Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 38 poz. 347

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 6 kwietnia 2000 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw

Rzeczpospolita Polska oraz Republika Węgierska, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami",

– przyczyniając się do rozwijania wzajemnych stosunków w duchu Układu o przyjacielskiej i dobrosąsiedzkiej współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską, podpisanego w Krakowie dnia 6 października 1991 r.;

– mając na uwadze dokument końcowy III Stałego Posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, przyjęty w Wiedniu dnia 15 stycznia 1989 r., oraz Dokument Helsiński z dnia 10 lipca 1992 r.;

– uwzględniając postanowienia podpisanej w dniu 17 marca 1992 r., przygotowanej w ramach EKG ONZ Konwencji o transgranicznych skutkach awarii przemysłowych;

– pamiętając o możliwości wystąpienia klęsk żywiołowych, jak również wzrostu liczby katastrof i innych poważnych wypadków spowodowanych rozwojem technologii;

– rozumiejąc konieczność współpracy obu państw w udzielaniu wzajemnej pomocy w przypadku katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków oraz w celu umożliwienia skierowania grup ratowniczych i dostarczenia wyposażenia oraz środków pomocy;

– także biorąc pod uwagę korzyści, jakie może przynieść Umawiającym się Stronom wymiana informacji naukowej i technicznej służącej zapobieganiu awariom i katastrofom przemysłowym oraz usuwaniu ich skutków,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Określenie pojęć

Określenia używane w niniejszej umowie mają następujące znaczenie:

„katastrofa, klęska żywiołowa lub inny poważny wypadek" oznaczają zdarzenia spowodowane przez ludzkie działanie lub zaniechanie, siły przyrody lub inne złożone przyczyny, które szkodzą lub zagrażają życiu i zdrowiu ludzi, mieniu lub środowisku naturalnemu;

„Strona zwracająca się o pomoc" oznacza Umawiającą się Stronę, której właściwe organy w ramach niniejszej umowy zwracają się o pomoc, a w szczególności o przysłanie grup ratowniczych, wyposażenia lub środków pomocy przez drugą Umawiającą się Stronę;

„Strona udzielająca pomocy" oznacza Umawiającą się Stronę, której właściwe organy spełniają prośbę o pomoc drugiej Umawiającej się Strony, w szczególności poprzez przysłanie grup ratowniczych, wyposażenia lub środków pomocy;

„państwo tranzytu" oznacza którąkolwiek z Umawiających się Stron, przez której terytorium przemieszcza się grupa ratownicza lub też jest transportowane wyposażenie lub środki pomocy, w celu dostarczenia ich do państwa trzeciego;

„ekspert indywidualny lub grupa ratownicza" oznacza specjalistę lub ich zespół Strony udzielającej pomocy, których Strona ta wyznaczyła do udzielenia pomocy oraz którzy dysponują odpowiednim przygotowaniem oraz wyposażeniem;

„wyposażenie" oznacza materiały, środki techniczne i transportowe potrzebne do udzielania pomocy, jak również niezbędne materiały eksploatacyjne, psy ratownicze oraz dobra materialne służące do zaspokojenia osobistych potrzeb członków grup ratowniczych lub ekspertów indywidualnych;

„środki pomocy" oznaczają dobra materialne, takie jak pojazdy lub inne środki transportu, żywność, lekarstwa, odzież, koce, namioty, prefabrykowane budynki lub inne dobra materialne pierwszej potrzeby służące do zmniejszenia skutków katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, które są przeznaczone do bezpłatnego rozdzielenia wśród poszkodowanej ludności;

„dane osobowe" oznaczają każdą informację dotyczącą osoby fizycznej o określonej tożsamości lub dającej się zidentyfikować. Dla potrzeb niniejszej umowy są to następujące dane: nazwisko, imiona, data urodzenia, miejsce zamieszkania, zawód, wykształcenie, miejsce pracy, w razie potrzeby dane dotyczące stanu zdrowia.

Artykuł 2

Przedmiot umowy

1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w przypadku katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, których skutków Strona zwracająca się o pomoc nie jest w stanie całkowicie usunąć przy użyciu własnych środków. Niniejsza umowa reguluje warunki dobrowolnej pomocy udzielanej na prośbę Strony zwracającej się o pomoc oraz inne formy współdziałania.

2. Umawiające się Strony współpracują przy rozwijaniu metod i organizowaniu działań, które przyczyniają się do zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom, do ograniczania wyrządzanych przez nie szkód oraz usuwania ich skutków.

Artykuł 3

Formy współpracy i pomocy

1. Współpraca w rozumieniu niniejszej umowy obejmuje:

1) wymianę informacji i doświadczeń,

2) udział przedstawicieli Umawiających się Stron w szkoleniach, konferencjach, seminariach oraz naradach roboczych,

3) wspólne organizowanie szkoleń,

4) wspólne programy badawcze, szczególnie związane z oceną zagrożenia środowiska naturalnego przez katastrofy, klęski żywiołowe oraz inne poważne wypadki,

5) wymianę informacji naukowych i technicznych oraz wspólne prace studialne,

6) badanie przyczyn katastrof i poważnych wypadków,

7) wzajemne przekazywanie tekstów ważniejszych przepisów prawa wewnętrznego związanych z niniejszą umową.

2. Umawiające się Strony wypracują system informacyjny odnoszący się do:

1) wczesnego ostrzegania o katastrofach, klęskach żywiołowych lub innych poważnych wypadkach, które występują na ich terytorium lub mogą mieć wpływ na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

2) wniosków o pomoc oraz propozycji udzielania pomocy przekazanych przez inne państwa lub organizacje międzynarodowe.

3. Pomoc może być udzielana przez:

1) wysłanie grup ratowniczych lub ekspertów indywidualnych, posiadających niezbędne wyposażenie i wyspecjalizowanych w działaniach ratowniczych, określonych we wniosku Strony zwracającej się o pomoc,

2) nieodpłatne przekazanie środków pomocy dla ludności poszkodowanej lub środków pomocy niezbędnych w działaniach ratowniczych,

3) inne formy pomocy zgodne z wnioskiem Strony zwracającej się o pomoc, w szczególności udostępnienie informacji i doświadczeń.

4. Grupy ratownicze i eksperci indywidualni oraz wyposażenie i środki pomocy można przemieszczać drogą powietrzną, lądową lub ewentualnie wodną.

Artykuł 4

Właściwe organy

1. Organami właściwymi do zwracania się o pomoc oraz udzielania pomocy, jak również do wykonywania postanowień niniejszej umowy są następujące organy (zwane dalej właściwymi organami):

– ze strony Rzeczypospolitej Polskiej – Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji,

– ze strony Republiki Węgierskiej – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

2. Właściwe organy, o których mowa w ustępie 1, w ciągu 30 dni od daty wejścia w życie niniejszej umowy przekażą sobie wzajemnie informacje odnośnie do innych organów wyznaczonych do nawiązywania kontaktów, jak również innych właściwych organów biorących udział w wykonywaniu niniejszej umowy.

3. W celu realizacji niniejszej umowy organy, o których mowa w ustępach 1 i 2, mogą między sobą nawiązywać bezpośrednie kontakty, jak również zawierać porozumienia niezbędne do wykonania zadań, o których mowa w artykule 3 ustępach 1 i 2. W tym celu wzajemnie będą sobie przekazywać informacje potrzebne do utrzymania kontaktów, w szczególności odnośnie do ich adresu i danych telekomunikacyjnych.

4. Umawiające się Strony zapewniają ciągłość działania właściwych organów i organizacji wyznaczanych do nawiązania kontaktów. Informacje o zmianach zachodzących we właściwych organach oraz w organizacjach wyznaczanych do nawiązania kontaktów Umawiające się Strony przekazują sobie wzajemnie w formie pisemnej w ciągu 30 dni od daty nastąpienia zmiany.

Artykuł 5

Warunki współpracy

1. Współpraca, o której mowa w artykule 3 ustępie 1, nie może naruszać obowiązujących przepisów prawa wewnętrznego Umawiających się Stron i może być wykonywana tylko w zakresie przez nie dozwolonym.

2. Umawiająca się Strona przyjmująca przedstawicieli drugiej Umawiającej się Strony, biorących udział w wymianie doświadczeń, we wspólnych spotkaniach w celu realizacji współpracy, o której mowa w artykułach 2 i 3, ponosi wszelkie koszty związane z pobytem na jej terytorium tych przedstawicieli. Koszty podróży do określonego miejsca na terytorium Umawiającej się Strony przyjmującej i z powrotem pokrywa Umawiająca się Strona, delegująca swoich przedstawicieli.

3. Umawiające się Strony mogą uregulować inaczej sposób ponoszenia kosztów, o którym mowa w ustępie 2.

Artykuł 6

Występowanie z prośbą o pomoc

1. W przypadku katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc przesyła swój pisemny wniosek o udzielenie pomocy do właściwego organu Strony udzielającej pomocy. We wniosku należy przede wszystkim określić rodzaj zdarzenia oraz podać jego miejsce, datę, zaistniałe szkody, zastosowane działania zapobiegawcze oraz należy jednoznacznie określić sposób i rozmiary oczekiwanej pomocy.

2. Właściwy organ Strony udzielającej pomocy w możliwie najkrótszym czasie podejmuje decyzję o udzieleniu pomocy i informuje Stronę zwracającą się o pomoc o możliwościach natychmiastowej pomocy oraz o warunkach i rozmiarach udzielenia tejże pomocy. Właściwe organy Umawiających się Stron uzgadniają następnie szczegółowe warunki udzielania pomocy.

Artykuł 7

Przekraczanie granicy państwowej i zasady pobytu

1. W celu zapewnienia szybkiej i skutecznej pomocy Umawiające się Strony ograniczą do niezbędnego minimum zakres formalności związanych z przekroczeniem granicy państwowej.

2. Członkowie grupy ratowniczej i eksperci indywidualni w przypadku nagłym mogą przekroczyć granicę państwową Strony zwracającej się o pomoc, w przejściu granicznym otwartym dla ruchu granicznego, bez dokumentów podróży i zezwolenia na pobyt, na podstawie zaopatrzonej w fotografię legitymacji służbowej lub innego dokumentu, potwierdzającego tożsamość, oraz mogą przebywać na terytorium Strony zwracającej się o pomoc.

3. Kierownik grupy ratowniczej i ekspert indywidualny musi posiadać zaświadczenie, wystawione przez właściwy organ lub do tego upoważnioną organizację Strony udzielającej pomocy, w którym są wymienieni również członkowie grupy ratowniczej. Wzór zaświadczenia zawiera załącznik do niniejszej umowy. W przypadku niecierpiącym zwłoki zaświadczenie może być przesłane również telefaxem.

4. Członkowie grup ratowniczych i eksperci indywidualni podczas udzielania pomocy są zobowiązani do poszanowania przepisów prawa Strony zwracającej się o pomoc.

5. Członkowie grup ratowniczych i eksperci indywidualni na terytorium Strony zwracającej się o pomoc są uprawnieni do noszenia mundurów, o ile te na terytorium Strony udzielającej pomocy należą do ich zwyczajowego wyposażenia. Umawiające się Strony nie ograniczają stosowania oznakowań specjalnych na pojazdach grup ratowniczych drugiej Umawiającej się Strony.

6. Warunki, o których mowa w ustępach 1–5, Umawiające się Strony zapewniają również w tym przypadku, jeżeli jedna z Umawiających się Stron jest państwem tranzytu. Właściwe organy w odpowiednim czasie będą wzajemnie informować się o konieczności tranzytu i ustalą tryb i sposób jego przeprowadzenia, jak również – o ile jest to potrzebne – zapewnią oficjalną eskortę dla przemieszczenia się grup ratowniczych.

Artykuł 8

Przemieszczanie wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową

1. Umawiające się Strony będą ułatwiać przemieszczanie przez granicę państwową i jak najszybsze dostarczanie na miejsce katastrofy, klęski żywiołowej lub innego poważnego wypadku wyposażenia i środków pomocy niezbędnych do udzielenia pomocy.

2. Kierownik grupy ratowniczej przy przekraczaniu granicy państwowej przedstawia właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc wykaz wyposażenia niezbędnego do wykonywania zadań i wykaz dóbr przewożonych jako środki pomocy. Wykazy te stanowią część zaświadczenia; ich wzory zawiera załącznik do niniejszej umowy.

3. W przypadku gdy środki pomocy obejmują środki odurzające lub substancje psychotropowe, należy przygotować odrębny, szczegółowy wykaz przewożonych materiałów. Wykaz należy przekazać do krajowego organu występującego w ewidencji Międzynarodowej Rady Narkotyków Organizacji Narodów Zjednoczonych. Właściwe organy obu Umawiających się Stron będą postępować zgodnie z odnośnym zaleceniem Światowej Organizacji Zdrowia Organizacji Narodów Zjednoczonych i wzajemnie będą informować się bezpośrednio o wywożonych środkach odurzających i substancjach psychotropowych; w przypadku niemożności spowodowanej sytuacją związaną z katastrofą, powiadamiają Międzynarodową Radę Kontroli Narkotyków Organizacji Narodów Zjednoczonych.

4. W trakcie udzielania pomocy grupy ratownicze mogą wwozić i wywozić, poza rzeczami osobistymi, wyłącznie wyposażenie oraz środki pomocy.

5. Wyposażenie oraz środki pomocy przewożone przez granicę państwową nie podlegają zakazom i ograniczeniom dotyczącym wymiany towarowej. Na środki pomocy mogą być przeznaczone jednak wyłącznie wyroby z ważnym terminem przydatności do spożycia. Środki pomocy oraz wyposażenie są zwolnione od opłat celnych, zabezpieczeń długów celnych, podatków i wszelkich innych obciążeń finansowych mających zastosowanie do wywozu i wwozu, w przypadku udokumentowania ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem.

6. W przypadku pojazdów używanych przez grupy ratownicze oraz przewożących środki pomocy Umawiające się Strony nie wymagają międzynarodowych zezwoleń na transport drogowy oraz są one zwolnione od zobowiązań płatniczych obciążających pojazdy mechaniczne, z wyjątkiem obowiązkowego ubezpieczenia pojazdów.

7. Niezużyte środki pomocy, jak również wyposażenie, które nie zostało zużyte lub nie uległo zniszczeniu, najpóźniej w ciągu 30 dni po udzieleniu pomocy należy dostarczyć z powrotem na terytorium Strony udzielającej pomocy.

8. Gdy przedmioty wyposażenia pozostaną jako środki pomocy na terytorium Strony zwracającej się o pomoc, wtedy ten fakt należy niezwłocznie zgłosić organowi celnemu Strony zwracającej się o pomoc, podając ilość pozostawionych przedmiotów, ich rodzaj i miejsce pozostawienia, powiadamiając o tym jednocześnie właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc. W stosunku do przedmiotów wyposażenia pozostających na terytorium Strony zwracającej się o pomoc mają zastosowanie przepisy prawa wewnętrznego Strony zwracającej się o pomoc.

9. Jeżeli w ramach udzielania pomocy na terytorium Strony zwracającej się o pomoc zostaną wwiezione również preparaty farmaceutyczne, to zastosowanie mają następujące zasady:

1) przepisy ustępów 5, 7 i 8 stosuje się odpowiednio również do preparatów farmaceutycznych, zawierających środki odurzające oraz substancje psychotropowe;

2) preparaty te mogą być wwożone przez grupy ratownicze tylko w ilości potrzebnej do udzielenia pilnej pomocy lekarskiej oraz mogą być stosowane wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny zgodnie z odpowiednimi przepisami medycznymi Strony udzielającej pomocy;

3) w przypadku zużytych preparatów farmaceutycznych, zawierających środki odurzające i substancje psychotropowe, należy przedstawić organowi celnemu Strony zwracającej się o pomoc dokument zaświadczający ich zużycie, który został podpisany przez lekarza – członka grupy ratowniczej i który został potwierdzony przez przedstawiciela właściwego organu Strony zwracającej się o pomoc;

4) wwóz i wywóz tych preparatów nie jest traktowany przez Umawiające się Strony jako wwóz i wywóz w rozumieniu obowiązujących Umawiające się Strony międzynarodowych umów o środkach odurzających oraz substancjach psychotropowych.

10. Zabrania się wwozu na terytorium Strony zwracającej się o pomoc broni, amunicji oraz materiałów wybuchowych, z wyjątkiem niezbędnych do udzielania pomocy przemysłowych materiałów wybuchowych.

11. Zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego Strony zwracającej się o pomoc jej właściwe organy mogą kontrolować zużycie i przechowywanie wyposażenia i materiałów wymienionych w ustępach 5–9.

12. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się również w przypadku, gdy jedna z Umawiających się Stron jest państwem tranzytu.

13. Strona zwracająca się o pomoc umożliwi przeprowadzenie dekontaminacji od skażeń chemicznych i promieniotwórczych oraz dezynfekcji wyposażenia. W sytuacji gdy jest to niemożliwe, wyposażenie będzie pozostawione na terytorium Strony zwracającej się o pomoc.

Artykuł 9

Użycie statków powietrznych

1. Umawiające się Strony, w celu realizacji niniejszej umowy, mogą udzielić zezwolenia na użycie statków powietrznych drugiej Umawiającej się Strony oraz na ich przeloty, jak również na ich lądowanie i starty z własnego terytorium, bez obowiązku korzystania z krajowych i międzynarodowych lotnisk i lądowisk oraz dróg i tras lotniczych, z odpowiednim zastosowaniem artykułów 7 i 8.

2. Strona udzielająca pomocy jest zobowiązana zawiadomić Stronę zwracającą się o pomoc lub państwo tranzytu o planowanym użyciu statków powietrznych.

W zawiadomieniu należy podać:

– typ statku powietrznego;

– kraj rejestracji i oznakowanie rejestracyjne statku powietrznego;

– nazwiska członków załogi statku powietrznego, pasażerów oraz członków grupy ratowniczej;

– wyposażenie i środki pomocy znajdujące się na pokładzie;

– czas startu, czas trwania lotu, trasę oraz miejsce docelowe.

3. Jeżeli Umawiające się Strony w zezwoleniu, o którym mowa w ustępie 1, nie postanowią inaczej, podczas działań ratowniczych stosuje się przepisy o ruchu lotniczym obowiązujące na terytorium każdej z Umawiających się Stron, w szczególności w zakresie dotyczącym obowiązku przekazywania informacji o lotach właściwym organom kontroli ruchu lotniczego.

4. Do działań ratowniczych z użyciem statków powietrznych mają zastosowanie postanowienia aneksu 12 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.

Artykuł 10

Koordynacja i kierowanie pomocą

1. Na terytorium Strony zwracającej się o pomoc działaniami ratowniczymi, likwidacją skutków katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, jak również udzielaniem pomocy ludności poszkodowanej kierują i je koordynują podmioty, które są właściwe zgodnie z przepisami prawa odpowiedniej z Umawiających się Stron.

2. Właściwe organy Strony zwracającej się o pomoc wspomagają w wykonaniu zadań grupy ratownicze i ekspertów indywidualnych Strony udzielającej pomocy; informują kierowników grup ratowniczych o rozwoju sytuacji na miejscu katastrofy, klęski żywiołowej i innego poważnego wypadku; przedstawiciel podmiotu uprawnionego do kierowania ustala porządek działań, a jeśli jest to potrzebne, zapewnia grupom ratowniczym lub ekspertom indywidualnym tłumaczy oraz inne niezbędne usługi i środki.

3. Dyspozycje dla grup ratowniczych Strony udzielającej pomocy można przekazać wyłącznie przez kierownika grupy ratowniczej.

4. Strona zwracająca się o pomoc zapewni bezpieczeństwo grup ratowniczych.

5. Strona zwracająca się o pomoc zapewni przyjęcie bez przeszkód środków pomocy oraz zadba o to, aby zostały rozdzielone wyłącznie wśród ludności poszkodowanej bezpłatnie.

Artykuł 11

Koszty udzielania pomocy

1. Koszty udzielenia pomocy, o ile właściwe organy Umawiających się Stron nie ustalą inaczej, biorąc pod uwagę również postanowienia niniejszej umowy, ponosi Strona udzielająca pomocy.

2. Podczas akcji ratowniczych, przeprowadzanych na terytorium Strony zwracającej się o pomoc. Strona zwracająca się o pomoc zapewni bezpłatną, doraźną opiekę lekarską, wyżywienie i nocleg, jak również podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, po wyczerpaniu własnych zapasów grup ratowniczych. Grupa ratownicza powinna dysponować wyposażeniem umożliwiającym działanie przez 72 godziny.

3. Strona udzielająca pomocy jest zwolniona od opłat związanych z przelotem, lądowaniem, oczekiwaniem, startem jej statków powietrznych, udzielających pomocy, jak również od opłat za świadczone usługi nawigacyjne oraz od opłat związanych z udostępnieniem tymczasowego przejścia granicznego.

4. Właściwe organy Umawiających się Stron, w przypadku zastosowania statków powietrznych, zapewniających udzielenie pomocy, mogą przed udzieleniem pomocy, osobno dla każdego jednostkowego przypadku, ustalić zwrot kosztów zaopatrzenia w paliwo oraz świadczenia usług konserwacyjnych dla statku powietrznego.

Artykuł 12

Odszkodowania

1. Umawiające się Strony zrzekają się wzajemnie wszelkich należnych im roszczeń odszkodowawczych z powodu szkód powstałych w należącym do nich mieniu, włączając w to również szkody powstałe w środowisku naturalnym, które spowodował któryś z członków grupy ratowniczej lub ekspert indywidualny podczas spełniania swojej misji związanej z realizacją niniejszej umowy.

2. Umawiające się Strony zrzekają się wzajemnie wszelkich roszczeń odszkodowawczych z tytułu uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci członka lub eksperta grupy ratowniczej lub eksperta indywidualnego, o ile zaistniały one podczas i w związku z realizacją niniejszej umowy.

3. Osoby wymienione w ustępie 2, które doznały uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub poniosły śmierć, a są uprawnione do odszkodowania, jak również członkowie ich rodzin, zachowują prawo do świadczeń odszkodowawczych określonych w obowiązujących przepisach prawa kraju osoby poszkodowanej.

4. W przypadku gdy członek grupy ratowniczej lub ekspert indywidualny Strony udzielającej pomocy, wykonując swoje zadania związane z realizacją niniejszej umowy na terytorium Strony zwracającej się o pomoc, spowoduje powstanie szkód u osób trzecich, to za szkodę odpowiada Strona zwracająca się o pomoc według wewnętrznych przepisów, które miałyby zastosowanie do szkód wyrządzonych przez jej grupy ratownicze.

5. Postanowienia określone w ustępach 1–4 nie mają zastosowania w przypadku, gdy szkoda zostanie spowodowana z winy umyślnej lub w wyniku lekkomyślności (culpa lata).

6. Organy, o których mowa w artykule 4 ustępach 1 i 2, są zobowiązane do współpracy w celu ułatwienia oceny roszczeń odszkodowawczych. W tym celu udostępnią wszelkie dostępne informacje odnośnie do okoliczności wyrządzenia szkody.

7. Postanowienia niniejszego artykułu Umawiające się Strony będą stosować odpowiednio w przypadku, gdy jedna z Umawiających się Stron jest państwem tranzytu.

8. Odpowiedzialność odszkodowawcza, o której mowa w ustępach 1–7, obejmuje szkody wyrządzone przez członków grup ratowniczych lub ekspertów indywidualnych, spowodowane w okresie od ich wejścia na terytorium Strony zwracającej się o pomoc do jego opuszczenia.

Artykuł 13

Połączenia telekomunikacyjne

Właściwe organy Umawiających się Stron, o których mowa w artykule 4 ustępach 1 i 2, podejmą wszelkie starania w celu zorganizowania połączeń telekomunikacyjnych między sobą, między tymi organami a grupami ratowniczymi, jak i między poszczególnymi grupami ratowniczymi, a także między grupami ratowniczymi a ich kierownikami.

Artykuł 14

Ochrona danych osobowych

1. W przypadku gdy Umawiające się Strony w ramach niniejszej umowy przekazują dane osobowe, stosuje się postanowienia niniejszego artykułu.

2. Właściwy organ Umawiającej się Strony (organ przekazujący) w celu realizacji postanowień zawartych w niniejszej umowie może przekazać dane osobowe, na wniosek właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony. Otrzymane dane może wykorzystać wyłącznie organ przyjmujący i tylko do celów określonych w niniejszej umowie, a także zawartych we wniosku. Organ przyjmujący może wykorzystać otrzymane dane osobowe do celu odmiennego tylko za zgodą organu przekazującego.

3. Przekazane dane osobowe organ przyjmujący może przekazać dalej wyłącznie organom współpracującym w realizacji niniejszej umowy i uprawnionym do przetwarzania danych osobowych. Innym organom dane mogą być przekazane wyłącznie za wstępnie otrzymaną zgodą organu przekazującego. Otrzymane dane nie mogą być podawane do wiadomości publicznej.

4. Odpowiedzialność za poprawność i ścisłość przekazanych danych ponosi organ przekazujący. Jeżeli organ przekazujący w terminie późniejszym poprawia dane lub je usuwa, o tym należy bezzwłocznie powiadomić organ przyjmujący, który jest zobowiązany w przetwarzanych danych bezzwłocznie nanieść poprawki.

5. Organy upoważnione do przetwarzania danych osobowych w ramach niniejszej umowy są zobowiązane poinformować zainteresowane osoby – na ich prośbę – o przechowywanych przez nie danych, o celu przetwarzania danych oraz o jego podstawie prawnej, a także o tym, komu zostały przekazane i w jakim celu. Zarówno organ przekazujący, jak i organ przyjmujący jest zobowiązany – na prośbę zainteresowanego – przechowywane przez niego nieprawidłowe dane poprawić, jak również bezprawnie zbierane dane usunąć. O dokonaniu poprawki oraz o usunięciu danych należy bezzwłocznie poinformować drugą Umawiającą się Stronę.

6. Odmówić zainteresowanemu skorzystania z prawa, o którym mowa w ustępie 5, można tylko wtedy, gdy umożliwia to prawo państwa organu przekazującego. Organ przekazujący jest zobowiązany poinformować organ przyjmujący o ograniczeniach wynikających z prawa wewnętrznego. Przechowujący dane jest zobowiązany do przekazania zainteresowanemu uzasadnienia odmowy wydania informacji, chyba że prawo przekazującego dane umożliwia zaniechanie uzasadnienia. O tym należy poinformować przy przekazywaniu danych organ przyjmujący.

7. Otrzymane dane należy usunąć, jeżeli ustał cel ich przekazania, upłynął termin umożliwiający przetworzenie danych, wyznaczony prawem państwa organu przekazującego lub jeśli o usunięcie danych poprosi organ przekazujący.

8. Umawiające się Strony muszą zapewnić, aby zainteresowany mógł, w przypadku naruszenia praw związanych z ochroną danych osobowych, zwrócić się do niezależnego sądu zgodnie z prawem Umawiającej się Strony, która przetwarzała dane, jak również mógł dochodzić roszczenia o odszkodowanie.

9. Organy upoważnione do przetwarzania danych osobowych w ramach niniejszej umowy prowadzą rejestr przekazywania i otrzymywania danych osobowych, który zawiera nazwę organu i nazwisko osoby przekazującej, jak również otrzymującej, oraz potwierdzenie faktu otrzymania (przekazania).

10. Organy: przekazujący i przyjmujący są zobowiązane do uczynienia niezbędnych działań organizacyjnych i technicznych w celu zapewnienia skutecznej ochrony danych osobowych przed nielegalnym dostępem, modyfikacją, usuwaniem oraz podawaniem do wiadomości publicznej.

Artykuł 15

Nadzorowanie i ocena działań ratowniczych

1. Po zakończeniu działań ratowniczych właściwy organ Strony udzielającej pomocy przedstawia właściwemu organowi Strony zwracającej się o pomoc pisemne sprawozdanie z przeprowadzonych działań ratowniczych.

2. Właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc przedstawia właściwemu organowi Strony udzielającej pomocy ocenę, w której jest zawarta charakterystyka sytuacji, informacja o rodzaju i zakresie otrzymanej pomocy oraz o rezultatach przeprowadzonych prac.

3. Właściwe organy Umawiających się Stron w regularnych odstępach czasu mogą oceniać doświadczenia związane z realizacją niniejszej umowy oraz wyniki współpracy.

Artykuł 16

Rozstrzyganie spraw spornych

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy właściwe organy Umawiających się Stron będą rozwiązywać w drodze rokowań, a w przypadku nieosiągnięcia porozumienia, spór będzie rozstrzygany w drodze dyplomatycznej.

Artykuł 17

Stosunek do innych umów międzynarodowych

Niniejsza umowa nie narusza praw i zobowiązań żadnej z Umawiających się Stron wynikających z innych wiążących je umów międzynarodowych.

Artykuł 18

Zmiana umowy

Załącznik do niniejszej umowy może być zmieniany w drodze wzajemnych uzgodnień właściwych organów określonych w artykule 4 ustępie 1.

Artykuł 19

Postanowienia końcowe

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Budapeszcie.

2. Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w formie pisemnej drogą dyplomatyczną przez każdą z Umawiających się Stron. W takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania noty informacyjnej o wypowiedzeniu.

Niniejszą umowę sporządzono w Warszawie dnia 6 kwietnia 2000 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.

Załącznik do Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 5 maja 2003 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller