Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 188 poz. 1579

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (Dz. U. Nr 76, poz. 812) zarządza się, co następuje:

1) odpis z właściwego rejestru;

2) kopię koncesji lub zezwolenia na wykonanie działalności związanej z przedmiotem wniosku;

3) kopię dokumentu o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP);

4) kopię dokumentu o nadaniu numeru identyfikacyjnego (REGON);

5) pełnomocnictwo do reprezentowania podmiotu lub przedsiębiorcy, jeżeli jest wymagane według odrębnych przepisów;

6) opinię dotyczącą spełnienia warunków technicznych zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności z toksycznym związkiem chemicznym lub jego prekursorem, wydaną przez jednostkę organizacyjną upoważnioną przez Ministra Obrony Narodowej;

7) oświadczenie podmiotu lub przedsiębiorcy o spełnianiu warunków organizacyjnych i kadrowych zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności z toksycznym związkiem chemicznym lub jego prekursorem.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się oddzielnie dla każdego toksycznego związku chemicznego i jego prekursora.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy w sprawie trybu wydawania pozwoleń na prowadzenie działalności z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów.

1) Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii;

2) laboratoria chemiczne szkół wojskowych i centra szkolenia

– na podstawie pozwolenia wydanego przez Ministra Obrony Narodowej.

1) do dnia 1 września – w przypadku informacji, które dotyczą działalności planowanej w następnym roku kalendarzowym;

2) do dnia 1 lutego – w przypadku informacji, które dotyczą działalności prowadzonej w poprzednim roku kalendarzowym.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, jednostki i komórki organizacyjne oraz przedsiębiorstwa państwowe wymienione w § 1, 4 i 5 obowiązane są składać, zgodnie z przepisami w sprawie szczegółowych danych, jakie powinny zawierać informacje o działalności z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów.

2. Rejon skażeń oznacza się tablicami i znakami ostrzegawczymi oraz zabezpiecza poprzez ogrodzenie w sposób uniemożliwiający przypadkowe przedostanie się na jego teren osób postronnych i zwierząt. Dodatkowo, w odległościach 1–2 km na podejściach do rejonów skażeń lub drogach dojazdowych wystawia się posterunki ostrzegawcze.

3. Szkolenie wojsk i wszystkie prace z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1 prowadzi się pod kierunkiem oficera wojsk chemicznych w obecności personelu laboratorium chemicznego i wojskowej służby zdrowia.

4. Do szkolenia z użyciem toksycznych związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1 dopuszcza się tylko te osoby, które znają zasady działania wykorzystywanych związków chemicznych oraz zasady postępowania w przypadku skażenia.

5. Przed każdym szkoleniem z użyciem toksycznych związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1 dokonuje się kontroli sprawności odzieży ochronnej oraz szczelności masek przeciwgazowych.

6. Związki chemiczne planowane do wykorzystania w procesie szkolenia powinny być dostarczone do rejonu skażeń przed przybyciem szkolonych, w ilości zaplanowanej przez prowadzącego szkolenie.

7. Wszelkie prace związane z pozorowaniem skażenia terenu lub sprzętu powinny być wykonane przed przybyciem szkolonych.

8. Do pozorowania skażenia terenu stosuje się naczynia metalowe, niemalowane, wypełnione ziemią, na którą winno się nanosić chemiczny związek skażający. Ziemia służąca do napełnienia pojemników powinna pochodzić z gleby łatwo przepuszczalnej dla wody (piasek luźny, piasek słabo gliniasty, piasek gliniasty lekki). Po zakończeniu szkolenia skażoną w pojemnikach ziemię odkaża się, a skuteczność odkażania potwierdza personel laboratorium chemicznego. Odkażoną ziemię składuje się w oznakowanym zbiorniku lub izolowanym dole chłonnym umiejscowionym w rejonie skażeń. Okresowe opróżnianie zbiornika, po zakończeniu cyklu szkolenia poligonowego, poprzez zadołowanie jego zawartości na głębokość 50–100 cm, jest dozwolone po sprawdzeniu przez laboratorium chemiczne braku występowania w jego zawartości związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1. Zabrania się bezpośredniego skażania terenu i jakiegokolwiek kontaktu związków chemicznych wykorzystywanych podczas szkolenia z powierzchnią ziemi, glebą, wodami, a także florą i fauną.

9. Lokalizacja rejonu skażeń powinna odpowiadać następującym warunkom:

1) teren równy, podwyższony lub naturalne wyniesienie terenu, bez wysokiej roślinności;

2) gleba słabo przepuszczalna – gliniasta lub ilasta, brak występowania wody gruntowej do dwóch metrów poniżej powierzchni terenu;

3) odległość od granic poligonu, budynków mieszkalnych, zabudowań inwentarskich, pasiek, obszarów chronionej przyrody, uczęszczanych dróg, wód powierzchniowych oraz od granicy wewnętrznego terenu ochrony strefy pośredniej źródeł i ujęć wody powinna wynosić co najmniej 2 km;

4) teren przewiewny, ale prędkość wiatru nie może przekraczać 3 m/s.

10. Zabrania się pozostawiania lub zakopywania w rejonie skażeń jakichkolwiek przedmiotów i materiałów wykorzystywanych w procesie szkolenia bez ich odkażenia. Skuteczność odkażania sprawdza personel laboratorium chemicznego.

11. Każdorazowo po zakończeniu szkolenia prowadzący szkolenie sporządza pisemny meldunek z przebiegu szkolenia, w którym zamieszcza się:

1) szkic terenu zawierający rejon skażeń;

2) rodzaj i ilość zużytego środka chemicznego;

3) stwierdzenie o sprawdzeniu przez personel laboratorium chemicznego skuteczności odkażenia i bezpieczeństwa w rejonie skażeń;

4) sposób postępowania ze skażoną ziemią używaną podczas szkolenia, w tym sposób jej zagospodarowania.

12. Meldunek, o którym mowa w ust. 11, przekazuje się dowódcy jednostki wojskowej, a jego kopię pozostawia w komendzie poligonu. Meldunku nie niszczy się.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński