Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 55 poz. 477

Na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) gazy lub pyły wprowadzane do powietrza;

2) substancje wprowadzane ze ściekami do wód lub do ziemi;

3) wody chłodnicze;

4) umieszczenie odpadów na składowisku;

5) pobór wody podziemnej;

6) pobór wody powierzchniowej śródlądowej;

7) wody opadowe lub roztopowe ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych;

8) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych, przy produkcji ponad 1 500 kg z jednego ha powierzchni użytkowej stawu, w przeliczeniu na każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy tych ryb lub tych organizmów w ciągu roku,

1) pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen (BZT₅) – wynosi 3,14 zł;

2) chemicznego zapotrzebowania na tlen oznaczanego metodą dwuchromianową (ChZT-Cr) –wynosi 1,25 zł;

3) zawiesiny ogólnej – wynosi 0,39 zł;

4) sumy chlorków i siarczanów (Cl + SO₄) – wynosi 0,037 zł, z zastrzeżeniem pkt 5;

5) sumy chlorków i siarczanów (Cl + SO₄) dla obszaru działania Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku – wynosi 0,0105 zł.

2. Jednostkowa stawka opłaty za 1 kg substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi dla:

1) fenoli lotnych – wynosi 33,44 zł;

2) sześciochlorocykloheksanu, czterochlorku węgla, pięciochlorofenolu, aldryny, dieldryny, endryny, izodryny, sześciochlorobenzenu, sześciochlorobutadienu, chloroformu, 1,2-dwuchloroetanu, trójchloroetylenu, nadchloroetylenu, trójchlorobenzenu, rtęci, kadmu, cynku, miedzi, niklu, chromu, ołowiu, arsenu, wanadu i srebra – wynosi 91,44 zł.

3. Jednostkowe stawki opłat określone w ust. 1 pkt 1 i 2 mnoży się przez współczynniki różnicujące, o których mowa w ust. 4–6, zależne od rodzaju wprowadzanych ścieków.

4. Dla ścieków bytowych, z wyłączeniem ścieków bytowych wchodzących w skład ścieków komunalnych odprowadzanych z urządzeń, o których mowa w ust. 5 i 6, współczynniki te wynoszą:

1) 0,3 – dla jednostkowej stawki opłaty określonej w ust. 1 pkt 1;

2) 0,4 – dla jednostkowej stawki opłaty określonej w ust. 1 pkt 2.

5. Dla ścieków komunalnych odprowadzanych z urządzeń kanalizacyjnych miast i wsi współczynniki te wynoszą:

1) 0,4 – dla jednostkowej stawki opłaty określonej w ust. 1 pkt 1;

2) 0,5 – dla jednostkowej stawki opłaty określonej w ust. 1 pkt 2.

6. Dla ścieków przemysłowych lub komunalnych pochodzących z terenów, na których prowadzi się działalność handlową, przemysłową albo składową, odprowadzanych z urządzeń innych niż wymienione w ust. 5, współczynnik różnicujący wynosi 1 – dla jednostkowych stawek opłat określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

7. Zakłady przemysłowe realizujące zadania własne gminy w zakresie oczyszczania ścieków, prowadzące pomiar ich ilości, ustalają opłatę za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, uwzględniając ilości poszczególnych rodzajów ścieków oraz określone dla nich współczynniki różnicujące.

8. Opłatę za ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi z kolektorów będących własnością zakładów przemysłowych, do których są odprowadzane zmierzone ilości ścieków pochodzących od innych podmiotów, ustala się, uwzględniając ilości i rodzaje tych ścieków oraz określone dla nich współczynniki różnicujące.

1) 0,50 zł – jeżeli temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +26⁰C, a nie przekracza +32⁰C;

2) 1,00 zł – jeżeli temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +32⁰C, a nie przekracza +35⁰C;

3) 3,10 zł – jeżeli temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +35⁰C.

1) 0,21 zł na rok za 1 m² powierzchni terenów przemysłowych i składowych oraz baz transportowych, z zastrzeżeniem pkt 2–4;

2) 0,052 zł na rok za 1 m² powierzchni portów, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085 oraz z 2002 r. Nr 199, poz. 1672), portów morskich i lotnisk;

3) 0,042 zł na rok za 1 m² powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej;

4) 0,063 zł na rok za 1 m² powierzchni parkingów o nawierzchni nieszczelnej, o liczbie miejsc parkingowych powyżej 500 samochodów;

5) 0,031 zł na rok za 1 m² powierzchni o nawierzchniach szczelnych, innych niż wymienione w pkt 1 i 2, znajdujących się w miastach lub – jeżeli miasto jest podzielone na dzielnice – w dzielnicach miast o gęstości zaludnienia powyżej 1 300 osób/km².

2. Powierzchnie, o których mowa w ust. 1, określa się na podstawie ewidencji gruntów i budynków oraz innych danych wchodzących w skład państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

2. Jeżeli pobrana woda zostanie wykorzystana do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia lub na cele socjalno-bytowe, jednostkową stawkę opłaty za pobór 1 m³ wody podziemnej ustala się w wysokości 0,05 zł, a za pobór 1 m³ wody powierzchniowej śródlądowej – w wysokości 0,03 zł.

3. Jeżeli pobrana woda podziemna zostanie przeznaczona na potrzeby produkcji, w której woda wchodzi w skład albo bezpośredni kontakt z produktami żywnościowymi i farmaceutycznymi, lub na cele konfekcjonowania, jednostkową stawkę opłaty za pobór 1 m³ tej wody ustala się w wysokości 0,07 zł.

4. Jednostkowe stawki opłat określone w ust. 1–3 mnoży się przez współczynniki różnicujące, o których mowa w ust. 5, 6 lub 10, zależne od:

1) jakości ujmowanej wody określonej sposobem uzdatniania, które wykonuje podmiot korzystający ze środowiska dokonujący poboru wód podziemnych lub powierzchniowych śródlądowych w celu uzyskania jej potrzebnej jakości;

2) części obszaru kraju oraz dostępności zasobów wody.

5. W przypadku wody podziemnej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2 – jeżeli woda nie podlega żadnym procesom uzdatniania lub woda podlega wyłącznie dezynfekcji lub demineralizacji albo innym procesom uzdatniania niewymienionym w pkt 2–5;

2) 1,25 – jeżeli woda podlega procesom odżelaziania i utleniania;

3) 1 – jeżeli woda podlega procesom odmanganiania;

4) 0,5 – jeżeli woda podlega procesom usuwania amoniaku, koagulacji domieszek lub adsorpcji;

5) 0,3 – jeżeli woda podlega procesom usuwania azotanów lub metali ciężkich.

6. W przypadku wody powierzchniowej śródlądowej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2,8:

a) jeżeli woda nie jest uzdatniona,

b) przy uzdatnianiu wody za pomocą cedzenia na kratach lub sitach oraz usuwania z niej zawiesin bez stosowania chemicznych środków wspomagających,

c) przy stosowaniu innych procesów uzdatniania niewymienionych w lit. a i b oraz w pkt 2–4;

2) 2 – przy stosowaniu filtracji pośpiesznej lub ujmowaniu wody za pomocą urządzeń infiltracyjnych;

3) 1 – przy stosowaniu koagulacji domieszek i flokulacji albo filtracji powolnej lub przy stosowaniu odżelaziania i odmanganiania wody z ujęć infiltracyjnych;

4) 0,6 – przy stosowaniu procesów membranowych, wymiany jonowej, utleniania ozonem lub innymi utleniaczami i sorpcji na węglu aktywnym lub samej sorpcji na węglu aktywnym.

7. Jeżeli do uzdatniania tej samej wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej stosuje się dwa lub więcej spośród procesów wymienionych w ust. 5 lub 6, przy ustalaniu opłaty przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najniższy.

8. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska prowadzi, za pomocą przyrządów posiadających dowód legalizacji w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360), pomiar ilości wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej uzdatnionej różnymi sposobami, opłaty ustala się z uwzględnieniem ilości wody uzdatnionej poszczególnymi sposobami.

9. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska, dokonujący poboru wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej, uzdatnia części pobranej wody różnymi sposobami, nie prowadząc jej pomiaru przy pomocy przyrządów, o których mowa w ust. 8, za miarodajny przy ustalaniu opłat przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najwyższy.

10. Współczynniki różnicujące dla wód powierzchniowych śródlądowych dla części obszarów kraju, określonych jako obszary działania Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej, wynoszą:

1) 1 – w Gdańsku;

2) 1,2 – w Gliwicach;

3) 1,2 – w Krakowie;

4) 1,1 – w Poznaniu;

5) 1 – w Szczecinie;

6) w Warszawie:

a) 1,1 – na terenie województw: łódzkiego, małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego,

b) 1 – na pozostałym obszarze;

7) 1,2 – we Wrocławiu.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392.

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 18 marca 2003 r. (poz. 477)

Załącznik nr 1

TABELA A.

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA GAZY LUB PYŁY WPROWADZANE DO POWIETRZA

Objaśnienia:

¹⁾ Związki w przeliczeniu na masę pierwiastka.

²⁾ Z wyjątkiem wymienionych w innych pozycjach.

³⁾ Z wyjątkiem wymienionych w innych pozycjach, w przeliczeniu na masę pierwiastka metalicznego występującego w związku.

⁴⁾ Współczynniki toksyczności dla określania sumarycznej ilości polichlorodibenzo-p-dioksyn i polichlorodibenzofuranów:

TABELA B.

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA GAZY WPROWADZANE DO POWIETRZA POWSTAJĄCE PRZY PRZEŁADUNKU BENZYN SILNIKOWYCH¹⁾

Objaśnienia:

¹⁾ Do ustalenia opłaty za gazy wprowadzane do powietrza z przeładunku benzyn silnikowych, w przypadku zastosowania rozwiązań technicznych o udokumentowanej skuteczności redukcji η(%) stosuje się współczynnik (100 – η)/100. Łączna stawka opłat za gazy wprowadzane do powietrza obejmujące: węglowodory alifatyczne, pierścieniowe i aromatyczne, wymienione w tabeli A, obliczona według jednostkowych stawek w niej określonych.

²⁾ Jednostka benzyny silnikowej – 1 Mg.

TABELA C.

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA GAZY LUB PYŁY WPROWADZANE DO POWIETRZA Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH O ŁĄCZNEJ MOCY CIEPLNEJ DO 0,5 MW_t OPALANYCH WĘGLEM KAMIENNYM LUB OLEJEM ORAZ DO 1 MW_t OPALANYCH KOKSEM, DREWNEM LUB PALIWEM GAZOWYM¹⁾

Objaśnienia:

¹⁾ Łączna stawka opłat za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza obejmujące: benzo/a/piren, dwutlenek siarki, dwutlenek węgla, pyły ze spalania paliw, sadzę, tlenki azotu i tlenek węgla, wymienione w tabeli A, obliczona według jednostkowych stawek w niej określonych.

²⁾ Jednostka spalonego paliwa – 1 Mg lub 10⁶m³.

TABELA D.

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA GAZY LUB PYŁY WPROWADZANE DO POWIETRZA Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W SILNIKACH SPALINOWYCH¹⁾

Objaśnienia:

¹⁾ Łączna stawka opłat za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza obejmujące: ołów, dwutlenek siarki, pyły ze spalania paliw, sadzę, tlenki azotu, tlenek węgla, węglowodory alifatyczne i ich pochodne, węglowodory pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne, wymienione w tabeli A, obliczona według jednostkowych stawek w niej określonych.

²⁾ Jednostka spalonego paliwa – 1 Mg.

³⁾ Dokumentem potwierdzającym spełnianie wymagań „EURO 1,2 lub 3" jest wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpowiadający mu dokument wystawiony przez producenta bądź upoważnionego przedstawiciela producenta, potwierdzający homologację pojazdu czy też silnika pojazdu w zakresie zanieczyszczeń zawartych w spalinach, zgodnie z wymaganiami określonymi w serii poprawek 02A lub późniejszych do Regulaminu nr 49 EKG ONZ albo w równoważnych dyrektywach Unii Europejskiej, o których mowa w przepisach o homologacji pojazdów.

Załącznik nr 2

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA UMIESZCZENIE ODPADÓW NA SKŁADOWISKU

Objaśnienia:

¹⁾ Opłatę za składowanie na składowisku odpadów zawierających wodę oblicza się, mnożąc całkowitą masę odpadu zawierającego wodę przez jednostkową stawkę obliczoną wg wzoru:

Q = (100 - W) * 0,01 * n * q

w którym:

Q – jednostkowa stawka opłaty za umieszczenie na składowisku odpadu zawierającego wodę w zł/Mg,

W – zawartość wody w odpadzie w %,

n – współczynnik, którego wartość zależy od zawartości wody w odpadzie,

q – jednostkowa stawka opłaty określona w powyższej tabeli w zł/Mg.

²⁾ – Stawki opłat dla obliczenia stawek opłat podwyższonych za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym (zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.) obowiązuje zakaz ich składowania).

³⁾ – Stawki opłat za składowanie odpadów stałych; dla odpadów ciekłych podano stawki w celu obliczenia stawek opłat podwyższonych za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym (zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.) obowiązuje zakaz ich składowania).