Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 101 poz. 938

Na podstawie art. 10a ust. 2 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) „IMO", należy przez to rozumieć Międzynarodową Organizację Morską;

2) „Kodeksie IMDG", należy przez to rozumieć Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych, o którym mowa w obwieszczeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2002 r. w sprawie niektórych przepisów do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r., wraz z Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. Urz. Min. Infr. z 2002 r. Nr 11, poz. 47);

3) „Kodeksie IBC", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem, przyjęty w 1983 r. przez Komitet Bezpieczeństwa Życia na Morzu IMO – rezolucją MSC. 4 (48), zmodyfikowany w 1985 r. przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO – rezolucją Nr MEPC. 19 (22);

4) „Kodeksie IGC", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem, przyjęty w 1983 r. przez Komitet Bezpieczeństwa Życia na Morzu IMO – rezolucją Nr MSC.5 (48);

5) „Kodeksie ISM", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków, przyjęty w 1993 r. przez Zgromadzenie IMO – rezolucją Nr A. 741 (18);

6) „Kodeksie INF", należy przez to rozumieć Kodeks bezpiecznego przewozu statkami napromieniowanego paliwa jądrowego, plutonu i wysokopromieniotwórczych odpadów w pojemnikach, przyjęty w 1993 r. przez Zgromadzenie IMO – rezolucją Nr A. 748 (18);

7) „Konwencji SOLAS", należy przez to rozumieć Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974 r., sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177), wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974 r., sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321);

8) „Konwencji MARPOL 1973/78", należy przez to rozumieć Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzoną w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienioną Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101).

2. Armator statku zdążającego do portu lub kotwicowiska położonego w polskich obszarach morskich przekazuje dyrektorowi właściwego urzędu morskiego informacje, o których mowa w § 4, najpóźniej w chwili opuszczenia przez statek portu załadunku.

3. Jeżeli w chwili opuszczenia portu nie jest znana nazwa portu przeznaczenia lub kotwicowisko, to informacje, o których mowa w § 4, przekazuje się najpóźniej w chwili ustalenia trasy podróży statku.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1–3, armator może przekazać za pośrednictwem agenta morskiego lub kapitana statku.

1) dane identyfikacyjne statku, takie jak: nazwa, sygnał rozpoznawczy, numer identyfikacyjny IMO;

2) przynależność państwową statku;

3) nazwę portu przeznaczenia;

4) nazwę portu, w którym dokonano załadunku ładunków niebezpiecznych lub zanieczyszczających;

5) przewidywany czas wyjścia z portu załadunku (czas lokalny ETD) i przybycia do portu przeznaczenia (czas lokalny ETA);

6) plan zamierzonej trasy podróży;

7) liczbę osób na pokładzie statku;

8) dane o armatorze, takie jak: jego nazwa, siedziba, adres, telefon, faks, e-mail;

9) informacje dotyczące ładunku towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających, a w szczególności:

a) prawidłową nazwę techniczną przewożonego towaru,

b) numer identyfikacji towaru UN (Organizacji Narodów Zjednoczonych), jeżeli istnieje,

c) klasę szkodliwości towaru określoną według klasyfikacji przyjętej przez IMO w Kodeksach: IMDG, IBC, IGC,

d) klasę statku określoną przez IMO według Kodeksu INF,

e) kategorię szkodliwości substancji określoną według załącznika II i III do Konwencji MARPOL 1973/78,

f) ilość towarów i ich lokalizację na statku, a jeżeli towary te są przewożone we własnych, przenośnych opakowaniach – znaki identyfikacyjne tych opakowań,

g) oświadczenie o zgodności opakowania i oznakowania towaru z wymogami Kodeksu IMDG;

10) oświadczenie, że statek posiada listę lub manifest albo odpowiedni plan ładunkowy, określający szczegóły dotyczące ilości oraz lokalizacji na statku przewożonych towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających;

11) adres podmiotu, pod którym można otrzymać bardziej szczegółowe informacje o statku i przewożonym ładunku;

12) informację dotyczącą stanu bezpieczeństwa statku, a w szczególności:

a) oświadczenie, że statek posiada ważne dokumenty wymagane przepisami Konwencji SOLAS i Konwencji MARPOL 1973/78,

b) oświadczenie, że statek jest zarządzany zgodnie z wymogami Kodeksu ISM.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do dyrektora właściwego urzędu morskiego za pośrednictwem kapitana albo bosmana portu:

1) przy użyciu elektronicznych środków przekazu informacji lub innych środków technicznych używanych przez odbiorcę informacji;

2) bezpośrednio lub za pośrednictwem agenta morskiego statku.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 109, poz. 1156, z 2001 r. Nr 111, poz. 1197 i Nr 125, poz. 1368 oraz z 2002 r. Nr 166, poz. 1361.