REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 115 poz. 1084
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 12 czerwca 2003 r.
w sprawie wymagań metrologicznych, którym powinny odpowiadać odważniki
Na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
2. Wymienione w ust. 1 odważniki powinny być stosowane do zrównoważenia masy ciała przy użyciu wag nieautomatycznych, których konstrukcja nie zapewnia w inny sposób pomiaru masy, zwanego dalej „ważeniem".
1) odważniku, należy przez to rozumieć przyrząd pomiarowy, będący wzorcem miary, którego konstrukcja i charakterystyki metrologiczne są określone przez kształt, wymiary, materiał, wykończenie powierzchni, wartość nominalną masy i błąd graniczny dopuszczalny;
2) nominalnej masie odważnika, należy przez to rozumieć wartość masy równą 1 x 10n kg lub 2 x 10 n kg, lub 5 x 10 n kg, gdzie n jest jedną z liczb: -6, -5, -4, -3, -2, -1, 0, 1;
3) komplecie odważników, należy przez to rozumieć zestawienie określonych odważników;
4) błędach granicznych dopuszczalnych odważnika, należy przez to rozumieć wartości skrajne błędów określone w rozporządzeniu, które odnoszą się do umownej masy odważnika stosowanego w temperaturze 200 C (293,15 K) będącej masą odważnika odniesienia o gęstości 8 000 kg/ m3, który go równoważy w powietrzu o gęstości 1,2 kg/m3;
5) odważniku prostopadłościennym, należy przez to rozumieć odważnik z korpusem w kształcie zbliżonym do graniastosłupa, którego podstawą jest prostokąt;
6) odważniku walcowym, należy przez to rozumieć odważnik z korpusem w kształcie walca, którego podstawą jest koło;
7) jamie adiustacyjnej, należy przez to rozumieć wybranie w jednym z elementów odważnika umożliwiające doprowadzenie jego masy do wartości nominalnej w granicach dopuszczalnych błędów.
Rozdział 2
Konstrukcja, materiał i wykonanie odważników
§ 3.
2. Wymiary i wykonanie odważników walcowych klas dokładności M1 i M2 o wartościach nominalnych masy od 1 g do 500 g i od 1 kg do 10 kg określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
1) korpus w kształcie walca lub ściętego stożka, zakończony główką – w przypadku odważników o wartościach nominalnych masy od 1 g do 500 g i od 1 kg do 10 kg, z zastrzeżeniem ust. 3;
2) wymiary zewnętrzne jak dla odważników, o których mowa w § 3 ust. 2;
3) kształt odpowiedni do sposobu posługiwania się nimi – w przypadku odważników o wartościach nominalnych masy 20 kg i 50 kg.
2. W odważnikach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wysokość korpusu w kształcie walca powinna mieścić się w zakresie (3/4÷5/4) wartości średnicy jego podstawy, natomiast wysokość korpusu w kształcie ściętego stożka – w zakresie (3/4÷5/4) wartości średniej średnicy (liczonej jako średnia arytmetyczna średnic jego podstaw). Wysokość główki powinna mieścić się w zakresie (1/2÷1) wartości tych średnic.
3. Odważniki klas dokładności E1, E2 i F1, o wartościach nominalnych masy od 1 g do 500 g i od 1 kg do 10 kg mogą mieć kształt walca bez główki.
2. Odważniki klas dokładności F1, F2, M1 i M2 z zastrzeżeniem ust. 3, o wartościach nominalnych masy od 1 g do 50 kg, mogą mieć jamę adiustacyjną zamkniętą główką lub w inny odpowiedni sposób.
3. Odważniki walcowe klas dokładności M1 i M2 o wartościach nominalnych masy:
1) od 1 g do 10 g – nie powinny mieć jamy adiustacyjnej;
2) 20 g i 50 g – mogą mieć jamę adiustacyjną;
3) od 100 g do 500 g i od 1 kg do 50 kg – powinny mieć jamę adiustacyjną.
4. Objętość jamy adiustacyjnej nie powinna przekraczać 1/5 całkowitej objętości odważnika.
1) blaszki o kształcie:
a) trójkąta – odważniki o wartościach nominalnych masy: 1 mg, 10 mg, 100 mg, 1000 mg,
b) kwadratu – odważniki o wartościach nominalnych masy: 2 mg, 20 mg, 200 mg,
c) pięciokąta – odważniki o wartościach nominalnych masy: 5 mg, 50 mg, 500 mg lub
2) druciki ukształtowane w formie:
a) 1 segmentu – odważniki o wartościach nominalnych masy: 1 mg, 10 mg, 100 mg, 1 000 mg,
b) 2 segmentów– odważniki o wartościach nominalnych masy: 2 mg, 20 mg, 200 mg,
c) 5 segmentów – odważniki o wartościach nominalnych masy: 5 mg, 50 mg, 500 mg.
2. Metal lub stop, o którym mowa w ust. 1, powinien być takiej jakości, aby zmiany masy odważników wynikające ze zużycia w normalnych warunkach użytkowania były pomijalnie małe w stosunku do wartości błędów granicznych dopuszczalnych dla danej klasy dokładności.
1) gęstość zawiera się w przedziale od 7000 kg/m3 do 9500 kg/m3;
2) twardość jest co najmniej taka, jaką posiada mosiądz;
3) odporność na korozję jest co najmniej taka, jaką posiada żeliwo szare;
4) kruchość nie przekracza kruchości żeliwa szarego.
2. Nie dopuszcza się stosowania żeliwa szarego jako materiału do wykonywania odważników, o których mowa w ust. 1, o wartości nominalnej masy mniejszej niż 100 g.
1) materiał, z którego wykonane są odważniki;
2) czysta cyna;
3) molibden.
2. Odważniki klas dokładności M1 i M2 mogą być adiustowane ołowiem w postaci śrutu.
2. Powierzchnia odważników klas dokładności E1, E2, F1 i F2 nie powinna wykazywać porowatości przy ocenie wzrokowej oraz powinna być wypolerowana.
3. Powierzchnia odważników prostopadłościennych klas dokładności M1 i M2 o wartościach nominalnych masy od 5 kg do 50 kg powinna być porównywalna do powierzchni odważników z żeliwa szarego dokładnie odlanych w formie piaskowej.
4. Powierzchnia odważników walcowych klasy dokładności M1 o wartościach nominalnych masy od 1 kg do 10 kg powinna być wypolerowana i nie powinna wykazywać porowatości przy ocenie wzrokowej.
5. Powierzchnia odważnika walcowego klasy dokładności M2 może być wypolerowana.
1) metalową powłoką ochronną – w przypadku odważników klas dokładności E1, E2, F1 i F2;
2) odpowiednią powłoką ochronną – w przypadku odważników klas dokładności M1 i M2.
2. Powłoka ochronna, o której mowa w ust. 1, powinna być odporna na ścieranie i uderzenia.
2. Odważniki o wartościach nominalnych masy od 1 g do 500 g i od 1 kg do 50 kg:
1) klas dokładności E1 i E2 – nie powinny mieć żadnych oznaczeń wartości nominalnych masy;
2) klas dokładności F1 i F2 – powinny mieć naniesioną liczbową wartość nominalną masy wyrażonej w:
a) kilogramach – dla wartości nominalnych masy od 1 kg do 50 kg,
b) gramach – dla wartości nominalnych masy od 1 g do 500 g;
3) klas dokładności M1 i M2 – powinny mieć na górnej powierzchni korpusu, z uwzględnieniem ust. 3, lub główki naniesioną wartość nominalną ich masy wyrażonej w:
a) kilogramach – dla wartości nominalnych masy od 1 kg do 50 kg,
b) gramach – dla wartości nominalnych masy od 1 g do 500 g.
3. W przypadku odważników walcowych klas dokładności M1 i M2 o wartościach nominalnych masy 500 g i od 1 kg do 10 kg dopuszcza się naniesienie wartości nominalnej masy na powierzchni bocznej korpusu.
4. Odważniki klasy dokładności F2 powinny być dodatkowo oznaczone dużą literą „F".
5. Odważniki klasy dokładności M1 powinny być dodatkowo oznaczone dużą literą „M".
6. Odważniki klasy dokładności M2 mogą posiadać dodatkowo znak identyfikujący producenta.
1) oznaczone jedną lub dwiema gwiazdkami albo jedną lub dwiema kropkami – w przypadku odważników o wartościach nominalnych masy od 1 g do 500 g i od 1 kg do 50 kg oraz odważników o wartościach nominalnych masy od 1 mg do 1000 mg wykonanych jako blaszki;
2) wykonane z jednym lub dwoma zagięciami – w przypadku odważników o wartościach nominalnych masy od 1 mg do 1000 mg wykonanych jako druciki.
2. Oznaczenia na odważnikach walcowych powinny być:
1) wygrawerowane albo wybite – w przypadku odważników klasy dokładności M1;
2) wklęsłe albo wypukłe – w przypadku odważników klasy dokładności M2.
2. Komplet odważników powinien umożliwiać ważenie ładunków o masie w zakresie od masy odważnika o najmniejszej wartości nominalnej do sumy wartości nominalnych mas wszystkich odważników kompletu z rozdzielczością równą najmniejszej wartości nominalnej masy odważnika.
3. Sposoby zestawiania odważników w komplety określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
4. Skrzynki, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane z materiału zapewniającego zachowanie przez odważniki określonych wymagań metrologicznych i oznakowane tak, aby wskazywać na klasę dokładności znajdujących się w nich odważników: E1, E2, F1, F2 albo M1.
Rozdział 3
Charakterystyki metrologiczne
§ 20.
Wartość nominalna masy odważnika | Błędy graniczne dopuszczalne w mg dla klasy dokładności: | |||||
E1 | E2 | F1 | F2 | M1 | M2 | |
50 kg | + 25 | + 75 | + 250 | + 750 | + 2500 | + 8000 |
20 kg | + 10 | + 30 | + 100 | + 300 | + 1000 | + 3200 |
10 kg | + 5 | + 15 | + 50 | + 150 | + 500 | + 1600 |
5 kg | + 2,5 | + 7,5 | + 25 | + 75 | + 250 | + 800 |
2 kg | + 1,0 | + 3,0 | + 10 | + 30 | + 100 | + 400 |
1 kg | + 0,50 | +1,5 | + 5 | + 15 | + 50 | + 200 |
500 g | + 0,25 | + 0,75 | + 2,5 | + 7,5 | + 25 | + 100 |
200 g | + 0,10 | + 0,30 | + 1,0 | + 3,0 | + 10 | + 50 |
100 g | + 0,05 | + 0,15 | + 0,5 | + 1,5 | + 5 | + 30 |
50 g | + 0,030 | + 0,10 | + 0,30 | + 1,0 | + 3,0 | + 30 |
20 g | + 0,025 | + 0,080 | + 0,25 | + 0,8 | + 2,5 | + 20 |
10 g | + 0,020 | + 0,060 | + 0,20 | + 0,6 | + 2,0 | + 20 |
5 g | + 0,015 | + 0,050 | + 0,15 | + 0,5 | + 1,5 | + 10 |
2 g | + 0,012 | + 0,040 | + 0,12 | + 0,4 | + 1,2 | + 5 |
1 g | + 0,010 | + 0,030 | + 0,10 | + 0,3 | + 1,0 | + 5 |
500 mg | + 0,008 | + 0,025 | + 0,08 | + 0,25 | + 0,8 | – |
200 mg | + 0,006 | + 0,020 | + 0,06 | + 0,20 | + 0,6 | – |
100 mg | + 0,005 | + 0,015 | + 0,05 | + 0.15 | + 0,5 | – |
50 mg | + 0,004 | + 0,012 | + 0,04 | + 0.12 | + 0,4 | – |
20 mg | + 0,003 | + 0,010 | + 0,03 | + 0,10 | + 0,3 | – |
10 mg | + 0,002 | + 0,008 | + 0,025 | + 0,08 | + 0,25 | – |
5 mg | + 0,002 | + 0,006 | + 0,020 | + 0,06 | + 0,20 | – |
2 mg | + 0,002 | + 0,006 | + 0,020 | + 0,06 | + 0,20 | – |
1 mg | + 0,002 | + 0,006 | + 0,020 | + 0.06 | + 0,20 | – |
2. Błędy odważników klasy dokładności M2 przy legalizacji ponownej nie powinny przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych podanych w tabeli:
Wartość nominalna masy odważnika | Błędy graniczne dopuszczalne w mg |
50 kg | + 7500 |
20 kg | + 3000 |
10 kg | + 1500 |
5 kg | + 750 |
2 kg | + 300 |
1 kg | + 150 |
500 g | + 75 |
200 g | + 30 |
100 g | + 15 |
50 g | + 10 |
20 g | + 8 |
10 g | + 6 |
5 g | + 5 |
2 g | + 4 |
1 g | + 3 |
Rozdział 4
Przepis końcowy
§ 21.
Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner
|
1) Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).
Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 12 czerwca 2003r. (poz. 1084)
Załącznik nr 1
WYMIARY I WYKONANIE ODWAŻNIKÓW PROSTOPADŁOŚCIENNYCH KLAS DOKŁADNOŚCI M1 I M2 O WARTOŚCIACH NOMINALNYCH MASY OD 5 KG DO 50 KG
Załącznik nr 2
WYMIARY I WYKONANIE ODWAŻNIKÓW WALCOWYCH KLAS DOKŁADNOŚCI M1 I M2 O WARTOŚCIACH NOMINALNYCH MASY OD 1 KG DO 10 KG
Załącznik nr 3
SPOSOBY ZESTAWIANIA ODWAŻNIKÓW W KOMPLETY
- Data ogłoszenia: 2003-07-02
- Data wejścia w życie: 2003-07-17
- Data obowiązywania: 2003-07-17
- Dokument traci ważność: 2007-06-21
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA