Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 35 poz. 314

Na podstawie art. 45 ust. 6, art. 46 ust. 3, art. 48 ust. 3 i art. 52 ust. 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257) zarządza się, co następuje:

1) przypadki, w których można stosować zabezpieczenie ryczałtowe, oraz szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego;

2) sposób i miejsce złożenia zabezpieczenia akcyzowego;

3) wykaz gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej;

4) szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego.

2. Zabezpieczenie ryczałtowe można stosować w przypadku, gdy prowadzący skład podatkowy:

1) ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań podatkowych;

3) do wniosku o wyrażenie zgody na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego dołączy:

a) aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,

b) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku akcyzowego,

c) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON i numeru identyfikacji podatkowej NIP,

d) zaświadczenie, wydane przez:

– naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla siedziby lub miejsca zamieszkania prowadzącego skład podatkowy – o niezaleganiu przez prowadzącego skład podatkowy w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa,

– właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania prowadzącego skład podatkowy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – o niezaleganiu przez prowadzącego skład podatkowy ze składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,

e) pozytywną opinię o sytuacji finansowej prowadzącego skład podatkowy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy,

f) oświadczenie prowadzącego skład podatkowy, z którego wynika, iż względem prowadzącego skład podatkowy nie jest prowadzone postępowanie likwidacyjne, układowe, upadłościowe lub egzekucyjne,

g) oświadczenie o największej kwocie zobowiązania podatkowego, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2.

3. Dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a–c, nie dołącza się, jeżeli zostały one wcześniej złożone w urzędzie celnym, do którego jest składany wniosek, a dane w nich zawarte są aktualne. W takim przypadku obowiązany powinien wskazać we wniosku numer sprawy, przy której złożono te dokumenty.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. d tiret pierwszy, powinny być wystawione nie wcześniej niż miesiąc przed datą złożenia wniosku. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. d tiret drugi i lit. e, powinny być wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed datą złożenia wniosku.

5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach.

1) obliczonego – w przypadku, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”, lub

2) oszacowanego – w przypadku, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego na poziomie wyższym od kwoty wynikającej z oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli stwierdzi, że kwota wynikająca z oświadczenia nie zapewni pokrycia w całości kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego.

1) największej kwocie zobowiązania podatkowego z tytułu stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy z dziesięciu kolejnych dni z ostatnich sześciu miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 4 ustawy, lub

2) przewidywanej największej kwocie dziesięciodniowego zobowiązania podatkowego z tytułu stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w okresie sześciu miesięcy od dnia złożenia wniosku.

2. Wysokość zabezpieczenia ryczałtowego powinna być aktualizowana co sześć miesięcy, począwszy od dnia złożenia wniosku o wyrażenie zgody na jego stosowanie.

2. Nieprzedłużenie ważności zabezpieczenia akcyzowego lub niezłożenie nowego zabezpieczenia akcyzowego w terminie określonym w ust. 1 stanowi podstawę do stwierdzenia, o którym mowa w art. 51 ust. 1 ustawy, przez właściwego naczelnika urzędu celnego, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego.

1) złożenie w urzędzie celnym dokumentu gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, wystawionej przez uprawnionego gwaranta wymienionego w wykazie, o którym mowa w § 10, na kwotę wymaganego zabezpieczenia akcyzowego albo

2) wpłacenie kwoty zabezpieczenia akcyzowego na bankowy rachunek pomocniczy izby celnej właściwej miejscowo dla tego urzędu, w banku krajowym lub w placówce pocztowej, albo

3) wpłacenie kwoty zabezpieczenia akcyzowego gotówką w kasie urzędu celnego, albo

4) dokonanie przelewu kwoty zabezpieczenia akcyzowego na bankowy rachunek pomocniczy właściwej miejscowo izby celnej, albo

5) złożenie w urzędzie celnym czeku gotówkowego lub rozrachunkowego, wystawionego przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego na kwotę zabezpieczenia akcyzowego, potwierdzony do wysokości tej kwoty przez bank krajowy prowadzący rachunek bankowy podmiotu, albo

6) złożenie w urzędzie celnym dokumentów płatniczych, o których mowa w § 9 ust. 1, na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia akcyzowego, określoną według wartości nominalnej tych dokumentów.

2. Dopuszcza się możliwość wykorzystania kilku form określonych w ust. 1, pod warunkiem że łącznie zabezpieczą całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego.

1) nazwę i siedzibę albo imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego;

2) rodzaj i formę zabezpieczenia akcyzowego;

3) termin ważności zabezpieczenia akcyzowego;

4) kwotę złożonego zabezpieczenia akcyzowego;

5) rodzaj zobowiązania podatkowego, do którego potwierdzenie może być stosowane;

6) wysokość kwoty zabezpieczenia akcyzowego, do której potwierdzenie może być stosowane.

2. Wzór potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Właściwy naczelnik urzędu celnego, niezależnie od potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, przyjmując zabezpieczenie akcyzowe, w jednej z form wymienionych w § 6 ust. 1 pkt 3–6, wydaje podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego pokwitowanie złożenia zabezpieczenia, które zawiera w szczególności:

1) nazwę i siedzibę albo imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania tego podmiotu;

2) sposób złożenia zabezpieczenia akcyzowego;

3) termin ważności zabezpieczenia akcyzowego;

4) wysokość zabezpieczenia akcyzowego;

5) datę złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

4. Wzór pokwitowania złożenia zabezpieczenia stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

5. Wydanie potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego może nastąpić po przedstawieniu przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego wiarygodnego dowodu potwierdzającego dokonanie czynności, o których mowa w § 6.

6. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

7. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest wydawany podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, a drugi jest zatrzymywany przez naczelnika urzędu celnego, który je wydał, z zastrzeżeniem ust. 8.

8. Naczelnik urzędu celnego może wydać podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, na uzasadniony wniosek, większą liczbę egzemplarzy potwierdzeń, o których mowa w ust. 1, określając w każdym z nich wysokość cząstkowej kwoty zabezpieczenia akcyzowego, do której potwierdzenie może być stosowane.

9. Suma cząstkowych kwot zabezpieczenia akcyzowego, określonych w potwierdzeniach, o których mowa w ust. 8, nie może przekroczyć wysokości kwoty złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

2. Zabezpieczenie generalne może być zastosowane po ustaleniu przez właściwego naczelnika urzędu celnego stanu wykorzystania tego zabezpieczenia.

3. Na potwierdzeniu złożenia zabezpieczenia generalnego właściwy naczelnik urzędu celnego odnotowuje powstanie oraz wykonanie lub wygaśnięcie zobowiązań podatkowych objętych tym zabezpieczeniem, w sposób umożliwiający obliczenie w każdym czasie kwoty wolnej zabezpieczenia, stanowiącej sumę kwoty złożonego zabezpieczenia akcyzowego i kwoty zobowiązań podatkowych wykonanych lub wygasłych pomniejszoną o kwotę powstałych zobowiązań podatkowych.

4. Po wyczerpaniu miejsca na adnotacje w potwierdzeniu złożenia zabezpieczenia generalnego, potwierdzenie to może być dokonane przez właściwego naczelnika urzędu celnego, który je wydał, na nowym egzemplarzu, na którym zamieszcza informację o aktualnym stanie wykorzystania tego zabezpieczenia.

5. Naczelnik urzędu celnego, który przyjął zabezpieczenie generalne jako zabezpieczenie zobowiązań podatkowych z tytułu produkcji, przetwarzania lub magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, może ustalić odmienny sposób odnotowywania powstania oraz wykonania lub wygaśnięcia zobowiązań podatkowych objętych tym zabezpieczeniem, niż określony w ust. 1–4, pod warunkiem zapewnienia możliwości ustalenia w każdym czasie stanu wykorzystania tego zabezpieczenia.

2. W przypadku papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, występujących w formie zdematerializowanej, naczelnik właściwego urzędu celnego przyjmuje świadectwo depozytowe albo inny dokument – wydane osobie uprawnionej do wykonywania praw z oznaczonych w treści świadectwa albo innego dokumentu papierów wartościowych – wraz z oświadczeniem podmiotu prowadzącego rachunek tych papierów wartościowych o ustanowieniu na określony okres blokady odpowiedniej liczby papierów wartościowych na tym rachunku na rzecz urzędu celnego.

2. W przypadku zagubienia oryginału pokwitowania, podlegające zwrotowi zabezpieczenie może zostać zwrócone osobie uprawnionej do jego odbioru w urzędzie celnym, w którym było złożone, po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia w tym urzędzie oświadczenia o zagubieniu oryginału pokwitowania.

3. W przypadku stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zabezpieczenie akcyzowe podlega zwrotowi po zakończeniu i rozliczeniu tej procedury.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 1 marca 2004 r. (poz. 314)

Załącznik nr 1

WZÓR POTWIERDZENIA ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA AKCYZOWEGO

Załącznik nr 2

WZÓR POKWITOWANIA ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA

Załącznik nr 3

WYKAZ GWARANTÓW UPRAWNIONYCH DO UDZIELANIA GWARANCJI AKCYZOWYCH