Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 104 poz. 973

Na podstawie art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085 oraz z 2002 r. Nr 199, poz. 1672) zarządza się, co następuje:

1) „odpady statkowe" – wszelkie zanieczyszczenia powstałe w wyniku eksploatacji statku oraz odpady związane z ładunkiem, niebędące odpadami ładunkowymi – do momentu przekazania ich do punktów przyjęć odpadów statkowych;

2) „odpady statkowe zawierające oleje lub smary" – zużyte oleje, wodę zęzową i inne odpady zawierające oleje lub smary, takie jak: zużyte smary, wykorzystane filtry lub szmaty, pojemniki i opakowania tych odpadów;

3) „odpady ładunkowe" – pozostałości ładunku w ładowniach lub zbiornikach statku, które pozostają po zakończeniu operacji przeładunkowych, jak również nadwyżki ładunku i rozlewy substancji ciekłych, powstałe podczas operacji przeładunkowych;

4) „punkt przyjęć odpadów statkowych" – obiekt pływający lub punkt odbiorczy na lądzie przeznaczony do odbioru odpadów statkowych;

5) „pozostałości ładunkowe" – ładunek płynny, którego nie można usunąć ze zbiorników ładunkowych i rurociągów za pomocą zęzowego systemu doczyszczającego, oraz ładunek suchy, którego nie można usunąć z ładowni za pomocą mioteł ręcznych, zamiatarek mechanicznych lub urządzeń próżniowych;

6) „zęzowy system doczyszczający" – stałe instalacje zęzowe w zbiornikach ładunkowych do możliwie całkowitego opróżniania zbiorników ładunkowych i rurociągów, z wyjątkiem pozostałości ładunkowych;

7) „ścieki i odpady komunalne powstałe na statku" – ścieki z kuchni, zmywalni naczyń, łazienek lub umywalni, pralni, a także fekalia, odpady organiczne i nieorganiczne pochodzące ze statkowych gospodarstw domowych i gastronomii statkowej.

1) odpady statkowe zawierające oleje lub smary;

2) odpady ładunkowe;

3) powstałe na statku ścieki i odpady komunalne.

2. Odpady statkowe oddaje się do punktów przyjęcia odpadów statkowych na koszt armatora.

3. Punkty przyjęć odpadów statkowych na lądzie lokalizuje się przy nabrzeżach przeładunkowych, portach, przystaniach lub w innych miejscach zatrzymywania i postoju statków.

4. Podmiot zarządzający punktem przyjęć odpadów statkowych na lądzie jest wytwórcą odpadów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.²⁾).

2. Książkę kontrolną oleju wystawiają dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej. Pierwszą książkę kontrolną oleju wystawia dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wydający świadectwo zdolności żeglugowej.

3. Za dokument, o którym mowa w ust. 1, uważa się w przypadku:

1) statków morskich – dzienniki kontroli oleju określone w Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., wraz z załącznikami l, II, III, IV i V, oraz Protokole z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, wraz z załącznikiem l, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101);

2) statków, o których mowa w art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej – książki kontrolne oleju wydane w krajach zarejestrowania tych statków.

2. Zdanie odpadów zawierających oleje lub smary potwierdza pracownik punktu przyjęć odpadów statkowych w książce kontrolnej oleju.

2. Zęzowy system doczyszczający, przed wprowadzeniem do użytku, powinien być zbadany wodą jako czynnikiem probierczym przez instytucję klasyfikacyjną, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej.

3. W czasie badania, o którym mowa w ust. 2, określa się ilość pozostałości ładunkowych, która nie może przekraczać:

1) dla statków 2-powłokowych:

a) przeciętnie 5 litrów na 1 zbiornik ładunkowy,

b) 15 litrów na układ rurociągów;

2) dla statków 1-powłokowych:

a) przeciętnie 20 litrów na 1 zbiornik ładunkowy,

b) 15 litrów na układ rurociągów.

4. Po przeprowadzeniu badania instytucja klasyfikacyjna, o której mowa w ust. 2, wydaje zaświadczenie badania zęzowego systemu doczyszczającego, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

5. Zmiana lub przebudowa zęzowego systemu doczyszczającego wymaga przeprowadzenia ponownego badania.

2. Czyszczenie ładowni i zbiorników ładunkowych nie jest wymagane, jeżeli statek będzie przewoził taki sam ładunek jak uprzednio.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz.165).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 21 maja 2003 r. (póz. 973)

Załącznik nr 1

WZÓR KSIĄŻKI KONTROLNEJ OLEJU

Załącznik nr 2

WZÓR ZAŚWIADCZENIA BADANIA ZĘZOWEGO SYSTEMU DOCZYSZCZAJĄCEGO