Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 154 poz. 1273

Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178) zarządza się, co następuje:

1) ustawie – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe;

2) krajach BIT – należy przez to rozumieć kraje trzecie, z którymi Rzeczpospolitą Polską wiążą umowy o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji;

3) nierezydentach z krajów BIT – należy przez to rozumieć osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne podmioty, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w krajach BIT; przez nierezydentów z krajów BIT należy także rozumieć znajdujące się w tych krajach oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów lub nierezydentów z innych krajów.

1) przekazywanie przez rezydentów do krajów BIT, za pośrednictwem uprawnionych banków, krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, z przeznaczeniem na podjęcie lub rozszerzenie działalności gospodarczej w tych krajach;

2) zbywanie w kraju przez nierezydentów z krajów trzecich:

a) papierów wartościowych, z wyjątkiem papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok,

b) jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania;

3) zbywanie w kraju przez nierezydentów z krajów trzecich, w ramach likwidacji mienia, dokonywanej w związku ze zmianą statusu dewizowego – papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania, wierzytelności i innych praw, których wykonywanie wiąże się z dokonywaniem rozliczeń pieniężnych, nabytych przez nich przed uzyskaniem statusu nierezydenta;

4) nabywanie w kraju przez nierezydentów z krajów trzecich:

a) papierów wartościowych, z wyjątkiem papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok,

b) jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania,

c) praw majątkowych będących przedmiotem obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie, Polskiej Giełdzie Finansowej S.A. w Warszawie, Centralnej Tabeli Ofert S.A. w Warszawie oraz na giełdach towarowych działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. Nr 103, poz. 1099);

5) nabywanie przez rezydentów w krajach BIT:

a) nieruchomości położonych w krajach BIT oraz praw na takich nieruchomościach na potrzeby działalności gospodarczej, podejmowanej lub prowadzonej w tych krajach,

b) udziałów i akcji w spółkach mających siedzibę w krajach BIT, a także obejmowanie udziałów i akcji w takich spółkach,

c) jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania, mających siedzibę w krajach BIT,

d) dłużnych papierów wartościowych o rocznym lub dłuższym terminie wykupu, wyemitowanych bądź wystawionych przez nierezydentów z krajów BIT;

6) nabywanie przez rezydentów, do własnego użytku, nieruchomości położonych w krajach trzecich, o ile ich cena nie przekracza w każdym przypadku równowartości 50 000 euro;

7) nabywanie przez znajdujące się w krajach trzecich polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych własności i innych praw na nieruchomościach położonych w tych krajach;

8) nabywanie przez rezydentów w czasie pobytu w krajach trzecich walut obcych, będących prawnym środkiem płatniczym w tych krajach, za krajowe lub zagraniczne środki płatnicze wywiezione z kraju lub uzyskane za granicą z tytułów niezwiązanych z działalnością gospodarczą;

9) zbywanie przez rezydentów w krajach trzecich:

a) papierów wartościowych, z wyjątkiem papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok,

b) jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania,

10) otwieranie przez rezydentów rachunków w bankach i oddziałach banków mających siedzibę w krajach BIT, w związku z czynnościami, o których mowa w pkt 5 lit. b–d, oraz w krajach trzecich, w związku z czynnościami, o których mowa w pkt 9;

11) otwieranie przez polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych, znajdujące się w krajach trzecich, rachunków w bankach i oddziałach banków mających siedzibę w tych krajach;

12) zaciąganie przez spółki, mające siedzibę w kraju, od nierezydentów z krajów trzecich, posiadających w tych spółkach udziały lub akcje w ilości dającej im co najmniej 10% głosów na zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy), pożyczek lub kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy;

13) udzielanie spółkom, mającym siedzibę w krajach trzecich, przez rezydentów posiadających w tych spółkach udziały lub akcje w ilości dającej im co najmniej 10% głosów na zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy), pożyczek lub kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy;

14) zaciąganie przez rezydentów od nierezydentów z krajów trzecich kredytów i pożyczek o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy, na pokrycie powstałych zgodnie z ustawą lub zezwoleniem dewizowym zobowiązań wobec nierezydentów z tych krajów;

15) udzielanie przez rezydentów nierezydentom z krajów trzecich kredytów i pożyczek o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy, z przeznaczeniem na pokrycie powstałych zgodnie z ustawą lub zezwoleniem dewizowym zobowiązań tych nierezydentów wobec rezydentów;

16) zaciąganie przez rezydentów pożyczek lub kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy, od będących nierezydentami z krajów trzecich członków ich rodzin, należących do l lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 34, poz. 209, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932, z 2000 r. Nr 13, poz. 169, Nr 22, poz. 270 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64);

17) udzielanie przez rezydentów nierezydentom, o których mowa w pkt 16, pożyczek lub kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu lub kwoty pożyczki przed upływem roku od dnia zawarcia umowy;

18) dokonywanie przez rezydentów, będących osobami fizycznymi, na rzecz nierezydentów z krajów trzecich, darowizn mających za przedmiot wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze, o wartości nieprzekraczającej równowartości 10 000 euro.

2. Zezwala się nierezydentom na wywóz oraz wysyłanie za granicę krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, o wartości przekraczającej łącznie równowartość 10 000 euro, nabytych lub wymienionych w banku za środki przywiezione przez nich uprzednio do kraju i zgłoszone zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy.

3. Wywóz oraz wysyłanie krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje na podstawie określonego w odrębnych przepisach zaświadczenia, wystawionego przez bank przy ich wypłacie, nabyciu lub wymianie.

2. Zezwala się na odstąpienie od obowiązku pisemnego zgłaszania przywozu dewiz i czeków podróżnych, o których mowa w ust. 1, organom celnym lub organom Straży Granicznej wykonującym kontrolę celną.

2. Wywóz złota dewizowego lub platyny dewizowej, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo odpisu lub wyciągu z rejestru przedsiębiorców, stwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie określonym w ust. 1.

1) dokonywanie w kraju wpłat w walutach obcych na rachunki bankowe pracowników, będących rezydentami, z tytułu wynagrodzenia za pracę oraz innych należnych świadczeń związanych z wykonywaniem pracy za granicą;

2) dokonywanie na rzecz pracowników, będących rezydentami, płatności w walutach obcych, z tytułu podróży służbowej odbywanej poza granicami kraju w sprawach tych pracodawców.

2. Zezwala się pracownikom, będącym rezydentami, na dokonywanie na rzecz pracodawców, będących rezydentami, płatności w walutach obcych, w rozliczeniu świadczeń otrzymanych w związku z wykonywaniem pracy za granicą lub odbywaniem za granicą podróży służbowej w sprawach tych pracodawców.

1) dokonywanie płatności w walutach wymienialnych za towary nabywane od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego w wolnych obszarach celnych, ustanowionych na terenie lądowego, lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, oraz dokonywanie płatności w walutach wymienialnych za usługi świadczone przez takie podmioty;

2) dokonywanie płatności w walutach wymienialnych za towary sprzedawane podróżnym i członkom załóg lub za usługi świadczone na ich rzecz w przewozach międzynarodowych na statkach powietrznych lub statkach morskich, w tym promach.

1) otwieranie rachunków w bankach i oddziałach banków mających siedzibę w krajach trzecich, w celu gromadzenia środków uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej;

2) udzielanie nierezydentom z krajów trzecich, z którymi łączą je pośrednio lub bezpośrednio powiązania o charakterze kapitałowym, pożyczek i kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty pożyczki lub kwoty kredytu przed upływem roku od dnia zawarcia umowy – do wysokości kwot zgromadzonych na rachunkach bankowych;

3) obrót wierzytelnościami przysługującymi od nierezydentów, z tytułu sprzedaży za granicą ropy naftowej lub gazu ziemnego pochodzącego ze złóż eksploatowanych przez te przedsiębiorstwa na terytorium kraju, w sposób zapewniający wpłatę zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności, na rachunki bankowe.

2. Przez koncesjonowane przedsiębiorstwa wydobywcze, o których mowa w ust. 1, rozumie się:

1) rezydentów będących przedsiębiorcami o kapitale własnym w wysokości stanowiącej równowartość co najmniej 5 000 000 euro prowadzących, zgodnie z udzieloną przez właściwe organy koncesją, działalność gospodarczą polegającą na poszukiwaniu i wydobyciu ropy naftowej i gazu ziemnego;

2) rezydentów, na których przeniesiono, za zgodą właściwych organów, część uprawnień i obowiązków z koncesji, o których mowa w pkt 1, jeżeli indywidualnie lub łącznie spełniają oni określony w pkt 1 warunek dotyczący wysokości kapitału własnego.

1) otwieranie rachunków w bankach i oddziałach banków mających siedzibę w krajach trzecich, w celu gromadzenia środków uzyskanych z prowadzonej za granicą działalności gospodarczej;

2) zaciąganie od nierezydentów z krajów trzecich, na cele inwestycyjne, kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu przed upływem roku od dnia zawarcia umowy, zabezpieczonych hipoteką morską;

3) zaciąganie od nierezydentów z krajów trzecich kredytów o terminie spłaty ponad połowy kwoty kredytu przed upływem roku od dnia zawarcia umowy i o równowartości do 50 000 000 euro, na finansowanie działalności eksploatacyjnej prowadzonej za granicą;

4) wywóz za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, złożonych na przechowanie i znajdujących się w kasie polskiego statku przed wejściem do polskiego obszaru celnego, zgłoszonych pisemnie przez kapitana statku urzędowi celnemu przy odprawie wejściowej, ze wskazaniem wartości i środków należących do poszczególnych osób.

2. Przez armatorów, o których mowa w ust. 1, rozumie się:

1) rezydentów prowadzących działalność w zakresie transportu morskiego: armatorów żeglugi liniowej, armatorów żeglugi trampowej, armatorów żeglugi promowej, armatorów żeglugi pasażerskiej, armatorów ratownictwa morskiego, armatorów żeglugi śródlądowej, szkolnictwo morskie, zaplecze naukowo-badawcze transportu morskiego, zaopatrzenie i obsługę platform poszukiwawczo-wydobywczych;

2) rezydentów prowadzących działalność w zakresie rybołówstwa morskiego: armatorów rybołówstwa bałtyckiego, armatorów rybołówstwa dalekomorskiego, armatorów pomocniczej floty rybołówstwa, zaplecze naukowo-badawcze rybołówstwa morskiego;

3) rezydentów prowadzących działalność poszukiwawczo-wydobywczą na morzu;

4) rezydentów będących armatorami jednostek specjalnych, w tym dźwigów pływających.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).