Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 168 poz. 1639

Na podstawie art. 47 ust. 10 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

1) wymagania dotyczące konstrukcji statków powietrznych, ich części składowych i innego wyposażenia;

2) przepisy techniczne dla poszczególnych typów statków powietrznych;

3) tryb składania wniosków o wydanie certyfikatu typu oraz wzory certyfikatu typu;

4) szczegółowe zasady wydawania i cofania certyfikatu typu.

1) posiadaczu certyfikatu typu – rozumie się przez to podmiot, któremu wydano certyfikat typu;

2) orzeczeniu zdatności – rozumie się przez to orzeczenie, o którym mowa w art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

3) zatwierdzonej organizacji projektującej lub zatwierdzonej organizacji produkującej – rozumie się przez to odpowiednio zatwierdzoną organizację projektującą lub zatwierdzoną organizację produkującą, o której mowa w europejskich wymaganiach bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR-21 – Procedury certyfikacji statków powietrznych oraz związanych z nimi wyrobów i części, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR (Dz. U. Nr 139, poz. 1329);

4) organizacji obsługowej – rozumie się przez to odpowiednio organizację obsługową, o której mowa w europejskich wymaganiach bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR-145 – Zatwierdzone organizacje obsługowe, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem, o którym mowa w pkt 3.

1) JAR-1 – Definicje i skróty;

2) JAR-21 – Procedury certyfikacji statków powietrznych oraz związanych z nimi wyrobów i części;

3) JAR-22 – Szybowce i motoszybowce;

4) JAR-23 – Samoloty kategorii normalnej, użytkowej akrobacyjnej i transportu lokalnego;

5) JAR-25 – Samoloty duże;

6) JAR-26 – Dodatkowe wymagania zdatności do lotu;

7) JAR-27 – Wiropłaty małe;

8) JAR-29 – Wiropłaty duże;

9) JAR-36 – Hałas statków powietrznych;

10) JAR-APU – Pomocnicze zespoły napędowe;

11) JAR-AWO – Loty w każdych warunkach meteorologicznych;

12) JAR-E – Silniki;

13) JAR-MMEL/MEL – Minimalne wyposażenie statku powietrznego;

14) JAR-P – Śmigła;

15) JAR-TSO – Normy techniczne;

16) JAR-VLA – Bardzo lekkie samoloty.

1) JAR-22 – Szybowce i motoszybowce;

2) JAR-23–Samoloty kategorii normalnej, użytkowej akrobacyjnej i transportu lokalnego;

3) JAR-25 – Samoloty duże;

4) JAR-26 – Dodatkowe wymagania zdatności do lotu;

5) JAR-27 – Wiropłaty małe;

6) JAR-29 – Wiropłaty duże;

7) JAR-VLA – Bardzo lekkie samoloty.

2. Do statków powietrznych nieobjętych europejskimi wymaganiami bezpieczeństwa lotniczego JAR, w szczególności do:

1) sterowców,

2) balonów załogowych,

3) statków powietrznych należących do kategorii „specjalny”,

4) spadochronów osobowych,

5) spadochronów ratunkowych,

6) urządzeń startowych statków powietrznych, a zwłaszcza do wyciągarek oraz ściągarek

– stosuje się wymagania techniczne wprowadzone do stosowania na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.

2. Prezes Urzędu zawiadamia stronę o składzie Zespołu Roboczego Certyfikacji.

3. W postępowaniu w sprawie wydania certyfikatu typu przeprowadza się czynności certyfikacyjne według harmonogramu sporządzonego przez stronę i zaakceptowanego przez przewodniczącego Zespołu Roboczego Certyfikacji.

1) wstępnym;

2) bieżącym;

3) przed lotami;

4) końcowym,

2. Z każdego z posiedzeń, o których mowa w ust. 1, sporządza się protokół, którego kopię doręcza się stronie.

1) przeprowadzeniu prób w locie, chyba że europejskie wymagania bezpieczeństwa lotniczego JAR-21 – Procedury certyfikacji statków powietrznych oraz związanych z nimi wyrobów i części stanowią inaczej;

2) zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu:

a) instrukcji użytkowania w locie,

b) odpowiednio instrukcji użytkowania silnika lub instrukcji użytkowania śmigła,

c) odpowiednio instrukcji zabudowy silnika lub śmigła,

d) instrukcji obsługi technicznej statku powietrznego w części dotyczącej zdatności do lotu,

e) odpowiednio instrukcji obsługi silnika lub śmigła,

f) instrukcji napraw.

2. Do certyfikatu typu załącza się arkusz danych technicznych, zawierający:

1) warunki użytkowania statku powietrznego;

2) ograniczenia ustalone ze względu na bezpieczeństwo lotów.

3. W przypadku dokonania istotnych zmian w wyrobach, na które wydano certyfikat typu, na wniosek osoby zainteresowanej wydaje się uzupełniający certyfikat typu.

4. W celu określenia zdatności do lotu importowanego statku powietrznego przed jego zarejestrowaniem w rejestrze cywilnych statków powietrznych, na wniosek osoby zainteresowanej wydaje się certyfikat uznania zdatności.

5. Do postępowania w sprawie wydania uzupełniającego certyfikatu typu oraz certyfikatu uznania zdatności stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania certyfikatu typu.

2. Przepisy dotyczące certyfikatu typu stosuje się odpowiednio do orzeczenia zdatności.

3. Wzór orzeczenia zdatności określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Ustala się podział na następujące rodzaje prób w locie:

1) badawczo-rozwojowe;

2) certyfikacyjne;

3) produkcyjne;

4) eksploatacyjne.

1) opis przedmiotu próby zawierający w szczególności:

a) podstawowe dane geometryczne oraz rysunek w trzech rzutach,

b) projektowy ciężar i pole położeń środka ciężkości,

c) projektowe ograniczenia, opatrzone uwagą:

„W trakcie prób obowiązują ograniczenia potwierdzone przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w tymczasowej instrukcji użytkowania w locie”,

d) informacje o zespole napędowym,

e) inne informacje w zakresie odpowiadającym informacjom podawanym w instrukcji użytkowania w locie w celu dostarczenia wskazówek prowadzącemu próby;

2) cel prób;

3) podstawę prawną przeprowadzenia prób;

4) zakres prób;

5) wykaz wyposażenia przewidywanego do wykonania próby;

6) opis sposobu, w jaki wyposażenie będzie skalowane i sprawdzane przed próbą;

7) opis sposobu, w jaki będzie wykazane spełnianie wymagań w niezbędnym zakresie przed próbami w locie;

8) procedury realizowania prób z omówieniem zarówno niezbędnych prób na ziemi, jak i w locie;

9) kolejność realizacji prób;

10) sposób organizacji prób;

11) środki bezpieczeństwa właściwe dla rodzaju próby;

12) sposób dokumentowania prób;

13) warunki organizacji prób w celu zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa lotów próbnych.

2. Program prób w locie zatwierdza Prezes Urzędu.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do lotów próbnych kontrolnych.

4. Przepisu ust. 1 pkt 13 nie stosuje się do zatwierdzonej organizacji projektującej oraz do zatwierdzonej organizacji produkującej.

2. W instrukcji operacyjnej prób w locie organizacji zamieszcza się następujące dane:

1) schemat organizacyjny, obsadę oraz zakres obowiązków i odpowiedzialność osób pełniących poszczególne funkcje w odniesieniu do prób w locie, obsługi oraz współpracy z biurem konstrukcyjnym i Urzędem Lotnictwa Cywilnego;

2) wymagania dla personelu latającego, zasady utrzymywania kwalifikacji i kontroli kwalifikacji;

3) zasady formowania załogi doświadczalnej;

4) zasady obecności na pokładzie osób trzecich;

5) zasady oprzyrządowywania pomiarowego i przetwarzania danych;

6) wyposażenie bezpieczeństwa;

7) strefy prób w locie;

8) minimalne warunki pogodowe dla poszczególnych rodzajów prób w locie;

9) wzory dokumentów i zasady dokumentowania prób w locie, jak:

a) poświadczenie gotowości technicznej do lotu,

b) arkusz załadowania,

c) zlecenie lotu,

d) sprawozdanie z lotu;

10) zasady przechowywania dokumentacji prób w locie;

11) zasady przeprowadzania lotów pokazowych i demonstracyjnych.

3. Instrukcja operacyjna prób w locie organizacji stanowi część instrukcji organizacji prób w locie albo jest sporządzana w formie odrębnego dokumentu.

4. Instrukcję operacyjną prób w locie organizacji zatwierdza Prezes Urzędu.

1) optymalnych metod przeprowadzania prób ze względu na posiadaną aparaturę pomiarową;

2) optymalnych metod przeprowadzania prób ze względu na budowę statku powietrznego oraz jego elementów składowych;

3) posiadanej struktury organizacyjnej, środków technicznych oraz zatrudnionego personelu.

2. Personel prób w locie składa się z pilotów doświadczalnych posiadających licencje właściwe dla danej kategorii statków powietrznych z wpisanym właściwym uprawnieniem pilota doświadczalnego dla odpowiedniej kategorii lotów próbnych, inżynierów prób w locie oraz obserwatorów prób w locie.

3. Wymagania i warunki uczestniczenia w lotach próbnych inżynierów prób w locie oraz obserwatorów prób w locie stanowią część zatwierdzanej przez Prezesa Urzędu instrukcji operacyjnej prób w locie organizacji.

4. Przed wydaniem dla statku powietrznego certyfikatu typu, w celu uzyskania rozszerzonej oceny statku powietrznego w zastosowaniach specjalistycznych, do wykonywania na nim lotów mogą zostać, za zgodą Prezesa Urzędu, dopuszczeni również piloci posiadający odpowiednią praktykę w tym zakresie, nieposiadający uprawnień pilota doświadczalnego.

1) opis przedmiotu próby;

2) chronologiczny wykaz wszystkich zmian prototypu, dokonywanych w trakcie prób i oznaczonych jako dokonane przez wnioskującego albo wymagane przez Prezesa Urzędu w rezultacie prób certyfikacyjnych, które wykazały niespełnienie wymagań zawartych w przepisach stanowiących podstawę certyfikacji;

3) cel prób;

4) podstawę przeprowadzenia prób;

5) zakres prób;

6) przebieg prób;

7) opis techniki użytej dla danej próby;

8) szczegółowe omówienie wyników prób;

9) wnioski końcowe;

10) oświadczenie prowadzącego próby o niezaobserwowaniu zjawisk nietypowych lub niebezpiecznych;

11) szczegółowe dane dotyczące każdej z przeprowadzanych prób oraz obliczenia niezbędne do przeanalizowania tych danych w razie przeprowadzania lotów próbnych doświadczalnych.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podpisują piloci biorący udział w próbach oraz członkowie personelu lotniczego, analizujący wyniki prób i uczestniczący w opracowaniu sprawozdania.

2. W sprawach nieuregulowanych w rozporządzeniu szczegółowe zasady wydawania i cofania certyfikatu typu oraz orzeczenia zdatności, a także przeprowadzania prób w locie, określają wprowadzone do stosowania europejskie wymagania bezpieczeństwa lotniczego JAR-21 – Procedury certyfikacji statków powietrznych oraz związanych z nimi wyrobów i części.

1) nie jest możliwe usunięcie przyczyny zawieszenia certyfikatu typu;

2) posiadacz certyfikatu typu wystąpi z wnioskiem o rezygnację z tego certyfikatu.

2. Cofnięcie certyfikatu typu jest skuteczne w stosunku do wszystkich statków powietrznych wyprodukowanych zgodnie z danym certyfikatem typu.

2. W certyfikacie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się:

1) nadruk albo pieczątkę o treści: „cofnięto” – w przypadku, o którym mowa w § 18 ust. 1 pkt 1;

2) nadruk albo pieczątkę o treści: „zwrócony w wyniku rezygnacji” – w przypadku, o którym mowa w § 18 ust. 1 pkt 2;

3) datę oraz podpis osoby zamieszczającej nadruk albo pieczątkę.

3. W arkuszu danych technicznych do certyfikatu typu zamieszcza się datę cofnięcia certyfikatu typu.

4. Oznaczenia, o których mowa w ust. 2 i 3, zamieszcza się również na egzemplarzu certyfikatu typu będącym w posiadaniu Prezesa Urzędu.

5. Po zamieszczeniu oznaczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, certyfikat typu podlega zwrotowi dotychczasowemu posiadaczowi certyfikatu typu.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, posiadacz certyfikatu typu jest obowiązany załączyć oświadczenie o utracie oryginału certyfikatu typu wraz z informacją o przyczynie jego utraty.

3. Duplikat certyfikatu typu wydaje Prezes Urzędu.

4. W duplikacie certyfikatu typu, pod oznaczeniem numeru certyfikatu typu, zamieszcza się:

1) datę wydania duplikatu;

2) wpis o następującej treści: „Wydany celem zastąpienia oryginalnego certyfikatu typu, który został utracony”.

5. W razie odnalezienia oryginału certyfikatu typu posiadacz jest obowiązany do jego zwrotu Prezesowi Urzędu.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165 i Nr 141, poz. 1359).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 30 sierpnia 2003 r. (poz. 1639)

Załącznik nr 1

WZORY CERTYFIKATU TYPU

Załącznik nr 2

Orzeczenie zdatności