Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 16 poz. 150

Na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) organizację szkolenia obronnego w państwie, zwanego dalej „szkoleniem”;

2) podmioty podlegające szkoleniu;

3) zadania w zakresie planowania i realizacji szkolenia;

4) właściwość organów realizujących szkolenie.

1) przygotowanie osób, którym powierzono wykonywanie zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony, zwanych dalej „zadaniami obronnymi”, a także osób uczestniczących w wykonywaniu tych zadań;

2) kształtowanie umiejętności współdziałania organów i jednostek organizacyjnych wykonujących zadania obronne z odpowiednimi dowództwami i jednostkami organizacyjnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych;

3) przygotowanie elementów systemu obronnego państwa do działania podczas podwyższania gotowości obronnej i w czasie wojny;

4) kształtowanie świadomości obronnej osób podlegających szkoleniu.

1) osoby zajmujące kierownicze stanowiska w administracji publicznej, a w szczególności:

a) ministrowie, sekretarze stanu, podsekretarze stanu i dyrektorzy generalni ministerstw, osoby pełniące funkcje centralnych organów administracji rządowej i ich zastępcy, kierownicy urzędów centralnych i ich zastępcy, kierownicy i ich zastępcy innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania obronne, a także wojewodowie i wicewojewodowie,

b) marszałkowie województw, starostowie, wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast oraz ich zastępcy,

c) dyrektorzy departamentów i ich zastępcy, kierownicy biur i samodzielnych wydziałów w urzędach obsługujących ministrów, urzędach centralnych i innych państwowych jednostkach organizacyjnych wykonujących zadania obronne, a także dyrektorzy wydziałów w urzędach wojewódzkich i ich zastępcy;

2) kierownicy jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez osoby zajmujące stanowiska, o których mowa w pkt 1 lit. a i b, oraz pracownicy tych jednostek zatrudnieni na stanowiskach związanych z obronnością lub prowadzący sprawy związane z wykonywaniem zadań obronnych;

3) przedsiębiorcy wykonujący zadania obronne, a także wyznaczeni przez nich pracownicy;

4) osoby, którym nadano przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji.

2. W szkoleniu mogą uczestniczyć:

1) posłowie i senatorowie – za ich zgodą;

2) inne osoby niewymienione w ust. 1:

a) skierowane przez organy władzy publicznej – za zgodą tych osób,

b) zgłoszone do organu, o którym mowa w § 10 ust. 1, przez władze związków zawodowych, samorządów zawodowych, organizacji przedsiębiorców i pracodawców, partii politycznych, stowarzyszeń i fundacji, a także przez redaktorów naczelnych dzienników i czasopism, nadawców programów radiowych i telewizyjnych oraz ośrodki opiniotwórcze i inne instytucje.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uczestniczą, a osoby, o których mowa w ust. 2, mogą uczestniczyć w szczególności w szkoleniu prowadzonym w formie wyższych kursów obronnych.

2. Szkolenie prowadzi się w formie zajęć teoretycznych i praktycznych oraz ćwiczeń, w tym treningów i gier, o zasięgu terenowym, wojewódzkim, regionalnym, działowym, krajowym i międzynarodowym. Szkolenie prowadzi się również w formie wyższych kursów obronnych i innych form kształcenia w państwowych szkołach wyższych, w tym w akademiach wojskowych.

1) Prezes Rady Ministrów – w odniesieniu do szkolenia prowadzonego w formie:

a) ćwiczeń o zasięgu międzynarodowym i krajowym, które przeprowadza się nie rzadziej niż raz na pięć lat,

b) ćwiczeń regionalnych, obejmujących obszar dwóch lub więcej województw, które przeprowadza się nie rzadziej niż raz na dwa lata,

c) wyższych kursów obronnych prowadzonych w Akademii Obrony Narodowej;

2) właściwy minister – w odniesieniu do szkolenia organizowanego w ramach kierowanego przez niego działu administracji rządowej, prowadzonego w formie:

a) zajęć teoretycznych i praktycznych realizowanych w cyklu rocznym,

b) ćwiczeń działowych, które przeprowadza się nie rzadziej niż raz na dwa lata;

3) wojewoda – w odniesieniu do szkolenia organizowanego w województwie, prowadzonego w formie:

a) zajęć teoretycznych i praktycznych, realizowanych w cyklu rocznym,

b) ćwiczeń wojewódzkich, obejmujących dwa lub więcej powiatów na obszarze województwa, które przeprowadza się nie rzadziej niż raz na dwa lata;

4) marszałek województwa, starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta – w odniesieniu do szkolenia w samorządzie terytorialnym, odpowiednio województwa, powiatowym i gminnym, prowadzonego w formie:

a) zajęć teoretycznych i praktycznych realizowanych w cyklu rocznym,

b) ćwiczeń terenowych lub wojewódzkich, które przeprowadza się nie rzadziej niż raz na dwa lata.

1) opracowywanie planów szkolenia oraz uzgadnianie tych planów w zakresie terminów i tematów szkolenia z organem, o którym mowa w § 10 ust. 1;

2) opracowywanie programów szkolenia;

3) kwalifikowanie osób podlegających szkoleniu;

4) zapewnianie właściwych warunków do realizacji procesu szkolenia;

5) prowadzenie dokumentacji szkoleniowej;

6) zapewnianie środków finansowych na pokrycie kosztów związanych z organizacją i realizacją szkolenia, z wyjątkiem szkoleń, o których mowa w § 5 pkt 4, finansowanych na zasadach określonych w § 9 ust. 2.

2. Plan szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa w szczególności:

1) tematy szkolenia;

2) formę szkolenia;

3) termin i miejsce szkolenia;

4) uczestników szkolenia.

1) międzynarodowych i wewnętrznych uwarunkowań bezpieczeństwa państwa;

2) procesów integracyjnych z międzynarodowymi strukturami bezpieczeństwa;

3) podstawowych zasad funkcjonowania Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i innych międzynarodowych organizacji bezpieczeństwa;

4) polityki bezpieczeństwa, w tym strategii bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej;

5) zasad funkcjonowania państwa w czasie zewnętrznego zagrożenia jego bezpieczeństwa i w czasie wojny;

6) organizacji i funkcjonowania systemu obronnego państwa i jego elementów;

7) utrzymywania stałej gotowości obronnej państwa i jej podwyższania;

8) planowania operacyjnego i programowania obronnego;

9) przygotowań gospodarczo-obronnych;

10) realizacji zadań na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych;

11) współpracy cywilno-wojskowej;

12) przygotowań do militaryzacji;

13) ochrony ludności w warunkach prowadzonych działań obronnych;

14) ochrony obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa;

15) ochrony obiektów kultury szczególnie cennych dla dziedzictwa narodowego;

16) ochrony informacji niejawnych w prowadzonych przygotowaniach obronnych.

2. Do realizacji szkolenia prowadzonego w formie ćwiczeń włącza się elementy infrastruktury państwa przewidywane do wykorzystania w czasie zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa i w czasie wojny, a także etatowe lub doraźnie tworzone zespoły funkcjonalne przeznaczone do wykonywania zadań obronnych.

2. Szkolenie realizowane przez marszałków województw, starostów, wójtów, burmistrzów i prezydentów miast finansuje się z budżetu państwa, którego dysponentem części budżetowej jest wojewoda.

1) Prezes Rady Ministrów za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej – w odniesieniu do szkolenia organizowanego przez ministrów i wojewodów;

2) ministrowie – w odniesieniu do szkolenia organizowanego w kierowanych przez nich działach administracji rządowej oraz przez kierowników jednostek organizacyjnych im podległych i przez nich nadzorowanych;

3) wojewodowie – w odniesieniu do szkolenia organizowanego przez marszałków województw, starostów, wójtów, burmistrzów i prezydentów miast.

2. Do zadań koordynatorów szkolenia, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności:

1) wytyczanie głównych kierunków szkolenia, odpowiednio dla ministrów i wojewodów raz na sześć lat, a dla pozostałych organów raz na rok;

2) uzgadnianie planów szkolenia w zakresie ich terminów i tematów.

11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217.