Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 43 poz. 394

Na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) waga – wagę automatyczną przenośnikową, przyrząd pomiarowy wbudowany w przenośnik taśmowy i stosowany do wyznaczania, bez udziału operatora, masy przenoszonego materiału przez ciągłe sumowanie tej masy w czasie ruchu taśmy;

2) obciążenie maksymalne (Max) – maksymalne obciążenie chwilowe materiału znajdującego się na pomoście, jakie może być zważone przez zespół wagowy;

3) błędy graniczne dopuszczalne wagi – określone skrajne wartości błędu;

4) wydajność maksymalna (Q_max) – wartość wydajności przenoszenia materiału na taśmie, uzyskaną przy maksymalnym obciążeniu i maksymalnej prędkości taśmy przenośnika;

5) wydajność minimalna (Q_min) – wartość wydajności przenoszenia materiału na taśmie, poniżej której wyniki ważenia mogą być obarczone nadmiernym błędem względnym;

6) wartość działki elementarnej wagi (d) – wartość wyrażoną w jednostkach miary masy, równą różnicy między dwiema kolejnymi wartościami wskazań urządzenia wskazującego sumowanie;

7) minimalna masa sumowana (S_min) – wartość wyrażoną w jednostkach miary masy, poniżej której wynik sumowania może być obarczony nadmiernym błędem względnym.

1) pomost, przekazujący ciężar materiału z taśmy do zespołu wagowego;

2) zespół wagowy, informujący o masie ważonych ładunków;

3) przetwornik ruchu taśmy, informujący o przemieszczeniu lub prędkości taśmy;

4) urządzenie sumujące służące do przetwarzania informacji przekazanych przez zespół wagowy i przetwornik ruchu taśmy oraz do zsumowania wyników ważeń cząstkowych lub całkowania iloczynu liniowego obciążenia taśmy i jej prędkości albo chwilowej wydajności;

5) główne urządzenie wskazujące sumowanie, urządzenie otrzymujące informację z urządzenia sumującego i wskazujące całkowitą masę przeniesionego materiału;

6) urządzenie zerujące, umożliwiające równoważenie wpływu masy taśmy na wynik sumowania przy pełnym obrocie taśmy;

7) urządzenia sterujące.

2. Waga może być wyposażona dodatkowo w:

1) urządzenie drukujące;

2) urządzenie sygnalizujące lub zatrzymujące taśmę w przypadku zboczenia taśmy z toru lub jej przerwania;

3) urządzenia elektroniczne, realizujące określone funkcje, będące oddzielnymi zespołami wagi, zwanej dalej „wagą elektroniczną".

3. W wadze mogą być stosowane urządzenia wskazujące sumowanie:

1) dodatkowe:

a) porcjowe, z kasownikiem wskazań, wskazujące masę ładunku zsumowanego w dowolnym przedziale czasu,

b) nastawne, służące do nastawiania odważanej wartości masy ładunku, zmniejszające wskazania do zera, przy którym następuje między innymi podanie sygnału zatrzymującego przesuwającą się taśmę,

c) zgrubne, bez kasownika wskazań, wskazujące masę ładunku zsumowanego w odpowiednio długim przedziale czasu, posiadające działkę elementarną większą niż główne urządzenie wskazujące sumowanie;

2) kontrolne, wskazujące masę ładunku zsumowanego w czasie kontroli lub regulacji wagi.

1) być dostosowana do klasy dokładności, metod działania i materiałów, dla których waga jest przeznaczona;

2) uniemożliwiać przypadkowe rozregulowanie powodujące jej wadliwe działanie;

3) uniemożliwiać jej nieuczciwe stosowanie;

4) umożliwiać uniesienie taśmy nad pomostem w celu oczyszczenia rolek pomostu, a następnie opuszczenie przy zachowaniu jej poprzedniego napięcia.

1) przenośnik taśmowy o sztywnej konstrukcji;

2) część przenośnika taśmowego, w którym co najmniej jeden wspornik rolkowy jest podparty lub zawieszony na wspólnej ramie zespołu wagowego.

2. Pomost wagi na odcinku równym połowie sumy odległości między skrajnymi wspornikami rolkowymi na pomoście i odległości między stałymi wspornikami rolkowymi w sąsiedztwie pomostu powinien być konstrukcyjnie zabezpieczony przed zmianami w czasie użytkowania wagi, a jeżeli waga jest wyposażona w urządzenie do regulacji długości pomostu, to powinno być możliwe jego zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych.

3. Dopuszczalne liniowe obciążenie na długości pomostu nie powinno być mniejsze niż dopuszczalne maksymalne liniowe obciążenie przenośnika.

4. Konstrukcja pomostu powinna umożliwiać umieszczanie na nim wzorców masy.

2. W wagach klasy dokładności 0,5 i 1 rolki wsporników taśmy na pomoście powinny być osadzone na łożyskach kulkowych albo łożyskach podobnego typu, przy czym mimośrodowość rolek nie powinna przekraczać 0,2 mm.

3. Górne tworzące rolek pomostu i rolek sąsiadujących z pomostem powinny leżeć w jednej płaszczyźnie.

2. Masa taśmy przypadająca na jednostkę jej długości powinna być stała.

3. Miejsca łączenia taśmy nie powinny powodować uderzeń o pomost zakłócających działanie wagi.

4. Łączenie taśmy powinno tworzyć linię prostą, a kąt między łączeniem a wzdłużną krawędzią taśmy nie powinien przekraczać 45°.

1) dla wag klasy dokładności 0,5 i 1 wynosić nie więcej niż 100 m, tak aby czas jej pełnego obiegu przy prędkości nominalnej nie przekraczał 1,5 minuty;

2) dla wag klasy dokładności 2 być taka, aby czas jej pełnego obiegu przy prędkości nominalnej nie przekraczał 3 minut.

2. Jeżeli wymaganie, o którym mowa w ust. 1, nie może być spełnione, to waga powinna być wyposażona w półautomatyczne albo automatyczne urządzenie zerujące.

2. Naciąg taśmy wytworzony przez samoczynne urządzenie napinające, którym mogą być w szczególności obciążniki, powinien być stały.

3. Między taśmą a bębnem napędowym nie powinien występować poślizg.

4. Nachylenie taśmy na pomoście i w jego pobliżu, względem poziomu, nie powinno przekraczać:

1) 18°;

2) maksymalnej wartości kąta, przy którym nie następuje poślizg między taśmą a materiałem.

5. Jeżeli taśma jest stosowana do transportu materiału lepkiego, powinna być wyposażona w urządzenia czyszczące, przylegające do jej dolnej części powrotnej, które nie powinny powodować uszkodzenia taśmy.

2. Przetwornik ruchu taśmy dla dowolnej wydajności powinien w sposób dokładny odtwarzać prędkość taśmy na pomoście wagi.

1) nieciągły, to kolejne impulsy powinny być generowane z częstotliwością odpowiadającą przemieszczeniu taśmy nie większemu od długości pomostu;

2) ciągły, to podczas czynności kontrolnych i regulacyjnych impulsy mogą być zastąpione sygnałem zewnętrznym, niepochodzącym z przetwornika.

1) umożliwiać zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych do części służących do adiustacji;

2) uniemożliwiać powstawanie poślizgu w napędzie od taśmy, bez względu na stan jej obciążenia, który mógłby wpływać na wyniki pomiarów.

2. Cięgna wiodące powinny być usytuowane równolegle do taśmy, przy czym w przypadku pomostu nachylonego pod kątem do poziomu mogą być usytuowane poziomo.

3. Błąd usytuowania cięgien wiodących nie powinien przekraczać 1°.

4. Zatrzymanie taśmy nie powinno wpływać na wynik ważenia.

1) zapewniać ciągłe równoważenie ładunku w zakresie co najmniej od zera do obciążenia maksymalnego;

2) być zabezpieczony przed przeciążeniami.

1) miernik obciążenia chwilowego, wywzorcowany w jednostkach miary masy lub w procentach obciążenia maksymalnego;

2) urządzenie sygnalizacyjne uruchamiane, gdy obciążenie przekracza wartość obciążenia maksymalnego albo maksymalnej wydajności lub jest mniejsze niż obciążenie minimalne;

3) urządzenie drukujące wartość obciążenia chwilowego albo wydajności, w funkcji czasu.

2. Główne urządzenie wskazujące sumowanie nie może być wyposażone w kasownik wskazań.

1) chwilowe obciążenie pomostu przekroczy obciążenie maksymalne Max;

2) wydajność transportu materiału na taśmie przekroczy wydajność maksymalną Q_max lub jest mniejsza od wydajności minimalnej Q_min.

2. Wartość działki elementarnej głównego urządzenia wskazującego sumowanie powinna być zawarta w przedziale:

1) od 0,002% C_max do 0,05% C_max – dla wag klasy 0,5 i 1,

2) od 0,004% C_max do 0,1% C_max – dla wag klasy 2,

gdzie C_max oznacza masę zsumowaną w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności.

3. Wartości działek elementarnych porcjowego i nastawnego urządzenia wskazującego sumowanie powinny być równe wartości działki elementarnej głównego urządzenia wskazującego sumowanie.

4. Wartość działki elementarnej zgrubnego urządzenia wskazującego powinna być co najmniej 10-krotnie większa od wartości działki elementarnej głównego urządzenia wskazującego sumowanie.

5. Wartość działki elementarnej d_k kontrolnego urządzenia wskazującego sumowanie nie powinna przekraczać:

1) 0,1% S_min – dla wag klasy 0,5 i 1;

2) 0,2% S_min – dla wag klasy 2.

6. Wartość działki elementarnej d₀ urządzenia wskazującego wyzerowanie powinna być mniejsza od wartości działki elementarnej d głównego urządzenia wskazującego sumowanie i nie powinna przekraczać:

1) dla wag klasy 0,5 i 1:

a) 0,005% C_max – przy wskazaniu analogowym,

b) 0,0025% C_max – przy wskazaniu cyfrowym,

2) dla wag klasy 2:

a) 0,01% C_max – przy wskazaniu analogowym,

b) 0,005% C_max – przy wskazaniu cyfrowym,

gdzie C_max oznacza masę zsumowaną w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności.

1) analogowych urządzeń wskazujących sumowanie nie powinna przekraczać dwukrotnej wartości działki elementarnej cyfrowych urządzeń wskazujących sumowanie;

2) cyfrowych urządzeń wskazujących sumowanie lub urządzeń drukujących masę sumowaną powinna być jednakowa.

1) tylko wartości dodatnie – powinny wyłączać się podczas ruchu taśmy nieobciążonej, a ich włączanie przy wzroście i wyłączanie przy spadku obciążenia powinno odbywać się samoczynnie przy obciążeniu pomostu odpowiadającemu 5% wydajności maksymalnej;

2) wartości dodatnie i ujemne – powinny być podłączone na stałe, bez względu na obciążenie taśmy, z wyjątkiem kontrolnego urządzenia wskazującego sumowanie.

1) nieautomatycznie;

2) półautomatycznie;

3) automatycznie.

2. Zakres działania urządzenia zerującego nie powinien przekraczać 4% obciążenia maksymalnego.

1) kontrolne urządzenie wskazujące sumowanie;

2) inne urządzenie umożliwiające wskazanie zmiany masy sumowanej przy pełnym obrocie taśmy.

2. Przestawienie elementu regulacyjnego o:

1) 10 mm lub 1/2 obrotu, gdy przestawiany jest on w sposób ciągły liniowo lub obrotowo, nie powinno powodować w ciągu godziny zmiany wskazania wagi większej niż:

a) 0,1% C_max – dla wag klasy 0,5 i 1,

b) 0,2% C_max – dla wag klasy 2,

2) wartość jednej działki elementarnej, gdy przestawiany jest on skokowo, nie powinno powodować w ciągu godziny zmiany wskazania wagi większej niż:

a) 0,01% C_max – dla wag klasy 0,5 i 1,

b) 0,02% C_max – dla wag klasy 2,

gdzie C_max oznacza masę zsumowaną w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności.

3. Na wadze powinien być oznaczony kierunek, w którym należy dokonać przestawienia elementu regulacyjnego.

2. Automatyczne urządzenie zerujące powinno działać samoczynnie podczas ruchu taśmy nieobciążonej i powinno mieć możliwość wyłączenia w czasie sprawdzania wagi.

3. Konstrukcja urządzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, powinna być taka, aby:

1) nastawienie zera następowało po całkowitej liczbie obrotów taśmy;

2) zakończenie zerowania i granice regulacji były wskazane.

1) 0,05% C_max – dla wag klasy 0,5,

2) 0,1% C_max – dla wag klasy 1,

3) 0,2% C_max – dla wag klasy 2,

gdzie C_max oznacza masę zsumowaną w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności.

2. Obciążnik, o którym mowa w ust. 1, może być nakładany na pomost wagi lub jego oddziaływanie może być symulowane elektrycznie.

3. Urządzenie wskazujące sumowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno spełniać następujące wymagania:

1) miejsce i sposób nakładania obciążnika na pomost powinny zapewniać powtarzalność jego oddziaływania na urządzenie wagowe;

2) nakładanie obciążnika powinno być dokonywane przy nieobciążonej, ruchomej taśmie;

3) czynności kontroli zera powinny być samoczynnie wstrzymywane po przesunięciu taśmy o ustaloną, całkowitą liczbę obrotów;

4) po zakończeniu kontroli zera powinna być wskazywana liczba kontrolna, odpowiednia do masy obciążnika i liczby obrotów taśmy, będąca wartością zsumowanej masy, w sytuacji gdy pomost zostaje obciążony stałym symulowanym obciążeniem, a pusta taśma wykonuje ustaloną liczbę pełnych obrotów.

1) nie wystąpiło odchylenie znaczące, rozumiane jako różnica między błędem wskazania wagi a jej błędem podstawowym, wyznaczonym w warunkach odniesienia, przekraczająca błąd graniczny dopuszczalny wagi, albo

2) odchylenie znaczące zostało automatycznie wykryte i:

a) wskazane poprzez podanie sygnału optycznego lub akustycznego trwającego do podjęcia przez użytkownika działań korekcyjnych albo do zniknięcia odchylenia, albo

b) waga przestała działać.

2. Waga elektroniczna powinna mieć zapewnioną możliwość kontroli wyświetlacza, inicjowanej automatycznie przy włączaniu wagi, polegającej na wskazaniu wszystkich znaków wyświetlonych przez urządzenie wskazujące w czasie wystarczającym do wykonania obserwacji przez operatora.

3. W czasie nagrzewania wagi elektronicznej:

1) nie powinna ona wskazywać i przesyłać wyników ważenia;

2) jej automatyczne działanie powinno być wstrzymane.

4. Waga elektroniczna może być wyposażona w interfejs pozwalający na połączenie wagi z urządzeniem peryferyjnym, którego użycie nie powinno wpływać na charakterystyki metrologiczne wagi oraz na poprawność jej działania.

2. Waga zasilana z baterii po spadku napięcia poniżej danej wartości powinna nadal działać prawidłowo albo wyłączać się automatycznie.

1) nazwa lub znak identyfikacyjny producenta lub importera;

2) znak fabryczny;

3) numer seryjny;

4) znak zatwierdzenia typu, jeżeli został nadany;

5) oznaczenie klasy dokładności;

6) minimalna masa sumowana, w postaci:

„S_min = .... kg” albo „S_min = ... t”;

7) wartość działki elementarnej głównego urządzenia wskazującego sumowanie, w postaci: „d = ...."

8) nominalna prędkość taśmy, w postaci:

„v = .... m/s"

9) zakres prędkości taśmy, w postaci: „v = .../... m/s"

10) maksymalna wydajność, w postaci:

„Q_max =.... kg/h" albo „Q_max =.... t/h"

11) wydajność minimalna, w postaci:

„Q_min =.... kg/h" albo „Q_min = .... t/h"

12) obciążenie maksymalne, w postaci:

„Max = .... kg" albo „Max= .... t"

13) długość pomostu, w postaci: „L = .... m"

14) zakres temperatury pracy;

15) napis: „Nastawienie zera co .... godz. Kontrola zera trwa .... obiegi taśmy"

16) wartość napięcia zasilającego;

17) wartość częstotliwości napięcia zasilającego;

18) określenie materiału, który będzie ważony;

19) liczba ważeń na godzinę (w przypadku wag dodających), w postaci: „....... cykle/h".

2. Na urządzeniach wskazujących sumowanie wagi powinny być wykonane w sposób trwały i czytelny oznaczenia jednostki miary masy.

3. Na wadze powinny być umieszczone, jeżeli mają zastosowanie:

1) wartość działki elementarnej liczydła kontrolnego, w postaci: „d_k = ..... kg"

2) wartość działki elementarnej urządzenia wskazującego wyzerowanie, w postaci: „d₀ = .... kg"

3) liczba kontrolna, w postaci: „.... kg" albo „.... t".

2. Błędy graniczne dopuszczalne wagi przy automatycznym ważeniu masy m równej co najmniej minimalnej masie sumowanej, wykonywanym przy wydajności od 20% do 100% wydajności maksymalnej. wyrażone w % masy sumowanej, wynoszą:

1) przy zatwierdzeniu typu i legalizacji:

a) dla klasy dokładności 0,5 – ± 0,25%,

b) dla klasy dokładności 1 – ± 0,5%,

c) dla klasy dokładności 2 – ± 1,0%;

2) w użytkowaniu:

a) dla klasy dokładności 0,5 – ± 0,5%,

b) dla klasy dokładności 1 – ± 1%,

c) dla klasy dokładności 2 – ± 2%.

1) błędy graniczne dopuszczalne wagi, o których mowa w § 34 ust. 2 pkt 1, zaokrągla się do całkowitej wartości działki głównego urządzenia wskazującego sumowanie, stosowanego przy sprawdzaniu wagi;

2) różnica między wynikami uzyskanymi dla tej samej masy sumowanej przez różne urządzenia wskazujące lub drukujące tej samej wagi, mające taką samą wartość działki elementarnej, powinna być równa zero.

1) w przypadku zastosowania cyfrowego kontrolnego urządzenia wskazującego sumowanie błędy graniczne dopuszczalne wagi powiększa się o wartość jednej działki elementarnej tego urządzenia;

2) gdy waga wyposażona jest w kilka urządzeń wskazujących sumowanie, błędy wskazań każdego z tych urządzeń nie powinny przekraczać błędów granicznych dopuszczalnych, o których mowa w § 34 ust. 2;

3) dla danej masy sumowanej różnica między wskazaniami dwóch urządzeń wskazujących sumowanie nie powinna przekraczać:

a) wartości jednej działki elementarnej – gdy oba urządzenia wskazujące sumowanie są cyfrowe,

b) bezwzględnej wartości błędu granicznego dopuszczalnego – gdy oba urządzenia wskazujące sumowanie są analogowe,

c) większej z dwóch wartości:

– bezwzględnej wartości błędu granicznego dopuszczalnego,

– wartości jednej działki elementarnej,

gdy jedno urządzenie wskazujące sumowanie jest analogowe, a drugie cyfrowe.

1) dla dowolnej wydajności pomiędzy 20 % Q_max i Q_max:

a) 0,18 % masy zsumowanej – dla wag klasy dokładności 0,5,

b) 0,35 % masy zsumowanej – dla wag klasy dokładności 1,

c) 0,70 % masy zsumowanej – dla wag klasy dokładności 2;

2) dla dowolnej wydajności pomiędzy 5 % Q_max i 20 % Q_max:

a) 0,07 % masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności – dla wag klasy dokładności 1,

b) 0,14 % masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności – dla wag klasy dokładności 2.

2. Błędy graniczne dopuszczalne wagi, o których mowa w ust. 1, zaokrągla się do całkowitej wartości działki urządzenia wskazującego sumowanie stosowanego przy sprawdzaniu wagi.

3. Przy badaniu oddzielnych części składowych wagi, takich jak przetwornik obciążenia lub miernik zawierający zespół analogowy, błędy graniczne dopuszczalne wagi badanej części składowej powinny być równe 0,7 odpowiedniej wartości błędu, o którym mowa w ust. 1.

1) masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności podczas jednego obrotu taśmy;

2) 2 % masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności w czasie jednej godziny albo masy równej 400 d – dla wag klasy 0,5;

3) 2 % masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności w czasie jednej godziny albo masy równej 200 d – dla wag klasy 1;

4) 1 % masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności w czasie jednej godziny albo masy równej 100 d – dla wag klasy 2.

1) dla wag klasy 0,5 – błędy wagi nie powinny przekraczać wartości określonych w § 37 ust. 1;

2) dla wag klasy 1 i 2 – zmiana wyniku nie powinna przekroczyć 20 % wartości określonych w § 37 ust. 1.

1) dla wag klasy dokładności 0,5 – błędy wagi nie powinny przekraczać wartości określonych w § 37 ust. 1;

2) dla wag klasy dokładności 1 i 2 – różnica między dwoma wynikami nie powinna przekraczać bezwzględnych wartości określonych w § 37 ust. 1.

2. Wagi o specjalnych zastosowaniach mogą spełniać wymagania, o których mowa w § 37 ust. 1, w zakresie temperatury pracy innym niż wymieniony w ust. 1, który powinien być oznaczony na wadze, w przedziale nie mniejszym niż 30 °C.

3. Różnica między dwoma wynikami sumowania przy zerowej wydajności lub zmiana liczby kontrolnej w wagach wyposażonych w urządzenie kontroli zera z dodatkowym obciążnikiem, otrzymywane przy temperaturach różniących się o 10 °C, przy prędkości zmiany temperatury między dwoma pomiarami nieprzekraczającej 5 °C na godzinę, bez zerowania wagi między pomiarami, nie powinny przekraczać następujących wartości wyrażonych w procentach masy zsumowanej przy maksymalnej wydajności:

1) 0,035 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,07 % – dla wag klasy 1;

3) 0,14 % – dla wag klasy 2.

1) napięcia w zakresie (-15 ÷ 10 ) % jego wartości nominalnej, oznaczonej na wadze;

2) częstotliwości w zakresie (-2 ÷ 2) % jej wartości nominalnej, oznaczonej na wadze.

2. Dla dowolnej wydajności zawartej między Q_mjn i Q_max różnica między wynikami sumowania w tym samym czasie, otrzymanymi przy dwóch obciążeniach różniących się o wartość równą błędom granicznym dopuszczalnym określonym w § 37 ust. 1, nie powinna przekraczać połowy obliczonej wartości tej różnicy.

1) 0,05 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,1 % – dla wag klasy 1;

3) 0,2 % – dla wag klasy 2.

2. Po wyzerowaniu maksymalna różnica wskazań, otrzymywanych w 5 próbach sprawdzania wyzerowania trwających po 3 minuty oraz po powtórzeniu prób po trzech godzinach działania wagi bez dodatkowej adiustacji zera, nie powinna przekraczać następujących wartości wyrażonych w procentach masy zsumowanej w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności C_max:

1) 0,0013 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,0025 % – dla wag klasy 1;

3) 0,005 % – dla wag klasy 2.

3. Maksymalna różnica wskazań otrzymanych we wszystkich 10 próbach, o których mowa w ust. 2, nie powinna przekraczać następujących wartości wyrażonych w procentach masy zsumowanej w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności C_max:

1) 0,0018 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,0035 % – dla wag klasy 1;

3) 0,007 % – dla wag klasy 2.

4. W wagach wyposażonych w urządzenie kontroli zera z dodatkowym obciążnikiem wymagania, o których mowa w ust. 1–3, stosuje się do urządzenia wskazującego liczbę kontrolną.

1) 0,05 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,1 % – dla wag klasy 1;

3) 0,2 % – dla wag klasy 2.

2. W przypadku urządzenia kontroli zera z dodatkowym obciążnikiem wymieniona w ust. 1 zmiana wskazania odnosi się do maksymalnej dopuszczalnej zmiany liczby kontrolnej.

1) 0,05 % Max – dla wag klasy 0,5;

2) 0,1 % Max – dla wag klasy 1;

3) 0,2 % Max – dla wag klasy 2.

1) 0,18 % – dla wag klasy 0,5;

2) 0,35 % – dla wag klasy 1;

3) 0,7 % – dla wag klasy 2.

2. Po wyzerowaniu maksymalna różnica wskazań otrzymywanych w 5 próbach sprawdzania wyzerowania trwających po 3 minuty nie powinna przekraczać następujących wartości:

1) 0,0035 % C_max – dla wag klasy 1,

2) 0,007 % C_max – dla wag klasy 2,

gdzie C_max jest masą zsumowaną w czasie jednej godziny przy maksymalnej wydajności.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

²⁾ Rozporządzenie wdraża przepisy dyrektywy 75/410/EWG z dnia 24 czerwca 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego wag przenośnikowych, która dotyczy wag klasy dokładności 1 i 2 (Dz. Urz. WE nr L183 z 14 lipca 1975 r. str. 25 i n.).

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 170, poz. 1652.