REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 237 poz. 2013

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia 23 grudnia 2002 r.

w sprawie uzyskiwania świadectwa przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe warunki i zakres kursów początkowych dla kandydatów na doradców i kursów doskonalących dla doradców;

2) szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz dla doradców, zwanego dalej „egzaminem”

3) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na doradców i doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji sprawdzających ich kwalifikacje;

4) wzór świadectwa doradcy.

§ 2.
Kursy początkowe i kursy doskonalące organizowane są w formie zajęć dydaktycznych prowadzonych przez wykładowców.
§ 3.
1. Podmiot prowadzący kursy początkowe i kursy doskonalące przeprowadza zajęcia dydaktyczne w salach wykładowych o powierzchni nie mniejszej niż 30 m2, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli z sali wykładowej korzysta jednocześnie więcej niż 20 osób, to powierzchnia określona w ust. 1 powinna zostać zwiększona o 1 m2 – dla każdej dodatkowej osoby.

§ 4.
1. Godzina lekcyjna kursów początkowych i doskonalących trwa 45 minut.

2. Czas trwania kursu początkowego i doskonalącego w ciągu jednego dnia nie może przekroczyć 8 godzin lekcyjnych.

3. Minimalny czas trwania kursu początkowego wynosi 32 godziny lekcyjne.

§ 5.
1. Zakres kursu początkowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Zakres kursu doskonalącego uwzględnia nowe lub zmienione regulacje prawne oraz rozwiązania merytoryczne dotyczące zagadnień przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

§ 6.
Osoba, która ukończyła kurs początkowy lub kurs doskonalący, otrzymuje zaświadczenie wydawane przez podmiot prowadzący kurs.
§ 7.
1. Egzaminy przeprowadza się w każdym województwie co najmniej dwa razy w roku kalendarzowym.

2. Terminy oraz miejsca przeprowadzania egzaminów wyznacza wojewódzki inspektor transportu drogowego.

3. Terminy oraz miejsca, o których mowa w ust. 2, podaje się do publicznej wiadomości najpóźniej na 14 dni przed wyznaczonym dniem egzaminu, w formie ogłoszenia, w siedzibie wojewódzkiego inspektora transportu drogowego oraz na stronach internetowych Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

§ 8.
1. Egzamin obejmuje sprawdzenie wiedzy i rozumienia zagadnień w zakresie określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, z uwzględnieniem, w szczególności:

1) ogólnych środków zapobiegawczych i środków bezpieczeństwa stosowanych w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych;

2) klasyfikacji towarów niebezpiecznych;

3) przepisów dotyczących pakowania, przewozu w cysternach oraz przewozu luzem towarów niebezpiecznych;

4) oznakowania i nalepek ostrzegawczych;

5) dokumentów wymaganych w związku z przewozem.

2. Egzamin przeprowadza się w formie pisemnej obejmującej: część testową składającą się z trzech zestawów pytań odpowiadających poszczególnym modułom, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, oraz ćwiczenie praktyczne z zakresu obowiązków doradcy.

3. Pytania testowe i ćwiczenia praktyczne, o których mowa w ust. 2, pochodzą z katalogu pytań i ćwiczeń egzaminacyjnych, zatwierdzonego przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

§ 9.
1. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna składająca się z:

1) przewodniczącego;

2) dwóch członków;

3) sekretarza.

2. Przewodniczącym komisji egzaminacyjnej może być osoba posiadająca uprawnienia doradcy, a członkami komisji osoby posiadające takie uprawnienia albo osoby posiadające wyższe wykształcenie i co najmniej ośmioletnią praktykę zawodową w dziedzinie:

1) właściwości towarów niebezpiecznych;

2) konstrukcji i eksploatacji opakowań, cystern i pojazdów przeznaczonych do ich przewozu;

3) ratownictwa drogowego i chemicznego;

4) ochrony przeciwpożarowej lub

5) bezpieczeństwa ruchu drogowego.

§ 10.
Do egzaminu mogą przystąpić osoby, które w terminie co najmniej 7 dni przed jego przeprowadzeniem złożyły do wojewódzkiego inspektora transportu drogowego wniosek o dopuszczenie do egzaminu, wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w § 5, oraz dowodem uiszczenia opłaty, o której mowa w § 13.
§ 11.
Egzamin uważa się za zdany w przypadku udzielenia co najmniej 80% prawidłowych odpowiedzi na pytania zawarte w części testowej oraz rozwiązania w co najmniej 80% ćwiczenia praktycznego.
§ 12.
1. Z posiedzenia komisji egzaminacyjnej sporządza się protokół, zawierający wyniki egzaminu, który podpisują przewodniczący komisji egzaminacyjnej oraz pozostali jej członkowie.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje, w terminie do 7 dni od dnia zakończenia egzaminu, wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego.

§ 13.
Ustala się opłatę za egzamin w wysokości 400 zł.
§ 14.
1. Członkom komisji egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie w wysokości:

1) 150 złotych – dla przewodniczącego;

2) 120 złotych – dla innych członków komisji;

3) 80 złotych – dla sekretarza.

2. Jeżeli liczba egzaminowanych przewyższa 10 osób, wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ulega zwiększeniu:

1) o 10 złotych za każdą dodatkową osobę – dla przewodniczącego;

2) o 8 złotych za każdą dodatkową osobę – dla innych członków komisji;

3) o 6 złotych za każdą dodatkową osobę – dla sekretarza.

§ 15.
Wzór świadectwa doradcy określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 16.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Minister Infrastruktury: w z. A Piłat

 

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302).

Załącznik 1. [ZAKRES KURSU POCZĄTKOWEGO]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 23 grudnia 2002 r. (poz. 2013)

Załącznik nr 1

ZAKRES KURSU POCZĄTKOWEGO

1. ZAKRES RAMOWY

Nr modułu

Tytuł

Ilość godzin

1

Moduł podstawowy

10

2

Moduł klas materiałów niebezpiecznych

10

3

Moduł drogowy

10

4

Konsultacje

2

 

Łącznie:

32

 

 

2. ZAKRES SZCZEGÓŁOWY

2.1 Moduł podstawowy

Lp.

Temat

Ilość godzin

1

Wprowadzenie w system regulacji prawnych:

2

 

– cel i zakres regulacji;

 

 

– podstawowe pojęcia i definicje;

 

 

– charakterystyka obowiązujących przepisów – międzynarodowych i krajowych;

 

 

– ramy prawne działania doradcy ds. bezpieczeństwa;

 

 

– informacja na temat nowelizacji przepisów międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych;

 

 

– praktyczne posługiwanie się przepisami – ćwiczenia.

 

2

Podstawy identyfikacji i klasyfikacji towarów niebezpiecznych w transporcie:

2

 

– cel i zasady podziału towarów niebezpiecznych według systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych;

 

 

– podział na klasy na podstawie zagrożenia dominującego;

 

 

– grupowanie towarów w obrębie klasy według stopnia zagrożenia;

 

 

– identyfikacja towaru na podstawie numeru rozpoznawczego lub prawidłowej nazwy przewozowej;

 

 

– zasady klasyfikacji towarów charakteryzujących się jednym lub kilkoma zagrożeniami; algorytm klasyfikacji – hierarchia zagrożeń;

 

 

– identyfikacja i klasyfikacja wybranych towarów – ćwiczenia.

 

3

Zasady pakowania towarów niebezpiecznych:

1

 

– funkcja opakowania w transporcie materiałów niebezpiecznych;

 

 

– dobór opakowania z punku widzenia potrzeb użytkowych;

 

 

– dobór opakowania z punktu widzenia bezpieczeństwa;

 

 

– podstawowe rodzaje opakowań:

 

 

– opakowania pojedyncze;

 

 

– opakowania złożone;

 

 

– opakowania kombinowane;

 

 

– opakowania zbiorcze;

 

 

 

– opakowanie awaryjne;

 

 

– dobór opakowań dla wybranych materiałów – ćwiczenia.

 

4

Oznakowanie sztuki przesyłki:

1

 

– funkcja oznakowania;

 

 

– informacja o zagrożeniach;

 

 

– identyfikacja towaru;

 

 

– oznakowanie opakowania;

 

 

– adresaci informacji zawartej w oznakowaniu;

 

 

– dobór oznakowania sztuki przesyłki dla wybranych towarów – ćwiczenia.

 

5

Wyłączenia w stosowaniu przepisów:

1

 

– cel stosowania wyłączeń;

 

 

– całkowite wyłączenie niektórych rodzajów przewozów;

 

 

– całkowite wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w sztuce przesyłki;

 

 

– częściowe wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w jednostce transportowej.

 

6

Dokumentacja związana z przesyłką i działaniami ratunkowymi:

1

 

– karta charakterystyki substancji niebezpiecznej;

 

 

– certyfikat klasyfikacyjny;

 

 

– dokument przewozowy;

 

 

– świadectwo dopuszczenia pojazdu;

 

 

– pisemna instrukcja dla kierowcy;

 

 

– inne dokumenty.

 

7

Kontrola przewozów:

1

 

– zakres kontroli;

 

 

– organy kontroli;

 

 

– procedura kontrolna;

 

 

– tworzenie przykładowej listy kontrolnej – ćwiczenia.

 

8

Zasady odpowiedzialności za naruszenia przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych oraz za szkody spowodowane w związku z takim przewozem:

1

 

– zakres odpowiedzialności uczestników przewozu;

 

 

– odpowiedzialność cywilna;

 

 

– odpowiedzialność karna;

 

 

– odpowiedzialność administracyjna.

 

 

2.2 Moduł klas towarów niebezpiecznych

Lp.

Temat

Ilość godzin

1

Zagrożenia stwarzane przez materiały i przedmioty uznane za niebezpieczne:

2

 

– rodzaje zagrożeń, zagrożenia dominujące i dodatkowe, podział na klasy;

 

 

– natężenie zagrożeń, grupy pakowania.

 

2

Kryteria klasyfikacyjne:

2

 

– omówienie kryteriów w poszczególnych klasach;

 

 

– zaliczanie towarów niebezpiecznych do klasy i do grupy pakowania;

 

 

– kryteria stosowane przy klasyfikacji mieszanin, preparatów i odpadów;

 

 

– wybrane metody badań dotyczących kryteriów wyróżniania towarów.

 

3

Dobór opakowań na podstawie zagrożenia stwarzanego przez zawartość:

1

 

– podział opakowań według rodzaju materiału konstrukcyjnego i kategorii;

 

 

– badania i dopuszczenie opakowań;

 

 

– oznakowanie opakowań i sztuk przesyłki;

 

 

– dobór opakowania na podstawie zapisu klasyfikacyjnego – ćwiczenia.

 

 

4

Zasady pakowania razem (do jednego opakowania) różnych towarów niebezpiecznych:

1

 

– analiza możliwości pakowania razem towarów niebezpiecznych stwarzających różne zagrożenia;

 

 

– zakazy pakowania razem – ćwiczenia.

 

5

Odpady niebezpieczne i materiały zagrażające środowisku:

1

 

– zasady klasyfikacji odpadów;

 

 

– inne towary niebezpieczne zagrażające środowisku.

 

6

Materiały i przedmioty wybuchowe (klasa 1):

1

 

zasady podziału na podklasy i grupy zgodności;

 

 

metody pakowania;

 

 

uszeregowanie podklas według malejącego stopnia zagrożenia;

 

 

szczególne wymagania w zakresie klasyfikacji materiałów i przedmiotów wybuchowych;

 

 

zakazy ładowania razem materiałów wybuchowych w oparciu o grupy zgodności –ćwiczenia.

 

7

Warunki przewozu materiałów promieniotwórczych (klasa 7):

2

 

– charakterystyka promieniowania jonizującego, jego oddziaływanie na człowieka;

 

 

– pomiar mocy dawki i skażeń promieniotwórczych dla celów oceny narażenia radiacyjnego;

 

 

– kryteria doboru opakowań transportowych dla materiałów promieniotwórczych;

 

 

– charakterystyka działań w sytuacjach awaryjnych;

 

 

– określanie warunków przewozu dla wybranych materiałów – ćwiczenia.

 

 

2.3 Moduł drogowy

Lp.

Temat

Ilość godzin

1

Pojazdy używane do przewozu towarów niebezpiecznych:

3

 

– konstrukcja;

 

 

– pojazdy EX/II, EX/III, FL, AT, OX;

 

 

– wyposażenie:

 

 

– podstawowe;

 

 

– dodatkowe;

 

 

– sprzęt gaśniczy;

 

 

– oznakowanie jednostek transportowych przewożących:

 

 

– sztuki przesyłki;

 

 

– materiały stałe luzem;

 

 

– materiały ciekłe, sypkie i gazy w cysternach.

 

2

Załadunek i rozładunek:

1

 

– zakazy ładowania razem (do jednego pojazdu) różnych towarów niebezpiecznych oraz towarów niebezpiecznych razem z żywnością;

 

 

– szczególne wymagania dotyczące załadunku i rozładunku niektórych towarów, w szczególności ograniczenia ilościowe, zasady załadunku, rozładunku cystern;

 

 

– zakazy ładowania razem – ćwiczenia.

 

3

Dokumenty wymagane podczas przewozu:

1

 

– rodzaje dokumentów;

 

 

– analiza danych zawartych w dokumencie przewozowym oraz w instrukcji pisemnej dla kierowcy;

 

 

– weryfikacja danych zawartych w dokumencie przewozowym – ćwiczenia.

 

4

Szkolenie kierowców oraz innych osób związanych z transportem:

1

 

– rodzaje i zakres kursów;

 

 

– dokumentacja.

 

 

5

Przewóz w cysternach:

2

 

– rodzaje cystern:

 

 

– cysterny stałe;

 

 

– cysterny odejmowalne;

 

 

– cysterny przenośne;

 

 

– kontenery-cysterny;

 

 

– inne;

 

 

– cysterny do przewozu materiałów o różnych stanach skupienia:

 

 

– gazowym;

 

 

– ciekłym;

 

 

– stałym;

 

 

– cysterny do przewozu odpadów;

 

 

– pojazdy-baterie;

 

 

– układy i urządzenia bezpieczeństwa stosowane w cysternach.

 

6

Zagrożenia dla ludzi i środowiska spowodowane transportem towarów niebezpiecznych – ratownictwo techniczne i chemiczne:

2

 

– organizacja systemu ratowniczo-gaśniczego;

 

 

– zasady działań ratowniczych na miejscu wypadku z towarem niebezpiecznym;

 

 

– zagadnienia ochrony środowiska.

 

 

Załącznik 2. [WZÓR DRUKU ŚWIADECTWA PRZESZKOLENIA DORADCY DO SPRAW BEZPIECZEŃSTWA W ZAKRESIE TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH]

Załącznik nr 2

WZÓR DRUKU ŚWIADECTWA PRZESZKOLENIA DORADCY DO SPRAW BEZPIECZEŃSTWA W ZAKRESIE TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

 infoRgrafika

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2002-12-30
  • Data wejścia w życie: 2003-01-01
  • Data obowiązywania: 2003-01-17
  • Dokument traci ważność: 2005-10-21

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA