Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 151 poz. 1470

Na podstawie art. 249 § 3 pkt 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

2. Kontrolę przeprowadza się pod względem legalności, celowości, rzetelności i skuteczności działania, gospodarności oraz sprawności organizacyjnej.

2. Kontrola ma na celu w szczególności:

1) badanie zgodności działania z obowiązującymi przepisami prawa;

2) badanie i ocenę prawidłowości wykonywania pozbawienia wolności oraz tymczasowego aresztowania;

3) badanie i ocenę działalności gospodarczej i finansowej;

4) ujawnianie niewykorzystanych rezerw, wykrywanie nieprawidłowości w wykonywaniu zadań, niegospodarności, marnotrawstwa mienia i nadużyć;

5) zbieranie informacji służących jednostkom organizacyjnym Służby Więziennej do doskonalenia ich działalności;

6) ustalanie przyczyn oraz skutków stwierdzonych nieprawidłowości, jak również osób za nie odpowiedzialnych;

7) wskazywanie sposobów i środków umożliwiających usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości oraz uchybień.

1) obiektywne stwierdzenie stanu faktycznego badanej sprawy;

2) dostarczenie informacji niezbędnych do podejmowania decyzji;

3) zapobieganie niekorzystnym zjawiskom w działalności jednostek organizacyjnych Służby Więziennej;

4) inicjowanie kierunków prawidłowego działania.

2. W Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, zwanym dalej „Centralnym Zarządem", i w okręgowych inspektoratach Służby Więziennej, zwanych dalej „okręgowymi inspektoratami", opracowuje się roczne plany kontroli kompleksowych i kontroli finansowych oraz okresowe plany kontroli problemowych, które zatwierdzane są przez osoby uprawnione do ich zarządzenia.

3. Dyrektor okręgowy Służby Więziennej, zwany dalej „dyrektorem okręgowym" – w terminie do dnia 15 listopada – przesyła do Centralnego Zarządu plany kontroli kompleksowych i finansowych podległych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej na rok następny oraz na bieżąco, w formie pisemnej, informacje do Centralnego Zarządu o wszelkich zmianach dokonanych w tych planach w okresie objętym planowaniem.

4. Dyrektor Generalny Służby Więziennej, zwany dalej „Dyrektorem Generalnym", lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej Centralnego Zarządu może polecić dyrektorom okręgowym wprowadzenie do planów kontroli, przed ich sporządzeniem, określonego rodzaju kontroli lub, w uzasadnionych przypadkach, wprowadzenie zmian do planów już zatwierdzonych, a także zlecić przeprowadzenie, poza planem, kontroli w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej we wskazanym zakresie.

2. Dyrektor Generalny może określić zakres tematyczny i rodzaj danych, jakie powinna zawierać informacja, o której mowa w ust. 1.

2. Dyrektor Generalny może zarządzić przeprowadzenie kontroli w każdej jednostce organizacyjnej Służby Więziennej.

1) kompleksowa – obejmująca całokształt podstawowej działalności jednostki kontrolowanej, z wyjątkiem kontroli, o której mowa w pkt 2;

2) finansowa – obejmująca badanie procesów związanych z gromadzeniem i rozdysponowaniem środków publicznych oraz gospodarowaniem mieniem, określonych w przepisach o finansach publicznych;

3) problemowa – obejmująca jedno lub więcej wybranych zagadnień z działalności jednostki kontrolowanej;

4) sprawdzająca – podejmowana dla zbadania określonych zagadnień objętych uprzednio kontrolą;

5) doraźna – podejmowana w razie istotnej potrzeby, poza planem kontroli, zwłaszcza w przypadkach sygnalizowanych nieprawidłowości.

2. Kontrolę kompleksową okręgowych inspektoratów oraz ośrodków szkolenia Służby Więziennej przeprowadza się nie rzadziej niż raz na 5 lat, a pozostałych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej nie rzadziej niż raz na 4 lata.

3. Od częstotliwości kontroli określonych w ust. 2 można odstąpić, za zgodą Dyrektora Generalnego, jeżeli przeprowadzone w tym czasie kontrole zewnętrzne objęły łącznie całokształt podstawowej działalności jednostek kontrolowanych.

4. Kontrolę finansową przeprowadza się w każdym roku kalendarzowym w zakresie określonym przez zarządzającego kontrolę.

2. W okręgowych inspektoratach kontrole zewnętrzne wykonują poszczególni funkcjonariusze i pracownicy okręgowych inspektoratów w zakresie wynikającym z ich merytorycznych kwalifikacji oraz kontrolerzy sprawujący kontrolę finansową.

3. Dyrektor Generalny i dyrektorzy okręgowi mogą powoływać zespoły do przeprowadzania kontroli zewnętrznych w podległych i nadzorowanych jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, wyznaczając do ich składu funkcjonariuszy i pracowników mających kwalifikacje w zakresie tematyki objętej kontrolą.

4. Dyrektor Generalny może zlecać funkcjonariuszom i pracownikom okręgowych inspektoratów wykonywanie kontroli również w innych wskazanych jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej.

2. Zarządzenie o przeprowadzeniu kontroli wydają Dyrektor Generalny oraz dyrektor okręgowy. Wzór zarządzenia przeprowadzenia kontroli określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Dyrektor Generalny i jego zastępcy, kierownicy komórek organizacyjnych Centralnego Zarządu i ich zastępcy oraz funkcjonariusze i pracownicy Centralnego Zarządu uprawnieni do przeprowadzania kontroli, a także dyrektorzy okręgowi i ich zastępcy oraz funkcjonariusze i pracownicy okręgowych inspektoratów uprawnieni do przeprowadzania kontroli, mogą, w razie potrzeby, przeprowadzić kontrolę na podstawie legitymacji służbowej.

4. Zasięganie, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej nieobjętych kontrolą oraz uzyskiwanie wyjaśnień od funkcjonariuszy i pracowników w nich zatrudnionych w sprawach związanych z przedmiotem kontroli nie wymaga dodatkowego upoważnienia. Uzyskane informacje lub wyjaśnienia powinny być utrwalone na piśmie i podpisane przez osobę, która je złożyła, lub przez kontrolującego.

5. Przed rozpoczęciem kontroli dotyczącej informacji niejawnych kontrolujący obowiązany jest okazać odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa, wydane na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.

6. Jeżeli zakres kontroli obejmuje informacje niejawne, stanowiące tajemnicę państwową, osoby, o których mowa w ust. 2, wydają kontrolującemu imienne upoważnienie. Wzór upoważnienia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

7. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz upoważnienie, o którym mowa w ust. 6, załącza się do materiałów pokontrolnych.

2. W przypadkach wymagających wiadomości specjalnych zarządzający kontrolę może zasięgnąć opinii biegłego lub rzeczoznawcy.

2. Kontrolujący może być wyłączony z kontroli, na wniosek lub z urzędu, w każdym czasie, w razie stwierdzenia przyczyn, które mogą mieć wpływ na jego bezstronność.

3. O podstawach do wyłączenia przewodniczący zespołu kontrolnego lub osoba zainteresowana zawiadamia zarządzającego kontrolę, który rozstrzyga o wyłączeniu.

2. W razie konieczności przeprowadzenia kontroli poza godzinami pracy lub w dni wolne od pracy, kierownik jednostki kontrolowanej, na wniosek kontrolującego, wydaje niezbędne polecenia. W przypadkach uzasadnionych zakresem kontroli, kontrole mogą być wykonywane także w porze nocnej.

3. Postępowanie kontrolne lub poszczególne jego czynności mogą być przeprowadzane, w miarę potrzeby, również w siedzibie zarządzającego kontrolę.

2. Kierownik jednostki kontrolowanej, na wniosek kontrolującego, informuje funkcjonariuszy i pracowników tej jednostki o rozpoczęciu kontroli oraz o terminach i miejscu przyjęć osób wyrażających chęć zgłoszenia się do kontrolującego w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli.

3. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolującym warunki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, przedstawia niezwłocznie żądane dokumenty i materiały, ułatwia terminowe udzielanie wyjaśnień przez funkcjonariuszy i pracowników; w miarę potrzeby udostępnia oddzielne pomieszczenie oraz wyposażenie służące do przechowywania materiałów kontrolnych, a także umożliwia korzystanie ze środków łączności i transportu jednostki kontrolowanej.

2. Każdy funkcjonariusz i pracownik jest obowiązany podczas przeprowadzanych kontroli sprawdzać wykonanie poleceń, zaleceń i wniosków w zakresie kontrolowanych zagadnień, wynikających z poprzednio przeprowadzonych kontroli zewnętrznych.

1) wizytacji pomieszczeń mieszkalnych skazanych, tymczasowo aresztowanych, ukaranych lub osób, wobec których stosowany jest środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności, zwanych dalej „osadzonymi", oraz zaplecza jednostki kontrolowanej;

2) rozmów z funkcjonariuszami, pracownikami oraz z osadzonymi, prowadzonych w szczególności w celu wysłuchania i zbadania zgłaszanych przez nich spraw, bądź nadania im dalszego biegu oraz oceny prawidłowości relacji między osadzonymi a funkcjonariuszami i pracownikami;

3) analizy obowiązującej dokumentacji oraz dowodów, do których zalicza się w szczególności: dokumenty i zabezpieczone rzeczy, dane ewidencji i sprawozdawczości, protokoły oględzin, protokoły zeznań świadków złożonych w innych postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy, opinie rzeczoznawców i biegłych, szkice, zdjęcia fotograficzne oraz protokoły przyjęcia ustnych wyjaśnień i oświadczeń.

2. Jeżeli zabezpieczony dowód stanowi dokument, kontrolujący umożliwia sporządzenie jego uwierzytelnionego odpisu, który włącza się do dokumentacji w miejsce pobranego dokumentu.

3. Pobranie dowodu rzeczowego powinno odbywać się w obecności osoby odpowiedzialnej za kontrolowaną komórkę organizacyjną lub odcinek pracy, bądź osobę wyznaczoną przez kierownika jednostki kontrolowanej. Dowód rzeczowy powinien być zaopatrzony przez przedstawiciela jednostki kontrolowanej i kontrolującego w trwałe cechy lub znaki, uniemożliwiające zastąpienie go innym. Z pobrania dowodu rzeczowego sporządza się protokół. Wzór protokołu pobrania dowodu rzeczowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

4. Oględziny przeprowadza się w obecności kierownika komórki organizacyjnej lub osoby odpowiedzialnej za przedmiot oględzin, a w razie ich nieobecności – innego przedstawiciela jednostki kontrolowanej. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się, w razie potrzeby, protokół. Wzór protokołu oględzin określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

5. Przebieg i wyniki oględzin mogą być ponadto utrwalone za pomocą aparatury i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku; utrwalony obraz lub dźwięk stanowi załącznik do protokołu oględzin.

6. Sprawdzenia rzeczywistego stanu składników majątku kontrolujący dokonuje w obecności kierownika jednostki kontrolowanej lub osoby przez niego wyznaczonej oraz osoby materialnie odpowiedzialnej za badane składniki majątku, a w razie jej nieobecności – komisji powołanej przez kierownika jednostki kontrolowanej. Z przebiegu tych czynności sporządza się odrębny protokół, który podpisują wszystkie osoby biorące w nich udział.

7. Kontrolujący może utrwalić w postaci notatki służbowej inne czynności podjęte w toku kontroli, a także zdarzenia, które mają istotne znaczenie dla ustaleń kontroli.

1) przechowywanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu;

2) opieczętowanie i oddanie na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem;

3) zabranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem odbioru.

2. O zwolnieniu dowodów spod zabezpieczenia decyduje kontrolujący lub zarządzający kontrolę, jeżeli dowody te nie zostały przekazane innym organom. Zwrot zabezpieczonych dowodów następuje za pokwitowaniem.

3. Odpisy, kserokopie i wyciągi z dokumentów zabezpieczonych mogą być sporządzane za zgodą i w obecności kontrolującego, który na żądanie kierownika jednostki kontrolowanej potwierdza zgodność odpisu, kserokopii lub wyciągu z oryginałem.

4. Kontrolujący może sporządzać lub zlecać sporządzenie niezbędnych do kontroli odpisów, kserokopii oraz wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń opartych na dokumentach. Kierownik jednostki kontrolowanej lub kierownik komórki organizacyjnej, w której dokument się znajduje, potwierdza zgodność odpisów, kserokopii, wyciągów oraz zestawień i obliczeń z dokumentami.

5. Zabezpieczone przez kontrolującego materiały niejawne chroni się zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

2. Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić jedynie w przypadku, gdy wyjaśnienia mają dotyczyć faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność karną, dyscyplinarną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka albo osobę pozostającą z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych lub powinowatych do drugiego stopnia bądź osoby związane z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.

3. Każdy funkcjonariusz i pracownik jednostki kontrolowanej może w związku z kontrolą złożyć z własnej inicjatywy pisemne lub ustne oświadczenie w sprawach związanych z przedmiotem kontroli. Z ustnych oświadczeń kontrolujący sporządza, w razie potrzeby, protokół. Wzór protokołu przyjęcia ustnego oświadczenia określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. W każdym przypadku ujawnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, kierownik jednostki kontrolowanej, po niezwłocznym zawiadomieniu organów powołanych do ścigania przestępstw, jest obowiązany:

1) ustalić, jakie warunki i okoliczności umożliwiły przestępstwo lub sprzyjały jego popełnieniu;

2) zbadać, czy przestępstwo wiąże się z zaniedbaniem obowiązków kontroli wewnętrznej.

3. Niezależnie od zawiadomienia organów powołanych do ścigania przestępstw, kierownik jednostki kontrolowanej jest obowiązany przedsięwziąć, w razie potrzeby, środki organizacyjne w celu zapobieżenia powstawaniu podobnych uchybień w przyszłości.

2. Protokół powinien zawierać ponadto:

1) nazwę jednostki kontrolowanej w pełnym brzmieniu, jej adres oraz nazwę jednostki organizacyjnej Służby Więziennej sprawującej nadzór;

2) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, z wymienieniem ewentualnych przerw w kontroli;

3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby kontrolującej, a także numer i datę zarządzenia o przeprowadzeniu kontroli, jeżeli stanowiło ono podstawę kontroli;

4) określenie przedmiotu i zakresu kontroli oraz okresu objętego kontrolą;

5) imię i nazwisko kierownika jednostki kontrolowanej oraz okres jego służby (zatrudnienia) na tym stanowisku;

6) informację o sporządzonych protokołach dodatkowych, kserokopiach, odpisach i wyciągach z dokumentów, przyjętych wyjaśnieniach i oświadczeniach, zabezpieczonych dowodach oraz doraźnie wydanych zaleceniach;

7) informację o pouczeniu kierownika jednostki kontrolowanej o przysługujących mu uprawnieniach przewidzianych w § 26 i 27 oraz o ewentualnych zastrzeżeniach do treści protokołu;

8) rozdzielnik adresatów uwzględniający, w razie kontroli kompleksowej, a także kontroli finansowej, doręczenie protokołu – po jednym egzemplarzu – Centralnemu Zarządowi i właściwemu okręgowemu inspektoratowi;

9) spis załączników stanowiących części składowe protokołu.

3. Protokołom zawierającym informacje niejawne przyznaje się odpowiednie klauzule tajności oraz chroni zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

2. Jeżeli kierownik jednostki kontrolowanej odmawia podpisania protokołu kontroli, jest obowiązany złożyć pisemne wyjaśnienie przyczyn odmowy.

3. Protokół kontroli, którego podpisania odmówił kierownik jednostki kontrolowanej, podpisuje kontrolujący, odnotowując w protokole fakt odmowy podpisania protokołu oraz dołączając złożone przez kierownika jednostki kontrolowanej pisemne wyjaśnienie przyczyn odmowy.

4. Odmowa podpisania protokołu nie wstrzymuje wszczęcia postępowania pokontrolnego.

2. W odprawie pokontrolnej uczestniczą funkcjonariusze i pracownicy zajmujący stanowiska kierownicze odpowiedzialni za kontrolowany odcinek pracy; w odprawie mogą uczestniczyć, w razie potrzeby, także inne osoby.

2. W razie kontroli kompleksowej i finansowej, zarządzonej przez dyrektora okręgowego, jeden egzemplarz zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, przesyła się do wiadomości Centralnego Zarządu.

2. Jeżeli wyniki kontroli wskazują na konieczność podjęcia określonych czynności przez dyrektora okręgowego, sprawującego nadzór nad jednostką kontrolowaną, zarządzający kontrolę kieruje także odrębne wystąpienie pokontrolne do dyrektora okręgowego.

3. Wystąpienie pokontrolne powinno zawierać w szczególności wnioski i polecenia zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i uchybień oraz do usprawnienia badanej działalności.

4. W przypadkach uzasadnionych ustaleniami kontroli, wystąpienie pokontrolne powinno również zawierać wnioski o pociągnięcie osób winnych stwierdzonych nieprawidłowości do określonej prawem odpowiedzialności służbowej, dyscyplinarnej, materialnej lub karnej.

5. W razie kontroli kompleksowej i finansowej, zarządzonej przez dyrektora okręgowego, jeden egzemplarz wystąpienia pokontrolnego przesyła się do wiadomości Centralnego Zarządu.

1) przeprowadzenia doraźnej kontroli w celu sporządzenia odpowiedniej informacji dla jednostki organizacyjnej Służby Więziennej;

2) zbadania określonych spraw wynikających ze skarg, próśb i wniosków funkcjonariuszy i pracowników oraz osadzonych i członków ich rodzin lub innych osób;

3) przeprowadzenia badań dokumentów i innych materiałów otrzymanych z jednostek podlegających kontroli;

4) przeprowadzenia kontroli sprawdzającej, zwłaszcza w zakresie sprawdzenia rzetelności odpowiedzi na zalecenia lub wystąpienia pokontrolne.

2. Do uproszczonego postępowania kontrolnego mają zastosowanie przepisy rozdziału 2, z wyjątkiem § 22 ust. 1 i 2 oraz § 23–25.

3. O dokonanych ustaleniach kontrolujący informuje kierownika jednostki kontrolowanej.

4. Z uproszczonego postępowania kontrolnego sporządza się sprawozdanie, do którego załącza się, w razie potrzeby, dowody związane z jego treścią. Sprawozdanie podpisuje kontrolujący. Jeden egzemplarz sprawozdania przekazuje się kierownikowi jednostki kontrolowanej.

1) kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej i jego zastępcy – nad podległymi komórkami organizacyjnymi oraz samodzielnymi i zespołowymi stanowiskami pracy;

2) kierownicy komórek organizacyjnych – nad podległymi im funkcjonariuszami i pracownikami;

3) inni funkcjonariusze i pracownicy zobowiązani do wykonywania kontroli – w zakresie powierzonych im obowiązków.

1) wstępna – mająca na celu zapobieganie działaniom nielegalnym lub nieprawidłowym; obejmuje ona w szczególności badanie projektów decyzji, umów, porozumień i innych dokumentów, powodujących powstawanie zobowiązań lub wpływających na warunki i możliwości prawidłowego wykonywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania albo na warunki i możliwości wykonywania innych zadań statutowych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej;

2) bieżąca – mająca na celu:

a) badanie rzetelności i terminowości wykonywania zadań przez komórki organizacyjne oraz poszczególnych funkcjonariuszy i pracowników, sprawności ich współdziałania, a także badanie prawidłowości relacji między osadzonymi a funkcjonariuszami i pracownikami,

b) badanie stanu rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych oraz prawidłowości ich zabezpieczenia przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem;

3) następna – mająca na celu badanie efektów, zadań i czynności zrealizowanych oraz stanu faktycznego i dokumentów, które je odzwierciedlają.

2. Na dowód dokonania kontroli dokumentu kontrolujący opatruje go podpisem i datą.

2. W jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, w których nie ma wyodrębnionych komórek organizacyjnych, prowadzi się jedną książkę kontroli wewnętrznej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają obowiązku opisywania ustaleń kontroli wewnętrznej w innych dokumentach, jeżeli obowiązek ten wynika z przepisów dotyczących sposobów ochrony i obrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

4. W przypadkach określonych w § 39, zamiast wpisu w książce kontroli wewnętrznej, sporządza się protokół kontroli.

5. Ustalenia kontroli wewnętrznej, przeprowadzonej w celu zbadania zasadności skarg w sprawach osadzonych, opisuje się w sprawozdaniu, które powinno przedstawiać fakty, stanowiące podstawę do oceny rozpatrywanych zarzutów, a w szczególności konkretne nieprawidłowości i uchybienia, ich przyczyny i skutki oraz osoby odpowiedzialne, a także wnioski wynikające z dokonanych ustaleń. Do sprawozdania załącza się dowody związane z jego treścią, o których mowa w § 17 ust. 1 pkt 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się.

6. Z ustaleniami kontroli wewnętrznej zapoznaje się osoby odpowiedzialne za kontrolowaną problematykę oraz kierownika danej jednostki organizacyjnej Służby Więziennej.

1) zwraca niezwłocznie nieprawidłowe dokumenty właściwym komórkom organizacyjnym lub osobom z wnioskiem o dokonanie zmian lub uzupełnień;

2) odmawia podpisania dokumentów nierzetelnych, nieprawidłowych lub dotyczących operacji sprzecznych z obowiązującymi przepisami, zawiadamiając jednocześnie o tym fakcie na piśmie kierownika danej jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, który podejmuje decyzję w sprawie dalszego postępowania.

2. W każdym przypadku ujawnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej podejmuje działania określone w § 21 ust. 2 i 3.

Minister Sprawiedliwości: w z. J. Łankiewicz

¹⁾Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 142, poz. 1380.

²⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 marca 2001 r. w sprawie trybu przeprowadzania kontroli jednostek organizacyjnych więziennictwa (Dz. Urz. Min. Spraw. Nr 1, poz. 4).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 14 sierpnia 2003 r. (poz. 1470)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7