Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 15 poz. 133

Na podstawie art. 142 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750) zarządza się, co następuje:

1) warunki i tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych do służby poza Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej, zwanymi dalej „Siłami Zbrojnymi",

2) jednostki organizacyjne i stanowiska służbowe poza Siłami Zbrojnymi, w których żołnierze mogą pełnić zawodową służbę wojskową,

3) uprawnienia żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych poza Siłami Zbrojnymi

– w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny.

2. Do pełnienia czynnej służby wojskowej w instytucji cywilnej wyznacza się w pierwszej kolejności żołnierzy zawodowych, których stan zdrowia, stwierdzony orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej, nie pozwala na jej dalsze pełnienie w jednostce wojskowej, lub będących w dyspozycji albo w rezerwie kadrowej.

3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisów szczególnych dotyczących określenia wymaganego stanu zdrowia do pracy w instytucji cywilnej.

4. Warunkiem wyznaczenia żołnierza zawodowego do pełnienia czynnej służby wojskowej w instytucji cywilnej jest brak sprzeciwu w tej sprawie dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, a w przypadku żołnierzy zawodowych pełniących służbę na stanowiskach służbowych zaszeregowanych do stopnia etatowego generała (admirała) również brak sprzeciwu Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych.

1) z zakresu powszechnego obowiązku obrony;

2) związane z realizacją dostaw, robót i usług oraz innych zadań na rzecz Sił Zbrojnych;

3) produkcyjne na rzecz przemysłu zbrojeniowego;

4) w zakresie obrony cywilnej;

5) dotyczące planowania gotowości obronnej państwa;

6) z zakresu szkolenia wojskowego żołnierzy skazanych na karę aresztu wojskowego;

7) na rzecz środowisk kombatantów i inwalidów wojennych.

1) instytucje cywilne wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;

2) Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, a także państwowe jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Prezesa Rady Ministrów;

3) urzędy naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji rządowej i organów administracji samorządowej;

4) przedsiębiorstwa państwowe i jednostki badawczo-rozwojowe, wykonujące zadania na potrzeby obronności państwa, a także inni przedsiębiorcy, w których Skarb Państwa posiada co najmniej 51% udziałów;

5) banki państwowe i inne banki, w których Skarb Państwa posiada co najmniej 51% udziałów;

6) jednostki zmilitaryzowane;

7) przedsiębiorcy o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym;

8) komórki organizacyjne właściwe w sprawach obrony cywilnej w urzędach wojewódzkich, powiatowych i gminnych;

9) jednostki organizacyjne szkół wyższych;

10) zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego;

11) stowarzyszenia prowadzące działalność bezpośrednio związaną z obronnością państwa;

12) fundacje, co do których, ze względu na ich cel. Minister Obrony Narodowej został wskazany jako właściwy dla nich minister.

1) w instytucjach cywilnych, o których mowa w § 4 pkt 1–3 i 8, na stanowiskach służbowych określonych w przepisach o wynagrodzeniu obowiązującym w tych jednostkach,

2) w instytucjach cywilnych, o których mowa w § 4 pkt 4, na stanowiskach dyrektora i jego zastępców oraz na stanowiskach pracowników naukowych, badawczo-technicznych i inżynieryjno-technicznych,

3) w instytucjach cywilnych, o których mowa w § 4 pkt 9, na stanowiskach nauczycieli akademickich szkół wyższych,

4) w pozostałych instytucjach cywilnych, o których mowa w § 4, na odpowiednich stanowiskach służbowych

– jeżeli na tych stanowiskach są wykonywane zadania, o których mowa w § 3.

2. W instytucjach cywilnych, o których mowa w § 4 pkt 3, żołnierze zawodowi nie mogą być wyznaczani na stanowiska służbowe będące organami administracji publicznej, na których stosunek pracy powstaje w drodze wyboru.

3. Na stanowiskach służbowych będących organami administracji publicznej oraz na stanowiskach służbowych kierowniczych lub doradców osób zajmujących te stanowiska czynną służbę wojskową mogą pełnić wyłącznie żołnierze zawodowi zaliczeni do korpusu oficerów zawodowych.

1) szefowie: Kancelarii Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, a także państwowych jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów;

2) ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) lub wojewodowie, w odniesieniu do podległych lub nadzorowanych instytucji cywilnych;

3) dyrektorzy przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych, właściwe organy przedsiębiorców, kierownicy jednostek zmilitaryzowanych – za pośrednictwem właściwego ministra lub wojewody;

4) dyrektorzy lub prezesi banków;

5) rektorzy szkół wyższych – za pośrednictwem ministrów sprawujących nadzór nad tymi szkołami;

6) marszałkowie województw, starostowie oraz wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – za pośrednictwem wojewody;

7) właściwe organy statutowe stowarzyszeń i fundacji.

2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących wyznaczania na stanowiska będące organami administracji publicznej.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać nazwę instytucji cywilnej oraz nazwę i liczbę stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk i zakres wykonywanych na nich zadań.

4. Kierownicy instytucji cywilnych występują z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, jeżeli posiadają odpowiednią liczbę etatów kalkulacyjnych w celu utworzenia stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych oraz posiadają środki na finansowanie uposażeń i innych należności pieniężnych określonych w § 11 ust. 1.

5. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowisko służbowe wymienione w tym wniosku ujmuje się w wykazie, o którym mowa w § 6.

1) zalicza – do celów związanych z pełnieniem zawodowej służby wojskowej oraz obliczania uposażenia i innych należności pieniężnych żołnierzy zawodowych – stanowiska służbowe, określone we wniosku, do odpowiednich grup uposażenia żołnierzy oraz ustala etatowe stopnie wojskowe, do których zaszeregowuje te stanowiska, stosownie do równorzędnych lub odpowiednich stanowisk służbowych występujących w etatach jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych;

2) przedstawia kierownikowi instytucji cywilnej imienne propozycje obsady stanowisk służbowych określonych we wniosku, po uprzednim uzyskaniu od właściwych przełożonych żołnierzy zawodowych oświadczeń, o których mowa w § 2 ust. 4.

2. W razie uzgodnienia obsady stanowisk służbowych między Ministrem Obrony Narodowej a kierownikiem instytucji cywilnej, Minister Obrony Narodowej zwalnia wytypowanych żołnierzy zawodowych z zajmowanych stanowisk i kieruje ich do tego kierownika w celu wyznaczenia na uzgodnione stanowiska służbowe.

2. Do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w instytucjach cywilnych stosuje się odpowiednio obowiązujące, na zajmowanych przez nich stanowiskach służbowych, przepisy prawa pracy dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień niezwiązanych z przebiegiem służby wojskowej, odpowiedzialności materialnej pracowników, rozkładu czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również tworzenia funduszu nagród, a także przyznawania nagród.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 września 1998 r. w sprawie przebiegu służby wojskowej żołnierzy zawodowych po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny (Dz. U. Nr 122, poz. 800), które traci moc, w części dotyczącej § 5–9, z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.