REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 237 poz. 2013
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 23 grudnia 2002 r.
w sprawie uzyskiwania świadectwa przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych.
Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671) zarządza się, co następuje:
1) szczegółowe warunki i zakres kursów początkowych dla kandydatów na doradców i kursów doskonalących dla doradców;
2) szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz dla doradców, zwanego dalej „egzaminem”
3) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na doradców i doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji sprawdzających ich kwalifikacje;
4) wzór świadectwa doradcy.
2. Jeżeli z sali wykładowej korzysta jednocześnie więcej niż 20 osób, to powierzchnia określona w ust. 1 powinna zostać zwiększona o 1 m2 – dla każdej dodatkowej osoby.
2. Czas trwania kursu początkowego i doskonalącego w ciągu jednego dnia nie może przekroczyć 8 godzin lekcyjnych.
3. Minimalny czas trwania kursu początkowego wynosi 32 godziny lekcyjne.
2. Zakres kursu doskonalącego uwzględnia nowe lub zmienione regulacje prawne oraz rozwiązania merytoryczne dotyczące zagadnień przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
2. Terminy oraz miejsca przeprowadzania egzaminów wyznacza wojewódzki inspektor transportu drogowego.
3. Terminy oraz miejsca, o których mowa w ust. 2, podaje się do publicznej wiadomości najpóźniej na 14 dni przed wyznaczonym dniem egzaminu, w formie ogłoszenia, w siedzibie wojewódzkiego inspektora transportu drogowego oraz na stronach internetowych Głównego Inspektora Transportu Drogowego.
1) ogólnych środków zapobiegawczych i środków bezpieczeństwa stosowanych w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych;
2) klasyfikacji towarów niebezpiecznych;
3) przepisów dotyczących pakowania, przewozu w cysternach oraz przewozu luzem towarów niebezpiecznych;
4) oznakowania i nalepek ostrzegawczych;
5) dokumentów wymaganych w związku z przewozem.
2. Egzamin przeprowadza się w formie pisemnej obejmującej: część testową składającą się z trzech zestawów pytań odpowiadających poszczególnym modułom, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, oraz ćwiczenie praktyczne z zakresu obowiązków doradcy.
3. Pytania testowe i ćwiczenia praktyczne, o których mowa w ust. 2, pochodzą z katalogu pytań i ćwiczeń egzaminacyjnych, zatwierdzonego przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego.
1) przewodniczącego;
2) dwóch członków;
3) sekretarza.
2. Przewodniczącym komisji egzaminacyjnej może być osoba posiadająca uprawnienia doradcy, a członkami komisji osoby posiadające takie uprawnienia albo osoby posiadające wyższe wykształcenie i co najmniej ośmioletnią praktykę zawodową w dziedzinie:
1) właściwości towarów niebezpiecznych;
2) konstrukcji i eksploatacji opakowań, cystern i pojazdów przeznaczonych do ich przewozu;
3) ratownictwa drogowego i chemicznego;
4) ochrony przeciwpożarowej lub
5) bezpieczeństwa ruchu drogowego.
2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje, w terminie do 7 dni od dnia zakończenia egzaminu, wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego.
1) 150 złotych – dla przewodniczącego;
2) 120 złotych – dla innych członków komisji;
3) 80 złotych – dla sekretarza.
2. Jeżeli liczba egzaminowanych przewyższa 10 osób, wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ulega zwiększeniu:
1) o 10 złotych za każdą dodatkową osobę – dla przewodniczącego;
2) o 8 złotych za każdą dodatkową osobę – dla innych członków komisji;
3) o 6 złotych za każdą dodatkową osobę – dla sekretarza.
Minister Infrastruktury: w z. A Piłat
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 23 grudnia 2002 r. (poz. 2013)
Załącznik nr 1
ZAKRES KURSU POCZĄTKOWEGO
1. ZAKRES RAMOWY | |||
Nr modułu | Tytuł | Ilość godzin | |
1 | Moduł podstawowy | 10 | |
2 | Moduł klas materiałów niebezpiecznych | 10 | |
3 | Moduł drogowy | 10 | |
4 | Konsultacje | 2 | |
| Łącznie: | 32 |
2. ZAKRES SZCZEGÓŁOWY | ||
2.1 Moduł podstawowy | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Wprowadzenie w system regulacji prawnych: | 2 |
| – cel i zakres regulacji; |
|
| – podstawowe pojęcia i definicje; |
|
| – charakterystyka obowiązujących przepisów – międzynarodowych i krajowych; |
|
| – ramy prawne działania doradcy ds. bezpieczeństwa; |
|
| – informacja na temat nowelizacji przepisów międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych; |
|
| – praktyczne posługiwanie się przepisami – ćwiczenia. |
|
2 | Podstawy identyfikacji i klasyfikacji towarów niebezpiecznych w transporcie: | 2 |
| – cel i zasady podziału towarów niebezpiecznych według systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych; |
|
| – podział na klasy na podstawie zagrożenia dominującego; |
|
| – grupowanie towarów w obrębie klasy według stopnia zagrożenia; |
|
| – identyfikacja towaru na podstawie numeru rozpoznawczego lub prawidłowej nazwy przewozowej; |
|
| – zasady klasyfikacji towarów charakteryzujących się jednym lub kilkoma zagrożeniami; algorytm klasyfikacji – hierarchia zagrożeń; |
|
| – identyfikacja i klasyfikacja wybranych towarów – ćwiczenia. |
|
3 | Zasady pakowania towarów niebezpiecznych: | 1 |
| – funkcja opakowania w transporcie materiałów niebezpiecznych; |
|
| – dobór opakowania z punku widzenia potrzeb użytkowych; |
|
| – dobór opakowania z punktu widzenia bezpieczeństwa; |
|
| – podstawowe rodzaje opakowań: |
|
| – opakowania pojedyncze; |
|
| – opakowania złożone; |
|
| – opakowania kombinowane; |
|
| – opakowania zbiorcze; |
|
| – opakowanie awaryjne; |
|
| – dobór opakowań dla wybranych materiałów – ćwiczenia. |
|
4 | Oznakowanie sztuki przesyłki: | 1 |
| – funkcja oznakowania; |
|
| – informacja o zagrożeniach; |
|
| – identyfikacja towaru; |
|
| – oznakowanie opakowania; |
|
| – adresaci informacji zawartej w oznakowaniu; |
|
| – dobór oznakowania sztuki przesyłki dla wybranych towarów – ćwiczenia. |
|
5 | Wyłączenia w stosowaniu przepisów: | 1 |
| – cel stosowania wyłączeń; |
|
| – całkowite wyłączenie niektórych rodzajów przewozów; |
|
| – całkowite wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w sztuce przesyłki; |
|
| – częściowe wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w jednostce transportowej. |
|
6 | Dokumentacja związana z przesyłką i działaniami ratunkowymi: | 1 |
| – karta charakterystyki substancji niebezpiecznej; |
|
| – certyfikat klasyfikacyjny; |
|
| – dokument przewozowy; |
|
| – świadectwo dopuszczenia pojazdu; |
|
| – pisemna instrukcja dla kierowcy; |
|
| – inne dokumenty. |
|
7 | Kontrola przewozów: | 1 |
| – zakres kontroli; |
|
| – organy kontroli; |
|
| – procedura kontrolna; |
|
| – tworzenie przykładowej listy kontrolnej – ćwiczenia. |
|
8 | Zasady odpowiedzialności za naruszenia przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych oraz za szkody spowodowane w związku z takim przewozem: | 1 |
| – zakres odpowiedzialności uczestników przewozu; |
|
| – odpowiedzialność cywilna; |
|
| – odpowiedzialność karna; |
|
| – odpowiedzialność administracyjna. |
|
2.2 Moduł klas towarów niebezpiecznych | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Zagrożenia stwarzane przez materiały i przedmioty uznane za niebezpieczne: | 2 |
| – rodzaje zagrożeń, zagrożenia dominujące i dodatkowe, podział na klasy; |
|
| – natężenie zagrożeń, grupy pakowania. |
|
2 | Kryteria klasyfikacyjne: | 2 |
| – omówienie kryteriów w poszczególnych klasach; |
|
| – zaliczanie towarów niebezpiecznych do klasy i do grupy pakowania; |
|
| – kryteria stosowane przy klasyfikacji mieszanin, preparatów i odpadów; |
|
| – wybrane metody badań dotyczących kryteriów wyróżniania towarów. |
|
3 | Dobór opakowań na podstawie zagrożenia stwarzanego przez zawartość: | 1 |
| – podział opakowań według rodzaju materiału konstrukcyjnego i kategorii; |
|
| – badania i dopuszczenie opakowań; |
|
| – oznakowanie opakowań i sztuk przesyłki; |
|
| – dobór opakowania na podstawie zapisu klasyfikacyjnego – ćwiczenia. |
|
4 | Zasady pakowania razem (do jednego opakowania) różnych towarów niebezpiecznych: | 1 |
| – analiza możliwości pakowania razem towarów niebezpiecznych stwarzających różne zagrożenia; |
|
| – zakazy pakowania razem – ćwiczenia. |
|
5 | Odpady niebezpieczne i materiały zagrażające środowisku: | 1 |
| – zasady klasyfikacji odpadów; |
|
| – inne towary niebezpieczne zagrażające środowisku. |
|
6 | Materiały i przedmioty wybuchowe (klasa 1): | 1 |
| zasady podziału na podklasy i grupy zgodności; |
|
| metody pakowania; |
|
| uszeregowanie podklas według malejącego stopnia zagrożenia; |
|
| szczególne wymagania w zakresie klasyfikacji materiałów i przedmiotów wybuchowych; |
|
| zakazy ładowania razem materiałów wybuchowych w oparciu o grupy zgodności –ćwiczenia. |
|
7 | Warunki przewozu materiałów promieniotwórczych (klasa 7): | 2 |
| – charakterystyka promieniowania jonizującego, jego oddziaływanie na człowieka; |
|
| – pomiar mocy dawki i skażeń promieniotwórczych dla celów oceny narażenia radiacyjnego; |
|
| – kryteria doboru opakowań transportowych dla materiałów promieniotwórczych; |
|
| – charakterystyka działań w sytuacjach awaryjnych; |
|
| – określanie warunków przewozu dla wybranych materiałów – ćwiczenia. |
|
2.3 Moduł drogowy | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Pojazdy używane do przewozu towarów niebezpiecznych: | 3 |
| – konstrukcja; |
|
| – pojazdy EX/II, EX/III, FL, AT, OX; |
|
| – wyposażenie: |
|
| – podstawowe; |
|
| – dodatkowe; |
|
| – sprzęt gaśniczy; |
|
| – oznakowanie jednostek transportowych przewożących: |
|
| – sztuki przesyłki; |
|
| – materiały stałe luzem; |
|
| – materiały ciekłe, sypkie i gazy w cysternach. |
|
2 | Załadunek i rozładunek: | 1 |
| – zakazy ładowania razem (do jednego pojazdu) różnych towarów niebezpiecznych oraz towarów niebezpiecznych razem z żywnością; |
|
| – szczególne wymagania dotyczące załadunku i rozładunku niektórych towarów, w szczególności ograniczenia ilościowe, zasady załadunku, rozładunku cystern; |
|
| – zakazy ładowania razem – ćwiczenia. |
|
3 | Dokumenty wymagane podczas przewozu: | 1 |
| – rodzaje dokumentów; |
|
| – analiza danych zawartych w dokumencie przewozowym oraz w instrukcji pisemnej dla kierowcy; |
|
| – weryfikacja danych zawartych w dokumencie przewozowym – ćwiczenia. |
|
4 | Szkolenie kierowców oraz innych osób związanych z transportem: | 1 |
| – rodzaje i zakres kursów; |
|
| – dokumentacja. |
|
5 | Przewóz w cysternach: | 2 |
| – rodzaje cystern: |
|
| – cysterny stałe; |
|
| – cysterny odejmowalne; |
|
| – cysterny przenośne; |
|
| – kontenery-cysterny; |
|
| – inne; |
|
| – cysterny do przewozu materiałów o różnych stanach skupienia: |
|
| – gazowym; |
|
| – ciekłym; |
|
| – stałym; |
|
| – cysterny do przewozu odpadów; |
|
| – pojazdy-baterie; |
|
| – układy i urządzenia bezpieczeństwa stosowane w cysternach. |
|
6 | Zagrożenia dla ludzi i środowiska spowodowane transportem towarów niebezpiecznych – ratownictwo techniczne i chemiczne: | 2 |
| – organizacja systemu ratowniczo-gaśniczego; |
|
| – zasady działań ratowniczych na miejscu wypadku z towarem niebezpiecznym; |
|
| – zagadnienia ochrony środowiska. |
|
Załącznik nr 2
WZÓR DRUKU ŚWIADECTWA PRZESZKOLENIA DORADCY DO SPRAW BEZPIECZEŃSTWA W ZAKRESIE TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
- Data ogłoszenia: 2002-12-30
- Data wejścia w życie: 2003-01-01
- Data obowiązywania: 2003-01-17
- Dokument traci ważność: 2005-10-21
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA