Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 62 poz. 571

Na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) rodzaj jednostek chorobowych, w celu wykrycia których organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania kontrolne zakażeń zwierząt, zwane dalej „badaniami”

2) sposób prowadzenia badań;

3) zakres badań oraz zasady ich finansowania.

1) pryszczyca (Foot and mouth disease);

2) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease);

3) klasyczny pomór świń (CIasical Swine Fewer, Hog cholera);

4) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy);

5) gruźlica bydła (Bovine tuberculosis);

6) bruceloza bydła (Bovine brucellosis – B. Abortus);

7) bruceloza kóz i owiec (Caprine/ovine brucellosis – B. Melitensis);

8) enzootyczna białaczka bydła (Enzootic bovine leucosis);

9) wścieklizna (Rabies) lisów wolno żyjących;

10) trzęsawka owiec (Scrapie);

11) influenza ptaków o wysokiej zjadliwości, dawniej pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza, dawniej FowI plague);

12) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis, IHN).

1) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń;

2) graniczącego z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń;

3) w którym w ostatnich 6 latach stwierdzono wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń;

4) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 sztuk na 1 km²;

5) w którym zlokalizowane są międzynarodowe porty lotnicze lub morskie.

2. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń corocznie bada się próbkę krwi od 29 świń znajdujących się na obszarze powiatu:

1) przylegającym do powiatu graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń;

2) przylegającym do powiatu graniczącego z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń.

3. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików corocznie bada się próbkę krwi lub skrzepy krwi albo migdałki lub węzły chłonne od 10% dzików odstrzelonych na obszarze powiatu:

1) w którym w ostatnich 5 latach stwierdzono, przy zastosowaniu metody serologicznej, wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń w populacji dzików;

2) w którym w ostatnich 6 latach stwierdzono, przy zastosowaniu metody serologicznej, wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń w pogłowiu świń;

3) w którym populacja dzików wynosi co najmniej 2 sztuki na 1 km²;

4) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 sztuk na 1 km²;

5) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń, albo z państwem o nieznanym statusie w zakresie pomoru świń.

4. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików corocznie bada się próbkę krwi lub skrzepy krwi albo migdałki lub węzły chłonne od 5% dzików odstrzelonych w powiatach, w których populacja dzików nie przekracza 2 sztuk na 1 km².

5. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików padłych w łowisku bada się próbkę z migdałków lub węzłów chłonnych od każdego padłego dzika.

1) 30 miesiąca życia poddane ubojowi;

2) 24 miesiąca życia poddane ubojowi z konieczności;

3) 24 miesiąca życia poddane ubojowi sanitarnemu;

4) 24 miesiąca życia, które padło;

5) 24 miesiąca życia, które zostało zabite, a wykazywało za życia objawy neurologiczne.

2. Do badań pobiera się pień mózgu bydła.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, oraz w sytuacji, kiedy wynik przy zastosowaniu szybkiego testu jest dodatni lub nierozstrzygający.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest nierozstrzygający lub gdy materiał do badań uległ autolizie – tkanki są poddawane badaniu przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, podlega bydło w wieku powyżej 6 tygodnia życia.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, podlega bydło w wieku powyżej roku życia.

3. W celu wykrycia brucelozy bydła u krów mlecznych dopuszcza się badanie zbiorczych prób mleka od krów pochodzących z jednego gospodarstwa.

1) kozłów i tryków w wieku powyżej 6 miesiąca życia;

2) 25% kóz i owiec w wieku rozrodczym; w stadzie o liczebności poniżej 50 sztuk kóz lub owiec w takim wieku – badaniu poddaje się wszystkie kozy lub owce w wieku rozrodczym.

1) 1/3 pogłowia bydła w wieku powyżej 2 roku życia – w powiecie, na którego obszarze co najmniej w 99,8% stad nie stwierdzono przypadków enzootycznej białaczki bydła w okresie ostatnich 2 lat;

2) całe pogłowie bydła w powiecie niespełniającym kryterium określonego w pkt 1.

1) 7% owiec poddawanych ubojowi w wieku powyżej 18 miesięcy życia;

2) owce powyżej 18 miesiąca życia poddane ubojowi z konieczności w następstwie chronicznego wycieńczenia;

3) owce powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały poddane ubojowi sanitarnemu.

2. Do badań pobiera się pień mózgu.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz w sytuacji, kiedy wynik badania szybkim testem jest dodatni lub nierozstrzygający.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest nierozstrzygający lub gdy materiał do badań uległ autolizie, tkanki poddawane są badaniu przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

1) w przypadku kur, indyków i strusi – próbki krwi do badań serologicznych,

2) w przypadku kaczek i gęsi – wymazy z kloaki lub świeży kał do badań wirusologicznych

– obejmując badaniem liczbę stad w województwie określoną w załączniku do rozporządzenia.

2. W celu wykrycia influenzy ptaków u ptaków dzikich w każdym województwie pobiera się 20 próbek do badań w następującej proporcji:

1) od ptaków wodnych – 30% próbek;

2) od ptaków morskich i wodnobłotnych – 30% próbek;

3) od innych ptaków wolno żyjących – 40% próbek.

3. Dopuszcza się możliwość łączenia (pulowania) do 5 próbek pobranych od ptaków dzikich tego samego gatunku.

4. W przypadku ptaków dzikich wymazy kałowe z kloaki lub świeży kał stanowią próbki do badań wirusologicznych.

2. Próbkę stanowią ryby żywe lub uśmiercone, pobrane z każdego obiektu w liczbie 30 sztuk, dwa razy w ciągu roku w odstępie 4 miesięcy; próbka powinna zawierać ryby chore lub podejrzane o chorobę, różnego wieku, z jak największej liczby stawów i basenów danego obiektu.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Tański

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 12 października 1999 r. w sprawie określenia rodzaju prób, zakresu badań i sposobu prowadzenia dokumentacji przy badaniach kontrolnych występowania zakażeń zwierząt oraz pozostałości chemicznych, biologicznych, leków i skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych (Dz. U. Nr 93, poz. 1080, z 2001 r. Nr 43, poz. 487 i Nr 115, poz. 1231 oraz z 2002 r. Nr 10, poz. 103) w zakresie dotyczącym określenia jednostek chorobowych, w celu wykrycia których organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania kontrolne zakażeń zwierząt, sposobu prowadzenia badań, zakresu badań oraz zasad ich finansowania, które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2003 r., na podstawie art. 5 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 129, poz. 1438 i Nr 154, poz. 1790, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 4 kwietnia 2003 r. (poz. 571)

LICZBA STAD W WOJEWÓDZTWIE OBJĘTYCH BADANIEM WIRUSOLOGICZNYM NA INFLUENZĘ PTAKÓW