Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 210 poz. 1792

Na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473, Nr 63, poz. 634, Nr 125, poz. 1367, Nr 126, poz. 1382 i Nr 128, poz. 1407 i 1408 oraz z 2002 r. Nr 37, poz. 329, Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145) zarządza się, co następuje:

1) kwalifikacje rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych;

2) warunki, zakres i tryb przyznawania i cofania uprawnienia rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych;

3) wysokość opłat ponoszonych w związku z przyznaniem uprawnienia rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych;

4) warunki i tryb działania oraz wynagradzania Komisji Kwalifikacyjnej do spraw oceny kwalifikacji kandydata na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych, o której mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zwanej dalej „Komisją”

5) warunki i tryb uzgadniania przez rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych dokumentacji projektowej.

1) ukończyła studia wyższe na kierunku architektura i urbanistyka lub inżynieria środowiska w specjalności inżynieria sanitarna albo na kierunku budownictwo w specjalności inżynieria budowlana;

2) ma co najmniej dziesięcioletnią praktykę zawodową w zakresie ukończonego kierunku studiów, o którym mowa w pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) złożyła, z wynikiem pozytywnym, egzamin kwalifikacyjny.

2. W przypadku osoby, która ukończyła studia wyższe na kierunku budownictwo w specjalności inżynieria budowlana, praktyka zawodowa powinna obejmować praktykę w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego.

1) budownictwo przemysłowe;

2) budownictwo ogólne bez obiektów ochrony zdrowia;

3) budownictwo ogólne z obiektami ochrony zdrowia;

4) bez ograniczeń.

2. Z zastrzeżeniem § 4, zakresy uprawnień, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) budownictwo przemysłowe: zakłady przemysłowe i usługowe wraz z zakładami pracy chronionej, w tym:

a) zakłady gospodarki rolno-spożywczej i przetwórstwa w tym zakresie,

b) stacje paliw, obiekty obsługi samochodów i transportu,

c) warsztaty produkcyjno-usługowe,

d) obiekty hodowlane oraz związane z obsługą rolnictwa,

e) obiekty weterynaryjne,

f) magazyny i hurtownie,

g) obiekty gospodarki komunalnej, w tym budynki stacji uzdatniania wody i oczyszczalni ścieków,

h) stołówki, mieszkania służbowe, pomieszczenia badań lekarskich, jeżeli ich funkcja jest związana z funkcją podstawową obiektu przemysłowego, z wyłączeniem przychodni lekarskich;

2) budownictwo ogólne bez obiektów ochrony zdrowia:

a) obiekty budownictwa mieszkaniowego, w tym zamieszkania zbiorowego,

b) obiekty użyteczności publicznej określone w przepisach o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, z wyłączeniem obiektów ochrony zdrowia wraz z zespołami obsługi technicznej,

c) pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne, w tym pomieszczenia badań lekarskich i pielęgniarskich, jeżeli ich funkcja jest związana z funkcją podstawową obiektu użyteczności publicznej, z wyłączeniem przychodni lekarskich,

d) magazyny i hurtownie,

e) zakłady usługowe nieprodukcyjne,

f) obiekty weterynaryjne,

g) domy pomocy społecznej;

3) budownictwo ogólne z obiektami ochrony zdrowia:

a) budownictwo, o którym mowa w pkt 2,

b) zakłady opieki zdrowotnej, w tym żłobki,

c) pomieszczenia, w których wykonywana jest indywidualna, indywidualna specjalistyczna lub grupowa praktyka lekarzy, pielęgniarek lub położnych,

d) sanatoria, zakłady przyrodolecznicze,

e) apteki;

4) bez ograniczeń: budownictwo, o którym mowa w pkt 1 i 3.

1) warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji, wskazań lokalizacyjnych oraz lokalizacji autostrad i dróg ekspresowych;

2) wpływu inwestycji na środowisko i zdrowie ludzi, w szczególności raportów oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i analiz uciążliwości;

3) ujęć do zbiorowego zaopatrzenia w wodę, w szczególności ich lokalizacji i stref ochronnych, oraz stacji uzdatniania wody do picia i dla potrzeb gospodarczych w zakresie technologii, a także operatów wodnoprawnych, wymaganych na podstawie odrębnych przepisów;

4) rozwiązań gospodarki ściekowej w zakresie technologii oczyszczania ścieków, z wyjątkiem lokalnych urządzeń do ich gromadzenia, osadników gnilnych z drenażem, urządzeń do mechanicznego i chemicznego oczyszczania ścieków na terenach uzbrojonych;

5) zewnętrznych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych usytuowanych na terenach dróg (ulic), z wyjątkiem przyłączy do sieci wodociągowych i kanalizacyjnych;

6) obiektów budowlanych lub zakładów, które będą wytwarzały promieniowanie niejonizujące – w zakresie zabezpieczenia ludzi i środowiska przed wpływem tego promieniowania;

7) obiektów jądrowych i składowisk odpadów promieniotwórczych – w zakresie zabezpieczenia ludzi i środowiska przed wpływem promieniowania jonizującego;

8) obiektów budowlanych dla odzysku lub unieszkodliwiania odpadów – w zakresie technologii postępowania z odpadami oraz ich wpływu na środowisko i zdrowie ludzi;

9) wyrobów i systemów budowlano-instalacyjnych dopuszczonych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie;

10) projektów obiektów budowlanych zalecanych do powtarzania;

11) dokumentacji projektowej wykonanej przez samego rzeczoznawcę;

12) dokumentacji projektowej obiektów uzgadnianych przez Wojskową Inspekcję Sanitarną lub Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) uwierzytelniony odpis dyplomu potwierdzającego wykształcenie kandydata;

2) dokumentację potwierdzającą posiadanie praktyki zawodowej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2;

3) informację określającą zakres uprawnienia, o którego przyznanie kandydat się ubiega;

4) zaświadczenie o ukończeniu przez kandydata kursu przygotowującego do uzgadniania dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, jeżeli kandydat ukończył taki kurs.

2. W skład Komisji wchodzą wyznaczeni przez Głównego Inspektora Sanitarnego: przewodniczący, zastępca przewodniczącego, członkowie oraz sekretarz Komisji.

3. Obsługę organizacyjną Komisji zapewnia Główny Inspektorat Sanitarny.

2. Termin części pisemnej i części ustnej egzaminu wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

3. Komisja działa w składzie:

1) w części pisemnej egzaminu – przewodniczący lub jego zastępca, dwóch członków oraz sekretarz;

2) przy dokonywaniu oceny opinii, o której mowa w § 9 ust. 1 – przewodniczący lub jego zastępca, trzech członków, w tym członek dokonujący analizy, o której mowa w § 9 ust. 3, oraz sekretarz;

3) w części ustnej egzaminu – przewodniczący lub jego zastępca, pięciu członków oraz sekretarz.

4. Członków Komisji, o których mowa w ust. 3, wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

2. Część pisemna egzaminu trwa pięć godzin.

3. Opinia opracowana przez kandydata podlega wstępnej analizie, którą opracowuje członek Komisji.

4. Po zapoznaniu się z analizą, o której mowa w ust. 3, oraz po dokonaniu oceny opinii opracowanej przez kandydata Komisja ustala wynik części pisemnej egzaminu.

5. Główny Inspektor Sanitarny może, na wniosek Komisji, zwolnić z części pisemnej egzaminu kandydata, który posiada co najmniej dziesięcioletnią praktykę zawodową w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego oraz uzyskał pozytywną opinię państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania kandydata.

2. Część ustna egzaminu obejmuje sprawdzenie znajomości przez kandydata wymagań higienicznych i zdrowotnych obowiązujących przy projektowaniu obiektów, objętych zakresem uprawnienia, o którego przyznanie ubiega się kandydat.

2. Główny Inspektor Sanitarny przyznanie uprawnienia rzeczoznawcy stwierdza dokumentem, którego wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. O przyznaniu uprawnienia rzeczoznawcy Główny Inspektor Sanitarny zawiadamia państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy.

1) za przeprowadzenie części pisemnej egzaminu:

a) przewodniczący lub jego zastępca – 22% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określanego na podstawie odrębnych przepisów, zwanego dalej „najniższym wynagrodzeniem",

b) członkowie i sekretarz – 20% najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) za dokonanie oceny opinii, o której mowa w § 9 ust. 1:

a) przewodniczący lub jego zastępca – 18% najniższego wynagrodzenia,

b) członkowie i sekretarz – 15% najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) za przeprowadzenie części ustnej egzaminu każdego kandydata:

a) przewodniczący lub jego zastępca – 10% najniższego wynagrodzenia,

b) członkowie i sekretarz – 8% najniższego wynagrodzenia.

2. Członek Komisji opracowujący wstępną analizę, o której mowa w § 9 ust. 3, otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie za opracowanie tej analizy, w wysokości do 100% najniższego wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia ustala przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

3. Osoby wchodzące w skład Komisji, przygotowujące wniosek, o którym mowa w § 9 ust. 5, albo opinię, o której mowa w § 24 ust. 2, otrzymują wynagrodzenie w wysokości:

1) przewodniczący lub jego zastępca – 18% najniższego wynagrodzenia;

2) członkowie i sekretarz – 15% najniższego wynagrodzenia.

1) za część pisemną egzaminu – 150% najniższego wynagrodzenia;

2) za rozpatrzenie wniosku, o którym mowa w § 9 ust. 5–50% najniższego wynagrodzenia;

3) za część ustną egzaminu – 60% najniższego wynagrodzenia.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na bieżący rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Sanitarnego.

2. Rzeczoznawca może uzgadniać inne niż projekt budowlany fazy dokumentacji projektowej, jeżeli uzna to za niezbędne ze względów sanitarnych i zdrowotnych lub o takie uzgodnienie zwróci się jednostka projektowania, inwestor lub projektant.

2. Rzeczoznawca jest obowiązany do sprawdzenia, czy wymagania higieniczne i zdrowotne zawarte w decyzji, o której mowa w ust. 1, są uwzględnione w projekcie budowlanym, będącym przedmiotem uzgodnienia.

3. W przypadku stwierdzenia nieuwzględnienia w projekcie budowlanym wymagań, o których mowa w ust. 2, rzeczoznawca odmawia uzgodnienia projektu.

2. Rzeczoznawca umieszcza na uzgodnionej dokumentacji projektowej klauzulę potwierdzającą uzgodnienie, podpis i pieczęć imienną. W razie potrzeby zastrzeżenia do dokumentacji projektowej rzeczoznawca sporządza w formie załącznika do klauzuli potwierdzającej uzgodnienie.

3. Klauzulę, o której mowa w ust. 2, umieszcza się na planie zagospodarowania terenu oraz na odbitce podstawowego rzutu obiektu. Klauzuli nie umieszcza się na kalkach i transparentach.

4. W przypadku projektowania kilku obiektów, dla których rozwiązania projektowe umieszczono w jednej trwałej oprawie, klauzulę, o której mowa w ust. 2, umieszcza się na odbitkach rzutów obiektów podstawowych, uznanych za ważne przez rzeczoznawcę.

5. Wzór klauzuli, o której mowa w ust. 2, oraz wzór pieczęci imiennej rzeczoznawcy zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia.

6. Rzeczoznawca prowadzi rejestr uzgadnianych dokumentacji projektowych, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

1) podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w tym w szczególności do:

a) udziału w szkoleniach organizowanych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej,

b) zaznajamiania się z obowiązującymi przepisami i Polskimi Normami dotyczącymi zagadnień sanitarnohigienicznych;

2) współpracy z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej;

3) zawiadomienia o zmianie miejsca zamieszkania państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na nowe i poprzednie miejsce zamieszkania rzeczoznawcy;

4) zawiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego oraz państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o zaprzestaniu działalności jako rzeczoznawca.

2. Główny Inspektor Sanitarny cofa uprawnienie rzeczoznawcy po uzyskaniu na piśmie wyjaśnień rzeczoznawcy oraz po zasięgnięciu opinii Komisji.

3. Dokumentacja projektowa uzgodniona przez rzeczoznawcę z rażącym naruszeniem wymagań higienicznych i zdrowotnych albo z przekroczeniem zakresu posiadanego uprawnienia podlega ponownemu uzgodnieniu przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na lokalizację inwestycji, który niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ nadzoru budowlanego.

2. Osoba, której cofnięto uprawnienie rzeczoznawcy, albo osoba, która zaprzestała działalności jako rzeczoznawca, jest obowiązana przekazać, w terminie jednego miesiąca od dnia cofnięcia uprawnienia albo zaprzestania działalności, rejestr uzgadnianych dokumentacji projektowych, kopie załączników, o których mowa w § 20 ust. 2, i odmowy uzgodnienia państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy, a w przypadku rzeczoznawcy, który posiada uprawnienie wydane na jednostkę projektowania – państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu ze względu na siedzibę jednostki projektowania.

2. Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przekazuje wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią dotyczącą dotychczasowej działalności rzeczoznawcy.

3. Do postępowania o nadanie uprawnień rzeczoznawcy osobie, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 4–7.

4. W przypadku gdy zakres posiadanego przez rzeczoznawcę uprawnienia odpowiada zakresowi uprawnienia, o którego nadanie ubiega się rzeczoznawca, Główny Inspektor Sanitarny, na wniosek Komisji, może zwolnić rzeczoznawcę z części pisemnej egzaminu.

5. W przypadku gdy zakres posiadanego przez rzeczoznawcę uprawnienia jest węższy niż zakres uprawnienia, o którego nadanie ubiega się rzeczoznawca, egzamin nie obejmuje zagadnień wchodzących w zakres posiadanego uprawnienia.

6. Za rozpatrzenie wniosku, o którym mowa w ust. 4, rzeczoznawca wnosi opłatę w wysokości przewidzianej w § 16 ust. 1 pkt 2.

7. Osoby wchodzące w skład Komisji, przygotowujące wniosek, o którym mowa w ust. 4, otrzymują wynagrodzenie w wysokości przewidzianej w § 15 ust. 3.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być zaopiniowany przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy.

Minister Zdrowia: M. Łapiński

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 29 listopada 2002 r. (poz. 1792)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

WZÓR KLAUZULI POTWIERDZAJĄCEJ UZGODNIENIE DOKUMENTACJI PROJEKTOWEJ l WZÓR PIECZĘCI IMIENNEJ RZECZOZNAWCY DO SPRAW SANITARNOHIGIENICZNYCH

Załącznik nr 3