Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 151 poz. 1261

Na podstawie art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984 i Nr 115, poz. 996) zarządza się, co następuje:

1) ustawa – ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji;

2) jednostka organizacyjna Policji – komendę, komisariat, komisariat specjalistyczny, oddział prewencji i pododdział antyterrorystyczny. Wyższą Szkołę Policji, szkołę policyjną i ośrodek szkolenia Policji;

3) komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych – komórkę organizacyjną właściwą do spraw kadr w Komendzie Głównej Policji, komendzie wojewódzkiej (stołecznej) Policji, komendzie powiatowej (miejskiej) Policji, Wyższej Szkole Policji oraz szkole policyjnej;

4) sprawy osobowe – sprawy związane z nawiązaniem, zmianą i rozwiązaniem stosunku służbowego oraz wynikającymi z jego treści prawami i obowiązkami policjantów;

5) przełożony właściwy w sprawach osobowych – Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, komendanta Wyższej Szkoły Policji oraz komendanta szkoły policyjnej;

6) bezpośredni przełożony – osobę zajmującą stanowisko kierownicze bezpośrednio wyższe od stanowiska zajmowanego przez policjanta, poczynając od stanowiska kierownika rewiru dzielnicowych (równorzędnego) lub dowódcy plutonu;

7) droga służbowa – tryb zwracania się policjanta w sprawie osobowej lub innej sprawie wynikającej ze stosunku służbowego do przełożonego uprawnionego do jej załatwienia za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

8) ustanie stosunku służbowego – rozwiązanie stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem policjanta ze służby lub jego śmiercią.

2. Bezpośredni przełożony przesyła niezwłocznie wyższemu przełożonemu wniosek w sprawie osobowej wraz z opinią dotyczącą sposobu jej załatwienia, jeżeli nie jest właściwy do załatwienia tej sprawy.

3. Jeżeli policjant składa osobiście pisemny wniosek w sprawie osobowej, przyjmujący wniosek potwierdza jego otrzymanie, umieszczając na oryginale i na kopii datę jego otrzymania oraz czytelny podpis.

4. O sposobie załatwienia wniosku w sprawie osobowej należy zawiadomić policjanta w terminie 30 dni od dnia jego złożenia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

1) przyjęcia do służby w Policji oraz zwolnienia z tej służby;

2) mianowania, wyznaczenia lub powołania na stanowisko służbowe, zwolnienia lub odwołania z tego stanowiska oraz należnego na nim uposażenia;

3) skracania okresu służby przygotowawczej policjanta, zwalniania go z odbywania tej służby lub przedłużania okresu tej służby;

4) okresowego opiniowania policjantów;

5) przenoszenia lub delegowania do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości;

6) delegowania do pełnienia służby poza granicami państwa;

7) oddelegowania do pełnienia zadań służbowych poza Policją;

8) powierzania pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku w tej samej miejscowości;

9) zawieszania w czynnościach służbowych;

10) mianowania na stopnie policyjne, obniżania stopni policyjnych i ich przywracania;

11) udzielania zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą;

12) udzielania urlopów i zwolnienia od zajęć służbowych;

13) ustalania prawa do nagrody rocznej;

14) udzielania wyróżnień oraz wykonywania kar dyscyplinarnych.

2. Kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych przygotowuje sprawy osobowe do załatwienia lub zaopiniowania przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych.

3. Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, załatwia się na piśmie w formie rozkazu personalnego, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

4. Formy rozkazu personalnego nie stosuje się do udzielania urlopów i zwolnienia od zajęć służbowych.

1) dzieckiem do ukończenia 8 lat w przypadku:

a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,

b) porodu lub choroby małżonka stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki,

c) pobytu małżonka policjanta stale opiekującego się dzieckiem w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej;

2) chorym dzieckiem do ukończenia 14 lat;

3) innym chorym członkiem rodziny.

2. Zwolnienie od zajęć służbowych przysługuje przez okres niezbędny do osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż:

1) 60 dni w roku kalendarzowym – jeżeli opieka jest sprawowana nad dziećmi, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) 14 dni w roku kalendarzowym – jeżeli opieka jest sprawowana nad innymi członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

3. Podstawę udzielenia zwolnienia od zajęć służbowych w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 lit. b i c, pkt 2 i 3 stanowi zaświadczenie lekarskie o konieczności sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny.

2. Przepisy ust. 1 i § 4 ust. 2 stosuje się niezależnie od liczby dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki. W razie wykorzystania części zwolnienia od zajęć służbowych przez jedno z rodziców, drugiemu przysługuje tylko zwolnienie uzupełniające.

2. Jeżeli oboje rodzice pełnią służbę w Policji z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, może korzystać jedno z nich.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również policjantowi będącemu jedynym opiekunem dziecka w wieku do 14 lat.

2. Policjantowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne poza jednostkami organizacyjnymi bez skierowania przełożony właściwy w sprawach osobowych może udzielić zwolnienia od zajęć służbowych z części dnia służby w wymiarze i na warunkach, o których mowa w ust. 1, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności gdy poziom i kierunek kształcenia odpowiada wymaganiom na stanowisku służbowym zajmowanym przez policjanta lub planowanym do objęcia.

1) zmianie lub ustaleniu pisowni nazwiska lub imienia;

2) zmianie stanu cywilnego;

3) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu;

4) ukaraniu za wykroczenie;

5) utracie uprawnienia lub prawa wykonywania zawodu lub czynności, które pozostają w bezpośrednim związku z zajmowanym stanowiskiem służbowym,

6) zmianie miejsca zamieszkania;

7) urodzeniu się dziecka, przysposobieniu dziecka lub przyjęciu dziecka na wychowanie,

8) innych przypadkach, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią.

2. Policjant skierowany do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanej dalej „komisją lekarską”, w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby jest obowiązany bez zbędnej zwłoki poddać się badaniom lekarskim zleconym przez komisję lekarską.

3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych jest obowiązany umożliwić dostęp do badań, o których mowa w ust. 1 i 2.

2. W razie niestawienia się do służby lub spóźnienia z innej przyczyny niż określona w ust. 1, policjant jest obowiązany poinformować bezpośredniego przełożonego tego samego dnia o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania lub przyczynie spóźnienia, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W razie zaistnienia przyczyny uniemożliwiającej dopełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 2, policjant jest obowiązany poinformować o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania lub przyczynie spóźnienia, niezwłocznie po ustaniu tej przyczyny.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, policjant jest obowiązany poinformować bezpośredniego przełożonego osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, poprzez środek łączności lub drogą pocztową. Za datę przekazania informacji drogą pocztową uważa się datę stempla pocztowego.

2. Do postępowania w sprawach osobowych dotyczących nawiązania, zmiany i rozwiązania stosunku służbowego, o których mowa w ust. 1, w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

1) oznaczenie przełożonego właściwego w sprawach osobowych;

2) datę wydania rozkazu personalnego;

3) podstawę prawną;

4) stopień policyjny, nazwisko i imię policjanta, imię ojca oraz numer identyfikacyjny,

5) charakter służby (kandydacka, kontraktowa, przygotowawcza lub stała);

6) datę zwolnienia z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego oraz datę mianowania na nowe stanowisko służbowe;

7) nazwę i kod stanowiska służbowego oraz nazwę jednostki organizacyjnej Policji;

8) grupę zaszeregowania stanowiska służbowego oraz przyznane dodatki do uposażenia, a także wysokość miesięcznych stawek uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia, jeżeli mają one charakter uznaniowy;

9) termin rozliczenia się z realizacji zadań i czynności służbowych na dotychczas zajmowanym stanowisku;

10) uzasadnienie faktyczne i prawne mianowania na stanowisko służbowe;

11) (pouczenie o przysługujących policjantowi środkach odwoławczych;

12) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej rozkaz personalny.

2. W przypadku mianowania na stanowisko służbowe w związku z nawiązaniem stosunku służbowego rozkaz personalny o mianowaniu na to stanowisko powinien także określać:

1) datę, od której liczy się początek służby;

2) podstawę mianowania na stopień policyjny.

3. Kopię rozkazu personalnego, o którym mowa w ust. 1, wraz z potwierdzeniem jego doręczenia włącza się do akt osobowych policjanta.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej miejsca pełnienia służby policjanta zapoznaje go z przepisami regulującymi sposób pełnienia służby.

3. Policjant potwierdza fakt zapoznania się z przepisami, o których mowa w ust. 1 i 2, czytelnym podpisem oraz datą. Potwierdzenie włącza się do akt osobowych policjanta.

1) oznaczenie przełożonego właściwego w sprawach osobowych;

2) datę wydania rozkazu personalnego;

3) podstawę prawną i datę zwolnienia;

4) stopień policyjny, nazwisko i imię policjanta, imię ojca oraz numer identyfikacyjny;

5) charakter pełnionej służby (kandydacka, kontraktowa, przygotowawcza lub stała);

6) nazwę i kod stanowiska służbowego oraz nazwę jednostki organizacyjnej Policji;

7) grupę zaszeregowania ostatnio zajmowanego stanowiska służbowego oraz przyznane dodatki do uposażenia, a także wysokość miesięcznych stawek uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia, jeżeli mają one charakter uznaniowy;

8) termin rozliczenia się policjanta z obowiązków służbowych na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym;

9) uzasadnienie faktyczne i prawne zwolnienia ze służby;

10) pouczenie o przysługujących policjantowi środkach odwoławczych;

11) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego.

2. Rozkaz personalny o zwolnieniu ze służby może określać uprawnienia do nagrody rocznej oraz innych świadczeń pieniężnych, w tym z tytułu zwolnienia ze służby.

3. Przepis § 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli wydanie świadectwa służby w dniu zwolnienia ze służby nie jest możliwe, przełożony właściwy w sprawach osobowych nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zwolnienia ze służby przesyła je policjantowi albo osobie przez niego upoważnionej, za pośrednictwem poczty lub doręcza je w inny sposób.

3. Świadectwo służby zawiera informacje niezbędne do ustalenia uprawnień wynikających ze stosunku służbowego i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące:

1) charakteru służby (kandydacka, kontraktowa, przygotowawcza lub stała) oraz okresu jej pełnienia, a także nazwę jednostki organizacyjnej Policji;

2) zajmowanego ostatnio stanowiska służbowego lub pełnionych funkcji;

3) ustania stosunku służbowego, w tym podstawy prawnej zwolnienia ze służby;

4) liczby dni urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego wykorzystanego przez policjanta w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy;

5) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;

6) urlopu wychowawczego wykorzystanego w okresie służby oraz okresu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem po zwolnieniu ze służby ze względu na ważny interes służby albo likwidację jednostki organizacyjnej Policji lub jej reorganizację połączona ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie do innej jednostki lub na niższe stanowisko nie jest możliwe, a także przysługujących z tego tytułu uprawnieniach na podstawie art. 44a ustawy;

7) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w § 8;

8) potrąceń z uposażenia na zasadach określonych w art. 127 ustawy;

9) okresu otrzymywania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 117 ust. 3 ustawy;

10) uprawnień związanych z przywróceniem do służby na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy;

11) uprawnień przysługujących policjantowi–kobiecie na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy.

4. W świadectwie służby zamieszcza się także informacje o wysokości i składnikach uposażenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach, jeżeli policjant złożył w tej sprawie pisemny wniosek co najmniej 7 dni przed zwolnieniem ze służby. W razie złożenia wniosku już po zwolnieniu ze służby wydaje się nowe świadectwo służby w terminie 7 dni od dnia złożenia tego wniosku.

5. Kopię świadectwa służby przechowuje się w aktach osobowych policjanta. W uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje odpis tego świadectwa.

6. Wzór formularza świadectwa służby stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Przełożony właściwy w sprawach osobowych, uwzględniając wniosek o sprostowanie świadectwa służby, wydaje nowe świadectwo służby w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku. Odmowa sprostowania świadectwa służby wymaga pisemnego uzasadnienia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozwiązania stosunku służbowego w przypadkach, o których mowa w art. 42 ust. 2 i 3 ustawy.

2. Wzór opinii stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Opinię wydaje przełożony właściwy w sprawach osobowych.

4. Opinia powinna w szczególności zawierać:

1) stopień, imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia;

2) okres służby;

3) kwalifikacje i wykształcenie;

4) nazwę jednostki organizacyjnej i ostatnio zajmowane stanowisko służbowe oraz ocenę wywiązywania się z obowiązków służbowych;

5) szczególne osiągnięcia zawodowe, nagrody i wyróżnienia, a także ordery i odznaczenia uzyskane w okresie służby;

6) naruszenia dyscypliny służbowej i kary, które nie zostały zatarte;

7) pouczenie o prawie do złożenia odwołania.

2. Przełożony właściwy w sprawach osobowych, który wydał opinię, może uwzględnić odwołanie i wydać nową opinię. W przypadku nieuwzględnienia odwołania przełożony przesyła je wyższemu przełożonemu wraz z opinią oraz własnym stanowiskiem w sprawie.

3. Wyższy przełożony w terminie miesiąca od dnia wniesienia odwołania:

1) uwzględnia odwołanie i uchyla opinię w całości lub w części oraz nakazuje przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych, który wydał zaskarżoną opinię, wydanie nowej opinii, określając w pisemnym wystąpieniu, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy jej wydaniu, albo

2) nie uwzględnia odwołania.

4. Odmowa uwzględnienia odwołania wymaga pisemnego uzasadnienia.

5. W przypadku wydania nowej opinii przełożony właściwy w sprawach osobowych, który wydał opinię, niszczy poprzednio sporządzoną opinię.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 2 września 2002 r. (poz. 1261)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2