Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 16 poz. 157

Na podstawie art. 130 ust. 3 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 210, poz. 2036) zarządza się, co następuje:

1) maksymalna masa – maksymalną masę startową statku powietrznego, określoną w świadectwie zdatności do lotu tego statku lub innym równorzędnym dokumencie;

2) użytkownik – użytkownika przestrzeni powietrznej polskiego rejonu informacji powietrznej;

3) Prezes Urzędu – Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

1) zapewniający łatwość naliczania należności z tytułu świadczonych przez ten organ usług;

2) umożliwiający sprawdzanie przez użytkowników poprawności naliczonej należności;

3) zapewniający zachowanie zasady niedyskryminacji w odniesieniu do użytkowników;

4) uniemożliwiający pokrywanie kosztów prowadzenia jednego rodzaju działalności, świadczenia jednego rodzaju usługi lub obsługi jednej grupy użytkowników przychodami pochodzącymi z innego rodzaju działalności, ze świadczenia innego rodzaju usług lub od innej grupy użytkowników;

5) niezniechęcający użytkowników do korzystania z usług i urządzeń zapewniających bezpieczeństwo użytkowników i statków powietrznych.

2. Opłaty są określane i pobierane w walucie obowiązującej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) nawigacyjne, w tym opłatę trasową oraz opłatę za kontrolę zbliżania lub kontrolę lotniska,

2) służb informacji powietrznej,

3) służb informacji meteorologicznej

– ustalana jest z uwzględnieniem uzasadnionych, rzeczywistych i całkowitych kosztów świadczenia tych usług, ponoszonych przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1, obejmują koszty, wydatki i wpłaty określone w art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”, w tym:

1) bezpośrednie koszty operacyjne utrzymania i eksploatacji,

2) koszty pośrednie, w tym administracyjne,

3) koszty infrastruktury, w szczególności koszt amortyzacji,

4) koszty finansowe,

5) koszty wynikające z zobowiązań międzynarodowych, dotyczące zarządzania ruchem lotniczym

– przy uwzględnieniu kosztu kapitału własnego.

2. Opłata za kontrolę zbliżania lub kontrolę lotniska jest określana za korzystanie przez statki powietrzne z usług cywilnych lotniskowych organów służb ruchu lotniczego podległych państwowemu organowi zarządzania ruchem lotniczym i świadczących usługi w zakresie kontroli zbliżania lub kontroli lotniska.

3. Opłata za usługi służby informacji powietrznej i meteorologicznej jest określana za udostępnianie informacji lub danych lotniczych lub meteorologicznych, niezbędnych dla bezpiecznego i sprawnego wykonywania lotów.

4. W odniesieniu do statków powietrznych zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej i wykonujących loty w przestrzeni powietrznej niekontrolowanej polskiego rejonu informacji powietrznej opłata za usługi służby informacji powietrznej i meteorologicznej może być pobierana w formie zryczałtowanej stawki rocznej. Zastosowanie zryczałtowanej stawki rocznej wymaga zawarcia umowy przez użytkownika z państwowym organem zarządzania ruchem lotniczym.

R = U x D x M,

gdzie:

R – oznacza opłatę trasowa,

U – oznacza stawkę jednostkową opłaty trasowej,

D – oznacza ortodromiczną długość lotu wyrażoną w setkach kilometrów z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, pomniejszoną o 20 km dla każdego startu i każdego lądowania na lotniskach położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

M – oznacza współczynnik ciężarowy, obliczany z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, według następującego wzoru:

2. Propozycja nowych opłat oraz ich zmiany, wraz z ekonomicznym uzasadnieniem, jest przedstawiana Prezesowi Urzędu, po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 1, w terminie nie krótszym niż 3 miesiące przed planowanym wprowadzeniem ich do stosowania.

3. Po otrzymaniu propozycji nowych opłat lub ich zmiany Prezes Urzędu:

1) ogłasza wysokość opłat w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego albo

2) jeżeli propozycja nowych opłat lub ich zmiany narusza wymogi określone w ustawie, niniejszym rozporządzeniu lub w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną – wstrzymuje stosowanie opłat oraz wzywa państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym do usunięcia tych naruszeń.

4. W celu zbadania prawidłowości ustalenia wysokości opłat zawartych w propozycji Prezes Urzędu może zażądać od państwowego organu zarządzania ruchem lotniczym przedłożenia dodatkowych informacji i wyjaśnień, w szczególności dotyczących kosztów stanowiących podstawę ustalenia tej wysokości.

5. Informacje o wysokości opłat ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, o którym mowa w art. 23 ustawy, oraz zamieszczane w Zintegrowanym Pakiecie Informacji Lotniczych.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przesyła się nie później niż:

1) w terminie 1 miesiąca przed planowanym dniem rozpoczęcia operacji lotniczej – w przypadku wykonywania lotów regularnych lub serii lotów nieregularnych;

2) w dniu poprzedzającym dzień planowanego rozpoczęcia operacji lotniczej – w przypadku wykonywania lotów nieregularnych.

3. W razie niepodania przez użytkownika informacji o maksymalnej masie, opłaty pobiera się w wysokości określonej dla największej maksymalnej masy statku powietrznego danego typu.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być aktualizowane nie rzadziej niż raz w roku.

2. Od użytkowników korzystających systematycznie z usług państwowego organu zarządzania ruchem lotniczym opłaty mogą być pobierane okresowo, na podstawie zbiorczych faktur za okresy rozliczeniowe ustalone z użytkownikiem, nie rzadziej jednak niż raz na miesiąc.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).