Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 143 poz. 1399

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) zarządza się, co następuje:

1) stanowiska w sądach powszechnych i wojskowych oraz w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, zwanych dalej „sądami i prokuraturą”, na których są zatrudniani urzędnicy i inni pracownicy, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk;

2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury;

3) tabele wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury;

4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji;

5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu;

6) warunki zwalniania od odbycia stażu urzędniczego osób innych niż wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, jeżeli osoby te wykażą się praktycznym i teoretycznym przygotowaniem do wykonywania obowiązków urzędnika.

1) tabele stanowisk, zaszeregowań, dodatku funkcyjnego i kwalifikacji wymaganych od urzędników i innych pracowników, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia;

3) tabelę stawek dodatku funkcyjnego urzędników i innych pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Dodatek funkcyjny przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach niezwiązanych z kierowaniem zespołem, dla których przewiduje się dodatek funkcyjny w tabelach, o których mowa w § 2 pkt 1, z tym że maksymalna stawka tego dodatku przewidziana dla danego stanowiska jest niższa o jedną stawkę.

2. Dodatek specjalny wypłaca się w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.

1) przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 5%.

2) przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 10%,

3) przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 15% miesięcznego najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Dodatek za prace, o których mowa w ust. 1, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia:

1) w ust. 1 pkt 2, 4 i 5, ust. 2 pkt 2, 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 3 przyznaje się, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w przepisach odrębnych lub przekroczone są inne normy higieniczno-sanitarne;

2) w ust. 1, 2 i 3 pkt 1, 3–8 przyznaje się, jeżeli pracownik wykonuje te prace przez co najmniej 80 godzin w miesiącu;

3) w ust. 3 pkt 2 przyznaje się, jeżeli pracownik wykonuje te prace przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

4. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia dokonują laboratoria określone w przepisach w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

5. W razie zbiegu uprawnień do dodatków o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia.

2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się jeden z tych okresów.

3. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

4. Dodatek za wysługę lat wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca;

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.

3. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody lub w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrodę jubileuszową.

4. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody.

7. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 6, oblicza się zgodnie z przepisami w sprawie ustalania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

8. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

9. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów niepodlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną, najwyższą nagrodę.

10. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej – różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

11. Przepisy ust. 9 i 10 mają odpowiednie zastosowanie w przypadku, gdy pracownik w dniu, w którym udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w przypadku gdy pracownik nabędzie to prawo w terminie 12 miesięcy od tego dnia.

2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, w wysokości do 3% planowanych wynagrodzeń osobowych pozostaje w dyspozycji właściwego prezesa sądu lub prokuratora i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.

2. Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.¹⁾).

2. Właściwy prezes sądu lub prokurator określa wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1. oraz warunki przyznawania i wypłacania premii.

2. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, ustala właściwy prezes sądu lub prokurator, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość.

2. Pracownik odbywający staż, zwany dalej „stażystą”, poznaje strukturę sądu i prokuratury, funkcjonowanie podstawowych komórek organizacyjnych oraz podległych jednostek organizacyjnych, jak również tryb załatwiania spraw, które będą należały do zakresu przyszłych obowiązków stażysty jako urzędnika.

3. Staż obejmuje zajęcia teoretyczne i zajęcia praktyczne.

4. Przed przystąpieniem do odbywania stażu stażysta składa oświadczenie, że zapoznał się z obowiązującymi przepisami o ochronie informacji niejawnych.

2. W ramach stażu stażysta odbywa także zajęcia praktyczne, umożliwiające nabycie umiejętności zastosowania wiedzy teoretycznej w praktycznym działaniu.

3. Właściwy prezes sądu lub prokurator, w terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia rozpoczęcia stażu, ustala i przekazuje program zajęć teoretycznych, o którym mowa w ust. 1, Ministrowi Sprawiedliwości do zatwierdzenia.

2. Zajęcia teoretyczne i praktyczne są organizowane przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora prokuratury, w której odbywa się staż.

3. Zajęcia teoretyczne odbywają się raz w miesiącu, w wymiarze 8 godzin lekcyjnych.

4. Właściwy prezes sądu lub prokurator może łączyć zajęcia teoretyczne, przy zachowaniu wymiaru godzin, o którym mowa w ust. 3.

2. Prezes sądu lub prokurator prokuratury, w której odbywa się staż, jest na czas jego trwania przełożonym służbowym stażystów.

2. Kierownik stażu lub opiekun stażystów sporządza opinię o przebiegu stażu, określającą przede wszystkim następujące cechy stażysty:

1) wiedzę zawodową oraz umiejętności jej stosowania w praktyce;

2) obowiązkowość, pracowitość, inicjatywę i punktualność;

3) zdolności zawodowe;

4) stosunek do współpracowników i interesantów.

3. Kierownik stażu lub opiekun stażystów otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości 15% wynagrodzenia zasadniczego miesięcznie. W sądzie lub w jednostce organizacyjnej prokuratury, w której staż odbywa równocześnie więcej niż 15 stażystów, właściwy prezes sądu lub prokurator może powierzyć pracownikowi kierowanie stażem bez dodatkowego wynagrodzenia, zwalniając go równocześnie od innych obowiązków służbowych.

2. Egzamin przeprowadza komisja powołana przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora.

3. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prezes lub wiceprezes, prokurator lub zastępca prokuratora właściwego sądu lub prokuratury, oraz dwóch lub trzech doświadczonych urzędników sądów lub prokuratury.

2. Egzamin odbywa się w formie ustnej w terminie i miejscu wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, w obecności kierownika stażu lub opiekuna stażystów.

3. Komisja egzaminacyjna ocenia wynik egzaminu stopniami: „bardzo dobry”, „dobry”, „dostateczny”, „niedostateczny”.

4. Z przebiegu i wyniku egzaminu sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej. Wynik egzaminu podaje się do wiadomości zainteresowanemu.

5. Stażysta, który uzyskał z egzaminu ocenę niedostateczną, może przystąpić do ponownego egzaminu jeden raz, nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia egzaminu poprzedniego.

Minister Sprawiedliwości: G. Kurczuk

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 31 lipca 2003 r. (poz. 1399)

Załącznik nr 1

TABELE STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ, DODATKU FUNKCYJNEGO I KWALIFIKACJI WYMAGANYCH OD URZĘDNIKÓW I INNYCH PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W SĄDACH POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH ORAZ W POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH JEDNOSTKACH ORGANIZACYJNYCH PROKURATURY

A. Dla urzędników sądów i prokuratury

B. Dla innych pracowników sądów i prokuratury niebedących urzędnikami

Załącznik nr 2

TABELE WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

A. Dla urzędników sądów i prokuratury

B. Dla innych pracowników sądów i prokuratury niebędących urzędnikami

Załącznik nr 3

TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

Załącznik nr 4

WYKAZ PRAC WYKONYWANYCH W WARUNKACH UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA

1. Do pierwszego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach, w których ze względu na technologię produkcji konieczne jest stosowanie wyłącznie oświetlenia elektrycznego;

2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone;

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C;

4) w warunkach narażenia na działanie pyłów niewywołujących zwłóknienia tkanki płucnej;

5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie;

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną;

7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.

2. Do drugiego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu - zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy;

2) w warunkach narażenia na hałas;

3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała;

4) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej;

5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie.

3. Do trzeciego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące;

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia;

3) w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, których wykaz określają odrębne przepisy;

4) pod ziemią lub pod wodą;

5) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy;

6) przy wytwarzaniu, stosowaniu, magazynowaniu {transportowaniu gazów, paliw i materiałów wybuchowych;

7) w szczególności wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni, których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia;

8) w kontakcie z materiałem zakaźnym, chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami.