Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 185 poz. 1539

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 34 ustęp 1 Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce, sporządzonej w Paryżu dnia 17 czerwca 1994 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 2 października 2001 r. wyżej wymienioną konwencję. Dnia 14 listopada 2001 r. złożono Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych jako depozytariuszowi dokument ratyfikacyjny.

Zgodnie z artykułem 36 ustęp 1 konwencja weszła w życie dnia 26 grudnia 1996 r., a w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z artykułem 36 ustęp 2, dnia 12 lutego 2002 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Następujące państwa stały się stronami Konwencji w podanych niżej datach:

2. Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia następujące państwa złożyły podane niżej deklaracje:

ALGIERSKA REPUBLIKA LUDOWO-DEMOKRATYCZNA

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna nie uważa się związaną przepisami artykułu 28 ustęp 2 niniejszej konwencji, w związku z czym jakikolwiek spór musi zostać przedłożony Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości.

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna oświadcza, że aby spór mógł zostać przedłożony Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości, każdorazowo wymagana jest zgoda obu stron sporu.

„The People's Democratic Republic of Algeria does not consider itself bound by the provisions of article 28, paragraph 2, of the [said Convention], to the effect that any dispute must be submitted to the International Court of Justice.

The People's Democratic Republic of Algeria declares that for a dispute submitted to the International Court of Justice, the consent of both parties will be necessary in each case."

REPUBLIKA AUSTRII

Republika Austrii oświadcza, że zgodnie z artykułem 28 konwencji uznaje oba środki rozstrzygania sporów przewidziane w ustępie 2 jako obowiązkowe w stosunku do każdej Strony uznającej zobowiązanie dotyczące jednego lub obu tych środków rozstrzygania sporów.

,,The Republic of Austria declares in accordance with article 28 of the Convention that it accepts both of the means of dispute in paragraph 2 as compulsory in relation to any Party accepting an obligation concerning one or both of these means of dispute settlement."

REPUBLIKA GWATEMALI

Republika Gwatemali oświadcza, że w stosunku do jakiegokolwiek sporu dotyczącego interpretacji lub stosowania konwencji uznaje ona arbitraż zgodnie z procedurami przyjętymi przez Konferencję Stron zawartymi w załączniku za stosowany na równi ze środkami rozstrzygania sporów obowiązkowymi w stosunku do każdej Strony uznającej to zobowiązanie. Niniejsza deklaracja obowiązuje przez trzy miesiące po złożeniu depozytariuszowi pisemnego oświadczenia o jej wycofaniu.

„The Republic of Guatemala declares that, in respect of any dispute concerning the interpretation or application of the Convention, it recognizes arbitration in accordance with procedures adopted by the Conference of the Parties in an annex as soon as practicable as a means of dispute settlement, compulsory in relation to any Party acceppting the same obligation. This declaration shall remain in force until three months after written notice of its revocation has been deposited with the Depositary."

PAŃSTWO KUWEJTU

Jakikolwiek dodatkowy regionalny załącznik realizacyjny lub jakakolwiek poprawka do któregokolwiek dodatkowego regionalnego załącznika realizacyjnego do konwencji wchodzi w życie w stosunku do Państwa Kuwejtu jedynie po złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, odpowiednio.

„With respect to the State of Kuwait, any additional regional implementation annex or any amendment to any regional implementation annex shall enter into force only upon the deposit of its instrument of ratification or accession with respect thereto."

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW

Królestwo Niderlandów oświadcza, zgodnie z artykułem 28 ustęp 2 niniejszej konwencji, że uznaje oba środki rozstrzygania sporów, o których mowa w tym ustępie, jako obowiązkowe w stosunku do każdej strony, która uzna jeden lub oba z tych środków rozstrzygania sporów.

„The Kingdom of the Netherlands declares, in accordance with paragraph 2 of article 28 of [the said Convention] that it accepts both means of dispute settlement referred to in that paragraph as compulsory in relation to any Party accepting one or both of these means of dispute settlement."

NOWA ZELANDIA

Jakikolwiek dodatkowy regionalny załącznik realizacyjny lub jakakolwiek poprawka do któregokolwiek regionalnego załącznika realizacyjnego do konwencji wchodzi w życie w stosunku do Nowej Zelandii jedynie po złożeniu przez Rząd Nowej Zelandii jej dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do tej konwencji.

„Any additional regional implementation annex or any amendment to any regional implementation annex to the Convention shall enter into force for New Zealand only upon the Government of New Zealand's deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession with respect thereto."

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

(1) Pomoc zagraniczna – Stany Zjednoczone uznają, że jako „państwo rozwinięte", stosownie do artykułu 6 konwencji i jej załączników, nie są zobowiązane do spełniania szczególnych wymogów dotyczących funduszy lub innych szczególnych wymogów zapewnienia jakichkolwiek środków pomocy, włącznie z technologią, w stosunku do jakiegokolwiek „państwa dotkniętego" określonego w artykule 1 konwencji.

(2) Środki finansowe i mechanizm – Stany Zjednoczone uznają, że zarówno artykuł 20, jak i 21 konwencji nie nakłada obowiązku zapewniania określonego poziomu funduszy na Globalny Fundusz Ekologiczny lub Globalny Mechanizm dla realizowania celów konwencji lub jakiegokolwiek innego celu.

(3) Zagospodarowanie ziemi przez Stany Zjednoczone – Stany Zjednoczone uznają, że zgodnie z artykułem 1 konwencji są „rozwiniętym Państwem-Stroną" i że nie mają obowiązku przygotowywać programu działań stosownie do części III sekcja l konwencji. Stany Zjednoczone uznają także, że nie muszą być dokonywane żadne zmiany w ich istniejących programach i praktykach zagospodarowania ziemi w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z artykułu 4 lub 5 konwencji.

(4) Procedura prawna przyjmowania poprawek do konwencji – zgodnie z artykułem 34 ustęp 4, każdy dodatkowy regionalny załącznik realizacyjny lub jakakolwiek poprawka do któregokolwiek dodatkowego regionalnego załącznika realizacyjnego do konwencji wchodzi w życie w stosunku do Stanów Zjednoczonych jedynie po złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, odpowiednio.

(5) Rozstrzyganie sporów – Stany Zjednoczone przychylają się do uznania za obowiązkowe oba środki rozstrzygania sporów określone w artykule 28 ustęp 2 i uznają, że nie są związane rezultatem, wyrokiem, wnioskami lub zaleceniami procedury pojednawczej wszczętej na podstawie artykułu 28 ustęp 6. W stosunku do jakiegokolwiek sporu powstałego co do konwencji Stany Zjednoczone nie uznają ani nie przyjmują jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

„(1) Foreign assistance. – The United States understands that, as a "developed country", pursuant to Article 6 of the Convention and its Annexes, it is not obligated to satisfy funding requirements or other specific requirements regarding the provision of any resource, including technology, to any "affected country", as defined in Article 1 of the Convention. The United States understands that ratification of the Convention does not alter its domestic legal processes to determine foreign assistance funding or programs.

(2) Financial resources and mechanism. – The United States understands that neither Article 20 nor Article 21 of the Convention impose obligations to provide specific levels of funding for the Global Environmental Facility, or the Global Mechanism, to carry out the objectives of the Convention, or for any other purpose.

(3) United States land management. – The United States understands that it is a "developed country party" as defined in Article 1 of the Convention, and that it is not required to prepare a national action program pursuant to Part III, Section 1, of the Convention. The United States also understands that no changes to its existing land management practices and programs will be required to meet its obligations under Articles 4 or 5 of the Convention.

4) Legal process for amending the Convention. – In accordance with Article 34 (4), any additional regional implementation annex to the Convention or any amendment to any regional implementation annex to the Convention shall enter into force for the United States only upon the deposit of a corresponding instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

5) Dispute settlement. – The United States declines to accept as compulsory either of the dispute settlement means set out in Article 28 (2), and understands that it will not be bound by the outcome, findings, conclusions or recommendations of a conciliation process initiated under Article 28 (6). For any dispute arising from this Convention, the United States does not recognize or accept the jurisdiction of the International Court of Justice."

Minister Spraw Zagranicznych: W. Cimoszewicz

¹ W stosunku do Królestwa w Europie,

„For the Kingdom in Europe”

² Zgodnie ze statusem konstytucyjnym Tokelau i biorąc pod uwagę jego zaangażowanie w rozwój autonomii poprzez samostanowienie, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, niniejsza ratyfikacja nie obejmuje Tokelau, dopóki nie zostanie złożona depozytariuszowi odpowiednia deklaracja przez Rząd Nowej Zelandii, po stosownej konsultacji z tym terytorium.

„With a declaration to the effect that consistent with the constitutional status of Tokelau and taking into account its commitment to the development of self-government through an act of self-determination under the Charter of the United Nations, this ratification shall not extend to Tokelau unless and until a Declaration to this effect is lodged by the Government of New Zealand with the Depositary on the basis of appropriate consultation with that territory."

³ W stosunku do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, brytyjskich Wysp Dziewiczych, Wyspy Świętej Heleny i Wniebowstąpienia; 24 grudnia 1996 r. Rząd Wielkiej Brytanii poinformował Sekretarza Generalnego, że konwencję stosuje się do Księstwa Montserrat.

„For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, the British Virgin Islands, St. Helena and Ascension Island. Subsequently, on 24 December 1996, the Government of the United Kingdom notified the Secretary-General that the Convention would apply to Montserrat."