Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 97 poz. 879

Na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515. z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 45, poz. 498, Nr 106, poz. 1149 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowy zakres obowiązków funkcjonariuszy Straży Granicznej wynikający ze stosunku służbowego,

2) podstawy, zakres i tryb udzielania funkcjonariuszom Straży Granicznej zwolnień od zajęć służbowych,

1) ustawa – ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej,

2) przełożony właściwy w sprawach osobowych – przełożonego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy,

3) funkcjonariusz – funkcjonariusza Straży Granicznej,

4) bezpośredni przełożony – osobę zajmującą stanowisko kierownicze bezpośrednio wyższe od stanowiska zajmowanego przez funkcjonariusza, poczynając od stanowiska kierownika sekcji (równorzędnego) lub dowódcy plutonu,

5) droga służbowa – tryb zwracania się funkcjonariusza do wyższego przełożonego za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.

1) zmianie lub ustaleniu pisowni nazwiska lub imienia,

2) zmianie stanu cywilnego,

3) urodzeniu się dziecka, przysposobieniu albo przyjęciu dziecka na wychowanie lub utrzymanie,

4) podwyższeniu wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych,

5) utracie uprawnienia lub prawa wykonywania zawodu lub czynności, które pozostają w bezpośrednim związku z zajmowanym stanowiskiem służbowym,

6) zmianie adresu zamieszkania,

7) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dziecku pozostającemu na jego utrzymaniu,

8) ukaraniu za wykroczenie lub wszczęciu i zakończeniu prowadzonego przeciwko niemu postępowania w sprawie o wykroczenie.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz wykonuje, składając drogą służbową pisemny raport, załączając w razie potrzeby stosowne dokumenty.

3. Raport, o którym mowa w ust. 2, oraz załączone do niego dokumenty dołącza się do akt osobowych funkcjonariusza.

2. W celu uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1, funkcjonariusz składa pisemny wniosek drogą służbową.

3. O wyrażeniu lub odmowie wyrażenia zgody na wywiezienie przedmiotów, o których mowa w ust. 1, informuje się niezwłocznie zainteresowanego funkcjonariusza.

2. W przypadku pełnienia służby w warunkach narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub w warunkach uciążliwych, które zgodnie z przepisami w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników wymagają większej niż określona w ust. 1 częstotliwości profilaktycznych badań lekarskich, funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom w terminach określonych w tych przepisach.

2. Nieprzewidziane spóźnienie do służby funkcjonariusz jest obowiązany usprawiedliwić niezwłocznie po stawieniu się do służby.

3. W razie niestawienia się do służby, funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie poinformować o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w służbie, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W razie zaistnienia szczególnych okoliczności uniemożliwiających poinformowanie o przyczynie nieobecności w służbie w terminie określonym w ust. 3, funkcjonariusz jest obowiązany poinformować o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, niezwłocznie po ustaniu tych okoliczności.

5. O przyczynach uniemożliwiających stawienie się do służby lub powodujących spóźnienie do służby funkcjonariusz jest obowiązany poinformować bezpośrednio przełożonego osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności lub drogą pocztową. Za datę przekazania informacji drogą pocztową uważa się datę stempla pocztowego.

6. Nieobecność w służbie z powodu choroby funkcjonariusz usprawiedliwia, przedstawiając zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do służby.

1) 2 dni – w razie ślubu funkcjonariusza lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy funkcjonariusza,

2) 1 dnia – w razie ślubu dziecka funkcjonariusza albo zgonu i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką.

2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się, jeżeli wskazany przez funkcjonariusza termin nie pozostaje w bezpośrednim związku ze zdarzeniem uzasadniającym jego udzielenie.

3. Za dzieci, w rozumieniu ust. 1, uważa się dzieci, o których mowa w § 9 ust. 3.

1) dzieckiem w wieku do 8 lat w przypadku:

a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza,

b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia małżonkowi sprawowanie opieki,

c) pobytu małżonka funkcjonariusza, stale opiekującego się dzieckiem, w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej,

2) chorym dzieckiem w wieku do 14 lat,

3) innym chorym członkiem rodziny.

2. Za członków rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka, rodziców, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku od 14 do 25 lat lub dzieci, które stały się osobami całkowicie niezdolnymi do pracy przed osiągnięciem 25 lat życia, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem.

3. Za dzieci w rozumieniu ust. 1 i 2 uważa się dzieci własne funkcjonariusza lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie.

4. Podstawę udzielenia zwolnienia od zajęć służbowych w przypadkach wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem pkt 1 lit. a), stanowi zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w § 7 ust. 6.

1) 60 dni w roku kalendarzowym – jeżeli opieka jest sprawowana nad dziećmi, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 i 2,

2) 14 dni w roku kalendarzowym – jeżeli opieka jest sprawowana nad innymi członkami rodziny, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 3.

2. Łączny okres zwolnienia od zajęć służbowych w celu sprawowania opieki nad dziećmi i innymi członkami rodziny nie może przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się niezależnie od liczby dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki.

4. W razie wykorzystania części zwolnienia od zdjęć służbowych przez jednego z rodziców, drugiemu przysługuje tylko zwolnienie uzupełniające.

2. Jeżeli oboje rodzice pełnią służbę w Straży Granicznej, z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, może korzystać jedno z nich.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również funkcjonariuszowi będącemu jedynym opiekunem dziecka w wieku do 14 lat.

2. Funkcjonariuszowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne poza jednostkami organizacyjnymi Straży Granicznej:

1) na podstawie skierowania przełożonego właściwego do spraw osobowych – przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych w wymiarze i na zasadach określonych w przepisach dotyczących urlopu szkoleniowego i zwolnienia z części dnia pracy pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe,

2) bez skierowania – przełożony właściwy w sprawach osobowych może udzielić zwolnienia od zajęć służbowych, na zasadach określonych w pkt 1.

2. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie informuje funkcjonariusza o sposobie załatwienia wniosku. O odmowie udzielenia zwolnienia od zajęć służbowych funkcjonariusza informuje się pisemnie, wskazując przyczyny odmowy.

1) zwalnia od zajęć służbowych funkcjonariusza, wobec którego prowadzone jest postępowanie w sprawie zwolnienia ze służby w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, na okres tego postępowania,

2) może zwolnić od zajęć służbowych funkcjonariusza, wobec którego prowadzone jest postępowanie w sprawie zwolnienia ze służby w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w art. 45 ust. 2 ustawy, na okres tego postępowania.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik