Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 188 poz. 1581

Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108 i Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje:

1) użyte w rozporządzeniu w różnej liczbie i przypadkach wyrazy „organ” lub „organ emerytalny” zastępuje się użytymi w takiej samej liczbie i przypadku wyrazami „wojskowy organ emerytalny”

2) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wojskowym organem emerytalnym właściwym do ustalania prawa do zaopatrzenia emerytalnego oraz wypłaty świadczeń z tytułu tego zaopatrzenia jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego, zwany dalej „wojskowym organem emerytalnym.”

3) w § 3 w ust. 2:

a) w pkt 1:

– zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

„w wypadku gdy żołnierz posiada okresy służby wojskowej uprawniające do emerytury wojskowej, określone w art. 12 i 13 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, zwanej dalej „ustawą”, bądź też orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej został uznany za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej i zaliczony do jednej z grup inwalidów:”,

– lit. f otrzymuje brzmienie:

„f) zaświadczenie o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego wraz z decyzjami uzasadniającymi prawo do poszczególnych składników uposażenia i ich wysokości oraz wysługi lat w stopniu wojskowym,”,

b) w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) zaświadczenie o wysokości uposażenia i innych należności pieniężnych dla celów zaopatrzenia emerytalnego wraz z decyzjami uzasadniającymi prawo do poszczególnych składników uposażenia i ich wysokości oraz wysługi lat w stopniu wojskowym.”

4) w § 4 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) w innych wypadkach, jeżeli posiada niezbędne dokumenty do wszczęcia tego postępowania.”

5) § 10 otrzymuje brzmienie:

„§ 10. 1. Jeżeli ustalenie prawa do świadczenia jest uzależnione od inwalidztwa żołnierza lub emeryta wojskowego, który nie posiada jeszcze orzeczenia o inwalidztwie, wojskowy organ emerytalny kieruje go do właściwej komisji lekarskiej na jego wniosek.

2. Jeżeli warunkiem ustalenia prawa do renty rodzinnej jest uznanie za osobę niezdolną do pracy członka rodziny zmarłego emeryta lub rencisty albo żołnierza zawodowego, wojskowy organ emerytalny na wniosek tego członka rodziny zwraca się do właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o skierowanie wskazanej we wniosku osoby na badanie przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w celu wydania orzeczenia o niezdolności do pracy.

3. We wniosku wojskowego organu emerytalnego, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się:

1) imię i nazwisko, datę urodzenia oraz miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie,

2) określenie celu wydania orzeczenia i wskazanie okoliczności, które lekarz orzecznik jest obowiązany ustalić.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

1) zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba ubiegająca się o świadczenie,

2) wywiad zawodowy zawierający charakterystykę rodzaju i miejsca pracy,

3) dokumentację medyczną i rentową oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia, a w szczególności kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej.”

6) w § 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Własnoręczność podpisu świadka w razie nadesłania zeznań pisemnych może być poświadczona przez notariusza lub przez właściwy organ gminy albo przez pracodawcę zatrudniającego świadka lub członka rodziny. Jeżeli świadkiem jest żołnierz pełniący czynną służbę wojskową, własnoręczność jego podpisu potwierdza dowódca jednostki wojskowej, w której pełni on służbę.”

7) w § 14 ust. 3–5 otrzymują brzmienie:

„3. Okresy służby uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej mogą być udokumentowane na podstawie zaświadczenia wystawionego odpowiednio przez właściwe organy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz Biura Ochrony Rządu.

4. Okresy składkowe i nieskładkowe oraz okresy opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. dolicza się na wniosek zainteresowanego do wysługi emerytalnej, jeżeli zostały udowodnione w sposób określony w art. 117 ust. 1–4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676), z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Okresy opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. oraz okresy nieskładkowe dolicza się do wysługi emerytalnej na podstawie dokumentów (zaświadczeń) wydanych na żądanie wojskowego organu emerytalnego przez płatnika składek, a w przypadku osób opłacających składki na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe – na podstawie przedłożonych przez te osoby dowodów – na zasadach określonych w art. 125a ustawy, o której mowa w ust. 4.”

8) § 15 otrzymuje brzmienie:

„§ 15. 1. Decyzja w sprawie świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego powinna zawierać oznaczenie wojskowego organu emerytalnego, datę wydania, oznaczenie osób, których dotyczy, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, rodzaj świadczenia oraz jego wysokość i sposób wyliczenia, datę, od której przysługuje świadczenie, pouczenie o terminie i trybie odwołania, podpis z podaniem imienia i nazwiska wojskowego organu emerytalnego. Wojskowy organ emerytalny poucza zainteresowanego również o obowiązku zawiadamiania tego organu o okolicznościach, o których mowa w art. 47 ust. 1 ustawy.

2. W razie zmiany wysokości świadczeń w wyniku waloryzacji lub z innego powodu, wojskowy organ emerytalny wydaje nową decyzję administracyjną. Decyzję administracyjną wydaje się również w przypadkach, o których mowa w § 30 ust. 1 pkt 2–4 i ust. 2, § 32b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 i 3 oraz w ust. 3 pkt 2 i 3, a także w § 32c pkt 3 i 4.”

9) w § 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie wydania decyzji, w której stwierdzono brak prawa do świadczeń, wojskowy organ emerytalny poucza członka rodziny o możliwości ubiegania się o ustalenie prawa do świadczeń przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub w innych przepisach, jeżeli z zebranych dokumentów wynika, że spełnia on warunki do uzyskania takich świadczeń.”

10) w § 20 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Jeżeli w zaświadczeniu stwierdzającym okresy zatrudnienia przypadające przed dniem 1 stycznia 1999 r. są podane dni robocze, a nie okresy zatrudnienia, łączną liczbę dni przelicza się na miesiące, przyjmując za miesiąc dwadzieścia dwa dni robocze, a w odniesieniu do okresów zatrudnienia wykonywanego przed dniem 1 stycznia 1981 r. – dwadzieścia pięć dni roboczych.

3. Jeżeli z dowodów wynika tylko miesiąc rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia przypadające przed dniem 1 stycznia 1999 r., przyjmuje się za początek lub koniec tego okresu odpowiednio pierwszy i ostatni dzień miesiąca.”

11) § 21–23 otrzymują brzmienie:

„§ 21. Końcówkę kwot przypadających do wypłaty zaokrągla się według zasad przyjętych dla świadczeń wypłacanych na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 22. Postępowanie w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego umarza się w formie decyzji, jeżeli osoba uprawiona do tych świadczeń zmarła przed wydaniem decyzji oraz nie ma osób uprawnionych do dziedziczenia zgodnie z przepisami prawa cywilnego.

§ 23. Wojskowy organ emerytalny wydaje emerytom i rencistom wojskowym:

1) legitymację;

2) zaświadczenie stwierdzające uprawnienia do świadczeń z wojskowego zaopatrzenia emerytalnego osobom ubiegającym się o zachowanie lub nabycie prawa do osobnej kwatery stałej.”

12) § 26 i 27 otrzymują brzmienie:

„§ 26. 1. W przypadku renty rodzinnej, do której uprawniona jest więcej niż jedna osoba, części renty, o których mowa w ust. 5, przysługujące:

1) osobie małoletniej,

2) osobie pełnoletniej ubezwłasnowolnionej całkowicie lub częściowo, dla której ustanowiona została opieka lub kuratela obejmująca zarząd majątkiem, jak też osobie, dla której kuratela ustanowiona została z innych przyczyn

– wypłaca się osobom sprawującym opiekę lub kuratelę nad tymi osobami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. W przypadku ustanowienia kurateli wypłata renty rodzinnej może nastąpić po uzyskaniu przez kuratora zezwolenia sądu na wypłacenie renty rodzinnej do jego rąk.

2. Część renty rodzinnej, przysługującą osobie pełnoletniej innej niż wymieniona w ust. 1 pkt 2, wypłaca się tej osobie lub na jej wniosek innej osobie pełnoletniej uprawnionej do innej części tej renty rodzinnej albo osobie, która sprawowała nad nią opiekę przed osiągnięciem pełnoletności.

3. W przypadku pobytu sieroty zupełnej w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej, rentę rodzinną wraz z dodatkiem dla sieroty zupełnej wpłaca się na rachunek oszczędnościowy w banku, wskazanym przez kierownika placówki lub opiekuna ustalonego przez sąd.

4. W przypadku pobytu w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej więcej niż jednej sieroty zupełnej uprawnionych do jednej renty rodzinnej, każdej z nich wypłaca się przysługującą jej część renty oraz dodatek dla sieroty zupełnej. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Renta rodzinna ulega podziałowi na równe części, z tym jednak, że dodatki wypłaca się w całości osobom uprawnionym.

6. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy wypłacaniu świadczeń należnych członkom rodziny pozostałym po osobie, która zmarła po zgłoszeniu wniosku o te świadczenia, a przed ustaleniem prawa do nich.

§ 27. 1. Renta rodzinna przysługująca małoletniemu wypłacana jest jego opiekunowi.

2. Jeżeli dla osoby pełnoletniej uprawnionej do emerytury lub renty rodzinnej ustanowiono opiekę lub kuratelę, emeryturę lub rentę rodzinną wypłaca się odpowiednio opiekunowi lub kuratorowi, po uzyskaniu przez kuratora zezwolenia sądu na wypłatę świadczenia do jego rąk.

3. Jeżeli z akt sprawy wynika konieczność ustanowienia dla osoby uprawnionej do emerytury lub renty opiekuna lub kuratora, do czasu jego ustanowienia świadczenia te wypłaca się do rąk osoby pełniącej faktyczną opiekę, wskazanej przez właściwy organ gminy.

4. Osoba pełniąca faktyczną opiekę nad osobą uprawnioną do emerytury lub renty przedstawia wojskowemu organowi emerytalnemu najpóźniej w ciągu 12 miesięcy postanowienia sądu o ustanowieniu opiekuna lub kuratora. Osoba pełniąca faktyczną opiekę nad osobą ubezwłasnowolnioną częściowo, w przypadku ustanowienia kurateli, przedstawia wojskowemu organowi emerytalnemu zezwolenie sądu na wypłacenie świadczenia do jej rąk.”

13) rozdział 5 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 5

Zmniejszanie wypłaty emerytur i rent inwalidzkich oraz zawieszanie i zmniejszanie rent rodzinnych z tytułu osiąganych przychodów

§ 28. 1. Przy ustalaniu okoliczności powodujących zmniejszenie emerytury lub renty inwalidzkiej, określonych w art. 40 ustawy, uwzględnia się przychód z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanej dalej „działalnością”.

2. Za przychód osiągnięty uważa się przychód otrzymany lub postawiony do dyspozycji emeryta lub rencisty w danym roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Przychód wypłacony z tytułu działalności wykonywanej przed miesiącem, od którego ustalono prawo do emerytury lub renty, zwanych dalej „świadczeniem”, nie ma wpływu na zmniejszenie świadczenia.

4. Przychody osiągnięte z dwóch lub więcej tytułów, o których mowa w ust. 1, sumuje się.

§ 29. Kwotę przekroczenia stanowi różnica między kwotą przychodu uzyskanego w miesiącu kalendarzowym a kwotą 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 30. 1. Jeżeli z otrzymanego zawiadomienia, o którym mowa w art. 47 ust. 1 ustawy, wynika, iż osiągany przez emeryta lub rencistę przychód:

1) nie powoduje zmniejszenia świadczenia – wojskowy organ emerytalny wypłaca świadczenie w pełnej przysługującej wysokości,

2) powoduje zmniejszenie świadczenia o kwotę przekroczenia – wojskowy organ emerytalny zmniejsza wysokość świadczenia o kwotę przekroczenia,

3) powoduje zmniejszenie świadczenia o kwotę maksymalnego zmniejszenia – wojskowy organ emerytalny zmniejsza wysokość świadczenia:

a) o 24% kwoty bazowej, określonej w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – w przypadku emerytury i renty inwalidzkiej l grupy,

b) o 18% kwoty bazowej, o której mowa w lit. a) – w przypadku renty inwalidzkiej II i III grupy;

4) powoduje zmniejszenie świadczenia o 25% – wojskowy organ emerytalny zmniejsza wysokość świadczenia o 25%.

2. Przepisy ust. 1 pkt 3 i 4 stosuje się odpowiednio w przypadku pobierania części świadczenia podlegającego zmniejszeniu wskutek zbiegu prawa do dwóch lub więcej świadczeń, określonych w art. 95 ust. 2 ustawy, o której mowa w § 14 ust. 4.

§ 31. 1. Zmniejszenia świadczenia, o którym mowa w § 30, dokonuje się od początku miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym uprawomocniła się decyzja o zmniejszeniu świadczenia.

2. Zmniejszenie świadczenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do końca miesiąca kalendarzowego, w którym zaistniały okoliczności powodujące ustanie zmniejszenia świadczenia lub zmianę wysokości tego zmniejszenia.

§ 32. Wojskowy organ emerytalny w terminie do końca marca każdego roku dokonuje rocznego rozliczenia wysokości wypłaconych w roku poprzednim świadczeń, opierając się na otrzymanych od zainteresowanego i właściwych podmiotów dokumentach potwierdzających wysokość przychodu uzyskanego w roku poprzednim.

§ 32a. 1. Wojskowy organ emerytalny, na podstawie posiadanych dokumentów, w sposób określony w § 32b lub 32c, ustala łączną kwotę przychodu ze wszystkich źródeł określonych w § 28 ust. 1, osiągniętego przez emeryta lub rencistę w poprzednim roku kalendarzowym, dokonuje rozliczenia rocznego świadczenia i ustala kwotę należnego świadczenia za rok poprzedni w sposób określony w § 32b lub 32d.

2. Okres, z którego ustala się:

1) łączną kwotę przychodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę,

2) łączną kwotę maksymalnego zmniejszenia,

3) kwoty graniczne przychodu

– ulega odpowiedniemu skróceniu w roku kalendarzowym, w którym powstało lub ustało prawo do świadczenia.

3. W przypadku śmierci emeryta lub rencisty, wojskowy organ emerytalny dokonuje rozliczenia rocznego świadczenia na wniosek osób, o których mowa w § 22, złożony w trakcie roku kalendarzowego.

§ 32b. 1. Jeżeli łączna kwota przychodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę w okresie poprzedniego roku kalendarzowego nie przekroczyła sumy kwot stanowiących 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w poprzednim roku kalendarzowym, wojskowy organ emerytalny:

1) oblicza kwotę należnego świadczenia, którą stanowi suma kwot emerytury lub renty za rok poprzedni przed dokonaniem zmniejszeń i potrąceń,

2) zwraca emerytowi lub renciście kwotę różnicy między należną a wypłaconą kwotą świadczenia, jeżeli obliczona kwota należnego świadczenia jest większa od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni.

2. Jeżeli łączna kwota przychodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę w okresie poprzedniego roku kalendarzowego przekroczyła sumę kwot stanowiących 70% i nie przekroczyła sumy kwot stanowiących 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w poprzednim roku kalendarzowym, wojskowy organ emerytalny, z uwzględnieniem § 32c:

1) oblicza kwotę należnego świadczenia, którą stanowi suma kwot emerytury lub renty za rok poprzedni przed dokonaniem zmniejszeń lub potrąceń, pomniejszona o kwotę przekroczenia niższej kwoty granicznej nie większą niż łączna kwota maksymalnego zmniejszenia,

2) zwraca emerytowi lub renciście kwotę różnicy między należną a wypłaconą kwotą świadczenia, jeżeli obliczona kwota świadczenia należnego jest większa od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni,

3) ustala kwotę nienależnie pobranego świadczenia jako różnicę między wypłaconą a należną kwotą świadczeń, jeżeli obliczona kwota należnego świadczenia jest mniejsza od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconej za rok poprzedni.

3. Jeżeli łączna kwota przychodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę w okresie poprzedniego roku kalendarzowego przekroczyła sumy kwot stanowiących 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w poprzednim roku kalendarzowym, wojskowy organ emerytalny, z uwzględnieniem § 32c:

1) oblicza kwotę należnego świadczenia, którą stanowi suma kwot emerytury lub renty za rok poprzedni przed dokonaniem zmniejszeń i potrąceń, pomniejszona o 25% wysokości świadczenia,

2) zwraca emerytowi lub renciście kwotę różnicy między należną a wypłaconą kwotą świadczenia, jeżeli obliczona kwota świadczenia należnego jest większa od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni,

3) ustala kwotę nienależnie pobranego świadczenia jako różnicę między wypłaconą a należną kwotą świadczenia, jeżeli obliczona kwota należnego świadczenia jest mniejsza od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni.

§ 32c. Emeryt lub rencista może złożyć do wojskowego organu emerytalnego wniosek o dodatkowe rozliczenie miesięczne wypłaconych w poprzednim roku kalendarzowym świadczeń w związku z osiąganym w tym okresie przychodem. W takim przypadku wojskowy organ emerytalny:

1) porównuje miesięczne kwoty osiągniętego przychodu z miesięcznymi kwotami stanowiącymi 70% lub 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującymi w miesiącu, w którym emeryt lub rencista osiągnął przychód, i oblicza kwoty należnego świadczenia odrębnie dla każdego miesiąca; przepisy § 32b ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 1 stosuje się odpowiednio,

2) sumuje osobno miesięczne kwoty należnego i miesięczne kwoty wypłaconego świadczenia w roku poprzednim,

3) zwraca emerytowi lub renciście kwotę różnicy między należną a wypłaconą kwotą świadczenia, jeżeli obliczona suma kwot świadczenia należnego jest większa od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni,

4) ustala kwotę nienależnie pobranego świadczenia jako różnicę między wypłaconą a należną kwotą świadczenia, jeżeli obliczona suma kwot należnego świadczenia jest mniejsza od sumy kwot emerytury lub renty wypłaconych za rok poprzedni,

5) porównuje kwoty wynikające z rozliczenia, o którym mowa w § 32b.

§ 32d. Renty rodzinne podlegają zawieszeniu i zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.”

14) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 29 października 2002 r. (poz. 1581)

SIEDZIBY ORAZ TERYTORIALNY ZASIĘG DZIAŁANIA WOJSKOWYCH ORGANÓW EMERYTALNYCH