Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 112 poz. 1064

Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 i Nr 154, poz. 1787 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 213, poz. 1802) zarządza się, co następuje:

1) zaznajamia się z aktami sprawy i innymi niezbędnymi źródłami informacji o podopiecznym, a w szczególności z przebiegiem dotychczasowych nadzorów;

2) nawiązuje pierwszy kontakt z podopiecznym, nie później niż w ciągu 7 dni od daty wpływu prawomocnego orzeczenia do zespołu kuratorskiej służby sądowej;

3) poucza podopiecznego o prawach i obowiązkach wynikających z orzeczenia sądu oraz omawia sposób i terminy ich realizacji;

4) planuje wobec podopiecznego oddziaływania profilaktyczno-resocjalizacyjne i opiekuńczo-wychowawcze;

5) współpracuje z rodziną podopiecznego w zakresie oddziaływań, o których mowa w pkt 4;

6) udziela podopiecznemu pomocy w organizowaniu nauki, pracy i czasu wolnego oraz w rozwiązaniu trudności życiowych;

7) kontroluje zachowanie podopiecznego w miejscu zamieszkania, pobytu, nauki i pracy;

8) współdziała z organizacjami, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc podopiecznym.

2. W przypadku niemożności nawiązania kontaktu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, kurator niezwłocznie w formie pisemnej zawiadamia sąd, podając przyczyny.

3. Przebieg nadzoru i podejmowane na bieżąco czynności kurator rodzinny dokumentuje w karcie czynności nadzoru, prowadzonej osobno dla każdego podopiecznego, w której wpisuje datę, miejsce i rodzaj czynności, uzyskane dokumenty i informacje oraz ich źródła, a także własne uwagi i zamierzenia w zakresie sprawowania nadzoru.

2. W sprawozdaniu z objęcia nadzoru kurator rodzinny przedstawia diagnozę środowiskową, zamierzenia resocjalizacyjne, metody prowadzenia nadzoru, warunki osobiste i bytowe podopiecznego, zadania do realizacji, prognozę resocjalizacyjną oraz podaje źródła informacji o podopiecznym.

3. W sprawozdaniu z zakończenia nadzoru kurator rodzinny opisuje jego przebieg, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji planu pracy z podopiecznym oraz oceny wykonania obowiązków i postawy podopiecznego w okresie nadzoru.

1) sprawuje nadzory w sprawach trudnych lub wymagających bezzwłocznego podjęcia czynności;

2) kontroluje prawidłowość i efektywność sprawowania nadzorów oraz innych czynności zleconych sądowym kuratorom społecznym, przedstawicielom stowarzyszeń, organizacji i instytucji oraz osobom godnym zaufania, a ponadto, w uzasadnionych przypadkach, zgłasza sądowi potrzebę wystąpienia do organu statutowego stowarzyszenia, organizacji lub instytucji z wnioskiem o zmianę przedstawiciela wyznaczonego do wykonywania czynności związanych z nadzorem;

3) udziela pomocy kuratorom społecznym i innym osobom sprawującym nadzory zwłaszcza poprzez udzielanie instruktażu w zakresie metod i form pracy oraz organizowanie szkoleń dla tych osób;

4) pozyskuje osoby do sprawowania funkcji sądowego kuratora społecznego;

5) informuje kierownika zespołu kuratorskiej służby sądowej o nieprawidłowym sprawowaniu funkcji przez sądowego kuratora społecznego, a organy nadrzędne stowarzyszeń i organizacji – o sposobie sprawowania nadzoru przez ich przedstawicieli;

6) sygnalizuje jednostkom nadrzędnym organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego oraz organom statutowym stowarzyszeń i organizacji przypadki bezzasadnej odmowy udzielenia kuratorowi sądowemu żądanej pomocy;

7) przygotowuje i występuje do sądu z odpowiednio uzasadnionymi wnioskami w sprawie zmiany orzeczenia sądu i dołącza do nich akta nadzoru i inne stosowne dokumenty;

8) uczestniczy w posiedzeniach wykonawczych sądu, dotyczących podopiecznych.

2. Do przeprowadzania wywiadu przez kuratora rodzinnego stosuje się odpowiednio przepisy § 1 ust. 1 i 2, § 2, § 3, § 4 i § 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 czerwca 2003 r. w sprawie regulaminu czynności w zakresie przeprowadzania wywiadu środowiskowego oraz wzoru kwestionariusza tego wywiadu (Dz. U. Nr 108, poz. 1018).

1) sporządza pisemne sprawozdanie z wywiadu zawierające:

a) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej wywiad,

b) opis wykonywanych czynności i stwierdzonych okoliczności wynikających z zarządzenia o przeprowadzeniu wywiadu,

c) datę przeprowadzenia wywiadu,

d) podpis osoby przeprowadzającej wywiad;

2) składa sprawozdanie z wywiadu w terminie 14 dni od otrzymania zarządzenia o jego przeprowadzeniu, chyba że w zarządzeniu wyznaczony został inny termin;

3) uzupełnia wywiad na polecenie sądu.

1) powiadamia o terminie swoich czynności osoby, o których mowa w art. 598⁹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.¹⁾);

2) żąda, w razie potrzeby, pomocy odpowiednich instytucji, w tym organów opieki społecznej;

3) sporządza do akt sprawy pisemną notatkę z przebiegu tej czynności.

2. Z każdej obecności przy kontaktach, o których mowa w ust. 1, kurator rodzinny niezwłocznie składa sądowi pisemną notatkę.

1) utrzymuje stały kontakt z zakładami pracy, w których wykonywana jest nieodpłatna kontrolowana praca na cele społeczne;

2) pozyskuje zakłady pracy, placówki służby zdrowia lub opieki społecznej oraz instytucje lub organizacje niosące pomoc charytatywną, względnie reprezentujące społeczność lokalną, dla przyjęcia skazanego w celu wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne;

3) organizuje i prowadzi szkolenia oraz instruktaże dla pracowników zakładów pracy, wyznaczonych do organizowania pracy skazanych i dozorowania jej przebiegu;

4) kontroluje przestrzeganie przez wyznaczone zakłady pracy ustalonych zasad organizacji pracy skazanych i wypełnianie innych obowiązków z tytułu wykonywania kary ograniczenia wolności lub pracy społecznie użytecznej;

5) wzywa skazanego do złożenia wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary, udziela ostrzeżeń lub podejmuje inne środki dyscyplinujące w przypadku uchylania się od pracy lub niewłaściwego jej wykonywania;

6) powiadamia wyznaczony zakład pracy o podejmowanych wobec skazanego decyzjach lub postanowieniach sądu;

7) kontroluje sposób wykonywania kary w miejscu pracy oraz prawidłowość wywiązywania się przez skazanego z nałożonych na niego obowiązków;

8) występuje do sądu z wnioskiem o:

a) określenie rodzaju lub miejsca pracy, jeżeli nie zostały one wskazane w wyroku,

b) zmniejszenie liczby godzin pracy w miesiącu,

c) zmianę sposobu wykonywania kary,

d) orzeczenie wykonania kary zastępczej,

e) zwolnienie z reszty kary;

9) uczestniczy w posiedzeniach sądu, dotyczących osób skazanych na karę ograniczenia wolności oraz dotyczących wykonywania pracy społecznie użytecznej.

1) zbiera co najmniej raz na 6 miesięcy informacje o zachowaniu skazanego lub sprawcy przestępstwa, chyba że sąd zarządzi inaczej;

2) przeprowadza wywiad przed wystąpieniem do sądu z jednym z wniosków, o których mowa w art. 173 § 2 pkt 2 lub 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.²⁾);

3) występuje do instytucji i właściwych urzędów oraz osób fizycznych w celu uzyskania informacji o sposobie realizacji nałożonych na skazanego lub sprawcę przestępstwa obowiązków;

4) przyjmuje od skazanego lub sprawcy przestępstwa informacje o przebiegu okresu próby i sposobie wykonywania nałożonych obowiązków oraz dokonuje ich weryfikacji;

5) bezzwłocznie powiadamia sąd o popełnieniu przestępstwa lub o innym rażącym naruszeniu porządku prawnego przez skazanego lub sprawcę przestępstwa.

1) sporządza we współdziałaniu ze skazanym oraz w oparciu o analizę akt penitencjarnych i akt sprawy karnej oraz rozpoznanie sytuacji rodzinnej i środowiskowej skazanego – program wolnościowy;

2) przygotowuje środowisko rodzinne i społeczne do powrotu skazanego;

3) współorganizuje pomoc postpenitencjarną poprzez rozpoznanie potrzeb skazanego i jego rodziny oraz kształtowanie umiejętności samodzielnego rozwiązywania trudności życiowych, współdziałając ze skazanym i służbą penitencjarną zakładów karnych, a ponadto organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego;

4) współdziała ze stowarzyszeniami, fundacjami, organizacjami, instytucjami i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc w społecznej readaptacji skazanych.

1) sprawdza raz na 3 miesiące, czy skazany wykorzystuje przerwę zgodnie z celem jej udzielenia i wykonuje nałożone na niego obowiązki;

2) żąda od skazanego niezbędnych informacji, dotyczących przerwy;

3) w przypadku niezgłoszenia się skazanego najpóźniej w ciągu 7 dni od zwolnienia z zakładu karnego lub stwierdzenia okoliczności, o której mowa w art. 156 § 3 Kodeksu karnego wykonawczego, powiadamia niezwłocznie sąd penitencjarny lub składa wniosek o odwołanie przerwy w karze.

1) sygnalizuje sądowi przyczyny przewlekłości postępowania wykonawczego lub innych uchybień stwierdzonych w działalności pozasądowych organów wykonawczych oraz potrzebę zobowiązania Policji do udzielenia kuratorowi stosownej pomocy w wykonywaniu czynności;

2) składa odpowiednio uzasadnione wnioski w sprawie zmiany orzeczenia sądu;

3) uczestniczy w posiedzeniach sądu, dotyczących osób znajdujących się w okresie próby, pod dozorem lub tych, na które nałożono obowiązek utrzymywania kontaktów z zawodowym kuratorem sądowym;

4) współdziała z organizacjami, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc w społecznej readaptacji skazanych;

5) sygnalizuje jednostkom nadrzędnym organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego oraz organom statutowym stowarzyszeń i organizacji przypadki bezzasadnej odmowy udzielenia kuratorowi sądowemu żądanej pomocy;

6) prowadzi na bieżąco dokumentację pracy ze skazanym

Minister Sprawiedliwości: G. Kurczuk

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535 i Nr 109, poz. 1035.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 111, poz. 1194 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679.