indywidualnej.

2. Drogi i wyjścia ewakuacyjne na statku rybackim oświetla się w sposób zapewniający bezpieczne korzystanie z tych dróg i wyjść.

1) posiadać konstrukcję zapewniającą ich otwarcie zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz tych pomieszczeń;

2) być zamocowane na zawiasach i zabezpieczone przed ich przypadkowym zamknięciem.

2. Otwierające się do góry pokrywy włazów mocuje się na zawiasach i zabezpiecza przed ich przypadkowym opadnięciem.

2. Powierzchnie szklane narażone na uszkodzenia, z wyjątkiem szyb w oknach, osłania się siatką zabezpieczającą przed rozpryskiem szkła.

1) w pomieszczeniach:

a) mieszkalnych,

b) na stałych stanowiskach pracy

– temperatura nie powinna być niższa od 18 °C (291 K);

2) na stanowiskach pracy, innych niż te, o których mowa w pkt 1 lit. b, temperaturę dostosowuje się do rodzaju wykonywanej pracy, przy czym nie powinna być ona niższa od 14 °C (287 K), z wyjątkiem:

a) ładowni,

b) jeżeli zapewnienie takiej temperatury jest niemożliwe ze względów technologicznych.

1) oświetlenie naturalne przez odpowiednio rozmieszczone okna:

a) w pomieszczeniach mieszkalnych na nowym statku rybackim,

b) na stanowiskach pracy w pomieszczeniach – jeżeli jest to możliwe ze względów konstrukcyjnych;

2) oświetlenie sztuczne o natężeniu dostosowanym do rodzaju wykonywanych czynności.

2. W pomieszczeniach sypialnych montuje się urządzenia do regulowania poziomu natężenia oświetlenia sztucznego.

2. Odległości między maszynami, innymi urządzeniami i ścianami w pomieszczeniach, o których mowa ust. 1, powinny wynosić co najmniej 0,75 m.

2. Podłogi i podesty, po rozłożeniu, powinny tworzyć równą i gładką powierzchnię.

2. W urządzeniach przeładunkowych lub wciągarkach, w których obok zasilania energią elektryczną jest zainstalowany napęd ręczny, montuje się blokadę uniemożliwiającą dopływ energii elektrycznej do tych urządzeń w czasie zmiany trybu ich pracy na napęd ręczny.

2. Urządzenia przetwórcze ponownie uruchamia się po ustawieniu urządzenia do awaryjnego zatrzymania w pozycji nieaktywnej.

1) wracającym do portu macierzystego w czasie krótszym niż 36 godzin od wypłynięcia w rejs,

2) którego członkowie załogi nie mieszkają na statku w czasie jego postoju w porcie

– nie wydziela się pomieszczeń mieszkalnych.

2. Statek, o którym mowa w ust. 1, wyposaża się w urządzenia sanitarne, sprzęty umożliwiające przygotowanie i spożywanie posiłków, miejsca do przechowywania odzieży oraz jej suszarnię.

1) bezpieczne dojście do tych pomieszczeń;

2) ochronę przed wpływem warunków atmosferycznych, hałasem i wibracjami;

3) zabezpieczenie przed przenikaniem z innych części statku uciążliwych zapachów.

2. Jeżeli pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, mają strop pochyły, wysokość tych pomieszczeń mierzona od poziomu podłogi do najniżej położonego punktu stropu powinna wynosić co najmniej 1,85 m.

2. W przypadkach uzasadnionych względami konstrukcyjnymi maszyn i innych urządzeń dopuszcza się zmniejszenie wysokości przejścia do 1,8 m, przy jego jednoczesnym odpowiednim zabezpieczeniu i oznakowaniu.

1) nachylenie przejścia przekracza 10° – montuje się listwy poprzeczne;

2) różnica poziomów między początkiem a końcem przejścia na statku rybackim wynosi co najmniej 0,35 m – montuje się stopnie.

1) okna – na całej jej szerokości od strony dziobu;

2) co najmniej jedno okno:

a) na ścianach obu burt oraz od strony rufy,

b) z szybą wirującą lub innym urządzeniem do wycierania okien od strony dziobu.

2. Uchwyty sztormowe montuje się pod oknami, wzdłuż pulpitów sterowniczych i przy oddzielnie stojących urządzeniach.

2. W przypadku gdy odległość pomiędzy krawędzią pobocznicy lub krawężnikiem a poręczą sztormową jest większa od 0,5 m, w połowie tej odległości, równolegle do poręczy sztormowej, montuje się poprzeczki.

2. W górnej części drabin montuje się uchwyty lub poręcze zapewniające bezpieczne wejście na drabiny i zejście z nich.

3. Drabiny w ładowni zabezpiecza się przed uszkodzeniami i montuje się poza światłem luku, chyba że jest to niemożliwe ze względów konstrukcyjnych.

2. W pomieszczeniach maszynowni jest dopuszczalne montowanie:

1) schodów o szerokości 0,5 m i kącie nachylenia ich biegu nie większym od 60° lub

2) drabin pionowych – jeżeli ze względów konstrukcyjnych nie jest możliwe zamontowanie schodów.

2. Odległość pomiędzy szczeblami lub klamrami drabiny powinna wynosić 0,3 m.

1) w części dziobowej przed grodzią zderzeniową;

2) za rufową główną grodzią zderzeniową;

3) poniżej wodnicy ładunkowej.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1994 r. Nr 113, poz. 547, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 2000 r. Nr 109, poz. 1156, z 2002 r. Nr 240, poz. 2060 oraz z 2003 r. Nr 229, poz. 2277.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 16 marca 2004 r. (poz. 522)

POZIOM HAŁASU W POMIESZCZENIACH I NA STANOWISKACH PRACY NA STATKU RYBACKIM

1) równoważny poziom dźwięku A – poziom ciśnienia akustycznego ciągłego ustalonego dźwięku, skorygowany charakterystyką częstotliwościową A, który w określonym przedziale czasu T_e, w którym wyznaczana jest wartość średnia, ma tę samą wartość średnią kwadratową ciśnienia akustycznego co badany dźwięk zmienny w czasie. Równoważny poziom dźwięku A, L_Aeq, T_e, w decybelach (dB), jest określony wzorem:

gdzie:

2) poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy, L_EX,8h, w decybelach [dB], jest określony wzorem:

gdzie:

3) infradźwięk – dźwięk, którego widmo jest zawarte w paśmie częstotliwości od 1 do 2 Hz;

4) ultradźwięk – dźwięk, którego widmo jest zawarte w paśmie częstotliwości powyżej 16 kHz;

5) poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru pracy na wszystkich stanowiskach pracy na statku rybackim, ze względu na ochronę słuchu, nie powinien przekraczać 85dB;

6) maksymalny poziom dźwięku A, L_Amax nie powinien przekraczać wartości 115 dB;

7) szczytowy poziom dźwięku C, L_{C peak} nie powinien przekraczać wartości 135 dB;

8) równoważny poziom dźwięku A, L_Aeq,Te w czasie pobytu T_e członka załogi na stanowisku pracy lub w miejscu wypoczynku (ustalony ze względu na charakter pracy i uciążliwość hałasu), nie powinien przekraczać wartości podanych w tabeli:

9) hałas, w tym ultradźwięki i infradźwięki, ogranicza się lub likwiduje za pomocą dostępnych środków technicznych;

10) jeżeli nie jest możliwe obniżenie poziomu hałasu na danym stanowisku pracy do wartości określonej w pkt 5, 6 i 7, za pomocą środków technicznych i organizacyjnych, członkowie załogi statku rybackiego powinni stosować ochronniki słuchu.