Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 186 poz. 1817

Na podstawie art. 202 pkt 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

2. Świadczenia przewoźnika w przypadku niezabrania na pokład statku powietrznego pasażera na lot sprzedany jako część imprezy turystycznej określają przepisy o zasadach organizowania przewozów lotniczych w ramach imprez turystycznych oraz przewozów czarterowych.

1) potwierdzonej rezerwacji – należy przez to rozumieć, że bilet sprzedany przez przewoźnika lotniczego lub upoważnionego agenta sprzedaży zawiera następujące informacje:

a) wyszczególnienie numeru, daty i godziny lotu oraz

b) adnotację „OK" lub każdy inny zapis dokonany w odpowiednim miejscu na bilecie, oznaczający rejestrację przez przewoźnika lotniczego, oraz wyraźne potwierdzenie tej rezerwacji;

2) locie regularnym – należy przez to rozumieć lot wykonywany w ramach przewozu regularnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

3) locie o zawyżonej liczbie dokonanych rezerwacji – należy przez to rozumieć lot, w którym liczba pasażerów posiadających potwierdzoną rezerwację przekracza liczbę miejsc dostępnych na ten lot;

4) miejscu docelowym – należy przez to rozumieć miejsce przeznaczenia wymienione w odcinku biletu lotniczego przedstawionym przy stanowisku odprawy pasażerów lub, w przypadku kolejnych lotów, w ostatnim odcinku biletu lotniczego.

2. O zasadach postępowania i ich zmianach przewoźnik powiadamia pasażerów w swoim regulaminie przewozu.

3. Przewoźnik może w regulaminie przewozu ustalić zasady postępowania korzystniejsze dla pasażera niż określone w rozporządzeniu.

4. Zasady, o których mowa w ust. 1, przewoźnik obowiązany jest podać do wiadomości publicznej w przedstawicielstwach i agencjach sprzedaży oraz punktach odprawy pasażerów.

1) 150 euro dla lotów na trasach o długości do 3 500 km;

2) 300 euro dla lotów na trasach o długości powyżej 3 500 km.

2. Jeżeli miasto lub region jest obsługiwany przez kilka portów lotniczych, przewoźnik lotniczy może zaoferować pasażerowi, któremu odmówił przyjęcia na pokład, lot do innego portu lotniczego niż zarezerwował pasażer. W takim przypadku koszty podróży pomiędzy alternatywnymi portami lotniczymi lub alternatywnym najbliższym miejscem docelowym uzgodnionym z pasażerem pokrywa przewoźnik lotniczy.

3. Jeżeli przewoźnik lotniczy oferuje zmianę trasy do miejsca docelowego alternatywnym lotem i opóźnienie w przylocie do miejsca docelowego dla tras do 3 500 km jest mniejsze niż 2 godziny, a dla tras powyżej 3 500 km jest mniejsze niż 4 godziny, rekompensatę ustaloną zgodnie z ust. 1 zmniejsza się o 50%.

4. Wysokość rekompensaty ustalonej w ust. 1 nie może przekroczyć ceny biletu wykupionego do miejsca docelowego.

5. Odległości, o których mowa w ust. 3, ustala się, przyjmując najkrótszą odległość pomiędzy miejscem wylotu i miejscem docelowym.

6. Rekompensata, w uzgodnieniu z pasażerem, może być wypłacana łącznie lub oddzielnie w następujących formach:

1) gotówka;

2) czek;

3) przelew;

4) zlecenie wystawione na inne dodatkowe usługi.

7. Jeżeli w locie o zawyżonej liczbie dokonanych rezerwacji pasażer wyraża zgodę na umieszczenie w klasie niższej niż ta, na którą został zakupiony bilet, przewoźnik jest obowiązany do zwrotu pasażerowi różnicy pomiędzy ceną biletu w klasie, w której wykupił bilet, a ceną biletu za klasę, w której faktycznie podróżował.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165 i Nr 141, poz. 1359).