Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 222 poz. 2203

Na podstawie art. 159 ust. 8 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) zarządza się, co następuje:

1) produkcie ubezpieczeniowym – należy przez to rozumieć typ umów ubezpieczenia, które zawierane są na podstawie tych samych ogólnych warunków ubezpieczenia. Dopuszczalne jest uwzględnienie w ramach jednego produktu ubezpieczeniowego umów ubezpieczenia zawartych na podstawie różnych ogólnych warunków ubezpieczenia, pod warunkiem że zakres udzielonej ochrony ubezpieczeniowej oraz metody ustalania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych są identyczne lub prawie identyczne. Jako oddzielny produkt należy traktować wszystkie umowy ubezpieczenia zawarte na podstawie określonych indywidualnie dla każdej umowy warunków, jeśli nie zostały uwzględnione w ramach produktów związanych z ogólnymi warunkami ubezpieczenia, o których mowa powyżej;

2) rezygnacji z umowy ubezpieczenia – należy przez to rozumieć rozwiązanie umowy wynikające z innych przyczyn niż upływ terminu, na jaki została zawarta, bądź wypłatę świadczenia;

3) wskaźniku rezygnacji – należy przez to rozumieć:

a) w przypadku umów zawartych w ostatnim roku kalendarzowym – stosunek procentowy liczby rezygnacji w trakcie roku kalendarzowego w tej grupie umów do liczby umów zawartych w ostatnim roku kalendarzowym,

b) w przypadku pozostałych grup umów – stosunek procentowy liczby rezygnacji w trakcie roku kalendarzowego w danej grupie umów do liczby umów w tej grupie obowiązujących na początku ostatniego roku kalendarzowego;

4) wielkości ryzyka brutto zakładu ubezpieczeń – należy przez to rozumieć wielkość ryzyka brutto zakładu ubezpieczeń w rozumieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2003 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla działów i grup ubezpieczeń (Dz. U. Nr 211, poz. 2060).

2. W przypadku produktów ubezpieczeniowych, których sprzedaż została zakończona w ostatnim roku kalendarzowym lub latach poprzednich, w raporcie o stanie portfela powinny być umieszczone tylko informacje określone w ust. 4 pkt 1–7 i pkt 10, a ponadto powinny być zawarte informacje dotyczące daty zakończenia sprzedaży, przewidywanej długości dalszego trwania nadal obowiązujących umów ubezpieczenia w ramach danego produktu oraz informacje dotyczące ewentualnych czynności, jakie zakład ubezpieczeń zamierza podjąć w stosunku do tych umów.

3. Dla produktu zawierającego wszystkie umowy ubezpieczenia z indywidualnie określonymi warunkami ubezpieczenia w raporcie powinny być umieszczone tylko informacje określone w ust. 4 pkt 1–5 i pkt 10.

4. Informacje dotyczące produktu ubezpieczeniowego, zwanego dalej „produktem”, zawierają:

1) nazwę produktu wraz z określeniem rodzaju ubezpieczenia;

2) liczbę obowiązujących umów ubezpieczenia według stanu na koniec ostatniego roku kalendarzowego;

3) liczbę osób ubezpieczonych według stanu na koniec ostatniego roku kalendarzowego;

4) kwotę składki przypisanej brutto z umów ubezpieczenia w ramach danego produktu w ostatnim roku kalendarzowym;

5) stosunek procentowy składki przypisanej brutto z umów ubezpieczenia w ramach danego produktu do całkowitej składki przypisanej brutto zakładu ubezpieczeń w ostatnim roku kalendarzowym;

6) dane dotyczące liczby rezygnacji z umów ubezpieczenia w ostatnim roku kalendarzowym z uwzględnieniem podziału na następujące grupy umów:

a) umowy zawarte w tym samym roku obrotowym dla każdego z ostatnich 5 lat kalendarzowych,

b) umowy zawarte przed okresem ostatnich 5 lat kalendarzowych;

7) wskaźniki rezygnacji z umów ubezpieczenia w ostatnim roku kalendarzowym odnoszące się do grup umów określonych w pkt 6;

8) założenia techniczne produktu:

a) stopę techniczną, przy czym, jeżeli w przypadku danego produktu stosowana jest więcej niż jedna stopa techniczna, należy przedstawić wyjaśnienie tej sytuacji oraz podać wszystkie używane wartości stopy technicznej,

b) tablice trwania życia, przy czym, w przypadku gdy zakład ubezpieczeń stosuje tablice trwania życia inne niż standardowe tablice trwania życia w Polsce publikowane przez Główny Urząd Statystyczny, należy przedstawić uzasadnienie przyjętych założeń technicznych,

c) źródło danych statystycznych dotyczących zachorowalności i inwalidztwa, przy czym, w przypadku gdy zakład ubezpieczeń stosuje dane, których źródłem nie są oficjalne publikacje polskich instytucji państwowych, należy przedstawić uzasadnienie przyjętych założeń technicznych,

d) pozostałe założenia techniczne, a w szczególności dane i wskaźniki statystyczne i ekonomiczne użyte do konstrukcji produktu, wraz ze stosownymi wyjaśnieniami dotyczącymi źródła pochodzenia tych wielkości oraz uzasadnienia ich stosowania;

9) opis zmian w założeniach technicznych produktu, dokonanych w trakcie ostatniego roku kalendarzowego, wraz z uzasadnieniem tych zmian oraz określeniem wpływu, jaki będą miały dokonane zmiany na wielkość zobowiązań zakładu ubezpieczeń; w przypadku produktów wprowadzonych do sprzedaży w ostatnim roku obrotowym należy przedstawić ogólną charakterystykę produktu uwzględniającą w szczególności specyficzne ryzyka występujące w danym produkcie oraz prognozowany udział danego produktu w przypisie składki zakładu ubezpieczeń;

10) wielkość ryzyka brutto zakładu ubezpieczeń wynikającego z umów ubezpieczenia zawartych w ramach danego produktu, według stanu na koniec ostatniego roku obrotowego, wraz z określeniem stosunku procentowego ryzyka występującego w danym produkcie do całkowitego ryzyka zakładu ubezpieczeń oraz opinią dotyczącą ewentualnych zagrożeń dla sytuacji finansowej zakładu ubezpieczeń wynikających z koncentracji ryzyka w danym produkcie.

5. Opinia wyrażona przez aktuariusza dotycząca zgodności założeń technicznych, użytych do konstrukcji produktu, z faktycznymi danymi uzyskanymi w toku prowadzonej działalności ubezpieczeniowej w ostatnim roku kalendarzowym powinna uwzględniać co najmniej relacje między:

1) stopą techniczną a stopą zwrotu z aktywów stanowiących pokrycie rezerwy ubezpieczeń na życie utworzonej dla umów ubezpieczenia w ramach danego produktu lub stopą zwrotu z aktywów stanowiących pokrycie sumarycznej rezerwy ubezpieczeń na życie dla wszystkich umów ubezpieczenia, w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie aktywów stanowiących pokrycie rezerwy ubezpieczeń na życie dla danego produktu;

2) założeniami dotyczącymi umieralności, użytymi do konstrukcji produktu, z faktycznymi danymi dotyczącymi grupy osób ubezpieczonych w ramach danego produktu;

3) użytymi do konstrukcji produktu danymi i wskaźnikami statystycznymi dotyczącymi zachorowalności i inwalidztwa, z faktycznymi wartościami obserwowanymi w grupie osób ubezpieczonych w ramach danego produktu;

4) pozostałymi założeniami użytymi do konstrukcji produktu z faktycznie występującymi wielkościami dotyczącymi umów ubezpieczenia zawartych w ramach danego produktu.

2. W zakresie rezerwy składek, dla każdego produktu osobno lub grupy według sposobu tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przez zakład ubezpieczeń sporządza się informację zawierającą następujące dane:

1) nazwę produktu;

2) grupę i rodzaj ubezpieczenia;

3) składkę przypisaną w roku obrotowym;

4) wysokość rezerwy brutto;

5) wysokość udziału reasekuratora w rezerwie;

6) wysokość rezerwy na udziale własnym.

3. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń ustala wysokość którejkolwiek rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 4–6, jako sumę wysokości rezerw cząstkowych, tworzonych przy użyciu różnych metod, to dla każdej rezerwy cząstkowej powinien podać wysokość rezerwy cząstkowej oraz charakterystykę umów, dla których ta rezerwa jest tworzona, identyfikator metody tworzenia rezerwy zgodny z informacją w zakresie metod tworzenia rezerw wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na dzień sprawozdania finansowego oraz uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody.

4. W zakresie rezerwy niewypłacone odszkodowania i świadczenia, dla każdego produktu lub grupy według sposobu tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przez zakład ubezpieczeń – sporządza się informację zawierającą następujące dane:

1) nazwę produktu;

2) grupę i rodzaj ubezpieczenia;

3) odszkodowania i świadczenia wypłacone w roku obrotowym;

4) wysokość rezerwy brutto;

5) wysokość udziału reasekuratora w rezerwie;

6) wysokość rezerwy na udziale własnym.

5. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń ustala wysokość którejkolwiek rezerwy, o której mowa w ust. 4 pkt 4–6, jako sumę wysokości rezerw cząstkowych, tworzonych przy użyciu różnych metod, to dla każdej rezerwy cząstkowej powinien podać wysokość rezerwy cząstkowej oraz charakterystykę odszkodowań i świadczeń, dla których tworzona jest rezerwa cząstkowa, identyfikator metody tworzenia rezerwy zgodny z informacją w zakresie metod tworzenia rezerw wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na dzień sprawozdania finansowego oraz uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody.

6. W zakresie pozostałych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla każdej rezerwy osobno sporządza się informację zawierającą następujące dane:

1) rodzaj rezerwy;

2) opis portfela, dla którego ustalana jest rezerwa;

3) wysokość rezerwy brutto;

4) wysokość udziału reasekuratora w rezerwie;

5) wysokość rezerwy na udziale własnym.

7. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń ustala wysokość którejkolwiek rezerwy, o której mowa w ust. 6 pkt 3–5, jako sumę wysokości rezerw cząstkowych, tworzonych przy użyciu różnych metod, to dla każdej rezerwy cząstkowej powinien podać wysokość rezerwy cząstkowej oraz charakterystykę umów, dla których ta rezerwa jest tworzona, identyfikator metody tworzenia rezerwy zgodny z informacją w zakresie metod tworzenia rezerw wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na dzień sprawozdania finansowego oraz uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody.

8. W zakresie metod tworzenia rezerw wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na dzień sprawozdania finansowego dla każdej metody osobno sporządza się informację zawierającą następujące dane:

1) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

2) klasyfikację metody zgodnie z § 31 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 2003 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń (Dz. U. Nr 218, poz. 2144);

3) opis metody;

4) opis założeń, których spełnienie jest niezbędnym warunkiem stosowania metody;

5) opis wykorzystywanych danych.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).