REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 150 poz. 1246
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA
z dnia 22 sierpnia 2002 r.
w sprawie badań psychiatrycznych i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających prawo do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą albo bezpośrednio zatrudnionych przy wytwarzaniu i obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007) zarządza się, co następuje:
1) zakres badań psychiatrycznych i psychologicznych, którym obowiązane są poddać się osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 oraz art. 22 i 28 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zwanej dalej „ustawą”, a także zakres badań osób posiadających koncesję i osób pozostających w stosunku pracy;
2) kwalifikacje lekarzy i psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych;
3) warunki i tryb:
a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych,
b) uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez lekarzy i psychologów,
c) wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych;
4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stosowanych dokumentów;
5) maksymalne stawki opłat za badania.
1) posiada prawo wykonywania zawodu;
2) posiada drugi stopień specjalizacji w zakresie psychiatrii lub tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii;
3) nie został pozbawiony praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądu
– zwany dalej „lekarzem upoważnionym”.
2. W zakresie uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez psychologa, o którym mowa w ust. 1, stosuje się rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń (Dz. U. Nr 79, poz. 898, z 2001 r. Nr 22, poz. 261 i z 2002 r. Nr 68, poz. 630).
1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu;
2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu;
3) ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych;
4) zaprzestania wykonywania zawodu przez okres dłuższy niż 5 lat – w razie niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 10 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204 i Nr 76, poz. 691);
5) orzeczenia prawomocnego środka karnego pozbawienia praw publicznych.
2. Lekarz upoważniony wystawia orzeczenie lekarskie z kopią; oryginał orzeczenia otrzymuje osoba, o której mowa w § 1 pkt 1, kopię pozostawia się w dokumentacji badań. W przypadku orzeczenia negatywnego sporządza się drugą kopię, którą przekazuje się:
1) organowi koncesyjnemu – w przypadku osób, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy;
2) pracodawcy – w przypadku osób, o których mowa w art. 22 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy.
3. Lekarz upoważniony przeprowadza badania osób, o których mowa w art. 22 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy, po przedstawieniu przez te osoby zaświadczenia o braku przeciwwskazań do pracy przy wytwarzaniu lub obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją albo wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wystawionego przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad pracownikami na podstawie odrębnych przepisów.
4. Lekarz upoważniony, przeprowadzając badanie osób, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, może zlecić przeprowadzenie badania ogólnolekarskiego lekarzowi posiadającemu kwalifikacje do sprawowania opieki profilaktycznej nad pracownikami na podstawie odrębnych przepisów.
5. Wzór orzeczenia lekarskiego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Przepis § 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Wzór orzeczenia psychologicznego stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobie, o której mowa w § 1 pkt 1, oraz organowi koncesyjnemu.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 2, wnoszą odwołanie wraz z jego uzasadnieniem w terminie 30 dni od dnia otrzymania orzeczenia.
4. Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza lub psychologa, którzy wydali orzeczenia, do:
1) konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie psychiatrii – w przypadku odwołania od orzeczenia lekarskiego;
2) psychologa wyznaczonego przez wojewodę – w przypadku odwołania od orzeczenia psychologicznego
– zwanych dalej „podmiotami odwoławczymi”.
5. Lekarz lub psycholog, za którego pośrednictwem wnoszone jest odwołanie, przekazuje je, wraz z dokumentacją badań, do podmiotu odwoławczego w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania.
6. Powtórne badanie przeprowadza konsultant wojewódzki w dziedzinie psychiatrii lub wyznaczony przez niego specjalista psychiatra i odpowiednio psycholog, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, w terminie nie dłuższym niż 30 dni – licząc od dnia otrzymania odwołania przez podmiot odwoławczy.
7. Lekarz lub psycholog, o których mowa w ust. 6, muszą posiadać kwalifikacje określone dla lekarzy i psychologów przeprowadzających badania zgodnie z przepisami rozporządzenia.
8. Do badań przeprowadzanych w trybie odwołania stosuje się przepisy rozporządzenia.
9. Orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwołania jest ostateczne.
10. Wzory orzeczeń, o których mowa w ust. 9, stanowią załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia.
2. W sprawach dotyczących sposobu postępowania z dokumentacją, o której mowa w ust. 1, w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem stosuje się odpowiednio przepisy w sprawie rodzajów indywidualnej dokumentacji medycznej, sposobu jej prowadzenia, szczegółowych warunków jej udostępniania oraz w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, sposobu jej prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania wydane na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984) oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza.
1) opłata za badanie psychiatryczne i psychologiczne, o których mowa w § 2 i 3:
a) badanie psychiatryczne 15%,
b) badanie psychologiczne 15%;
2) opłata za badania w trybie odwoławczym, o których mowa w § 10:
a) badanie lekarskie 25%,
b) badanie psychologiczne 25%
najniższego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 774 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
Minister Zdrowia: M. Łapiński
(Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 22 sierpnia 2002 r. (poz. 1246)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
Załącznik nr 4
- Data ogłoszenia: 2002-09-16
- Data wejścia w życie: 2002-10-01
- Data obowiązywania: 2017-10-12
- Dokument traci ważność: 2019-03-05
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA