Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 133 poz. 1242

Na podstawie art. 34 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) rodzaje szkoleń zawodowych, zwanych dalej „szkoleniami”;

2) formy, warunki i tryb odbywania szkoleń;

3) organizację i sposób prowadzenia szkoleń;

4) nadzór nad realizacją szkoleń.

1) ustawa – ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji;

2) słuchacz – policjanta uczestniczącego w szkoleniu;

3) jednostki szkoleniowe – Wyższą Szkołę Policji, szkoły policyjne, ośrodki szkolenia Policji oraz w zakresie wynikającym z rozporządzenia oddziały prewencji Policji;

4) kierownik jednostki szkoleniowej – Komendanta Wyższej Szkoły Policji, komendanta szkoły policyjnej, kierownika ośrodka szkolenia Policji oraz dowódcę oddziału prewencji Policji;

5) przełożony – komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (miejskiego) i rejonowego Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji, komendanta szkoły policyjnej oraz dyrektora biura Komendy Głównej Policji;

6) nauczyciel policyjny – policjanta oraz pracownika Policji zajmującego w jednostce szkoleniowej stanowisko naukowo-dydaktyczne lub dydaktyczne;

7) zespół pedagogiczny – przewodniczącego i nauczycieli policyjnych wyznaczonych spośród prowadzących zajęcia programowe ze słuchaczami kursu oraz dowódcę i szefa kompanii (kursu);

8) pakiet egzaminacyjny – dokumentację służącą do przeprowadzenia egzaminu końcowego szkolenia zawodowego.

1) podstawowe;

2) specjalistyczne;

3) dla absolwentów szkół wyższych.

2. Policjanci służby śledczej uczestniczą w szkoleniach prowadzonych dla policjantów służby kryminalnej albo w szkoleniach prowadzonych na podstawie programów szkolenia, określonych wyłącznie dla policjantów tej służby.

3. Szkoleniom określonym w ust. 1 i 2 podlegają policjanci w służbie przygotowawczej, kandydackiej, kontraktowej oraz stałej.

1) ogólnopolicyjnej, wspólnej dla policjantów wszystkich rodzajów służb;

2) profilowanej, dla służb:

a) kryminalnej,

b) prewencyjnej.

2. Część ogólnopolicyjna szkolenia podstawowego dla policjantów w służbie kandydackiej składa się z etapu wstępnego oraz uzupełniającego.

3. Dla policjantów służby kryminalnej prowadzi się szkolenia o profilu operacyjno-dochodzeniowym, techniki kryminalistycznej oraz techniki operacyjnej.

4. Dla policjantów służby prewencyjnej, z wyłączeniem będących w służbie kandydackiej, prowadzi się szkolenia o profilu prewencyjnym oraz ruchu drogowego.

1) dla policjantów służby kryminalnej w specjalności:

a) operacyjno-rozpoznawczej,

b) dochodzeniowo-śledczej,

c) zwalczania przestępczości gospodarczej,

d) techniki kryminalistycznej,

e) techniki operacyjnej;

2) dla policjantów służby prewencyjnej w specjalności:

a) dzielnicowego,

b) dowódcy plutonu oddziału prewencji Policji,

c) kierownika ogniwa patrolowo-interwencyjnego,

d) dyżurnego,

e) ruchu drogowego,

f) przewodnika psa,

g) do spraw nieletnich;

3) dla policjantów służby wspomagającej – w specjalności ogólnej.

2. Jeżeli uzasadniają to potrzeby Policji, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych można wprowadzić inne specjalności szkolenia specjalistycznego.

3. W szkoleniach specjalistycznych mogą uczestniczyć również funkcjonariusze Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz żołnierze Żandarmerii Wojskowej.

1) stacjonarnym;

2) samokształcenia kierowanego;

3) eksternistycznym;

4) zaocznym.

2. System zaoczny prowadzenia kursów polega na odpowiedniej zmianie programu szkolenia obowiązującego dla systemu stacjonarnego i jest wprowadzany wyjątkowo dla zaspokojenia uzasadnionych potrzeb Policji.

1) indywidualnym toku nauczania;

2) dziale w obowiązkowych instruktażach oraz konsultacjach;

3) uzyskiwaniu zaliczeń oraz składaniu egzaminów określonych w programie szkolenia;

4) przystąpieniu do egzaminów końcowych w terminach wyznaczonych dla policjantów odbywających to samo szkolenie w systemie stacjonarnym.

2. Plan, o którym mowa w ust. 1, w uzgodnieniu z kierownikiem komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji sporządzają: Komendant Wyższej Szkoły Policji, komendant szkoły policyjnej albo komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji właściwy dla ośrodka szkolenia Policji.

3. Przy sporządzaniu planu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się możliwości jednostki szkoleniowej w zakresie organizacji i prowadzenia szkoleń oraz potrzeby szkoleniowe zgłaszane przez jednostki organizacyjne Policji.

4. Plan, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji zatwierdza do dnia 15 grudnia kończącego się roku.

5. Korekty rocznego planu kursów jednostki szkoleniowej dokonuje się w trybie i na zasadach określonych w ust. 1 i 2, a zatwierdza w terminie 14 dni od daty jej sporządzenia.

2. Potrzeby, o których mowa w ust. 1, zgłasza się na piśmie kierownikowi komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji, w terminach:

1) do dnia 31 stycznia – w zakresie szkoleń dla absolwentów szkół wyższych;

2) do dnia 10 maja i 10 listopada według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedniego – w zakresie szkoleń specjalistycznych oraz części profilowanej szkoleń podstawowych;

3) do 14. dnia włącznie przed dniem wyznaczonym na termin przyjęć do służby w Policji – w zakresie części ogólnopolicyjnej, w tym etapu uzupełniającego dla policjantów po służbie kandydackiej, oraz części profilowanej szkoleń podstawowych.

3. Zbilansowane potrzeby, o których mowa w ust. 1, kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji przekazuje niezwłocznie kierownikom jednostek szkoleniowych.

2. Skierowanie na szkolenie dla absolwentów szkół wyższych oraz na szkolenie specjalistyczne następuje po złożeniu przez policjanta pisemnego raportu w tej sprawie.

3. Jeżeli uzasadniają to potrzeby jednostki organizacyjnej Policji, na szkolenia, o których mowa w ust. 2, przełożony może skierować policjanta, który nie złożył raportu w tej sprawie.

1) część ogólnopolicyjną szkolenia podstawowego albo

2) etap wstępny lub uzupełniający części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego, albo

3) część profilowaną szkolenia podstawowego, o ile policjant obowiązany jest do odbycia tylko tej części szkolenia.

2. Część profilowaną szkolenia podstawowego policjant odbywa bezpośrednio po ukończeniu części ogólnopolicyjnej tego szkolenia, chyba że względy organizacyjne uzasadniają przerwę w szkoleniu.

3. Jeżeli przerwa między zakończeniem służby kandydackiej i przyjęciem do służby w Policji wynosi więcej niż jeden rok, policjant podlega szkoleniu podstawowemu prowadzonemu według zasad obowiązujących policjantów w służbie przygotowawczej.

4. Policjant odbywa wyłącznie część szkolenia, o której mowa w ust. 1 pkt 3, w przypadkach:

1) mianowania na okres służby kontraktowej, jeżeli ukończył jedynie szkolenie podstawowe i było ono prowadzone według innych zasad niż określone w rozporządzeniu;

2) mianowania na okres służby przygotowawczej lub kontraktowej po zakończeniu służby kandydackiej i ukończeniu etapu uzupełniającego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

3) przed mianowaniem na stanowisko w innym rodzaju służby;

4) przed mianowaniem na stanowisko w tym samym rodzaju służby, gdy wymagany jest inny profil szkolenia.

1) odbył szkolenie podstawowe o profilu zgodnym ze specjalnością przyszłego szkolenia, a policjanta służby wspomagającej po odbyciu części ogólnopolicyjnej tego szkolenia;

2) ma zapewnione, po ukończeniu szkolenia, stanowisko służbowe wymagające specjalistycznych kwalifikacji zawodowych;

3) najpóźniej w dniu ukończenia szkolenia spełni wymóg w zakresie stażu służby, od którego uzależnione jest mianowanie na stanowisko służbowe;

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego lub pozytywną ocenę okresową, określoną w przepisach w sprawie opiniowania funkcjonariuszy Policji.

2. Warunków wymienionych w ust. 1 pkt 2–4 nie stosuje się do policjanta, o którym mowa w art. 34 ust. 2 oraz art. 56 ust. 1 i 2 ustawy.

3. Jeżeli uzasadniają to potrzeby jednostki (komórki) organizacyjnej Policji, na szkolenie specjalistyczne można skierować policjanta, który:

1) spełnia warunki wymienione w ust. 1 pkt 1 i 4;

2) złożył pisemny raport w tej sprawie;

3) w okresie dwunastu miesięcy od daty złożenia raportu jest przewidywany do mianowania na stanowisko służbowe wymagające specjalistycznych kwalifikacji zawodowych.

1) w tym samym rodzaju służby, gdy wymagana jest na tym stanowisku inna specjalność szkolenia;

2) w innym rodzaju służby, gdy wymagane jest na tym stanowisku odbycie szkolenia specjalistycznego.

2. Policjant, o którym mowa w ust. 1, odbywa ponowne szkolenie w systemie eksternistycznym, chyba że złożył pisemny raport do przełożonego o odbycie szkolenia w innym systemie.

1) odbył szkolenie specjalistyczne w jednej ze specjalności, zgodnej ze specjalnością przyszłego szkolenia;

2) po ukończeniu szkolenia ma zapewnione stanowisko służbowe wymagające wyższych kwalifikacji zawodowych;

3) najpóźniej w dniu ukończenia szkolenia spełni wymóg w zakresie stażu służby, od którego uzależnione jest mianowanie na stanowisko służbowe;

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego lub pozytywną ocenę okresową, określoną w przepisach w sprawie opiniowania funkcjonariuszy Policji.

2. Do policjanta kierowanego na szkolenie dla absolwentów szkół wyższych stosuje się odpowiednio przepisy § 14 ust. 2 i 3.

2. Dodatkowymi warunkami, o których mowa w ust. 1, są w szczególności:

1) predyspozycje kandydata do udziału w szkoleniu, potwierdzone wynikami badań psychologicznych;

2) odpowiedni stan zdrowia, potwierdzony aktualnymi badaniami profilaktycznymi lub zaświadczeniem lekarskim;

3) odpowiedni poziom sprawności fizycznej, ustalanej za pomocą testu sprawnościowego;

4) posiadanie prawa jazdy określonej kategorii;

5) odpowiednie umiejętności, np. pływania, kierowania łodzią, obsługi technicznej pojazdów.

2. Kierownik jednostki szkoleniowej dopuszcza policjantów do postępowania kwalifikacyjnego oraz przyjmuje ich na szkolenia na podstawie imiennego wykazu sporządzonego przez właściwego komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji, komendanta szkoły policyjnej albo kierownika komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji.

2. Szkolenie podstawowe w systemie samokształcenia kierowanego może odbyć słuchacz, który jest policjantem służby śledczej, kryminalnej albo prewencyjnej, posiada kwalifikacje zawodowe o szczególnej przydatności w Policji i uzyskał zgodę Komendanta Głównego Policji na wniosku złożonym w tej sprawie przez komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji, komendanta szkoły policyjnej albo dyrektora biura Komendy Głównej Policji.

1) został przyjęty na szkolenie;

2) złożył w tej sprawie raport do przełożonego i uzyskał jego zgodę;

3) wcześniej odbyte szkolenie ukończył z wyróżnieniem;

4) posiada odpowiednie uzdolnienia i predyspozycje oraz udokumentowane, szczególne osiągnięcia w służbie;

5) uzyskał zgodę kierownika jednostki szkoleniowej na wniosku złożonym w tej sprawie przez komendanta Policji albo dyrektora biura, o którym mowa w § 19 ust. 2.

2. Słuchacza mieszkającego w miejscowości, w której znajduje się siedziba jednostki szkoleniowej, albo w miejscowości pobliskiej, określonej w przepisach w sprawie przyznawania policjantom należności za podróże służbowe, można zwolnić z zakwaterowania w tej jednostce, jeżeli nie zakłóci to przebiegu szkolenia i realizacji procesu dydaktycznego oraz nie ograniczy zwolnionemu udziału we wszystkich zajęciach przewidzianych programem szkolenia.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 2, następuje na pisemny raport zainteresowanego słuchacza.

4. Raport, o którym mowa w ust. 3, rozpatruje kierownik jednostki szkoleniowej lub osoba przez niego upoważniona, z zastrzeżeniem, iż rozpatrzenie raportu słuchacza zamieszkującego w miejscowości pobliskiej następuje w porozumieniu z przełożonym.

2. Słuchacz, o którym mowa w ust. 1, opuszcza jednostkę szkoleniową po uzyskaniu zgody dowódcy kompanii (kursu) lub osoby go zastępującej.

3. Datę i czas opuszczenia jednostki szkoleniowej oraz datę i czas powrotu odnotowuje się w prowadzonej w tym celu ewidencji.

1) szkoły policyjne:

a) część ogólnopolicyjną szkolenia podstawowego, w tym etap uzupełniający tej części szkolenia,

b) część profilowaną szkolenia podstawowego,

c) szkolenia specjalistyczne;

2) Wyższa Szkoła Policji – szkolenia dla absolwentów szkół wyższych;

3) oddziały prewencji Policji, przyjmujące do służby poborowych – etap wstępny części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego;

4) wyznaczone przez Komendanta Głównego Policji ośrodki szkolenia Policji:

a) etap wstępny lub uzupełniający części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego,

b) część ogólnopolicyjną szkolenia podstawowego dla policjantów służby kryminalnej, śledczej oraz prewencyjnej.

2. Kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji, po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Policji, może skierować do ośrodka szkolenia Policji policjantów z innych województw lub z Komendy Głównej Policji, Komendy Stołecznej Policji, Wyższej Szkoły Policji i szkół policyjnych.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, właściwi komendanci Policji, uwzględniając obowiązujące w ośrodku szkolenia Policji stawki, dokonują pomiędzy sobą rozliczeń kosztów związanych z żywieniem i kwaterowaniem policjantów.

1) arkusze okresowej oceny słuchaczy;

2) arkusze wyszkolenia strzeleckiego;

3) plany zajęć;

4) dzienniki szkoleń;

5) protokoły postępowania kwalifikacyjnego;

6) rozkazy o włączeniu w stan słuchaczy kursu oraz imienne wykazy słuchaczy kursów;

7) protokoły egzaminów końcowych szkoleń;

8) zbiorcze wykazy ocen z zaliczeń i egzaminów;

9) rozkazy o wyłączeniu ze stanu słuchaczy kursu;

10) rejestry wydanych dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia;

11) programy określone dla realizowanych szkoleń.

2. Oddziały prewencji Policji, o których mowa w § 24 pkt 3, nie prowadzą dokumentacji wymienionej w ust. 1 pkt 5 i 9 oraz rozkazów o włączeniu w stan słuchaczy kursu.

1) wyznaczeniu limitów słuchaczy dla poszczególnych komend wojewódzkich (Stołecznej) Policji, Wyższej Szkoły Policji, szkół policyjnych oraz biur Komendy Głównej Policji;

2) określeniu terminu naboru;

3) ustaleniu warunków obowiązujących przy kwalifikowaniu policjantów na szkolenie;

4) wyznaczeniu komisji prowadzącej postępowanie kwalifikacyjne;

5) wyznaczeniu zespołu pedagogicznego;

6) przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego;

7) opracowaniu planu zajęć;

8) założeniu dokumentacji prowadzonej w jednostce szkoleniowej.

2. W przypadku gdy jednostki szkoleniowe prowadzą te same rodzaje szkoleń. Komendant Główny Policji określa rejonizację obowiązującą przy wyznaczaniu limitów słuchaczy.

2. W przypadku gdy liczba policjantów oczekujących na określony rodzaj szkolenia jest większa od liczby słuchaczy przyjmowanych na szkolenie, kierownik jednostki szkoleniowej wyznacza dla poszczególnych jednostek organizacyjnych Policji limity słuchaczy proporcjonalnie do zgłoszonych przez nie potrzeb szkoleniowych.

3. Terminy naboru słuchaczy na szkolenie podstawowe wynikają z terminów przyjęć do służby, określonych przez Komendanta Głównego Policji.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przesyła się w terminie umożliwiającym jednostce organizacyjnej Policji skierowanie na szkolenie policjantów spełniających warunki kwalifikacyjne.

2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje sprawdzian wiedzy z zakresu wcześniej odbytego szkolenia.

3. Dodatkowym sprawdzianem, składającym się na postępowanie kwalifikacyjne, może być test sprawnościowy.

4. W indywidualnych przypadkach kierownik jednostki szkoleniowej może ograniczyć zakres postępowania kwalifikacyjnego do sprawdzianu wiedzy.

5. Postępowania kwalifikacyjnego nie prowadzi się w stosunku do policjantów kierowanych na szkolenie podstawowe.

2. Warunkiem zaliczenia sprawdzianu jest uzyskanie oceny pozytywnej z każdego ćwiczenia.

2. W protokole, o którym mowa w ust. 1, liczba punktów odpowiada sumie ocen uzyskanych z testów składających się na sprawdziany.

3. Do liczby punktów uzyskanych w postępowaniu kwalifikacyjnym wlicza się ocenę będącą średnią arytmetyczną ocen uzyskanych z ćwiczeń składających się na test sprawnościowy.

2. Rozkaz o włączeniu do stanu słuchaczy kursu powinien zawierać:

1) oznaczenie przełożonego wydającego rozkaz;

2) datę wydania;

3) podstawę prawną;

4) stopnie policyjne, nazwiska i imiona policjantów wymienionych w rozkazie, imiona ich ojców oraz numery identyfikacyjne;

5) nazwy jednostek organizacyjnych Policji, w których policjanci pełnią służbę;

6) datę rozpoczęcia i miejsce odbywania szkolenia;

7) określenie systemu, w jakim policjanci odbywają szkolenie;

8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej rozkaz.

1) obowiązującym programem szkolenia;

2) planem zajęć ustalonym przez kierownika jednostki szkoleniowej lub osobę przez niego upoważnioną na okres co najmniej tygodnia.

2. Plan zajęć podaje się do wiadomości policjantom, pracownikom Policji i słuchaczom jednostki szkoleniowej, których on dotyczy.

1) rozwój zawodowy i postępy w nauce;

2) przestrzeganie dyscypliny służbowej i przepisów wewnętrznych jednostki szkoleniowej;

3) umiejętność współżycia i pracy w grupie;

4) posiadane umiejętności oraz zdolności zawodowe.

2. Słuchacz będący policjantem w służbie przygotowawczej dodatkowo podlega ocenie pod kątem przydatności do służby w Policji.

3. W ocenie słuchacza uwzględnia się uwagi przekazywane przez zespół pedagogiczny.

4. Elementem oceny jest samoocena słuchacza.

5. Wyniki bieżącej oceny wykorzystuje się w okresowej ocenie słuchacza sporządzanej w trybie i na zasadach określonych w przepisach w sprawie opiniowania służbowego funkcjonariuszy Policji.

1) bieżące;

2) okresowe.

2. Do oceny postępów w nauce stosuje się następującą skalę ocen:

1) – wyróżniająca, jeżeli średnia ocen wynosi od 5,51 do 6,00;

2) 5 – bardzo dobra, jeżeli średnia ocen wynosi od 4,51 do 5,50;

3) 4 – dobra, jeżeli średnia ocen wynosi od 3,51 do 4,50;

4) 3 – poprawna, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,51 do 3,50;

5) 2 – dopuszczająca, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,00 do 2,50;

6) 1 – niedostateczna, jeżeli średnia ocen wynosi 1,99 i poniżej.

3. Ocena określona w ust. 2 pkt 6 jest oceną negatywną i oznacza nieopanowanie przez słuchacza wiedzy oraz brak umiejętności zawodowych określonych programem szkolenia, a w przypadku sprawdzianów i egzaminów – ich niezdanie.

4. Jeżeli czas określony w programie szkolenia na realizację tematu szkolenia, bloku szkolenia, przedmiotu lub części szkolenia nie przekracza 6 godzin zajęć, skalę ocen, o której mowa w ust. 2, można zastąpić zapisem uogólnionym – zaliczono (zal.) lub nie zaliczono (nzal.).

1) wiedzy:

a) ustnych,

b) pisemnych, w tym z wykorzystaniem urządzeń elektronicznych;

2) umiejętności zawodowych.

2. W jednym dniu szkoleniowym nie przeprowadza się więcej niż dwóch pisemnych sprawdzianów wiedzy.

1) bloku tematycznego;

2) przedmiotu;

3) części szkolenia.

2. Ocenianie okresowe prowadzi się w formie zaliczenia lub egzaminu.

3. Formę oceniania okresowego oraz określone bloki tematyczne, przedmioty lub części szkolenia, po których następuje ocenianie, określa program szkolenia.

2. Zaliczenie każdego bloku tematycznego, przedmiotu lub części szkolenia odbywa się oddzielnie, na warunkach i w formie określonych w programie szkolenia.

3. Zaliczenia dokonuje nauczyciel policyjny prowadzący zajęcia, zespół nauczycieli prowadzących zajęcia lub wyznaczony nauczyciel, a w oddziale prewencji Policji – policjant prowadzący zajęcia.

4. Szczegółowe wymogi zaliczenia podaje się słuchaczom na pierwszych zajęciach.

5. Zaliczenie wpisuje się do dziennika szkolenia oraz do protokołu, jeżeli tę formę wprowadzi kierownik jednostki szkoleniowej.

2. Zaliczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 7 dni od daty pierwszego zaliczenia.

3. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki szkoleniowej może wyrazić zgodę na kontynuowanie szkolenia przez słuchacza, który w terminie poprawkowym otrzymał ocenę negatywną lub uzyskał wpis nie zaliczono (nzal.), jeżeli złożył w tej sprawie pisemny raport.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, słuchacz obowiązany jest uzyskać zaliczenie komisyjne w terminie 7 dni od wydania zezwolenia na kontynuowanie szkolenia.

5. Skład komisji dokonującej zaliczenia, o którym mowa w ust. 4, ustala kierownik jednostki szkoleniowej lub osoba przez niego upoważniona.

2. Egzamin przeprowadza się po zakończeniu części szkolenia albo przedmiotu.

3. Część szkolenia oraz przedmiot, po którym przeprowadza się egzamin, a także warunki przeprowadzenia egzaminu określa program szkolenia.

4. O formie egzaminu decyduje:

1) w Wyższej Szkole Policji – dyrektor instytutu;

2) w szkole policyjnej – kierownik właściwej komórki dydaktycznej lub zespół pedagogiczny;

3) w ośrodku szkolenia Policji – kierownik ośrodka lub osoba przez niego upoważniona;

4) w oddziale prewencji Policji – dowódca oddziału lub osoba przez niego upoważniona.

5. Szczegółowe wymogi egzaminu podaje się słuchaczom na pierwszych zajęciach, a formę przeprowadzenia – na tydzień przed datą egzaminu.

6. Egzamin przeprowadzają wyznaczeni nauczyciele policyjni, a w oddziale prewencji Policji policjanci wyznaczeni spośród prowadzących zajęcia.

7. Do egzaminu dopuszcza się słuchacza, który uzyskał wymagane zaliczenia.

8. W przypadku braku chociażby jednego zaliczenia wymaganego programem szkolenia, słuchaczowi wystawia się w pierwszym terminie egzaminacyjnym ocenę negatywną z egzaminu.

9. Ocenę z egzaminu wpisuje się do dziennika szkolenia oraz protokołu egzaminacyjnego.

2. Egzamin poprawkowy przeprowadza się w terminie 10 dni od daty pierwszego egzaminu.

2. Raport, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki szkoleniowej rozpatruje w terminie 5 dni od daty wpływu.

3. W przypadku pozytywnej decyzji kierownik jednostki szkoleniowej albo osoba przez niego upoważniona ustala skład komisji egzaminacyjnej i zarządza przeprowadzenie egzaminu komisyjnego w terminie 7 dni od daty rozpatrzenia raportu.

4. Komisji egzaminacyjnej nie może przewodniczyć nauczyciel policyjny lub policjant oddziału prewencji Policji, który wcześniej egzaminował słuchacza.

5. Przepis § 42 stosuje się odpowiednio.

2. Warunkiem dopuszczenia słuchacza do egzaminu końcowego jest uzyskanie wszystkich zaliczeń oraz złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminów określonych w programie szkolenia.

3. W przypadku nieuzyskania wymaganych zaliczeń lub niezdania egzaminów określonych programem szkolenia stosuje się odpowiednio przepis § 43 ust. 8.

4. Egzamin końcowy przeprowadza komisja egzaminacyjna powoływana przez kierownika jednostki szkoleniowej.

5. W pracy komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin końcowy szkolenia specjalistycznego mogą uczestniczyć, jako obserwatorzy, przedstawiciele Komendanta Głównego Policji oraz Wyższej Szkoły Policji.

6. Egzamin końcowy składa się ze sprawdzianów wiedzy oraz umiejętności zawodowych.

7. Do kolejnych sprawdzianów dopuszcza się słuchacza, który uzyskał pozytywną ocenę ze sprawdzianu przeprowadzonego wcześniej.

8. Do sprawdzianu umiejętności zawodowych składającego się z kilku zadań stosuje się odpowiednio przepis § 31, z zastrzeżeniem że ocena ze sprawdzianu wynika ze średniej arytmetycznej ocen uzyskanych za każde zadanie.

9. Uzyskanie oceny negatywnej z zadania, o którym mowa w ust. 8, skutkuje przerwaniem egzaminu i wystawieniem słuchaczowi negatywnej oceny z egzaminu końcowego.

10. W przypadku gdy na zadanie, o którym mowa w ust. 8, składają się ćwiczenia z taktyki i technik interwencji, słuchacz, który uzyskał z nie więcej niż połowy ćwiczeń oceny negatywne, może każde negatywnie ocenione ćwiczenie poprawić jeden raz w dniu, w którym przeprowadzany jest sprawdzian.

11. Ponowna, negatywna ocena z ćwiczenia, o którym mowa w ust. 10, skutkuje przerwaniem egzaminu i wystawieniem słuchaczowi negatywnej oceny z egzaminu końcowego.

2. O terminie egzaminu poprawkowego kierownik jednostki szkoleniowej przeprowadzającej egzamin informuje przełożonego słuchacza.

3. Do egzaminu poprawkowego stosuje się odpowiednio przepisy § 46 ust. 4 oraz 6 – 11.

4. Zakres egzaminu poprawkowego dla każdego słuchacza jest indywidualny i obejmuje tylko negatywnie ocenione sprawdziany.

5. Do oceny wyników egzaminu poprawkowego stosuje się zapis uogólniony, o którym mowa w § 37 ust. 4.

2. Kierownik jednostki szkoleniowej przeprowadzającej egzamin może dopuścić policjanta do egzaminu komisyjnego po rozpatrzeniu raportu zaopiniowanego pozytywnie przez przełożonego.

3. W przypadku pozytywnej decyzji kierownik jednostki szkoleniowej lub osoba przez niego upoważniona ustala skład komisji egzaminacyjnej oraz wyznacza termin egzaminu komisyjnego i zawiadamia o nim policjanta i jego przełożonego.

4. W skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin komisyjny nie powinien wchodzić nauczyciel policyjny biorący udział w komisjach egzaminacyjnych przeprowadzających egzamin końcowy lub egzamin poprawkowy.

5. Do egzaminu komisyjnego stosuje się odpowiednio przepisy § 46 ust. 6–11 i § 47 ust. 4 i 5.

1) korzysta z pomocy innych osób albo

2) posługuje się niedozwolonymi materiałami pomocniczymi, albo

3) pomaga innym uczestnikom egzaminu lub zaliczenia, albo

4) w inny sposób zakłóca ich przebieg.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, słuchaczowi wystawia się ocenę negatywną z egzaminu lub zaliczenia.

3. Słuchacz wykluczony z egzaminu, egzaminu końcowego lub zaliczenia zachowuje prawo do egzaminu, egzaminu końcowego lub zaliczenia poprawkowego, a jeżeli zdarzenie, o którym mowa w ust. 1, nastąpiło podczas egzaminu, egzaminu końcowego lub zaliczenia poprawkowego – do egzaminu, egzaminu końcowego lub zaliczenia komisyjnego.

2. W przypadku gdy słuchacz zdał egzamin poprawkowy lub komisyjny z wynikiem zaliczono (zal.), do średniej przyjmuje się, że odpowiada on ocenie dopuszczającej – „2”.

2. Pakiet egzaminacyjny do przeprowadzenia egzaminu końcowego – części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego opracowuje Wyższa Szkoła Policji i przekazuje go szkołom policyjnym oraz ośrodkom szkolenia Policji nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu.

3. Na każdy kurs danego rodzaju szkolenia może być przygotowany nowy pakiet egzaminacyjny.

4. Otwarcia części pakietu egzaminacyjnego służącej do przeprowadzenia sprawdzianu wiedzy lub uruchomienia wykorzystywanych w tym celu urządzeń elektronicznych dokonuje się komisyjnie w miejscu, w którym rozpoczyna się egzamin, w obecności słuchaczy przystępujących do egzaminu.

2. Zdanie egzaminu przeprowadzonego na zakończenie etapu uzupełniającego części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego jest równoznaczne z ukończeniem tej części szkolenia.

3. Do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 46 ust. 1–4 i 6–11, § 47 ust. 1, 4 i 5, § 48 ust. 3 i 4, § 49 oraz § 50.

4. W pracy komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej w ośrodku szkolenia Policji egzamin na zakończenie części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego albo na zakończenie etapu uzupełniającego tej części szkolenia uczestniczą, jako obserwatorzy, przedstawiciele komendanta szkoły policyjnej, w której policjant będzie odbywał część profilowaną szkolenia podstawowego.

5. Egzamin poprawkowy przeprowadza się w terminie 10 dni od daty pierwszego egzaminu.

6. Policjant, który otrzymał ocenę negatywną z egzaminu poprawkowego, może w tym samym dniu złożyć raport o dopuszczenie go do egzaminu komisyjnego.

7. Egzamin komisyjny przeprowadza się w terminie 14 dni od daty wpłynięcia raportu w tej sprawie.

8. O terminie egzaminu poprawkowego i komisyjnego kierownik ośrodka szkolenia Policji informuje policjanta i jego przełożonego oraz komendanta szkoły policyjnej, którego przedstawiciel obserwował przebieg egzaminu i który może ponownie skierować swojego przedstawiciela na egzamin poprawkowy i komisyjny.

2. Podstawę obliczenia ogólnego wyniku nauki stanowi:

1) średnia arytmetyczna wszystkich ocen z egzaminów i zaliczeń z oceną, uzyskanych w trakcie szkolenia;

2) ocena z egzaminu końcowego.

3. Ogólny wynik nauki stanowi suma, na którą składa się 60% oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oraz 40% oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 2.

4. W przypadku etapu uzupełniającego części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego ogólny wynik nauki stanowi suma, na którą składa się 60% oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 1, 30% oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 2, oraz 10% ogólnego wyniku nauki uzyskanego na zakończenie etapu wstępnego tej części szkolenia.

5. W przypadku części profilowanej szkolenia podstawowego ogólny wynik nauki stanowi suma, którą składa się 60% oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 1, 30 % oceny, o której mowa w ust. 2 pkt 2, oraz 10 % ogólnego wyniku nauki uzyskanego na zakończenie części ogólnopolicyjnej tego szkolenia.

6. Jeżeli program szkolenia nie przewiduje w toku szkolenia zaliczeń i egzaminów, ogólny wynik nauki słuchacza odpowiada wynikowi egzaminu końcowego.

2. Świadectwo, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje także słuchacz po ukończeniu części ogólnopolicyjnej szkolenia podstawowego oraz etapu wstępnego i uzupełniającego tej części szkolenia.

3. Wzór świadectwa określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

4. Absolwent szkolenia otrzymuje świadectwo z wyróżnieniem, jeżeli:

1) ukończył kurs w terminie określonym programem szkolenia;

2) uzyskał ocenę, o której mowa w § 53 ust. 2 pkt 1, co najmniej bardzo dobrą – „5”;

3) uzyskał z egzaminu końcowego ocenę co najmniej bardzo dobrą – „5”.

5. Wzór świadectwa z wyróżnieniem określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Słuchacz, o którym mowa w ust. 1, po cofnięciu zgody zostaje zakwaterowany w jednostce szkoleniowej, w terminie określonym przez kierownika tej jednostki, i dalsze szkolenie odbywa w systemie stacjonarnym.

2. Przerwa, o której mowa w ust. 1, przysługuje w wymiarze co najmniej 2 dni wolnych od zajęć, połączonych z dniem ustawowo wolnym od pracy.

3. Jeżeli słuchacze w czasie szkolenia nie wykorzystają przysługujących dni wolnych, kierownik jednostki szkoleniowej uwzględnia liczbę tych dni przy wyznaczaniu terminu stawienia się słuchaczy w jednostce organizacyjnej Policji, w której pełnią służbę po zakończeniu szkolenia, lub zarządza dodatkową przerwę w szkoleniu.

4. Na czas przerwy w zajęciach programowych słuchacze opuszczają jednostkę szkoleniową.

1) złożył pisemny raport o zwolnienie ze szkolenia, zaopiniowany pozytywnie przez przełożonego, albo

2) zgłosił na piśmie wystąpienie ze służby w Policji, albo

3) przełożony wystąpił o jego odwołanie ze szkolenia lub gdy zawiesił go w czynnościach służbowych, albo

4) w szkoleniu nastąpiła przerwa spowodowana długotrwałą chorobą słuchacza lub szczególnymi przyczynami losowymi.

2. Słuchacza usuwa się ze szkolenia, jeżeli:

1) bez usprawiedliwienia nie przystąpił w wyznaczonym terminie do zaliczeń i egzaminów przewidzianych programem szkolenia lub do egzaminu końcowego albo

2) nie uzyskał zaliczenia lub nie zdał egzaminu przewidzianego w programie szkolenia, albo

3) nie zdał egzaminu końcowego.

3. Słuchacza można usunąć ze szkolenia, jeżeli:

1) popełnił przewinienie lub naruszył dyscyplinę służbową w sposób uniemożliwiający dalszy pobyt w jednostce szkoleniowej albo

2) bez usprawiedliwienia przerwał udział w szkoleniu.

2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) oznaczenie przełożonego wydającego rozkaz;

2) datę wydania;

3) podstawę prawną;

4) stopień policyjny, nazwisko i imię policjanta, imię ojca oraz numer identyfikacyjny;

5) nazwę jednostki organizacyjnej Policji, w której policjant pełni służbę;

6) datę i powód zwolnienia lub usunięcia ze szkolenia;

7) warunki i termin opuszczenia jednostki szkoleniowej;

8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej rozkaz.

3. Do rozkazu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis § 34.

2. Warunki i termin wznowienia szkolenia przełożony policjanta ustala w porozumieniu z kierownikiem jednostki szkoleniowej.

3. Jeżeli przerwa w szkoleniu trwa dłużej niż 12 miesięcy, policjant, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest odbyć pełne szkolenie.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy szkolenie, w którym uczestniczył policjant, zostało zakończone i nie jest uwzględniane w rocznych planach kursów jednostek szkoleniowych.

2. Do policjanta usuniętego ze szkolenia stosuje się odpowiednio przepis § 59 ust. 4.

2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) dane, o których mowa w § 58 ust. 2 pkt 1–5 oraz 7 i 8;

2) datę ukończenia szkolenia;

3) czas, w jakim policjanci wykorzystują dni wolne, o których mowa w § 56 ust. 3;

4) datę podjęcia służby w jednostce organizacyjnej Policji.

3. W stosunku do policjanta, który nie zdał w pierwszym terminie egzaminu końcowego szkolenia, rozkaz, o którym mowa w ust. 1, zamiast daty ukończenia szkolenia, zawiera adnotację – „przewidziany do egzaminu poprawkowego”.

2. Nadzór nad realizacją i przebiegiem szkoleń policjantów w zakresie swoich kompetencji sprawują kierownicy jednostek szkoleniowych, a w odniesieniu do ośrodków szkolenia Policji również właściwi dla nich komendanci wojewódzcy (Stołeczny) Policji.

1) ocenę zgodności rocznych planów kursów z faktycznymi potrzebami Policji i głównymi założeniami polityki kadrowej;

2) ocenę realizacji programów szkolenia;

3) ocenę prawidłowości przebiegu egzaminów;

4) ocenę przestrzegania zasad oceniania postępów policjanta w szkoleniu;

5) badanie jakości realizowanych szkoleń;

6) ocenę przygotowania jednostek szkoleniowych do realizacji zadań;

7) badanie obciążeń dydaktycznych kadry jednostek szkoleniowych.

2. Nadzór, o którym mowa w § 63 ust. 2, obejmuje w szczególności elementy, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5 i 7.

2. Kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach kadr i szkolenia Komendy Głównej Policji na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, sporządza i składa Komendantowi Głównemu Policji każdego roku w terminie do dnia 28 lutego zbiorcze sprawozdanie o szkoleniach zorganizowanych i przeprowadzonych w Policji.

2. Jednostki szkoleniowe Policji i oddziały prewencji Policji mogą stosować dotychczasowe druki świadectw o ukończeniu szkolenia aż do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

1) krótszym niż 3 lata i ukończyli jedynie szkolenie podstawowe prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych – kieruje się na cześć profilowaną szkolenia podstawowego;

2) równym lub dłuższym niż 3 lata i ukończyli szkolenie podstawowe, o którym mowa w pkt 1 – kieruje się na szkolenia specjalistyczne.

2. Policjantów służby kryminalnej zajmujących stanowiska w komórkach organizacyjnych techniki kryminalistycznej i mających ukończone jedynie szkolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, kieruje się na część profilowaną szkolenia podstawowego, niezależnie do stażu służby.

3. Policjantów służby kryminalnej, którzy ukończyli szkolenie specjalistyczne dla policjantów służby wspomagającej lub szkolenie specjalistyczne w jednej ze specjalności prowadzonych dla policjantów służby prewencyjnej, kieruje się na szkolenia organizowane i prowadzone dla nich na podstawie programów określonych przez Komendanta Głównego Policji.

4. Szkolenia, o których mowa w ust. 3, organizuje się i prowadzi na podstawie przepisów rozporządzenia do momentu całkowitego zaspokojenia potrzeb.

5. Policjantów służby kryminalnej – absolwentów wyższych uczelni, którzy ukończyli szkolenie podstawowe w kwietniu 2002 r., oraz policjantów z wykształceniem średnim, którzy ukończyli szkolenie podstawowe w maju 2002 r., kieruje się na część profilowaną szkolenia podstawowego.

1) legitymują się stażem służby krótszym niż 3 lata, ukończyli jedynie szkolenie podstawowe prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych i pełnią służbę na stanowiskach w komórkach organizacyjnych innych niż patrolowo-interwencyjne, konwojowo-ochronne, w oddziałach prewencji Policji oraz w policji sądowej – kieruje się na część profilowaną szkolenia podstawowego;

2) legitymują się stażem służby równym lub dłuższym niż 3 lata, ukończyli szkolenie podstawowe i pełnią służbę na stanowiskach w komórkach organizacyjnych wymienionych w pkt 1 – kieruje się na szkolenia specjalistyczne;

3) są mianowani na stanowiska dzielnicowych oraz na stanowiska z zakresem czynności dyżurnych jednostek – kieruje się, jeśli ich nie odbyli, na szkolenia specjalistyczne prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych;

4) mieli powierzone obowiązki dzielnicowych i nie odbyli odpowiedniego szkolenia specjalistycznego – kieruje się na część profilowaną szkolenia podstawowego.

2. Szkolenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3, organizuje się i prowadzi na podstawie przepisów rozporządzenia do momentu całkowitego zaspokojenia potrzeb.

3. Policjantów służby prewencyjnej – absolwentów wyższych uczelni, którzy ukończyli szkolenie podstawowe w kwietniu 2002 r., kieruje się na szkolenia specjalistyczne prowadzone według programów wydanych na podstawie przepisów dotychczasowych i na warunkach określonych w rozporządzeniu.

4. Policjantów służby prewencyjnej z wykształceniem średnim, którzy ukończyli szkolenie podstawowe w maju 2002 r., kieruje się na część profilowaną szkolenia podstawowego.

5. Policjanci, o których mowa w ust. 4, pełniący służbę w oddziałach prewencji Policji, komórkach organizacyjnych patrolowo-interwencyjnych, konwojowo-ochronnych i w policji sądowej, nie wymagają dalszego szkolenia i mogą być skierowani do służby w jednostkach organizacyjnych Policji.

2. Szkolenia, o których mowa w ust. 1, organizuje się i prowadzi na podstawie przepisów rozporządzenia do momentu całkowitego zaspokojenia potrzeb.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 35, poz. 325 i Nr 58, poz. 533).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844 i Nr 113, poz. 1070.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone zarządzeniem nr 10 Komendanta Głównego Policji z dnia 19 kwietnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia policjantów i strażników gminnych (miejskich) (Dz. Urz. KGP Nr 5, poz. 56), zachowanym w mocy na podstawie art. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy – Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 100, poz. 1084).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i
Administracji z dnia 3 czerwca 2003 r. (poz. 1242)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2