Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 105 poz. 986

Podaje się niniejszym do wiadomości, że w oparciu o ustawę z dnia 26 maja 2000 r. o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego efektywności energetycznej i odnośnych aspektów ochrony środowiska (Dz. U. Nr 53, poz. 636), sporządzonych w Lizbonie dnia 17 grudnia 1994 r., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 24 listopada 2000 r. wyżej wymienione akty prawne.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 Traktatu i art. 18 ust. 1 Protokołu weszły one w życie dnia 16 kwietnia 1998 r., a w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 23 lipca 2001 r.

Zgodnie z art. 20(3) Traktatu Karty Energetycznej Rzeczpospolita Polska wyznaczyła jako punkt informacyjny Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, Departament Energetyki, Plac Trzech Krzyży 3, 00-507 Warszawa

tel.: (0048-22) 693 5873

faks: (0048-22) 693 4036

1. Przy składaniu dokumentu ratyfikacji, zgodnie z art. 26 ust. 3 pkt (b) (II) Traktatu Karty Energetycznej zostało dołączone oświadczenie, że „Rzeczpospolita Polska wybrała opcję dołączenia się do załącznika ID Traktatu i tym samym nie udziela bezwarunkowej zgody na przedłożenie sporu pomiędzy inwestorem zagranicznym a Rzecząpospolitą Polską do międzynarodowego arbitrażu lub koncyliacji, gdy spór taki został już wniesiony do rozstrzygnięcia przez właściwy sąd lub trybunał administracyjny w Polsce albo zgodnie z wcześniej uzgodnioną procedurą rozstrzygania sporów.

Powyższe stanowisko jest oparte na zasadzie unikania wydawania dwóch orzeczeń dla rozstrzygnięcia tego samego sporu. W świetle polskiego Kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) wniesienie pozwu do sądu pierwszej instancji wyklucza możliwość poszukiwania ochrony prawnej na podstawie innej procedury/w innym trybie. Zgodnie z art. 203 k.p.c., pozew może być wycofany bez zgody pozwanego przed rozpoczęciem rozprawy sądowej, chyba że wycofanie się jest równoznaczne ze zrzeczeniem się roszczenia. W takim przypadku wycofanie pozwu jest możliwe do czasu doręczenia wyroku. Art. 711 k.p.c. stwierdza, iż orzeczenie lub decyzja wydana przez sąd polubowny ma taką samą moc prawną, jak wyrok sądowy po stwierdzeniu przez sąd jego wykonalności. Taka decyzja sądu polubownego jest ostateczna, co oznacza, że nie przysługuje od niej odwołanie. Art. 1105 § 2 k.p.c. przewiduje możliwość wyłączenia, na podstawie umowy, jurysdykcji polskich sądów na rzecz działającego za granicą sądu polubownego. Jednak zgodnie z § 3 tego artykułu sąd polski bierze pod uwagę taką umowę, a zagraniczny sąd polubowny tylko wówczas, gdy strona zarzut taki podniesie i należycie go uzasadni przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy.

Ponadto Polska jest stroną Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.".

2. Następujące państwa złożyły dokument ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia do Traktatu i Protokołu i stały się ich stronami:

Republika Albanii

Republika Armenii

Republika Austrii

Republika Azerbejdżanu

Królestwo Belgii

Bośnia i Hercegowina

Republika Bułgarii

Republika Chorwacji

Republika Cypryjska

Republika Czeska

Królestwo Danii

Republika Estońska

Republika Finlandii

Republika Francuska

Republika Grecka

Gruzja

Królestwo Hiszpanii

Irlandia

Japonia

Republika Kazachstanu

Republika Kirgiska

Księstwo Liechtensteinu

Republika Litewska

Wielkie Księstwo Luksemburga

Republika Łotewska

Była Jugosławiańska Republika Macedonii

Republika Malty

Republika Mołdowy

Mongolia

Królestwo Niderlandów

Republika Federalna Niemiec

Republika Portugalska

Rumunia

Republika Słowacka

Republika Słowenii

Konfederacja Szwajcarska

Królestwo Szwecji

Republika Tadżykistanu

Republika Turcji

Turkmenistan

Ukraina

Republika Uzbekistanu

Republika Węgierska

Republika Włoska

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

3. Składając dokument ratyfikacji, Włochy złożyły następujące oświadczenie:

„Zgodnie z art. 26 ust. 8 lit. 6 (ii) Włochy oświadczają, że nie wyrażają zgody, aby w sporze między inwestorem a Umawiającą się Stroną rozstrzygnięcie nastąpiło w drodze arbitrażu lub poprzez międzynarodowe postępowanie ugodowe, jeśli inwestor ten przekazał już spór do:

a) sądów włoskich lub trybunałów administracyjnych albo

b) stosował wcześniej uzgodnioną procedurę rozstrzygania sporu.

W tym celu dwa różne warianty mogą być rozważone:

1. jeżeli decyzja o rozstrzygnięciu sporu nie została jeszcze podjęta przez organ sądowy lub wewnętrzne organy właściwe do postępowania ugodowego, inwestor może zrezygnować w czasie postępowania z tej procedury lub niezależnie od niej stosować inne formy ugody;

2. jeżeli spór został zakończony decyzją lub jakimkolwiek nakazem egzekucyjnym, żadna inna ugoda lub międzynarodowy arbitraż nie są możliwe.

Powyższe oświadczenia oparte są bądź na zasadzie niestwarzania podwójnego niebezpieczeństwa (dla uniknięcia wydania dwóch orzeczeń w tym samym sporze, jednego przez organ arbitrażowy, a drugiego przez sąd), bądź na zasadzie „res iudicata", która jest wiążąca dla stron w ich podstawowych stosunkach pomimo istnienia możliwości stosowania odpowiednich środków zaskarżających przewidzianych w postępowaniu lub poza nim".

At the moment of the deposit of the instrument of ratification, Italy made the following declaration:

„According to article 26, paragraph 8, letter b, (ii), Italy declare that they shall not allow that a dispute between an investor and a Contracting Party is decided by arbitration, or by international conciliation, if that investor has already submitted the dispute to:

a) Italian courts or administrative tribunals, or

b) has followed the procedure for settlement of disputes as it has been arranged previously.

For this purpose, two different hypothesis may be considered:

1) if the decision of the dispute has not yet been taken by the judicial or conciliation internal bodies, the investor may give up of his issue, within the procedure or laterally, and apply other forms of hypothesis of conciliation.

2) if a decision or any writ of execution has already settled the dispute, no other conciliation or international arbitration is possible anymore.

These statements are based either on the principle of no double jeopardy (to avoid that two judgements are issued to settle the same dispute: one by the arbitration body and other by the court of law), or on the "res iudicata" principle, which is binding for the parties in their substantial relations, notwithstanding the possibility of using the remedies which are appropriate, within the procedure or laterally.".

4. W związku z postanowieniami art. 1 ust. 1 i 13 Traktatu Karty Energetycznej podaje się do wiadomości teksty Dokumentu końcowego Konferencji Europejskiej Karty Energetycznej, Dokumentu końcowego Konferencji w Hadze poświęconej Europejskiej Karcie Energetycznej, Decyzji w odniesieniu do Traktatu Karty Energetycznej, Oświadczenia Przewodniczącego Sesji z dnia 17 grudnia 1994 r. w sprawie przyjęcia tekstu Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego efektywności energetycznej i odnośnych aspektów ochrony środowiska.

Minister Spraw Zagranicznych: W. Cimoszewicz