Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 208 poz. 1768

Na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 109, poz. 1156) zarządza się, co następuje:

1) tryb uznawania instytucji klasyfikacyjnej do sprawowania nadzoru technicznego nad statkami morskimi o polskiej przynależności;

2) rodzaje i zakres przeglądów statków dokonywanych przez instytucję klasyfikacyjną.

2. O uznanie, o którym mowa w ust. 1, może ubiegać się instytucja klasyfikacyjna, która spełnia kryteria określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Uznanie instytucji klasyfikacyjnej następuje po dokonaniu oceny spełnienia kryteriów, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w formie umowy określającej zakres tego uznania. Wzór umowy określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Uznanie bądź odmowa uznania instytucji klasyfikacyjnej powinny nastąpić w okresie nieprzekraczającym 18 miesięcy od dnia przedłożenia wniosku o uznanie.

4. Ilość instytucji klasyfikacyjnych uznanych do sprawowania nadzoru technicznego nad statkami morskimi o polskiej przynależności może zostać ograniczona do ilości wystarczającej do sprawowania tego nadzoru.

1) weryfikacji i zatwierdzania dokumentacji technicznej, certyfikacji materiałów, wyrobów, urządzeń i wyposażenia, przeprowadzania przeglądów i wydawania sprawozdań z przeglądów, stanowiących dla organu inspekcyjnego podstawę do wystawienia stałych dokumentów statkowych, określonych w umowach międzynarodowych i odrębnych przepisach;

2) określanym każdorazowo w zależności od potrzeb.

2. Okres uznania może zostać ograniczony do 3 lat, jeżeli ubiegająca się po raz pierwszy instytucja klasyfikacyjna, poza kryterium ilościowym dotyczącym ilości i tonażu klasyfikowanych statków lub liczby zatrudnionych własnych inspektorów, spełnia wszystkie pozostałe kryteria.

3. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 2, może zostać cofnięte, jeżeli instytucja klasyfikacyjna swoją działalnością potwierdzi właściwe sprawowanie nadzoru technicznego w zakresie udzielonego uznania, spełniając nadal, poza kryteriami ilościowymi, wszystkie kryteria będące podstawą uznania.

2. Uznanie można zawiesić w przypadku stwierdzenia, że instytucja klasyfikacyjna nie powinna dłużej występować w charakterze pełnomocnika ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej do realizacji zadań określonych w § 4.

3. Zawieszenia oraz cofnięcia uznania, o którym mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w formie decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

1) Międzynarodową Organizację Morską;

2) Komisję Europejską;

3) państwa członkowskie Unii Europejskiej.

2. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, przesyła się wszelkie informacje dotyczące oceny działalności prowadzonej przez uznaną instytucję klasyfikacyjną.

1) przeglądu wstępnego – przed oddaniem statku do eksploatacji lub wydaniem po raz pierwszy dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań w zakresie budowy statku i jego stałych urządzeń;

2) przeglądów okresowych – dla potwierdzenia lub odnowienia wydanych dokumentów, w tym:

a) przeglądu dla odnowienia dokumentów, o których mowa w pkt 1, w odstępach czasu nieprzekraczających pięciu lat,

b) przeglądu pośredniego przeprowadzanego pomiędzy 21 a 27 miesiącem albo pomiędzy 33 a 39 miesiącem odpowiednio po przeglądzie wstępnym lub przeglądzie dla odnowienia dokumentów,

c) przeglądu rocznego, przeprowadzanego w przedziale trzech miesięcy przed lub po upływie roku od dokonania przeglądu wstępnego lub przeglądu dla odnowienia dokumentów, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) przeglądów doraźnych – we wszystkich innych uzasadnionych względami bezpieczeństwa żeglugi przypadkach.

2. Przeglądy roczne wymienione w ust. 1 pkt 2 lit. c, nie mają zastosowania do statków niepodlegających umowom międzynarodowym, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim.

1) przeglądu wstępnego:

a) zatwierdzenie planów, rysunków, warunków technicznych, obliczeń i innego rodzaju dokumentacji technicznej w celu stwierdzenia, czy kadłub, urządzenia maszynowe oraz inne stałe urządzenia i wyposażenie statku spełniają wymagania szczegółowych przepisów technicznych uznanej instytucji klasyfikacyjnej,

b) oględziny, próby i badania kadłuba, urządzeń maszynowych oraz stałych urządzeń i wyposażenia statku, mające na celu stwierdzenie czy zastosowane materiały, elementy konstrukcyjne, rodzaj stałych urządzeń i wyposażenia, a także ich rozmieszczenie są zgodne z zatwierdzoną dokumentacją techniczną i czy jakość wykonania statku jest zadowalająca pod każdym względem;

2) przeglądu okresowego dla odnowienia dokumentów – oględziny, próby i badania kadłuba, urządzeń maszynowych oraz stałych urządzeń i wyposażenia statku, mające na celu stwierdzenie, że statek nadal spełnia wymagania szczegółowych przepisów technicznych i nadaje się do bezpiecznej eksploatacji, zgodnie z przeznaczeniem;

3) przeglądu pośredniego i przeglądu rocznego:

a) oględziny statku oraz jego stałych urządzeń i wyposażenia, a także wybrane próby i badania, mające na celu stwierdzenie, że statek zachował warunki do bezpiecznej eksploatacji, zgodnie z przeznaczeniem,

b) oględziny w celu potwierdzenia, że w odniesieniu do statku i jego stałych urządzeń nie wprowadzono żadnych zmian,

c) dodatkowe badania, uznane za niezbędne, w razie pojawienia się wątpliwości odnośnie prawidłowego utrzymania stanu technicznego statku lub jego stałych urządzeń.

2. Zakres przeglądu doraźnego – w zależności od okoliczności, obejmuje wybrane elementy statku lub jego stałych urządzeń i wyposażenia, w celu stwierdzenia czy spełnione są określone wymagania lub czy po doznanym uszkodzeniu stan statku i jego stałych urządzeń nie uległ zmianom w takim zakresie, że może spowodować zagrożenie dla bezpieczeństwa statku.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302)

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 20 listopada 2002 r. (poz. 1768)

Załącznik nr 1

KRYTERIA, KTÓRE POWINNA SPEŁNIAĆ INSTYTUCJA KLASYFIKACYJNA UBIEGAJĄCA SIĘ O UZNANIE

l. Kryteria ogólne

1. Instytucja klasyfikacyjna powinna:

1) posiadać udokumentowane rozległe doświadczenie i szeroką praktykę w zatwierdzeniu dokumentacji technicznej i sprawowaniu nadzoru nad budową statków;

2) klasyfikować flotę złożoną co najmniej z 1000 statków o pojemności brutto powyżej 100, o łącznej pojemność brutto nie mniejszej niż 5 min;

3) zatrudniać kadrę techniczną zapewniającej prawidłową obsługę klasyfikowanych statków; dla spełnienia wymogów określonych w pkt 2 instytucja powinna zatrudniać co najmniej 100 własnych inspektorów;

4) posiadać wyczerpujący zbiór przepisów technicznych budowy, zasad nadzoru nad budową oraz zasad przeprowadzania przeglądów okresowych statków, powinna publikować te przepisy i zasady w języku polskim i języku angielskim oraz ciągle je doskonalić i rozwijać poprzez badania naukowo-techniczne i programy badawczo-rozwojowe;

5) prowadzić rejestr klasyfikowanych statków i corocznie go publikować;

6) prowadzić swoją działalność zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie specyfikacji zadań organizacji uznanej do prowadzenia przeglądów i wystawiania dokumentów w imieniu administracji morskiej oraz zgodnie z postanowieniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

7) posiadać klauzulę odpowiedzialności, w tym odpowiedzialności finansowej za wykonywane czynności.

2. Instytucja klasyfikacyjna nie może być kontrolowana przez właścicieli i armatorów statków, stocznie lub inne zakłady zaangażowane handlowo przy produkcji, wyposażaniu, naprawach i eksploatacji statków i nie może być w jakikolwiek sposób związana z nimi, a jej dochody nie mogą w sposób istotny być zależne wyłącznie od jednego przedsiębiorstwa handlowego.

II. Kryteria szczegółowe

1. Instytucja klasyfikacyjna powinna dysponować:

1) odpowiednią kadrą techniczną, zarządzającą, wspomagającą i badawczo-rozwojową, przy ogólnym poziomie zatrudnienia proporcjonalnym do realizowanych zadań i liczby klasyfikowanych statków, zapewniającą ponadto zdolność instytucji klasyfikacyjnej do doskonalenia i rozwoju przepisów technicznych i zasad nadzoru;

2) ogólnoświatową siecią własnej kadry technicznej lub innych uznanych instytucji klasyfikacyjnych na podstawie wzajemnej umowy.

2. Funkcjonowanie instytucji klasyfikacyjnej powinno być regulowane postanowieniami kodeksu etycznego określonego dla instytucji klasyfikacyjnych.

3. Instytucja klasyfikacyjna powinna być:

1) zarządzana i administrowana w sposób zapewniający poufność informacji wymaganych przez administrację;

2) przygotowana do przekazywania określonych informacji o statku do właściwego terytorialnie organu inspekcyjnego.

4. Zarząd instytucji klasyfikacyjnej opracował i udokumentował politykę i cele jakości i zapewnił, że są one zrozumiałe, wdrożone i realizowane na każdym jej szczeblu organizacyjnym.

5. Instytucja klasyfikacyjna opracowała, wdrożyła i efektywnie utrzymuje wewnętrzny system jakości oparty na wymaganiach norm międzynarodowych EN 45004 i ISO 9001 oraz interpretacjach tych wymagań opracowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Instytucji Klasyfikacyjnych (IACS), a system ten zapewnia w szczególności:

1) systematyczne opracowywanie i aktualizowanie przepisów technicznych i zasad nadzoru;

2) przestrzeganie przepisów technicznych i zasad nadzoru;

3) spełnienie wymogów działalności ustawowej, do prowadzenia której jest uprawniona;

4) istnienie określonego i udokumentowanego zakresu obowiązków i uprawnień oraz wzajemnych relacji personelu pracującego w tym systemie;

5) wykonywanie wszystkich czynności w warunkach kontrolowanych;

6) istnienie sytemu kontroli działalności inspektorów oraz kadry technicznej i administracyjnej zatrudnionej bezpośrednio przez instytucję klasyfikacyjną;

7) realizacje głównych obowiązków ustawowych, do pełnienia których instytucja klasyfikacyjna jest upoważniona, bezpośrednio lub pod nadzorem własnych inspektorów lub inspektorów innej uznanej instytucji klasyfikacyjnej na zasadach wzajemnej umowy;

8) realizację systemu kwalifikacji inspektorów oraz ciągłej aktualizacji ich wiedzy;

9) prowadzenie i przechowywanie w określonych warunkach dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymaganych norm w zakresie świadczonych usług, a także efektywnego działania wewnętrznego systemu jakości;

10) planowanie, przeprowadzanie i dokumentowanie wewnętrznych audytów potwierdzających działalność każdej komórki organizacyjnej zgodnie z wewnętrznym systemem jakości.

6. Instytucja klasyfikacyjna musi wykazać się zdolnością do:

1) opracowania i aktualizowania własnych przepisów technicznych i zasad nadzoru w zakresie konstrukcji kadłuba i jego wyposażenia, urządzeń maszynowych, elektrycznych i automatyki zawierających światowo uznane standardy techniczne dla statków pasażerskich i towarowych pozwalające na wystawienie certyfikatów wymaganych konwencjami określonymi w ustawie o bezpieczeństwie morskim;

2) przeprowadzania wszystkich przeglądów i inspekcji statków wymaganych dla wystawienia i potwierdzenia świadectw i certyfikatów określonych konwencjami określonymi w ustawie o bezpieczeństwie morskim oraz w odrębnych rozporządzeniach ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, za pośrednictwem wykwalifikowanych inspektorów, i stosowania odpowiednich środków do oceny stanu technicznego statku.

7. Instytucja klasyfikacyjna powinna posiadać wewnętrzny system jakości zatwierdzony przez niezależny organ certyfikujący, uznany przez administrację państwa, na terenie którego ma ona swoją siedzibę.

8. Instytucja klasyfikacyjna powinna dopuścić uczestnictwo przedstawicieli organów administracji oraz innych stron zainteresowanych w pracach nad tworzeniem przepisów technicznych.

Załącznik nr 2

WZÓR UMOWY

Oznaczenia symboli określających zakres udzielanego uznania i rodzaje przeglądów: