Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 222 poz. 2202

Na podstawie art. 6g ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802, z późn. zrn.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym;

2) zakres i sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów podlegających temu nadzorowi oraz przy oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy;

3) sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w zakresie urządzania gier w kasynach gry oraz na automatach i na automatach o niskich wygranych;

4) sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych biokomponentów;

5) tryb dokonywania i zakres zgłoszeń związanych z wykonywaniem działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

6) szczegółowy zakres i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje i formy tych zabezpieczeń;

7) szczegółowy zakres przygotowywania oraz oznaczania pomieszczeń, urządzeń i naczyń;

8) szczegółowy zakres i sposób przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podmiotów podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

9) zakres i sposób sprawowania stałego nadzoru, a także sposób przeprowadzania kontroli doraźnych i okresowych;

10) szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek wyrobów;

11) tryb niszczenia wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia;

12) szczegółowe zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym;

13) wzór upoważnienia pracownika szczególnego nadzoru podatkowego;

14) rodzaje prowadzonej dokumentacji, jej wzory, a także szczegółowy sposób jej przygotowania i prowadzenia.

1) podmiot – rozumie się osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną prowadzącą działalność podlegającą szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

2) wyrób – rozumie się wyrób gotowy luzem lub w opakowaniach jednostkowych, półprodukt w toku produkcji, produkt uboczny lub odpadowy, a także surowiec;

3) komórka stałego nadzoru – rozumie się komórkę organizacyjną utworzoną przez właściwego naczelnika urzędu celnego na terenie podmiotu podlegającego szczególnemu nadzorowi podatkowemu w celu wykonywania czynności kontrolnych w ramach tego nadzoru;

4) przesyłka – rozumie się określoną ilość wyrobów wysłanych do tego samego odbiorcy, tego samego dnia i na podstawie jednego dokumentu przewozu; przesyłkę stanowi także określona partia wyrobu przesłana do odbiorcy rurociągiem.

1) alkohol etylowy (PKWiU 15.92), zwany dalej „spirytusem", własnej produkcji oraz nabyty, jeżeli w cenie jego nabycia nie jest zawarty podatek akcyzowy obliczony według najwyższej stawki ustalonej dla tego spirytusu;

2) wyroby przed powstaniem obowiązku w podatku akcyzowym:

a) napoje alkoholowe destylowane (PKWiU 15.91), zwane dalej „napojami spirytusowymi",

b) piwo słodowe (PKWiU 15.96.1), zwane dalej „piwem",

c) wina gronowe (PKWiU 15.93), napoje fermentowane (np. jabłecznik, wino z gruszek, miód pitny), pozostałe, mieszane napoje zawierające alkohol (PKWiU 15.94), wermuty i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi (PKWiU 15.95), zwane dalej „wyrobami winiarskimi",

d) pozostałe napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% vol oraz napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% vol bez względu na symbol PKWiU, zwane dalej „napojami alkoholowymi"

3) wyroby, w odniesieniu do których na podstawie odrębnych przepisów został wprowadzony obowiązek oznaczania znakami skarbowymi akcyzy;

4) oleje opałowe i napędowe, w zakresie zawartości w nich nieusuwalnego znacznika oraz czerwonego barwnika, których dodatek określają odrębne przepisy.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do:

1) spirytusu skażonego środkiem skażającym na podstawie odrębnych przepisów, zabarwionego na fioletowo przez dodanie czystego fioletu krystalicznego w ilości nie mniejszej niż 1,6 mg/l spirytusu, w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 1 litra, jeżeli został od niego uiszczony należny podatek akcyzowy;

2) denaturatu;

3) spirytusu posiarczynowego, chyba że jest przerabiany albo zużywany łącznie ze spirytusem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

4) spirytusu odwodnionego skażonego środkiem skażającym na podstawie odrębnych przepisów, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15% objętości spirytusu odwodnionego.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego może wprowadzić stały nadzór w podmiotach niewymienionych w ust. 1, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują spirytus w ilości przekraczającej rocznie 20 000 dm³ spirytusu 100% vol.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, wydzielaniem, oczyszczaniem lub odwadnianiem spirytusu pisemne zgłoszenie, podając:

1) ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których spirytus ma być wytworzony lub odzyskany;

2) miejsce i czas trwania czynności;

3) przewidywaną ilość spirytusu oraz sposób ustalenia tej ilości.

3. Podmiot, w którym jest sprawowany stały nadzór, zawiadamia o czynnościach, o których mowa w ust. 1, komórkę tego nadzoru na dzień przed rozpoczęciem tych czynności.

4. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest wymagana, jeżeli zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę, zbiorniki i pojemniki wykluczają dostęp do spirytusu lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego spirytusu.

5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowych, kontrolnych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego spirytusu nie przekracza 300 dm³ spirytusu 100% vol.

6. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni, w której wytwarza się spirytus surowy w wyniku destylacji odfermentowanych zacierów lub brzeczki, sporządzonych z surowców skrobiowo-cukrowych, zwanej dalej „gorzelnią rolniczą".

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem spirytusu, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość spirytusu wyrażona w dm³ spirytusu 100% vol przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie spirytusu odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany spirytus oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj spirytusu oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów wymienionych w § 46 ust. 2 pkt 1.

3. Podmiot zawiadamia właściwego naczelnika urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym pobraniem spirytusu z magazynu, podając rodzaj i ilości spirytusu, jakie zamierza zużyć lub przerobić.

4. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio § 8 ust. 3 i 4.

1) obrotu spirytusem i jego skażenia – według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia;

2) przerobu spirytusu na ocet – według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W razie otrzymywania spirytusu powstałego w wyniku oczyszczania podmiot prowadzi księgę kontroli spirytusu powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Podmiot prowadzący działalność w zakresie wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, rektyfikacji, odwadniania i rozlewu spirytusu oraz wytwarzania i rozlewu napojów spirytusowych prowadzi odpowiednio księgi kontroli:

1) obrotu spirytusami w magazynie – według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia;

2) rektyfikacji i odwadniania spirytusu – według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia;

3) produkcji i rozlewu napojów spirytusowych – według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do wytwarzania spirytusu w gorzelniach rolniczych.

2. System zamkniętego magazynu polega na:

1) nałożeniu zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, na urządzenia produkcyjne i magazynowe spirytusu, w celu wyeliminowania dostępu do spirytusu i jego par oraz flegmy spirytusowej;

2) określaniu dobowej ilości wyprodukowanego spirytusu na podstawie wskazań licznika objętości;

3) wydawaniu spirytusu z magazynu oraz napełnianiu spirytusem naczyń służących do transportu tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Za rozpoczęcie produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej uważa się czynności techniczno-technologiczne, począwszy od dodania drożdży do zacieru słodkiego.

3. Gorzelnia rolnicza przesyła do właściwego naczelnika urzędu celnego, co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem produkcji spirytusu, zgłoszenie o zamierzonej produkcji spirytusu, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia.

4. Zmiany w produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej, wynikające ze zmian ilości zacierów w czasie procesu fermentacji, jak również zmian surowców, wymagają ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Przebieg produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia. W księdze tej odnotowuje się też zmiany w produkcji spirytusu niewymagające ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego w szafce stągwi oraz posadzki pomieszczeń magazynowych spirytusu.

2. Każdy przypadek wystąpienia usterek, o których mowa w ust. 1, podmiot powinien odnotować w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu, zamieszczając datę, godzinę i stan licznika objętości.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku spirytusu spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym podmiot jest obowiązany natychmiast przerwać odpęd spirytusu i podjąć niezbędne czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat.

2. Stan spirytusu stwierdzony w magazynie przed i po jego wydaniu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wpisują do księgi rewizyjnej magazynu spirytusu, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia.

3. Z czynności związanych z nalewem spirytusu do naczyń służących do transportu sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia.

4. W przypadku skażania spirytusu w gorzelni rolniczej stosuje się odpowiednio przepisy § 8.

2. Zmiany w ustalonym wykazie, o którym mowa w ust. 1, powinny być odnotowane w odpisie tego wykazu oraz niezwłocznie zgłoszone właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

1) dokumencie przebiegu gotowania warki, sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia;

2) księdze kontroli przychodu i rozchodu piwa, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych – co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem tych procesów.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny uwzględniać następujące dane:

1) określenie wyrobu winiarskiego, który ma być produkowany;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania, w tym nastawu, kupażu, przekazania wyrobu winiarskiego z magazynu do przerobu;

3) ilość i rodzaj surowców oraz dodatków użytych do produkcji;

4) numery i pojemność naczyń, w których będzie przeprowadzona fermentacja;

5) datę i godzinę rozpoczęcia obciągu wyrobu po ukończeniu fermentacji;

6) ilość i rodzaj wyrobu podlegającego dosładzaniu, doprawianiu, alkoholizowaniu oraz kupażowaniu, a także datę tych czynności.

1) metryczce nastawu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia;

2) karcie kupażu lub wytwarzania wyrobu winiarskiego albo napoju alkoholowego, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 16 do rozporządzenia;

3) księdze kontroli rozlewu wyrobów winiarskich, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 17 do rozporządzenia.

2. Oznaczanie wyrobów znakami akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym oznaczaniem wyrobów, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym oznaczaniem, pisemne zgłoszenie, podając ilość i rodzaj wyrobów, rodzaj opakowań jednostkowych oraz miejsce przeprowadzenia tych czynności.

4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do wyrobów:

1) od których został już uiszczony należny podatek akcyzowy, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania jednostkowe w miejscu ich sprzedaży detalicznej;

2) importowanych, jeżeli oznaczanie ich znakami akcyzy następuje poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wolnym obszarze celnym, w składzie wolnocłowym bądź w składzie celnym.

5. Właściwy naczelnik urzędu celnego może wprowadzić stały nadzór, w zakresie oznaczania wyrobów znakami akcyzy, w podmiocie dokonującym ich pakowania, przepakowywania, rozważania i rozlewania oraz ponownego rozważania i rozlewania.

2. W razie stwierdzenia wystąpienia wad fizycznych znaków akcyzy posiadanych przez podmiot, sporządza on protokół określający ilość i rodzaj wadliwych znaków, a także występujące wady. W podmiotach, w których jest sprawowany stały nadzór, protokół podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Kasowanie znaków akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności kasowania znaków akcyzy podmiot sporządza protokół, który podpisuje również obecny przy kasowaniu pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

1) nazwę, adres podmiotu, numer atestu oraz datę jego wystawienia;

2) imię i nazwisko oraz podpis przedstawiciela podmiotu wystawiającego atest;

3) nazwę i adres odbiorcy;

4) stwierdzoną przez podmiot ilość oleju opałowego lub napędowego, przeznaczonych na cele opałowe, oraz rodzaj i numery naczyń użytych do jego przewozu;

5) zawartość nieusuwalnego znacznika oraz czerwonego barwnika dodanego do oleju opałowego lub napędowego, przeznaczonych na cele opałowe, w mg/l oleju.

2. Atest, o którym mowa w ust. 1, jest odnotowywany w prowadzonym przez podmiot rejestrze wydanych atestów.

3. Do przesyłek oleju opałowego lub napędowego, przeznaczonych na cele opałowe, nie stosuje się § 53–58.

2. Pobieranie próbek do badania, o którym mowa w ust. 1, odbywa się zgodnie z wymogami określonymi w § 50.

3. Badanie próbek jest dokonywane przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego lub – na wniosek właściwego naczelnika urzędu celnego albo podmiotu – przez akredytowane laboratorium właściwe dla tego rodzaju analiz.

4. W przypadku wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio § 51; druga próbka oleju jest przechowywana przez właściwego naczelnika urzędu celnego, a trzecia – w podmiocie.

5. Z czynności badania, o którym mowa w ust. 1, sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje podmiot.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego może wprowadzić stały nadzór w salonach gier na automatach.

2. W kasynach gry zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, są nakładane na:

1) stoły do gier – równocześnie z ich otwarciem lub po ich zamknięciu;

2) automaty – przed rozpoczęciem gier lub po ich zakończeniu.

3. W przypadku wprowadzenia stałego nadzoru w salonach gier na automatach stosuje się odpowiednio ust. 2 pkt 2.

2. W kasynach gry podmiot:

1) sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier w kasynie gry według wzoru stanowiącego załącznik nr 18 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje komórce stałego nadzoru;

2) prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry, według wzoru stanowiącego załącznik nr 19 do rozporządzenia.

3. Raport dzienny, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W kasynach gry pracownik szczególnego nadzoru podatkowego podpisuje również sporządzone przez podmiot:

1) raporty dzienne kasy;

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych dokonywanych między kasą a stołami do gier i między kasą a automatami;

3) dokumenty rejestrujące odczyty liczników zamontowanych na urządzeniach do gier;

4) bilans żetonów;

5) zestawienie rezultatów gier, z wyodrębnieniem poszczególnych stołów, automatów i urządzeń realizujących wygrane zakumulowane.

2. W salonach gier na automatach podmiot:

1) sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden niezwłocznie przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru;

2) prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w salonie gier na automatach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia.

3. W przypadku wprowadzenia stałego nadzoru raport dzienny, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W salonach gier na automatach, w których wprowadzono stały nadzór, pracownik szczególnego nadzoru podatkowego podpisuje również sporządzane przez podmiot:

1) dokumenty rejestrujące wskazania liczników automatów na koniec dnia;

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych między kasą a automatami;

3) bilans żetonów;

4) raport dzienny kasy i zestawienia rezultatów, z wyodrębnieniem każdego automatu i urządzeń realizujących wygrane zakumulowane.

2. Podmiot urządzający gry na automatach o niskich wygranych sporządza odrębnie dla każdego obszaru, na którym podmiot urządza gry, objętego terytorialnym zasięgiem działania właściwego naczelnika urzędu celnego, za okresy miesięczne, informację o osiągniętych przychodach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 23 do rozporządzenia.

3. Informację, o której mowa w ust. 2, podmiot sporządza co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden niezwłocznie przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

2. Podmiot wytwarzający estry metylowe lub estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych – co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem tych procesów.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny uwzględniać następujące dane:

1) określenie rodzaju estrów, które mają być produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania estrów do magazynu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji estrów;

4) przewidywaną ilość estrów oraz sposób ustalenia ich ilości.

5. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania estrów, a także przekazywania estrów do magazynu odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

2. Podmiot wytwarzający eter etylo-tert-butylowy lub eter etylo-tert-amylowy jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych, co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem tych procesów.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny uwzględniać następujące dane:

1) określenie rodzaju eteru, który ma być produkowany;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania eteru do magazynu;

3) ilość użytego spirytusu odwodnionego oraz ilość i rodzaj pozostałych surowców użytych do produkcji eteru;

4) przewidywaną ilość eteru oraz sposób ustalenia jego ilości.

5. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania eteru, a także przekazywania eteru do magazynu odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

2. W przypadku zużycia eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego do produkcji paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych, określonych w odrębnych przepisach, ilość zużytego eteru należy podać również w przeliczeniu na bioetanol zawarty w eterze etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym.

1) pomieszczeń, urządzeń, aparatów, zbiorników, rurociągów, naczyń, próbek – stosuje się nałożenie plomb, pieczęci lub innych znaków urzędowych w celu uniemożliwienia dostępu do ich wnętrz bez uszkodzenia stanu zabezpieczenia urzędowego;

2) ksiąg i dokumentów – stosuje się ich opieczętowanie w celu urzędowego uwierzytelnienia.

2. Plomby ołowiane bądź z innych materiałów plastycznych, pieczęcie lub inne znaki urzędowe są nakładane bezpośrednio lub z użyciem cięgien spinających: szpagatu z drucikiem, drutu lub żyłki syntetycznej z nawiniętą na nie spiralą metalową lub podobnym dwuskładnikowym elementem.

3. Na plombach, pieczęciach lub innych znakach urzędowych umieszcza się znaki odcisków, którymi są wizerunek godła państwa oraz ustalone oznaczenia literowe, cyfrowe bądź symbole.

4. Nałożenie zabezpieczeń urzędowych oraz ich zdjęcie, z zastrzeżeniem § 54 ust. 2, odnotowuje się w protokole czynności kontrolnych oraz w spisie zabezpieczeń urzędowych, prowadzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 25 do rozporządzenia, który opieczętowuje właściwy naczelnik urzędu celnego.

5. Znaki odcisków, o których mowa w ust. 3, odnotowuje się również w protokole czynności kontrolnych oraz w spisie zabezpieczeń urzędowych.

1) szkic sytuacyjny, skrócony opis pomieszczeń oraz wykaz, nazwy i numerację znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń, aparatów, przyrządów pomiarowych, a dla zbiorników, pojemników i naczyń – ich pojemność;

2) wykaz przyrządów pomiarowych, z podaniem ich przeznaczenia i numeracji oraz zakresu pomiarowego;

3) opis procesu technologicznego i postępowania technicznego oraz instrukcje obiegu dokumentacji produkcyjnej i magazynowej, a także dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji wyrobów, a w przypadku kasyn gry, salonów gier na automatach i punktów gier na automatach o niskich wygranych – instrukcję obiegu dokumentacji dotyczącej wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych i regulaminy gier;

4) wykaz pracowników podmiotu odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych im obowiązków w zakresie objętym szczególnym nadzorem podatkowym;

5) kopię koncesji, zezwolenia, aktualny wypis z rejestru lub aktualne zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej.

2. W czasie urzędowego sprawdzenia pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego sprawdzają prawidłowość:

1) oznaczenia w sposób trwały i w widocznym miejscu:

a) pomieszczeń – odpowiednimi napisami określającymi ich przeznaczenie,

b) urządzeń, aparatów oraz przyrządów pomiarowych – numerami, a w przypadku gdy służą one do pomiaru ilości wyrobów – również napisami określającymi ich zakres pomiarowy,

c) naczyń służących do transportu wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym – numerami, tarą lub pojemnością oraz nazwą podmiotu lub jej skrótem;

2) wymaganych dowodów legalizacji oraz ich ważność – w przypadku przyrządów pomiarowych podlegających legalizacji;

3) zaopatrzenia zbiorników w urządzenia umożliwiające określenie ilości znajdujących się w nich cieczy.

3. W czasie urzędowego sprawdzenia w gorzelni rolniczej pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego badają także stan techniczny aparatu destylacyjnego oraz sprawdzają i włączają licznik objętości do określania ilości spirytusu.

4. Podczas urzędowego sprawdzenia podmiotu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nakładają w razie potrzeby zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1, w celu skutecznego wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego.

5. Z czynności sprawdzających, o których mowa w ust. 2 i 3, sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, z tym że z czynności badania stanu technicznego aparatu destylacyjnego sporządza się odrębny protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 27 do rozporządzenia. Protokół urzędowego sprawdzenia wraz ze zgłoszeniem i dołączonymi dokumentami stanowi akta weryfikacyjne podmiotu.

6. W przypadku ustalenia, że podmiot zapewnił warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia czynności kontrolnych w ramach szczególnego nadzoru podatkowego, właściwy naczelnik urzędu celnego zatwierdza akta weryfikacyjne podmiotu. Jeden egzemplarz akt weryfikacyjnych pozostaje u właściwego naczelnika urzędu celnego, a drugi otrzymuje podmiot.

7. W przypadku stwierdzenia braku warunków i środków do przeprowadzenia czynności związanych z urzędowym sprawdzeniem podmiotu lub do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego, właściwy naczelnik urzędu celnego wyznacza termin ponownego przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia.

2. W zakresie wprowadzonych zmian jest przeprowadzane dodatkowe urzędowe sprawdzenie, do którego stosuje się odpowiednio § 44.

3. W przypadku wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, w salonach gier na automatach i w punktach gier na automatach o niskich wygranych nie przeprowadza się dodatkowego urzędowego sprawdzenia. Zawiadomienie o zmianach w stosunku do stanu stwierdzonego w protokole urzędowego sprawdzenia wraz z załączonymi dokumentami jest dołączane do akt weryfikacyjnych podmiotu.

1) nie wytwarzają lub nie pakują, nie przepakowują albo nie rozlewają wyrobów, w odniesieniu do których jest wykonywany na podstawie odrębnych przepisów obowiązek oznaczania znakami akcyzy;

2) wytwarzają, eksportują, importują lub dokonują obrotu olejem opałowym lub napędowym.

2. W podmiotach, które:

1) są jednostką naukową, doświadczalną, szkołą, samodzielnym laboratorium, szpitalem, jednostką opieki zdrowotnej lub apteką zużywającą lub przerabiającą w ciągu roku spirytus w ilości do 3 000 dm³ spirytusu 100% vol w stanie nieskażonym oraz do 20 000 dm³ spirytusu 100% vol w stanie skażonym,

2) przerabiają, zużywają lub dokonują obrotu spirytusem w ilościach nieprzekraczających w ciągu roku 1 000 dm³ spirytusu 100% vol w stanie nieskażonym oraz 3 000 dm³ spirytusu 100% vol w stanie skażonym,

3) przerabiają lub zużywają estry metylowe lub estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych oraz eter etylo-tert-butylowy lub eter etylo-tert-amylowy

– urzędowe sprawdzenie przeprowadza się tylko w zakresie określonym w § 44 ust. 2 pkt 2 i 3.

3. Podmioty wymienione w ust. 2 pkt 2 są obowiązane na 3 dni przed zamierzonym zużyciem lub przerobem spirytusu powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, podając równocześnie, jaki rodzaj spirytusu, do jakich celów i według jakich norm – o ile te normy zostały określone – ma być używany.

4. Przekroczenie przez podmiot wielkości rocznego zużycia, przerobu lub obrotu spirytusem, określonych w ust. 2, wymaga dokonania zgłoszenia, o którym mowa w § 43, w terminie 7 dni od dnia wystąpienia przekroczenia.

1) każdorazowe bezpośrednie uczestniczenie pracowników szczególnego nadzoru podatkowego w czynnościach związanych z działalnością objętą szczególnym nadzorem podatkowym;

2) dokonywanie okresowo lub doraźnie kontroli obrachunkowych stanu zapasów i obrotu wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji;

3) badanie próbek wyrobów;

4) dokonywanie doraźnych kontroli w zakresie zasadności i prawidłowości wystawianych imiennych zaświadczeń o uzyskanej wygranej;

5) kontrole prawidłowości i terminowości wpłat podatku akcyzowego od wyrobów, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1–3.

2. Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane również w ramach sprawowania stałego nadzoru w podmiocie.

3. W przypadku wprowadzenia w podmiocie przez właściwego naczelnika urzędu celnego stałego nadzoru zawiadamia on o tym podmiot na 14 dni przed wprowadzeniem tego nadzoru.

2. Kontrole obrachunkowe roczne przeprowadza się nie później niż w okresie roku następnego po roku objętym kontrolą.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do podmiotów, w których nie przeprowadza się urzędowego sprawdzenia pomieszczeń i urządzeń.

4. Zapasy wyrobów stwierdzone podczas kontroli obrachunkowych są porównywane ze stanem ewidencyjnym i podlegają zapisaniu w ewidencji. Ustalone w wyniku kontroli obrachunkowych ubytki wyrobów porównuje się z ich dopuszczalnymi ubytkami.

5. Podmioty, w których jest sprawowany stały nadzór, mogą we własnym zakresie przeprowadzać obrachunki zapasów i obrotów wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy za okresy dowolne – krótsze niż rok, zawiadamiając o tym komórkę stałego nadzoru co najmniej na 3 dni przed planowanym przeprowadzeniem obrachunku.

6. Doraźne kontrole w kasynach gry i w salonach gier na automatach w zakresie zasadności i prawidłowości wystawianych imiennych zaświadczeń o uzyskanej wygranej przeprowadza się poprzez porównanie kopii wystawionych zaświadczeń z prowadzoną przez podmiot na podstawie odrębnych przepisów dokumentacją.

7. Kontrole w zakresie prawidłowości i terminowości wpłat podatku akcyzowego dokonywane są doraźnie oraz za okresy rozliczeniowe określone w odrębnych przepisach, na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji.

2. Ewidencja i dokumentacja, o których mowa w ust. 1, powinny być prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, zwłaszcza czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami, stanów zapasów wyrobów, a także czynności związanych z urządzaniem gier w kasynach gry i w salonach gier na automatach i na automatach o niskich wygranych oraz z płatnością podatku akcyzowego, przy zachowaniu ciągłości zapisów i bezbłędności stosowanych procedur obliczeniowych.

3. Wpisów do ksiąg i dokumentacji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian i poprawek w księgach lub dokumentach dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny, a każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby dokonującej zmiany lub poprawki, z podaniem daty ich wprowadzenia, oraz w razie potrzeby opisać je w rubryce „uwagi".

4. Podmiot dokonuje ostatniego dnia każdego miesiąca zamknięcia ksiąg i sporządza podsumowanie miesięczne.

5. Podmiot dokonuje również rocznego zamknięcia ksiąg według stanu na ostatni dzień roku i ustala, z wyjątkiem gorzelni rolniczej, rzeczywisty stan zapasów na koniec roku. Rzeczywisty stan zapasów na koniec roku należy przyjąć jako stan początkowy roku następnego.

6. Jeżeli przepisy rozporządzenia przewidują obowiązek prowadzenia przez podmiot ksiąg bądź dokumentacji według ustalonych wzorów, powinny one być zarejestrowane i zabezpieczone urzędowo pieczęciami przez właściwego naczelnika urzędu celnego, a poszczególne karty ksiąg – kolejno ponumerowane.

7. Wpisów do ksiąg i dokumentów służących do ewidencjonowania przychodu, rozchodu i transportu wyrobów oraz obrotu i zużycia znaków akcyzy dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu.

8. W przypadku prowadzenia przy użyciu komputera ksiąg i dokumentacji, o których mowa w ust. 6, mogą one być prowadzone na odrębnych kartach dostosowanych do wpisów dokonywanych w urządzeniach drukujących, z zachowaniem wymogów, o których mowa w ust. 2, 3 i 6.

9. Właściwy naczelnik urzędu celnego może zabezpieczyć urzędowo pieczęciami również prowadzone przez podmiot księgi i dokumentacje lub ich części zawierające dane i informacje, o których mowa w ust. 1.

2. Z czynności pobrania próbki wyrobów sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach. Protokół powinien zawierać następujące dane:

1) datę i miejsce pobrania próbki;

2) imiona i nazwiska osób pobierających próbkę oraz przedstawiciela podmiotu;

3) rodzaj, ilość wyrobu oraz numery pojemników (opakowań) lub partii, z których pobrano próbkę;

4) zastosowany środek konserwujący lub skażający;

5) sposób zabezpieczenia próbki.

3. Próbki wyrobów podlegają urzędowemu zabezpieczeniu, o którym mowa w § 42 ust. 1 pkt 1.

2. Podmiot zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wyroby, o których mowa w ust. 1, co najmniej na 3 dni przed zamierzonym terminem ich zniszczenia, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym zniszczeniem.

3. Podmiot sporządza w dwóch egzemplarzach protokół zniszczenia wyrobów, o których mowa w ust. 1, podając przyczyny ich zniszczenia. Protokół podpisują: przedstawiciel podmiotu i pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Wyroby w opakowaniach jednostkowych powinny być oznakowane zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach.

3. W magazynie wyrobów gotowych opakowania jednostkowe z wyrobami powinny być ustawione oddzielnie według ich rodzaju oraz w miarę możliwości według stawek podatkowych, gramatury, pojemności i w takim porządku, aby ich sprawdzenie nie nastręczało trudności.

2. Odprawa przesyłki, o której mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Napełnione naczynia służące do transportu powinny być urzędowo zabezpieczone, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń oraz ich cechy należy odnotować w dokumencie przewozu.

3. Dokument przewozu powinien być sporządzony co najmniej z dwiema kopiami, z których pierwszą zatrzymuje podmiot.

4. Dokumenty przewozu oraz ich kopie powinny być ponumerowane i zabezpieczone urzędowo pieczęciami przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

5. Dokument przewozu, o którym mowa w ust. 2, w przypadku przesyłki:

1) spirytusu, napojów spirytusowych lub ich półproduktów powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 28 do rozporządzenia; do dokumentu przewozu spirytusu skażonego dołącza się kopię protokołu skażenia spirytusu, o którym mowa w § 8 ust. 1;

2) piwa powinien określać rodzaj i asortyment piwa, rodzaje, ilości i pojemności naczyń służących do transportu oraz objętość piwa:

3) wyrobów winiarskich lub innych napojów alkoholowych niezaliczonych do napojów spirytusowych i piwa powinien określać rodzaj lub nazwę wyrobu, rodzaje, ilości i pojemności naczyń służących do transportu, masę netto, ciężar właściwy i objętość oraz zawartość lub stężenie alkoholu etylowego;

4) estrów metylowych lub estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość estrów w wyrobie, rodzaje, ilości i pojemności naczyń służących do transportu oraz ilość estrów;

5) eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość eteru w wyrobie, rodzaje, ilości i pojemności naczyń służących do transportu oraz ilość eteru.

6. W przypadku odprawy przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 5 pkt 4 i 5, nie stosuje się przepisu ust. 2.

7. Przy przewozie przesyłki publicznymi środkami transportu dokument przewozu dołącza się do listu przewozowego, a w razie przewozu przesyłki innymi środkami transportu dokument przewozu wręcza się osobie odpowiedzialnej za przesyłkę.

8. Drugą kopię dokumentu przewozu podmiot przesyła nie później niż w ciągu 3 dni do naczelnika urzędu celnego właściwego miejscowo dla odbiorcy przesyłki, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie będącym odbiorcą przesyłki – do komórki tego nadzoru.

9. Drugą kopię dokumentu przewozu, po sprawdzeniu zgodności z jego oryginałem, właściwy naczelnik urzędu celnego lub komórka stałego nadzoru zwraca podmiotowi, który wysyłał przesyłkę, w terminie 30 dni od daty otrzymania tej kopii dokumentu przewozu.

2. Z czynności przyjęcia przesyłki, o której mowa w ust. 1, sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, którego kopię podmiot przesyła nie później niż w terminie 3 dni do naczelnika urzędu celnego właściwego miejscowo dla nadawcy przesyłki lub do komórki stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u nadawcy przesyłki.

3. Dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, o którym mowa w ust. 2, w przypadku przyjęcia przesyłki:

1) spirytusu, napojów spirytusowych lub ich półproduktów powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 29 do rozporządzenia;

2) piwa powinien określać rodzaj i asortyment piwa oraz objętość piwa;

3) wyrobów winiarskich lub innych napojów alkoholowych niezaliczonych do napojów spirytusowych i piwa powinien określać rodzaj lub nazwę wyrobu, masę netto, ciężar właściwy i objętość oraz zawartość lub stężenie alkoholu etylowego;

4) estrów metylowych lub estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość estrów w wyrobie oraz ilość estrów;

5) eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość eteru w wyrobie oraz ilość eteru.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podmiotów wymienionych w § 46 ust. 1 i w ust. 2 pkt 1 i 2, z wyjątkiem przyjęcia przesyłek spirytusu nieskażonego.

5. Przyjęcie przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, odbywa się bez udziału pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Po dokonaniu tymczasowego przyjęcia przesyłki naczynia z wyrobami luzem powinny być ponownie urzędowo zabezpieczone przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Ostateczne przyjęcie przesyłki odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do tymczasowego przyjęcia przesyłki wyrobów, o których mowa w § 56 ust. 3 pkt 4 i 5.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 120, poz. 1122, Nr 137, poz. 1302, Nr 199, poz. 1934 i Nr 217, poz. 2124.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 sierpnia 2003 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 145, poz. 1411).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
 z dnia 16 grudnia 2003 r. (poz. 2202)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

Załącznik nr 9

Załącznik nr 10

Załącznik nr 11

Załącznik nr 12

Załącznik nr 13

Załącznik nr 14

Załącznik nr 15

Załącznik nr 16

Załącznik nr 17

Załącznik nr 18

Załącznik nr 19

Załącznik nr 20

Załącznik nr 21

Załącznik nr 22

Załącznik nr 23

Załącznik nr 24

Załącznik nr 25

Załącznik nr 26

Załącznik nr 27

Załącznik nr 28

Załącznik nr 29