Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 169 poz. 1388

Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 109, poz. 1156) zarządza się, co następuje:

1) wymagania w zakresie uznawania kontenerów, ich prób, przeglądów oraz kontroli stanu kontenerów;

2) instytucję klasyfikacyjną, której powierza się zadania w zakresie prób, przeglądów i uznawania kontenerów;

3) organy uprawnione do kontroli stanu kontenerów.

1) przepisach międzynarodowych – oznacza to:

a) Międzynarodową konwencję o bezpiecznych kontenerach (KBK), sporządzoną w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 24, poz. 118 i 119), zwaną dalej „konwencją",

b) Konwencję celną w sprawie kontenerów, 1972, sporządzoną w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 7, poz. 36),

c) Konwencję celną dotyczącą międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR), sporządzoną w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 17, poz. 76, z 1998 r. Nr 33. poz. 177 i 178 oraz z 2000 r. Nr 40, poz. 476 i Nr 43, poz. 494),

d) Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 287),

e) Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych (IMDG), stanowiący załącznik do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319) wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177),

f) Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiący aneks l do załącznika B Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158, z 1997 r. Nr 37, poz. 225 oraz z 1998 r. Nr 33, poz. 177 i 178);

2) kontenerze – oznacza to urządzenie transportowe zdefiniowane jako kontener w konwencji;

3) prototypie – oznacza to pojedynczy kontener nie-seryjny lub wzorzec określonego typu konstrukcji, przeznaczonego do wykonania seryjnego;

4) typie konstrukcji kontenera – oznacza to konstrukcję kontenera spełniającą wymagania przepisów międzynarodowych i wymagań technicznych, dopuszczoną do produkcji;

5) uznaniu kontenera – oznacza to decyzję instytucji klasyfikacyjnej, że typ konstrukcji kontenera lub kontener pojedynczy jest bezpieczny w eksploatacji i nadaje się do przewozu ładunków zgodnie z przeznaczeniem;

6) wymaganiach technicznych – oznacza to wymagania techniczne dla kontenerów w zakresie ich budowy, prób i eksploatacji, opracowane przez instytucję klasyfikacyjną w oparciu o przepisy międzynarodowe.

1) przeglądy stałe – przeglądy przeprowadzane zgodnie z zatwierdzonym przez instytucję klasyfikacyjną programem przeglądów stałych w następujących okresach:

a) pierwszy przegląd stały – przeprowadzany w okresie nieprzekraczającym 5 lat, licząc od daty wykonania kontenera, a dla kontenerów zbiornikowych – w okresie nieprzekraczającym 30 miesięcy, z wyjątkiem prób hydraulicznych zbiorników i armatury kontenerów, które należy przeprowadzać co 5 lat, z zastrzeżeniem § 8,

b) kolejny przegląd stały – przeprowadzany dla wszystkich rodzajów kontenerów w terminie nieprzekraczającym 30 miesięcy od daty ostatniego przeglądu, z wyjątkiem prób hydraulicznych zbiorników i armatury kontenerów, które należy przeprowadzać co 5 lat, z zastrzeżeniem § 8;

2) przeglądy ciągłe (ACEP) – przeglądy przeprowadzane w okresach nieprzekraczających 24 miesięcy od daty ostatniego przeglądu, zgodnie z zatwierdzonym przez instytucję klasyfikacyjną programem przeglądów ciągłych, przy czym rozróżnia się:

a) przeglądy pełne – przeglądy przeprowadzane po naprawie o dużym zakresie, odnowieniu kontenera, przed przekazaniem kontenera w dzierżawę i po odbiorze z dzierżawy,

b) przeglądy rutynowe – częste przeglądy przeprowadzane w celu wykrycia uszkodzeń, które mogą wymagać napraw w czasie bieżącej eksploatacji kontenerów.

1) przed przystąpieniem do wykonania prototypu producent kontenerów występuje do instytucji klasyfikacyjnej z wnioskiem (w formie pisemnego zlecenia) o uznanie typu konstrukcji kontenera lub kontenera pojedynczego. Do wniosku powinna być załączona do zatwierdzenia dokumentacja techniczna (w trzech egzemplarzach) zawierająca:

a) specyfikację kontenera wraz z opisem jego konstrukcji, podaniem jego parametrów, stosowanych materiałów, przyjętych metod wykonania i spawania oraz określeniem technologii montażu, wykończenia i malowania,

b) rysunki zestawieniowe, rysunki przekrojów węzłów i pojedynczych połączeń poszczególnych elementów z podaniem zastosowanych materiałów oraz rysunki przedstawiające oznakowanie kontenera,

c) program prób, z podaniem wartości obciążeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz metod ich przyłożenia. Program prób musi spełniać wymagania zawarte w przepisach międzynarodowych i wymaganiach technicznych,

d) dodatkowo dla kontenerów izotermicznych:

– opis techniczny urządzenia chłodniczego, schematy i rysunki urządzenia chłodniczego i/lub ogrzewczego z podaniem charakterystyk cieplnych, mechanicznych i innych,

– specyfikację urządzenia elektrycznego z podaniem charakterystyk urządzeń zabezpieczających i kontrolnych, rysunki złączy wtykowych, schematy ideowe i montażowe,

– specyfikację, schematy i rysunki źródła energii elektrycznej wraz z jego napędem,

– specyfikację izolacji cieplnej,

– obliczenia techniczno-cieplne,

– program i metodykę prób techniczno-cieplnych z podaniem wartości, jakie powinny być osiągnięte,

– program prób prototypu i produkowanych seryjnie urządzeń chłodniczych i/lub ogrzewczych,

e) dodatkowo dla kontenerów zbiornikowych:

– specyfikację i rysunki konstrukcyjne zbiornika (zbiorników) wraz z przekrojami, w których należy podać dane niezbędne do przeprowadzenia obliczeń sprawdzających elementów konstrukcyjnych (w szczególności wymiary, materiały, złącza spawane, elementy mocujące),

– specyfikację, wraz z rysunkami, armatury oraz urządzeń sterowania i kontroli z podaniem zastosowanych materiałów,

– specyfikację materiałów izolacyjnych (jeżeli zostały zastosowane) oraz rysunki ich mocowania,

– opis techniczny i rysunki konstrukcyjne urządzeń utrzymujących ciśnienie oraz urządzeń chłodniczych i/lub ogrzewających ładunek, jeżeli kontener jest w nie wyposażony,

– obliczenia wytrzymałości zbiornika (zbiorników) i szkieletu wykonane metodą uznaną przez organ uprawniony,

– program prób kontenera zbiornikowego,

– wykaz ładunków, jakie mogą być przewożone w kontenerze,

– dokumenty potwierdzające, że materiały, z jakich wykonano części i zespoły kontenera stykające się z ładunkiem, nie wchodzą z nim w reakcje chemiczne;

2) prototyp kontenera lub kontener pojedynczy zostaje poddany próbom zgodnie z zatwierdzonym programem prób w obecności przedstawiciela instytucji klasyfikacyjnej. Przedstawiciel instytucji klasyfikacyjnej sporządza protokół z prób kontenera;

3) w przypadku zadowalającego wyniku prób instytucja klasyfikacyjna wydaje Świadectwo uznania typu konstrukcji kontenera, dalej zwane „Świadectwem uznania", będące pisemnym potwierdzeniem, że typ konstrukcji kontenera lub kontener pojedynczy spełnia wymagania konwencji. Świadectwo uznania daje prawo zamocowywania do każdego kontenera seryjnego, wykonanego zgodnie z uznanym typem konstrukcji, i do kontenera pojedynczego tabliczki uznania kontenera za bezpieczny zgodnie z konwencją, zwaną dalej „tabliczką KBK".

2. Niezależnie od przyjętego rodzaju przeglądu, zawory bezpieczeństwa w kontenerach zbiornikowych poddawane są próbom, oględzinom i kontroli w odstępach czasu nie dłuższych niż 30 miesięcy.

1) oględziny polegające na sprawdzeniu, co najmniej z zewnątrz, stanu technicznego wszystkich powierzchni kontenerów, a gdy kontener nie jest załadowany – również jego wnętrza wraz z demontażem elementów kontenera, jeżeli okaże się to konieczne;

2) sprawdzenie zachowania prawidłowego kształtu lub wymiarów kontenera, w przypadku gdy istnieje podejrzenie ich utraty;

3) przeprowadzenie próby szczelności na wpływy atmosferyczne w przypadku podejrzenia jej utraty;

4) sprawdzenie działania zamknięć drzwi i otworów oraz innych urządzeń kontenerów;

5) sprawdzenie oznakowania kontenera;

6) sprawdzenie stanu izolacji termicznej i kanałów powietrznych mających wpływ na wytrzymałość i szczelność (jeżeli istnieje podejrzenie obniżenia własności izolacyjnych lub utraty wytrzymałości) – w przypadku kontenerów izotermicznych;

7) sprawdzenie ogólnego stanu technicznego zbiornika (z zewnątrz i wewnątrz), jego wytrzymałości i szczelności, stanu technicznego i działania instalacji załadowczo-wyładowczej, stanu i terminu ważności urządzeń zabezpieczających, ważności prób hydraulicznych oraz działania przyrządów pomiarowo-kontrolnych (jeżeli są zainstalowane) – w przypadku kontenerów zbiornikowych.

1) brązowy – 1992, 1998, 2004;

2) niebieski – 1993, 1999, 2005;

3) żółty – 1994, 2000, 2006;

4) czerwony – 1995, 2001;

5) czarny – 1996, 2002;

6) zielony – 1997, 2003.

1) litery ACEP – oznaczające przeglądy ciągłe zgodnie z § 4 pkt 2;

2) skrót nazwy kraju, w którym zatwierdzono program przeglądu;

3) rok zatwierdzenia programu przeglądu;

4) numer zatwierdzonego programu przeglądu.

Naklejka powinna być umieszczona na tabliczce KBK lub obok niej w dobrze widocznym miejscu.

1) uznawania kontenerów;

2) przeprowadzania prób kontenerów;

3) przeprowadzania przeglądów kontenerów;

4) przeprowadzania okresowych inspekcji u właścicieli (dzierżawców) kontenerów, producentów kontenerów i zakładów naprawy kontenerów;

5) wydawania świadectw i dokumentów, zgodnych z konwencją, potwierdzających czynności określone w pkt 1, 2 i 3;

6) opracowywania i wydawania wymagań technicznych dotyczących zagadnień wymienionych w pkt 1, 2 i 3

powierza się Polskiemu Rejestrowi Statków S.A., z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku zbiorników w kontenerach zbiornikowych do przewozu towarów niebezpiecznych i zbiorników ciśnieniowych w kontenerach zbiornikowych wykonanie zadań określonych w ust. 1 pkt 1–3 i w § 4 pkt 1 powierza się Polskiemu Rejestrowi Statków S.A. i Transportowemu Dozorowi Technicznemu.

1) przebicia powłok kontenera;

2) uszkodzenia i deformacji konstrukcji ramowej kontenera;

3) jakichkolwiek zmian ogólnego kształtu kontenera;

4) uszkodzenia naroży zaczepowych (gniazd mocujących) kontenera;

5) uszkodzenia drzwi i zamknięć kontenera uniemożliwiającego zamknięcie kontenera;

6) uszkodzenia miejsc zakładania plomb na kontener

wyłączają kontener z eksploatacji.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. z 2002 r. Nr 32, poz. 302).