Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 194 poz. 1903

Na podstawie art. 249 § 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

2. Systemy obrony różnicuje się w zależności od rodzajów zagrożeń, uwzględniając stosowane w danej jednostce organizacyjnej systemy ochrony, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 października 2003 r. w sprawie sposobów ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej (Dz. U. Nr 194, poz. 1902), zwanym dalej „rozporządzeniem".

3. Systemy obrony realizują funkcjonariusze i wyznaczeni pracownicy zagrożonej jednostki organizacyjnej, wyznaczeni osadzeni oraz siły wsparcia z innych jednostek organizacyjnych i oddziały Policji, a także osoby posiadające przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do tej jednostki organizacyjnej.

4. W systemie obrony jednostki organizacyjnej uwzględnia się zadania dotyczące:

1) obrony cywilnej;

2) kierowania obroną;

3) gotowości obronnej państwa;

4) militaryzacji;

5) zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych;

6) powszechnej samoobrony;

7) warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystania systemów łączności;

8) planowania operacyjnego na okres zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny;

9) ochrony obiektów jednostek organizacyjnych uznanych za obiekty szczególnie ważne dla bezpieczeństwa i obronności państwa, na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony (Dz. U. Nr 116, poz. 1090).

5. Kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza funkcjonariusza lub pracownika odpowiedzialnego za koordynację realizacji zadań określonych w ust. 4.

2. Podstawowe zadania systemu gotowości obronnej w jednostkach organizacyjnych realizowane są poprzez:

1) przygotowanie planistyczno-organizacyjne elementów systemu obrony;

2) tworzenie bazy zaopatrzenia;

3) przygotowanie kadry kierowniczej;

4) zapewnienie zdolności osiągania wyższych stanów gotowości obronnej.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej opracowuje plan, w którym uwzględnia elementy warunkujące sposób wykonania zadań określonych w § 2 ust. 4, a także wprowadza zmiany w planie.

3. Plan oraz wprowadzone w nim zmiany zatwierdza:

1) Dyrektor Generalny Służby Więziennej dla:

a) Centralnego Zarządu Służby Więziennej,

b) okręgowych inspektoratów Służby Więziennej,

c) Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, zwanego dalej „Centralnym Ośrodkiem",

d) Ośrodka Doskonalenia Kadr Służby Więziennej w Popowie;

2) dyrektor okręgowy Służby Więziennej dla podległych jednostek organizacyjnych.

1) ocenę sytuacji zagrożeń i stanów określonych w § 1;

2) przepisy dotyczące realizacji zadań obronnych;

3) decyzje organów nadrzędnych w sprawach obronnych;

4) wytyczne Ministra Sprawiedliwości dotyczące realizacji zadań obronnych;

5) porozumienia i uzgodnienia z organami właściwymi w realizowaniu zadań obronnych;

6) potrzeby mobilizacyjne i sposób ich realizacji.

1) pierwszej – obejmującej system obrony cywilnej w sytuacji zaistnienia klęski żywiołowej i wykonywania zadań obrony cywilnej;

2) drugiej – obejmującej system obrony oraz plan operacyjny funkcjonowania jednostki organizacyjnej w sytuacji zagrożenia dla ludzi i środowiska w stanach nadzwyczajnych;

3) trzeciej – obejmującej system zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych: osobowych, żywnościowych, materiałowo-technicznych.

1) dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 23, poz. 93, z późn. zrn.²⁾);

2) wytycznych Szefa Obrony Cywilnej Kraju w sprawie zasad opracowywania planów obrony cywilnej województw, powiatów, gmin i przedsiębiorców, a także w danych wyjściowych przedstawionych przez terenowe organy obrony cywilnej, ze szczególnym uwzględnieniem:

a) zadań w zakresie realizacji stałych dyżurów,

b) przygotowania przedsięwzięć planistycznych, zapobiegawczo-ochronnych i ratunkowych,

c) zapewnienia warunków do przetrwania.

2. Część pierwsza planu nie powinna zawierać elementów, które zostały określone w planie ochrony, o którym mowa w rozporządzeniu, lub w częściach drugiej i trzeciej planu.

3. Elementy szczegółowe części pierwszej planu, w zakresie dotyczącym współdziałania z organami formacji obrony cywilnej. Sił Zbrojnych, Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej oraz jednostkami organizacyjnymi w akcjach ratunkowych uzgadnia się z tymi organami i jednostkami.

2. Elementami, które należy uwzględnić w części trzeciej planu, są w szczególności zadania związane z:

1) przygotowaniem i utrzymaniem systemu kierowania, a także tworzeniem i utrzymaniem zapasów oraz rezerw zapewniających funkcjonowanie jednostki organizacyjnej;

2) planowaniem i bieżącą realizacją infrastruktury obronnej;

3) ustalaniem potrzeb w zakresie dodatkowego wyposażenia w niezbędny sprzęt, maszyny i urządzenia.

2. Szczegółowe wyposażenie stanowiska określa się w planie.

1) wszystkich jednostek organizacyjnych są: Dyrektor Generalny Służby Więziennej oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej oraz upoważnieni pracownicy przywięziennych zakładów pracy;

2) okręgowego inspektoratu Służby Więziennej i podległych jednostek są: właściwy dyrektor okręgowy Służby Więziennej oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej oraz upoważnieni pracownicy przywięziennych zakładów pracy;

3) aresztu śledczego lub zakładu karnego są: dyrektor oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej;

4) Centralnego Ośrodka są: Komendant Centralnego Ośrodka oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej;

5) ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej są: komendant ośrodka doskonalenia kadr oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej.

Minister Sprawiedliwości: w z. J. Lankiewicz

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750.

²⁾ Zmiany wymienionego dekretu zostały ogłoszone w Dz. U. z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155.

⁵⁾ Z dniem wejścia w życie rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 maja 2001 r. w sprawie sposobów ochrony, obrony i zapewnienia bezpieczeństwa zakładów karnych i aresztów śledczych (Dz. U. Nr 56, poz. 590) w zakresie dotyczącym sposobów obrony zakładów karnych, aresztów śledczych i innych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, zachowane w mocy na podstawie art. 8 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 142, poz. 1380).