REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 4 poz. 39

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia 5 grudnia 2002 r.

w sprawie pozwoleń na uprawianie żeglugi przez obce statki na polskich śródlądowych drogach wodnych

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085 oraz z 2002 r. Nr 199, poz. 1672) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Rozporządzenie określa wzory i tryb wydawania pozwoleń na uprawianie żeglugi na polskich śródlądowych drogach wodnych statkami, zarejestrowanymi w państwach, z którymi nie zostały zawarte odpowiednie umowy międzynarodowe, w przypadku prowadzenia przez te statki:

1) regularnej żeglugi między polskimi portami lub między portem polskim a portem obcym oraz

2) żeglugi innej niż wymieniona w pkt 1.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „ustawie”, rozumie się przez to ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej.

§ 2.
1. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 3.
1. Pozwolenie wydaje się na pisemny wniosek armatora obcego statku, zamierzającego uprawiać żeglugę na polskich śródlądowych drogach wodnych.

2. Wniosek o wydanie pozwolenia składa się, co najmniej na 14 dni przed zamierzonym przybyciem statku do granicy Państwa, do:

1) ministra właściwego do spraw transportu za pośrednictwem dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej właściwego terytorialnie dla miejsca przekroczenia granicy Państwa, zwanego dalej „dyrektorem urzędu” – w przypadku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1;

2) dyrektora urzędu – w przypadku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2.

3. Wniosek o wydanie pozwolenia powinien określać:

1) nazwę i siedzibę albo imię i nazwisko armatora statku oraz jego adres;

2) nazwę, numer rejestracyjny i port macierzysty statku;

3) wymiary statku: długość całkowitą (L), szerokość całkowitą (B), zanurzenie (T), wysokość boczną (H), wysokość do najwyższej nierozbieralnej części statku;

4) rodzaj i przeznaczenie statku;

5) rodzaj przewożonego ładunku;

6) nośność lub dopuszczalną liczbę pasażerów;

7) rodzaj napędu i moc głównych urządzeń napędowych;

8) ilość i rodzaj pomocniczych urządzeń usprawniających manewrowanie statkiem;

9) drogi wodne, na których ma być uprawiana żegluga, oraz wskazanie portów, w których będzie następował załadunek lub wyładunek statku, oraz zejście lub wejście pasażerów;

10) datę przybycia do granicy Państwa i proponowaną datę i miejsce dokonania inspekcji statku, o której mowa w art. 15 ust. 4 pkt 1 ustawy, zwanej dalej „inspekcją statku”.

4. Do wniosku o wydanie pozwolenia załącza się uwierzytelnione kserokopie dokumentów uprawniających statek do żeglugi po drogach wodnych państwa rejestracji statku.

§ 4.
1. Po przybyciu obcego statku do granicy Państwa, kierownik statku, którego dotyczy pozwolenie, powinien zgłosić gotowość statku do inspekcji i stosować się do poleceń dyrektora urzędu dotyczących miejsca i czasu jej przeprowadzenia.

2. Inspekcję statku przeprowadza się nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia zgłoszenia gotowości do jej przeprowadzenia.

§ 5.
1. Zakres inspekcji statku obejmuje w szczególności:

1) stan wyposażenia techniczno-eksploatacyjnego, w tym:

a) kotwicznego,

b) nawigacyjnego,

c) sygnałowego,

d) ratunkowego,

e) urządzeń zejściowych,

f) pokładowego,

g) awaryjnego,

h) przeciwpożarowego przenośnego;

2) ustalenie wymiarów statku:

a) długości,

b) szerokości,

c) zanurzenia,

d) wysokości do najwyższej nierozbieralnej części statku,

e) wolnej burty,

f) nośności,

g) dopuszczalnej liczby pasażerów.

2. Zakres technicznej oceny statku, o której mowa w art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy, obejmuje w szczególności:

1) przegląd ważności dokumentów klasyfikacyjnych lub innych odpowiednich dokumentów dotyczących stanu technicznego statku, wydanych przez administrację obcego państwa;

2) ogólny przegląd techniczny statku w zakresie:

a) zewnętrznych oględzin:

– poszycia części nadwodnej,

– urządzenia sterowego,

– wyposażenia kotwicznego, cumowniczego i szczepiającego,

b) oględzin:

– urządzeń maszynowych – ograniczony do przyrządów kontrolno-pomiarowych,

– plomb na zaworach bezpieczeństwa zbiorników ciśnieniowych,

– sprawności stałych instalacji przeciwpożarowych,

– zaworów szybkozamykających na zbiornikach paliwa i oleju,

– instalacji elektrycznej – pod względem jej bezpieczeństwa,

– wyposażenia i urządzeń służących ochronie środowiska.

§ 6.
1. Z przeprowadzonej inspekcji statku sporządza się w dwóch egzemplarzach protokół inspekcji statku.

2. Jeden egzemplarz protokołu inspekcji statku wydaje się kierownikowi obcego statku, drugi – dołącza się do akt sprawy.

3. W przypadku stwierdzenia podczas inspekcji statku braków lub nieprawidłowości, w protokole inspekcji określa się ich zakres oraz termin do ich usunięcia.

§ 7.
1. Z przeprowadzonej technicznej oceny statku sporządza się w trzech egzemplarzach zaświadczenie o zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach wodnych, przy czym dwa egzemplarze tego zaświadczenia wydaje się kierownikowi obcego statku.

2. Kierownik obcego statku przekazuje jeden egzemplarz zaświadczenia o zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach wodnych dyrektorowi urzędu, który dołącza je do akt sprawy.

§ 8.
1. Wniosek, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1, wraz z protokołem inspekcji statku i zaświadczeniem o zdolności żeglugowej na polskich śródlądowych drogach wodnych, dyrektor urzędu przesyła niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw transportu.

2. Jeżeli nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, dyrektor urzędu może, na wniosek armatora lub kierownika obcego statku, wydać pozwolenie na jedną podróż.

§ 9.
Organ, który wydaje pozwolenie, o którym mowa w § 1, może ograniczyć jego zakres do określonej śródlądowej drogi wodnej albo jej odcinka.
§ 10.
Dotychczasowe pozwolenia wydane zgodnie z wzorami określonymi w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 22 stycznia 1993 r. w sprawie pozwoleń na uprawianie żeglugi przez obce statki na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. Nr 8, poz. 43) zachowują ważność do chwili ich wymiany, jednakże nie dłużej niż przez okres 2 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§ 11.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Infrastruktury: w z. A. Piłat

 

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 5 grudnia 2002 r. (poz. 39)

Załącznik nr 1

infoRgrafika

Załącznik 2.

Załącznik nr 2

infoRgrafika

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2003-01-15
  • Data wejścia w życie: 2003-01-30
  • Data obowiązywania: 2003-01-30
  • Dokument traci ważność: 2010-05-25
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA