Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 168 poz. 1637

Na podstawie art. 99 ust. 6 w związku z art. 94 ust. 3 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymagania w zakresie kwalifikacji, wiedzy i doświadczenia członków komisji egzaminacyjnej;

2) tryb i sposób przeprowadzania egzaminów państwowych na licencje lub uprawnienia lotnicze.

1) ustawie – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

2) Prezesie – należy przez to rozumieć Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

3) Urzędzie – należy przez to rozumieć Urząd Lotnictwa Cywilnego;

4) Dzienniku Urzędowym – należy przez to rozumieć Dziennik Urzędowy Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

5) Aneksie 1 – należy przez to rozumieć załącznik do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212, z 1963 r. Nr 24, poz. 137, z 1969 r. Nr 27, poz. 210, z 1976 r. Nr 21, poz. 130, Nr 32, poz. 188 i Nr 39, poz. 227, z 1984 r. Nr 39, poz. 199, z 2000 r. Nr 39, poz. 446, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 oraz z 2003 r. Nr 78, poz. 700);

6) wymaganiach JAR-66 (Joint Aviation Repuire-ments) – należy przez to rozumieć europejskie wymagania bezpieczeństwa lotniczego JAR wydane przez JAA (Joint Aviation Authorities – Zrzeszenia Władz Lotniczych) – Personel poświadczający obsługę techniczną, wprowadzone do stosowania na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy;

7) egzaminie teoretycznym – należy przez to rozumieć część teoretyczną egzaminu państwowego;

8) egzaminie praktycznym – należy przez to rozumieć część praktyczną egzaminu państwowego;

9) egzaminatorze teoretycznym – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej, upoważnionego do przeprowadzania egzaminu teoretycznego;

10) egzaminatorze praktycznym – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej, upoważnionego do przeprowadzania egzaminu praktycznego;

11) inspektorze – należy przez to rozumieć pracownika Urzędu posiadającego kwalifikacje, umiejętności i praktykę oraz potwierdzone uprawnienia zawodowe w zakresie licencjonowania personelu lotniczego;

12) przewodniczącym komisji egzaminacyjnej – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej, powołanego do koordynowania prac komisji egzaminacyjnej;

13) sekretarzu komisji egzaminacyjnej – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej powołanego do koordynowania wykonywania zadań związanych z funkcjonowaniem i prowadzeniem sekretariatu komisji egzaminacyjnej, organizacją i przebiegiem egzaminów państwowych oraz archiwizacją dokumentacji;

14) szefie egzaminatorów teoretycznych – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej, który organizuje i koordynuje przeprowadzanie egzaminu teoretycznego;

15) szefie egzaminatorów praktycznych – należy przez to rozumieć członka komisji egzaminacyjnej, który organizuje i koordynuje przeprowadzanie egzaminu praktycznego.

1) posiada wyższe wykształcenie w specjalności, z której będzie przeprowadzała egzamin, albo

2) posiada średnie wykształcenie w specjalności, z której będzie przeprowadzała egzamin, i udokumentowane 5 lat praktyki w tej specjalności, albo

3) posiada co najmniej średnie wykształcenie, ukończone lotnicze szkolenia zawodowe w specjalności, z której będzie przeprowadzała egzamin, i udokumentowane 5 lat praktyki w tej specjalności.

1) posiada udokumentowaną praktykę lotniczą wymaganą dla danego rodzaju egzaminu praktycznego;

2) posiada odpowiednią licencję i odpowiednie uprawnienia lotnicze do niej wpisane, o ile dla danego rodzaju egzaminu praktycznego jest to wymagane;

3) uczestniczyła co najmniej w jednym egzaminie praktycznym przeprowadzonym pod kierunkiem egzaminatora wyznaczonego przez przewodniczącego i uzyskała pozytywną opinię tego egzaminatora.

2. O powołanie na egzaminatora praktycznego upoważnionego do przeprowadzania egzaminu praktycznego w locie lub na symulatorze może ubiegać się osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1, posiada uprawnienie do wykonywania czynności lotniczych, będących przedmiotem egzaminu praktycznego, oraz uprawnienie instruktora w zakresie wykonywania czynności na danym typie statku powietrznego lub symulatorze, na którym przeprowadzany jest egzamin praktyczny.

3. Szczegółowe wymagania dla egzaminatorów praktycznych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) najnowszymi wymogami międzynarodowych standardów lotniczych;

2) procedurą przeprowadzania egzaminu państwowego;

3) zasadami prowadzenia dokumentacji dotyczącej przeprowadzanych egzaminów państwowych i sprawozdań egzaminacyjnych;

4) przepisami w zakresie ochrony danych osobowych;

5) przepisami w zakresie prawa lotniczego.

2. Wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Zakres upoważnienia jest uwarunkowany kwalifikacjami i praktyką egzaminatora.

4. W przypadku utraty lub zniszczenia upoważnienia egzaminator niezwłocznie zawiadamia o tym Prezesa.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, Prezes wydaje duplikat upoważnienia.

2. Szkolenie okresowe jest przeprowadzane w celu aktualizacji wiadomości, w zakresie, o którym mowa w § 6.

3. Szkolenie doraźne jest zarządzane przez Prezesa w razie istotnych zmian w przepisach z zakresu lotnictwa, procedurach, wymaganiach oraz dokumentacji. W szkoleniu uczestniczą egzaminatorzy, których te zmiany dotyczą.

2. Koszty związane z organizacją i prowadzeniem szkoleń, o których mowa w ust. 1, pokrywane są ze środków finansowych Urzędu.

1) teoretyczny – sporządza zbiór pytań i tematów egzaminacyjnych oraz aktualizuje go w przypadku zmian w uregulowaniach prawnych lub technice lotniczej, w zakresie objętym przedmiotem egzaminu;

2) praktyczny – przeprowadza co najmniej dwa egzaminy praktyczne w każdym roku w okresie ważności upoważnienia, z wyjątkiem sytuacji, gdy w danym roku jest brak kandydatów w określonej specjalności.

2. Wymagania w zakresie wiedzy, umiejętności i doświadczenia kandydatów określają odrębne przepisy.

2. Warunkiem przystąpienia kandydata do egzaminu państwowego jest:

1) ustalenie przez egzaminatora tożsamości osoby zgłaszającej się na egzamin państwowy, na podstawie posiadanego przez nią dowodu osobistego, tymczasowego dowodu osobistego, zezwolenia na osiedlenie się lub paszportu;

2) uiszczenie opłaty lotniczej, o której mowa w art. 99 ust. 5 ustawy.

3. Sekretarz w związku z wykonywaniem czynności związanych z organizacją egzaminów państwowych jest uprawniony do żądania okazania dowodu uiszczenia opłaty lotniczej, o której mowa w art. 99 ust. 5 ustawy.

4. Egzaminator w związku z wykonywanymi czynnościami jest uprawniony do:

1) legitymowania kandydatów;

2) żądania poddania się przez kandydata badaniu w celu ustalenia zawartości alkoholu w organizmie, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że osoba ta znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu.

5. Egzaminator odmawia przeprowadzenia egzaminu państwowego, jeżeli:

1) niemożliwe jest ustalenie tożsamości osoby zgłaszającej się na egzamin państwowy;

2) kandydat zgłaszający się na egzamin państwowy:

a) znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu bądź odmówił poddania się badaniu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2,

b) zaproponował egzaminatorowi przyjęcie korzyści materialnej w zamian za uzyskanie pozytywnego wyniku egzaminu państwowego;

3) warunki atmosferyczne lub inne przyczyny uniemożliwiają bezpieczne przeprowadzenie egzaminu państwowego.

6. Egzamin praktyczny przeprowadzany z użyciem statku powietrznego zostaje przerwany przez egzaminatora, jeżeli w jego trakcie kandydat nie panuje w wystarczającym stopniu nad statkiem powietrznym lub dalsze użycie statku powietrznego zagraża bezpieczeństwu tego statku i jego załogi.

7. Egzamin państwowy może zostać przerwany:

1) na wniosek osoby egzaminowanej;

2) przez egzaminatora w przypadku:

a) stwierdzenia, że zostały naruszone warunki bądź zasady przeprowadzania egzaminów państwowych,

b) pogorszenia się warunków atmosferycznych podczas egzaminu państwowego w stopniu uniemożliwiającym bezpieczne kontynuowanie tego egzaminu.

8. W przypadkach określonych w:

1) ust. 5 pkt 1 i 3 oraz ust. 7 pkt 1 i 2 lit. a – przyjmuje się, iż osoba nie przystąpiła do egzaminu państwowego;

2) ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6 – przyjmuje się, iż osoba nie zaliczyła egzaminu państwowego;

3) ust. 7 pkt 2 lit. b – przyjmuje się, że egzamin państwowy będzie kontynuowany po ustaniu przyczyn jego przerwania.

2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie można wyznaczyć innego egzaminatora do przeprowadzenia określonego egzaminu państwowego, egzamin ten powinien być przeprowadzony pod nadzorem inspektora lub członka komisji egzaminacyjnej, upoważnionego do takiego nadzoru przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, zwanego dalej „przewodniczącym".

3. W przypadku gdy egzaminator jest członkiem rodziny kandydata, kandydat jest obowiązany powiadomić o tym osobę kierującą go na egzamin państwowy.

1) zachowania w tajemnicy, przed egzaminem państwowym i w czasie jego trwania, treści pytań i tematów egzaminacyjnych, z wyjątkiem sytuacji, gdy przykłady pytań i tematów egzaminacyjnych publikowane są w Dzienniku Urzędowym lub za pośrednictwem elektronicznych środków przekazu w celach dydaktycznych;

2) bezstronnego i obiektywnego przeprowadzenia egzaminu państwowego, w szczególności przez rzetelną ocenę wiedzy lub umiejętności kandydata;

3) rzetelnego prowadzenia dokumentacji egzaminacyjnej;

4) niezwłocznego informowania kandydata o wyniku egzaminu państwowego.

2. W przypadku naruszenia przez egzaminatora obowiązków, o których mowa w ust. 1, osoba, która powzięła wiadomość o takim naruszeniu, niezwłocznie zawiadamia o tym przewodniczącego, a przewodniczący zawiadamia o tym fakcie Prezesa.

2. Sekretarz sporządza i podpisuje protokół każdej sesji egzaminacyjnej.

2. Egzamin komisyjny odbywa się w terminie 30 dni od dnia egzaminu, którego dotyczy odwołanie. Przewodniczący, co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu komisyjnego, pisemnie zawiadamia kandydata o terminie i miejscu tego egzaminu.

3. W przypadku niezgłoszenia się kandydata na egzamin komisyjny przyjmuje się, że kandydat nie zaliczył egzaminu komisyjnego, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W przypadku uzasadnionej nieobecności kandydata, spowodowanej w szczególności chorobą lub innymi zdarzeniami losowymi, przyjmuje się, że kandydat nie przystąpił do egzaminu komisyjnego. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

2. Postępowanie sprawdzające, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza zespół składający się co najmniej z dwóch egzaminatorów praktycznych w specjalności, w której przeprowadzony był egzamin praktyczny. Członkiem tego zespołu nie może być egzaminator, który przeprowadzał egzamin praktyczny.

3. Postępowanie sprawdzające, o którym mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu protokołu przebiegu egzaminu praktycznego, dokumentacji egzaminu praktycznego, dokumentacji operacyjnej oraz dostępnych zapisów, korespondencji radiotelefonicznej, automatycznego rejestratora przebiegu lotu lub zapisów symulatora lotu lub innego urządzenia treningowego użytego do egzaminu praktycznego.

4. W wyniku postępowania sprawdzającego zespół, o którym mowa w ust. 2, uznaje:

1) odwołanie za niezasadne albo

2) odwołanie za zasadne i zalicza egzamin praktyczny.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kandydat jest obowiązany zdać egzaminy z wszystkich przedmiotów objętych egzaminem teoretycznym, w tym egzaminy poprawkowe, w trakcie trzech sesji egzaminacyjnych.

1) arkusza egzaminacyjnego albo

2) techniki komputerowej.

2. Egzamin teoretyczny w formie ustnej może być przeprowadzony w przypadku egzaminu ze znajomości języka angielskiego lub języka polskiego oraz z frazeologii proceduralnej w tych językach.

3. Przewodniczący może wyrazić zgodę na stosowanie ustnej lub innej formy egzaminu teoretycznego w odniesieniu do całości lub części egzaminu z przedmiotu albo grupy tematycznej w obrębie przedmiotu, w przypadku gdy jest to uzasadnione potrzebą oceny wiedzy kandydata.

4. Egzamin teoretyczny na licencję mechanika poświadczenia obsługi statku powietrznego lub wpisywanych do niej uprawnień zgodnie z JAR-66 odbywa się w trybie określonym w JAR-66. Tryb ten może być stosowany w przypadku licencji lub uprawnień lotniczych wpisywanych do licencji wydawanych zgodnie z Aneksem 1.

2. W czasie egzaminu teoretycznego niedopuszczalne jest korzystanie z materiałów pomocniczych innych niż dostarczone przez komisję egzaminacyjną oraz porozumiewanie się z innymi osobami.

2. W przypadku upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, kandydat przystępuje do egzaminu teoretycznego od początku.

2. Egzamin praktyczny na przedłużenie ważności uprawnienia lotniczego wpisywanego do licencji przeprowadzany jest w terminie określonym w przepisach odrębnych.

3. Egzamin praktyczny uważa się za przeprowadzony w terminie określonym w ust. 1 i 2, jeżeli przynajmniej jeden element obowiązkowy tego egzaminu został przeprowadzony w tym terminie.

2. Egzamin praktyczny jest przeprowadzany przy zastosowaniu właściwego statku powietrznego lub zespołu urządzeń statku powietrznego, lub symulatora, lub innego urządzenia treningowego, lub odpowiednio wyposażonego stanowiska pracy, lub stanowiska obsługi technicznej, w zależności od rodzaju licencji lub uprawnienia lotniczego, o które ubiega się kandydat.

1) spełnia wymagania do wykonywania lotów szkolnych określone w przepisach odrębnych;

2) jego użytkownik wyrazi na to zgodę, składając odpowiednie oświadczenie;

3) polisa ubezpieczeniowa statku powietrznego obejmuje ubezpieczeniem egzaminatora praktycznego.

2. Uzyskanie zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie jest wymagane, gdy kandydat jest użytkownikiem statku powietrznego.

3. Zgoda, o której mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje:

1) imienne wskazanie kandydata lub kandydatów;

2) zakres, w jakim statek powietrzny może być użyty podczas egzaminu praktycznego.

1) egzaminator praktyczny – jeżeli posiada aktualne uprawnienia dotyczące typu i rodzaju lotu oraz jeżeli użytkownik statku powietrznego wyraził na to zgodę, wystawiając odpowiedni dokument operacyjny;

2) pilot wyznaczony przez użytkownika statku powietrznego posiadający uprawnienie instruktora odpowiednie dla typu statku powietrznego oraz rodzaju szkolenia na licencje albo uprawnienia lotnicze, których dotyczy egzamin.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, egzaminator praktyczny, przed przeprowadzeniem egzaminu praktycznego, zapoznaje dowódcę statku powietrznego z planowanym przebiegiem egzaminu. Egzaminator praktyczny i dowódca statku powietrznego ustalają procedury zapewniające bezpieczeństwo w trakcie egzaminu praktycznego w przypadku popełnienia przez kandydata błędów.

1) jego użytkownik wyrazi zgodę, ze wskazaniem kandydatów, a w przypadku gdy statek powietrzny lub zespół jego urządzeń znajduje się w trakcie obsługi technicznej – także podmiot posiadający certyfikat na obsługę techniczną statków powietrznych, o którym mowa w art. 160 ust. 3 pkt 6 ustawy, składając odpowiednie oświadczenie;

2) czynności lotnicze wykonywane przez kandydata w trakcie egzaminu praktycznego będą nadzorowane przez mechanika poświadczenia obsługi technicznej, ponoszącego odpowiedzialność za właściwe wykonanie tych czynności lub przywrócenie stanu technicznego po ich dokonaniu oraz zachowanie bezpieczeństwa i higieny pracy; mechanikiem tym może być egzaminator praktyczny albo osoba wyznaczona przez użytkownika statku powietrznego lub zespołu urządzeń.

2. Przeprowadzenie egzaminu praktycznego na mechanika poświadczenia obsługi technicznej lub uprawnienia lotniczego wpisywanego do tej licencji na odpowiednim stanowisku obsługi technicznej, z wykorzystaniem narzędzi i materiałów, wymaga zgody podmiotu posiadającego certyfikat na obsługę techniczną statków powietrznych, o którym mowa w art. 160 ust. 3 pkt 6 ustawy, który składa oświadczenie w tym zakresie. Przepis § 38 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

1) spełnia wymagania dla szkolenia lub egzaminowania w locie określone dla tego urządzenia w przepisach odrębnych oraz posiada aktualny dokument określający jego zdatność;

2) program egzaminu dopuszcza użycie tego urządzenia;

3) jego użytkownik wyrazi na to zgodę; przepis § 38 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1) określenie stanowiska pracy;

2) imienną listę kandydatów, którzy mogą być poddani egzaminowi praktycznemu na tym stanowisku pracy;

3) akceptację wykonywania nadzoru nad czynnościami lotniczymi kandydatów podczas egzaminu praktycznego przez egzaminatora praktycznego albo uprawnionego pracownika organu służb ruchu lotniczego lub organu służby informacji powietrznej.

1) użycie do egzaminu praktycznego statku powietrznego lub zespołu urządzeń statku powietrznego,

2) użycie do egzaminu praktycznego symulatora lub innego urządzenia treningowego,

3) przeprowadzenie egzaminu praktycznego na stanowisku obsługi technicznej,

4) przeprowadzenie egzaminu praktycznego na aktywnym stanowisku pracy organu służb ruchu lotniczego lub organu służby informacji powietrznej

uzyskuje kandydat lub organizacja lotnicza kierująca kandydata na egzamin.

2. Uzyskanie zgody, o której mowa w ust. 1, jest warunkiem wydania kandydatowi skierowania na egzamin praktyczny.

3. Kandydat lub organizacja lotnicza kierująca kandydata na egzamin po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 1, przekazuje zgodę sekretarzowi.

1) nie upłynął termin ważności egzaminu teoretycznego kandydata;

2) dokumenty przebiegu szkolenia kandydata wskazują na to, że spełnia wymagania w zakresie szkolenia praktycznego określone w przepisach odrębnych;

3) kandydat posiada ważne orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego kategorii właściwej dla licencji lub uprawnienia lotniczego, które ma być przedmiotem egzaminu;

4) kandydat osiągnął wymagany wiek lub posiada zgodę opiekunów prawnych.

2. W przypadku gdy kandydat nie spełnia któregokolwiek z wymagań, o których mowa w ust. 1, egzaminator praktyczny odmawia przeprowadzenia egzaminu praktycznego.

1) określa zadanie egzaminacyjne;

2) sprawdza wiedzę teoretyczną kandydata dotyczącą zasad i procedur wykonywania czynności lotniczych objętych zadaniem egzaminacyjnym oraz innych niezbędnych czynności lotniczych, w tym procedur awaryjnych, które nie są objęte zadaniem egzaminacyjnym;

3) nadzoruje i ocenia czynności lotnicze kandydata niezbędne do wykonania zadania egzaminacyjnego;

4) omawia wynik egzaminu z kandydatem;

5) wypełnia i potwierdza dokumentację egzaminacyjną oraz niezwłocznie przesyła ją do sekretariatu w przypadku niezaliczenia egzaminu przez kandydata.

2. Podczas egzaminu praktycznego wymaganego do przedłużenia ważności uprawnienia lotniczego wpisanego do licencji, poza czynnościami, o których mowa w ust. 1, egzaminator praktyczny:

1) ocenia, na podstawie licencji i dokumentu przebiegu praktyki lotniczej kandydata, stan spełnienia przez niego innych niż egzamin praktyczny wymagań na przedłużenie ważności uprawnienia;

2) przedłuża na następny okres ważność wpisanego do licencji uprawnienia, jeżeli kandydat spełnił pozostałe wymagania albo zaliczenie egzaminu praktycznego jest jedynym wymaganiem;

3) niezwłocznie przesyła do rejestru personelu lotniczego, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, informację o wyniku egzaminu praktycznego.

2. Sytuacje awaryjne mogą być symulowane w trakcie lotów egzaminacyjnych, jeżeli:

1) są przewidziane zakresem egzaminu;

2) nie zagrażają bezpieczeństwu statku powietrznego;

3) nie mogą być symulowane na urządzeniu treningowym, w tym na symulatorze lotu.

2. Warunkiem przystąpienia do egzaminu poprawkowego jest ukończenie przez kandydata dodatkowego szkolenia lub dodatkowej praktyki. Rodzaj i ilość dodatkowego szkolenia lub dodatkowej praktyki określa egzaminator praktyczny.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165 i Nr 141, poz. 1359).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 18 lipca 2003 r. (poz. 1637)

Załącznik nr 1

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE DLA EGZAMINATORÓW PRAKTYCZNYCH

Tabela nr 1

Wymagania kwalifikacyjne dla egzaminatorów praktycznych komisji egzaminacyjnej, przyjmujących egzaminy od kandydatów do licencji członka personelu lotniczego oraz uprawnień wpisywanych do tych licencji

Objaśnienia skrótów użytych w tabeli:

1) Ilekroć w kolumnie nr 3 wymieniono uprawnienie instruktora szkolenia na typ statku powietrznego, to uprawnienie to odnosi się do typu statku, którego dotyczy uprawnienie wymienione w kolumnie nr 2.

2) Egzaminatorzy wymienieni w pkt 1.5 i 2.4 mogą przyjmować egzaminy od kandydatów na licencje nawigatora lotniczego i mechanika pokładowego oraz uprawnienia na typ statku powietrznego, jeżeli egzamin ten nie może być przyjęty na symulatorze, a brak jest miejsca w kabinie załogi dla dodatkowego nawigatora albo mechanika pokładowego.

3) Egzaminatorzy wymienieni w pkt 1.15 i 2.11 są uprawnieni także do uczestnictwa w egzaminach na licencję liniową i uprawnienia na typ statku powietrznego z załogą wieloosobową.

4) Egzaminatorzy wymienieni w pkt 2.1, 2.2, 2.6, 2.7 i 2.8, posiadający uprawnienia na wiatrakowce, mogą przyjmować odpowiednie egzaminy praktyczne na licencje i uprawnienia lotnicze, odnoszące się do wiatrakowców.

5) Egzaminatorzy wymienieni w pkt 8.3 i 9.3 są uprawnieni także do uczestnictwa w egzaminach na licencje: odpowiednio nawigatora lotniczego i mechanika pokładowego oraz uprawnienia na typ statku powietrznego i uprawnienia instruktora szkolenia na typ statku powietrznego.

Tabela nr 2

Wymagania kwalifikacyjne dla egzaminatorów praktycznych komisji egzaminacyjnej, przyjmujących egzaminy od kandydatów do licencji członka personelu lotniczego niewchodzących w skład załóg lotniczych i uprawnień wpisywanych do tych licencji

Załącznik nr 2