Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 99 poz. 913

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymagania dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa wyrobów aerozolowych;

2) warunki i tryb przeprowadzania badań wyrobów aerozolowych;

3) sposób oznakowania wyrobów aerozolowych.

1) mniejszej niż 50 ml;

2) większej niż:

a) 1000 ml – dla pojemników, o których mowa w § 7 ust. 1,

b) 220 ml – dla pojemników, o których mowa w § 8 ust. 2 i § 10 ust. 1,

c) 150 ml – dla pojemników, o których mowa w § 9 ust. 2 i § 10 ust. 2.

1) „wyrób aerozolowy” – jednorazowy pojemnik metalowy, pojemnik szklany lub pojemnik z tworzywa sztucznego zawierający gaz sprężony, skroplony albo rozpuszczony pod ciśnieniem wraz z cieczą, pastą, proszkiem albo bez nich, wyposażony w urządzenie umożliwiające uwalnianie zawartości w formie cząstek stałych lub ciekłych zawieszonych w gazie, w postaci piany, pasty, proszku lub cieczy;

2) „ciśnienie” – nadciśnienie wewnętrzne wyrażone w barach;

3) „ciśnienie próbne” – ciśnienie, któremu może być poddany przez 25 sekund nienapełniony pojemnik wyrobu aerozolowego bez spowodowania jakichkolwiek przecieków lub, w przypadku pojemników metalowych lub z tworzyw sztucznych, żadnych widocznych lub trwałych odkształceń, z wyjątkiem zniekształceń, o których mowa w § 12 ust. 2;

4) „ciśnienie rozrywające” – najmniejsze ciśnienie, które powoduje rozerwanie lub pęknięcie pojemnika wyrobu aerozolowego;

5) „całkowita pojemność pojemnika” – objętość otwartego pojemnika, aż do obrzeża otworu, wyrażona w mililitrach;

6) „pojemność netto” – objętość napełnionego i zamkniętego wyrobu aerozolowego, wyrażona w mililitrach;

7) „objętość fazy ciekłej” – objętość faz niegazowych w napełnionym i zamkniętym wyrobie aerozolowym;

8) „warunki próby” – wartości ciśnień próbnych i rozrywających wytworzonych hydraulicznie w temperaturze +20°C (+5°C);

9) „zawartość palna” – substancje i preparaty odpowiadające kryteriom podanym dla kategorii „skrajnie łatwopalne”, „wysoce łatwopalne” i „łatwopalne”, określonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172);

10) „jednorodna partia pojemników” – pojemniki wytworzone z tych samych materiałów w tym samym ciągłym procesie wytwarzania.

2. W przypadku próby ciśnieniowej pojemników metalowych napełnianych pod ciśnieniem niższym niż 6,7 bara w temperaturze +50°C, ciśnienie próbne powinno być nie niższe niż 10 barów.

3. W przypadku próby ciśnieniowej pojemników metalowych napełnianych pod ciśnieniem nie niższym niż 6,7 bara w temperaturze +50°C, ciśnienie próbne powinno być o 50% wyższe niż ciśnienie wewnętrzne w temperaturze +50°C.

4. Ciśnienie w temperaturze +50°C w napełnionym wyrobie aerozolowym mającym pojemnik metalowy nie powinno przekraczać 12 barów, niezależnie od rodzaju gazu użytego do napełnienia.

5. Objętość fazy ciekłej w temperaturze +50°C w wyrobie aerozolowym mającym pojemnik metalowy nie może przekraczać 87% jego pojemności netto, z zastrzeżeniem ust. 6.

6. Objętość fazy ciekłej w wyrobie aerozolowym mającym pojemnik metalowy z dnem wklęsłym przechodzącym przed rozerwaniem w dno wypukłe nie powinna w temperaturze +50°C przekraczać 95% jego pojemności netto.

2. Całkowita pojemność pojemników wyrobów aerozolowych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać 220 ml.

3. Powłoka ochronna pojemników, o których mowa w ust. 1, powinna stanowić płaszcz ochronny z tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału oraz zapobiegać ryzyku rozprysku cząstek szkła w razie przypadkowego rozerwania się pojemnika. Powłokę ochronną należy zaprojektować w taki sposób, aby nie nastąpił rozprysk cząstek szkła w przypadku napełnionego wyrobu aerozolowego, który osiągnął temperaturę +20°C i został zrzucony z wysokości 1,8 m na betonową podłogę.

4. Podczas próby ciśnieniowej pojemniki, o których mowa w ust. 1, przeznaczone do napełniania gazem sprężonym lub rozpuszczonym, powinny wytrzymywać ciśnienie próbne nie mniejsze niż 12 barów.

5. Podczas próby ciśnieniowej pojemniki, o których mowa w ust. 1, przeznaczone do napełniania gazem skroplonym, powinny wytrzymywać ciśnienie próbne nie niższe niż 10 barów.

6. Napełniony wyrób aerozolowy mający pojemnik szklany z powłoką ochronną z tworzywa sztucznego lub trwale chroniony w inny sposób powinien, w zależności od gazu użytego do napełnienia, wytrzymywać ciśnienie:

1) 9 barów w temperaturze +50°C – w przypadku napełnienia gazem sprężonym;

2) 8 barów w temperaturze +50°C – w przypadku napełnienia gazem rozpuszczonym.

7. Wyrób aerozolowy, o którym mowa w ust. 6, napełniony gazem skroplonym lub mieszaniną gazów skroplonych, powinien w temperaturze +20°C wytrzymywać ciśnienie określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

8. Objętość fazy ciekłej w napełnionym wyrobie aerozolowym, o którym mowa w ust. 6, w temperaturze +50°C nie powinna przekraczać 90% jego pojemności netto.

2. Całkowita pojemność pojemników szklanych niechronionych nie powinna przekraczać 150 ml.

3. Podczas próby ciśnieniowej pojemników szklanych niechronionych ciśnienie próbne powinno być nie niższe niż 12 barów.

4. Wyrób aerozolowy mający pojemnik szklany niechroniony w przypadku napełnienia gazem rozpuszczonym powinien w temperaturze +50°C wytrzymywać ciśnienie 8 barów.

5. Wyrób aerozolowy mający pojemnik szklany niechroniony w przypadku napełnienia gazem skroplonym powinien w temperaturze +20°C wytrzymywać ciśnienie określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

6. Objętość fazy ciekłej w napełnionym wyrobie aerozolowym mającym pojemnik szklany niechroniony w temperaturze +50°C nie powinna przekraczać 90% jego pojemności netto.

2. Do wyrobów aerozolowych mających pojemniki z tworzyw sztucznych, które mogą rozprysnąć się przy rozrywaniu, stosuje się § 9.

2. Pojemniki metalowe, wykazujące po hydraulicznej próbie ciśnieniowej asymetrię, istotne odkształcenia lub inne podobne wady, należy odrzucić. Niewielkie zniekształcenia symetrii dna lub profilu górnego wieka są dopuszczalne pod warunkiem, że pojemnik przejdzie z wynikiem pozytywnym próbę rozrywania, o której mowa w § 13.

2. Temperatura wody i czas zanurzenia w kąpieli wodnej powinny być takie, aby umożliwić:

1) osiągnięcie jednolitej temperatury +50°C przez całą zawartość wyrobu aerozolowego lub

2) osiągnięcie w wyrobie aerozolowym takiego ciśnienia, jakie jest wytwarzane przez zawartość pojemnika w jednolitej temperaturze +50°C.

3. Wyrób aerozolowy wykazujący po zanurzeniu w kąpieli wodnej widoczne trwałe odkształcenia lub przecieki należy uznać za nienadający się do użytku. Wyrób taki nie może być wprowadzony do obrotu.

4. Za zgodą odpowiedniego Komitetu Unii Europejskiej osoba wprowadzająca do obrotu wyroby aerozolowe może na własną odpowiedzialność zastosować dowolny system badania dający wynik równoważny do metody kąpieli wodnej.

1) sprawdzić, czy osoba wprowadzająca do obrotu wyroby aerozolowe spełnia wymagania określone w rozporządzeniu;

2) wykonywać u producenta lub w akredytowanym laboratorium badania kontrolne, o których mowa w § 16 i 17.

2. Wykonując czynności określone w ust. 1 pkt 1, organ właściwej jednostki dozoru technicznego przeprowadza niezapowiedziane wizytacje, przy czym w pierwszym roku produkcji wyrobu aerozolowego składa on dwie wizytacje, a w latach kolejnych po jednej.

2. Jeżeli wynik badania, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do któregokolwiek z wybranych pojemników jest negatywny, organ właściwej jednostki dozoru technicznego wybiera losowo dziesięć dodatkowych pojemników z tej samej partii i poddaje je tej samej próbie.

3. Jeżeli wynik badania, o którym mowa w ust. 2, w odniesieniu do któregokolwiek z dziesięciu dodatkowych pojemników jest negatywny, całą partię należy uznać za nienadającą się do użytku.

2. Jeżeli wynik badania partii wyrobów aerozolowych jest negatywny, całą partię należy uznać za nienadającą się do użytku.

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres lub znak handlowy osoby wprowadzającej do obrotu wyroby aerozolowe;

2) symbol „3” (odwrócony epsilon) poświadczający zgodność ze szczegółowymi wymaganiami określonymi w rozporządzeniu;

3) oznaczenie umożliwiające identyfikację napełnianej partii;

4) masę netto i objętość netto, z zastrzeżeniem ust. 2;

5) napisy, o których mowa w § 20 i 21.

2. Dopuszcza się niepodawanie masy netto w przypadku, gdy wyrób aerozolowy jest zgodny z wymaganiami określonymi w przepisach Unii Europejskiej.³⁾

3. Jeżeli danych, o których mowa w ust. 1, nie można nanieść na wyrób aerozolowy o pojemności nie większej niż 150 ml z powodu jego małych wymiarów, należy je umieścić na etykiecie przymocowanej do wyrobu aerozolowego.

4. Symbol „3” (odwrócony epsilon) umieszcza osoba wprowadzająca wyroby aerozolowe do obrotu.

1) niezależnie od zawartości – napis ostrzegawczy „Pojemnik pod ciśnieniem: chronić przed słońcem i temperaturą powyżej 50°C. Nie przekłuwać ani nie spalać, także po zużyciu.”;

2) w przypadku zawartości palnej:

a) znak ostrzegawczy,

b) napis ostrzegawczy wskazujący, że substancje lub preparaty zawarte w wyrobie aerozolowym, łącznie z propelentem, są palne,

c) informacje o zagrożeniach określone w części 2 pkt 2.3, 2.4 i 2.5 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

1) niezależnie od zawartości – dodatkowe ostrzeżenia dotyczące obsługi, zwracające uwagę użytkowników na szczególne niebezpieczeństwa stwarzane przez wyrób;

2) jeżeli zawartość jest palna – następujące napisy ostrzegawcze:

a) „Nie rozpylać nad otwartym płomieniem lub żarzącym się materiałem”,

b) „Chronić przed źródłami zapłonu – nie palić w czasie rozpylania”,

c) „Chronić przed dziećmi”.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ilość składnika palnego znajdującego się w wyrobie aerozolowym należy podać na etykiecie w sposób widoczny, czytelny i trwały w postaci sformułowania: „X % zawartości wagowej jest palne”.

3. Osoba wprowadzająca do obrotu wyroby aerozolowe jest obowiązana udostępnić na żądanie właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej kopie dokumentów uzasadniających decyzję, o której mowa w ust. 1.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 75/324/EWG z dnia 20 maja 1975 r. w sprawie zbliżenia prawa państw członkowskich dotyczącego wyrobów aerozolowych, zmienionej dyrektywą Komisji Europejskiej 94/1/WE.

³⁾ Niniejsze przepisy dotyczą dyrektywy Rady 80/232/WE z dnia 15 stycznia 1980 r. w sprawie zbliżenia prawa państw członkowskich dotyczącego zakresu dopuszczalnych nominalnych ilości i nominalnych objętości dla niektórych produktów paczkowanych.

⁴⁾ Niniejsze przepisy dotyczą dyrektywy Rady 67/548/EEC z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie klasyfikacji, opakowania i oznakowania niebezpiecznych substancji.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 8 maja 2003 r. (poz. 913)

Załącznik nr 1

CIŚNIENIE, JAKIE POWINIEN WYTRZYMYWAĆ WYRÓB AEROZOLOWY MAJĄCY POJEMNIK SZKLANY Z POWŁOKĄ OCHRONNĄ Z TWORZYWA SZTUCZNEGO LUB TRWALE CHRONIONY W INNY SPOSÓB NAPEŁNIONY GAZEM SKROPLONYM LUB MIESZANINĄ GAZÓW SKROPLONYCH

Wartość ciśnienia dla zawartości procentowej gazu nieprzedstawionej w powyższej tablicy należy określić za pomocą ekstrapolacji.

Załącznik nr 2

CIŚNIENIE, JAKIE POWINIEN WYTRZYMYWAĆ WYRÓB AEROZOLOWY MAJĄCY POJEMNIK SZKLANY NIECHRONIONY NAPEŁNIONY GAZEM SKROPLONYM

Wartości ciśnienia dla zawartości procentowej gazu nieprzedstawionej w powyższej tablicy należy określić za pomocą ekstrapolacji.