Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 138 poz. 1161

Na podstawie art. 25 pkt 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145) zarządza się, co następuje:

1) podstawowe wymagania dotyczące terenów kontrolowanych i nadzorowanych, w tym sposób oznakowania, warunki dostępu i opuszczania tych terenów dla pracowników i innych osób;

2) warunki, jakie muszą być spełnione dla wykonywania pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy na tych terenach, w szczególności odnośnie do zakresu programu pomiarów i kryteriów doboru osób wykonujących pomiary.

1) granice terenu kontrolowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik do rozporządzenia, oraz tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj źródeł promieniotwórczych i związane z nimi zagrożenie;

2) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1, umieszcza się przy wejściu na teren kontrolowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

3) dostęp do terenu kontrolowanego, ograniczony przez zastosowanie środków technicznych, w szczególności drzwi, bram lub widocznych blokad mają:

a) pracownicy zatrudnieni na tym terenie,

b) pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznym,

c) za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionej przez niego osoby inne przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste umożliwiające bezpośrednie określenie dawki otrzymanej w czasie przebywania na tym terenie;

4) osoby, o których mowa w pkt 3 w lit. a i lit. c, mają dostęp do terenu kontrolowanego i jego opuszczania na podstawie przepustek, kart wstępu lub identyfikatorów;

5) dla terenu kontrolowanego opracowuje się instrukcje pracy, odpowiednie do zagrożenia związanego z występującymi źródłami i wykonywanymi czynnościami.

2. Jeżeli na terenie kontrolowanym występuje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, poza wymaganiami, o których mowa w ust.1, zapewnia się:

1) przy wejściu – możliwość zmiany odzieży osobistej na odzież roboczą oraz pomiar skażeń osobistych i wnoszonego sprzętu;

2) przy wyjściu – pomiar skażeń osobistych i wynoszonego sprzętu oraz środki i urządzenia do usuwania tych skażeń, zależne od prowadzonych prac, a także zamianę odzieży roboczej na osobistą i pojemniki na skażoną odzież roboczą.

1) granice terenu nadzorowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik do rozporządzenia;

2) granice terenu nadzorowanego można oznaczyć również tablicami informacyjnymi, podającymi rodzaj źródeł promieniotwórczych i związane z nimi zagrożenie, zależnie od prowadzonych prac na tym terenie;

3) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1 i 2, umieszcza się przy wejściu na teren nadzorowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

4) dostęp do terenu nadzorowanego i jego opuszczanie przez osoby inne niż pracownicy zatrudnieni na tym terenie podlega rejestracji.

2. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem czynności wykonywanych na terenie nadzorowanym, poza wymaganiami, o których mowa w ust, 1, opracowuje się instrukcje pracy, odpowiednie do zagrożenia związanego z występującymi źródłami i wykonywanymi czynnościami.

1) ustalenie miejsca, czasu i częstotliwości przeprowadzania pomiarów;

2) ustalenie rodzajów wykonywanych pomiarów;

3) wskazanie metod, przyrządów oraz procedur pomiarowych.

2. Zakres programu pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy, o których mowa w ust. 1, obejmuje:

1) pomiar mocy dawki z określeniem rodzaju i energii promieniowania;

2) pomiar i identyfikację skażeń promieniotwórczych powierzchni i powietrza – w przypadku możliwości rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych.

3. Pomiary, o których mowa w ust. 1, powinny umożliwiać:

1) ciągłą ocenę warunków pracy, w tym ocenę narażenia pracowników i innych osób znajdujących się na terenach kontrolowanych albo nadzorowanych;

2) kontrolę przestrzegania limitów użytkowych dawek określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności na tych terenach;

3) weryfikację granic terenu kontrolowanego i nadzorowanego;

4) ocenę narażenia osób znajdujących się poza tymi terenami, spowodowanego prowadzoną działalnością, w tym w wyniku usuwania substancji promieniotwórczych z tych terenów.

1) posiadające uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej;

2) przeszkolone przez inspektora ochrony radiologicznej w zakresie wykonywania pomiarów.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 6 sierpnia 2002 r. (poz. 1161)

1. WZÓR ZNAKU OSTRZEGAWCZEGO DO OZNAKOWANIA GRANIC TERENU KONTROLOWANEGO

2. WZÓR ZNAKU OSTRZEGAWCZEGO DO OZNAKOWANIA GRANIC TERENU NADZOROWANEGO

3. SYMBOL PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO