Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 74 poz. 687

Na podstawie art. 23 ust. 4 pkt 1, 3, 4 i 7 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 113, poz. 1207 i Nr 154, poz. 1801) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zadania szpitalnych oddziałów ratunkowych,

2) szczegółowe wymaganie dotyczące lokalizacji w strukturze szpitala oraz warunków technicznych i budowlanych, jakim powinien odpowiadać szpitalny oddział ratunkowy,

3) strukturę organizacyjną szpitalnego oddziału ratunkowego,

4) dodatkowe wymagania w zakresie wyposażenia szpitalnych oddziałów ratunkowych.

1) udziela świadczeń zdrowotnych, polegających na wstępnej diagnostyce i podjęciu leczenia w zakresie niezbędnym do stabilizacji funkcji życiowych osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, z przyczyny wewnętrznej lub zewnętrznej, a w szczególności w razie wypadku, urazu, zatrucia u dorosłych i dzieci,

2) udziela świadczeń zdrowotnych, w zakresie określonymi w pkt 1, poszkodowanym w stanach wyjątkowych i katastrofach,

3) dokonuje zabezpieczenia medycznego pacjentów oraz organizuje transport do innych zakładów opieki zdrowotnej w razie konieczności leczenia specjalistycznego.

2. Oddział posiada zadaszone wejście i wjazd; obszar wjazdu musi być zamykany i otwierany automatycznie w celu ochrony przed wpływem czynników atmosferycznych, przelotowy dla ruchu ambulansów i wyraźnie oznakowany wzdłuż drogi dojścia i dojazdu.

3. Obszar wjazdu zapewnia bezkolizyjny podjazd co najmniej dwóch ambulansów jednocześnie.

4. Wejście i dojazd do oddziału organizuje się niezależnie od innych wejść i dojazdów do szpitala, przystosowując je również do potrzeb osób niepełnosprawnych.

5. Lokalizacja oddziału zapewnia łatwą komunikację z oddziałem anestezjologii i intensywnej opieki, zespołem operacyjnym, oddziałem diagnostyki obrazowej oraz węzłem wewnątrzszpitalnej komunikacji pionowej.

6. Oddział posiada własne, bezkolizyjne trakty komunikacyjne niezależne od ogólnodostępnych traktów szpitalnych.

7. Oddział dysponuje miejscem do lądowania śmigłowca ratunkowego, zlokalizowanym w takiej odległości, aby możliwe było przyjęcie chorego bez pośrednictwa środków transportu drogowego.

8. W przypadku braku możliwości technicznych realizacji wymagania określonego w ust. 7 dopuszcza się odległość lądowiska dla śmigłowca ratunkowego większą niż określona w ust. 7, pod warunkiem że oddział zabezpieczy transport ambulansem ratunkowym i czas transportu chorego do oddziału nie przekroczy 5 minut.

1) chirurgii ogólnej z częścią urazową,

2) chorób wewnętrznych,

3) anestezjologii z intensywną terapią,

oraz istnieje zaplecze diagnostyczne z zakresu radiologii i diagnostyki obrazowej oraz badań realizowanych przez laboratorium analityczne umożliwiające całodobowe prowadzenie badań diagnostycznych.

2. Oddział posiada powierzchnię wystarczającą dla prawidłowego funkcjonowania wszystkich jego obszarów, wymienionych w § 5. Architektura oddziału zapewnia możliwość wykonania badań diagnostycznych, w szczególności diagnostyki obrazowej przy łóżku pacjenta.

1) segregacji medycznej i przyjęć,

2) resuscytacyjno-zabiegowego,

3) krótkotrwałej intensywnej terapii,

4) obserwacji,

5) konsultacyjnego,

6) laboratoryjno-diagnostycznego,

7) stacjonowania zespołów ratownictwa medycznego,

8) zaplecza administracyjno-gospodarczego.

1) przeprowadzenia wstępnej oceny pacjenta i bezkolizyjnego transportu do innych obszarów oddziału,

2) jednoczesnego przyjęcia i segregacji medycznej co najmniej czterech pacjentów,

3) bliskiego dostępu do poczekalni dla pacjentów i rodzin,

4) warunków niezbędnych dla przeprowadzenia wywiadu zdrowotnego od zespołów ratownictwa medycznego oraz od pacjenta i jego rodziny.

2. W obrębie obszaru segregacji medycznej i przyjęć lokalizuje się stanowisko wyposażone w:

1) środki łączności zapewniające łączność pomiędzy centrum powiadamiania ratunkowego, zespołami ratownictwa medycznego, a oddziałem oraz kompleksową łączność wewnątrzszpitalną,

2) system bezprzewodowego przywoływania osób.

3. W obrębie obszaru segregacji medycznej i przyjęć lokalizuje się stanowisko rejestratora medycznego, które wyposaża się w sprzęt informatyczny służący do rejestracji i przyjęć pacjentów.

4. W obrębie obszaru segregacji i przyjęć lokalizuje się stanowisko dekontaminacji.

2. Powierzchnia przeznaczona na jedno stanowisko resuscytacyjno-zabiegowe wynosi co najmniej 20 m².

3. Wyposażenie i urządzenie obszaru resuscytacyjno-zabiegowego umożliwia co najmniej:

1) monitorowanie i podtrzymanie funkcji życiowych,

2) prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowo-mózgowej,

3) wykonanie pełnego zakresu wczesnej diagnostyki i wstępnego leczenia urazów,

4) prowadzenie resuscytacji płynowej,

5) leczenie bólu,

6) wstępne leczenie zatruć,

7) opracowanie chirurgiczne ran i drobnych urazów,

8) wszystkie inne działania ratunkowe w stanach zagrożenia zdrowia i życia u dorosłych i dzieci.

4. Na minimalne wyposażenie w wyroby medyczne jednego stanowiska obszaru resuscytacyjno-zabiegowego składa się:

1) stół zabiegowy z lampą operacyjną,

2) aparat do znieczulania z wyposażeniem stanowiska do znieczulenia, mobilny, jeden na dwa stanowiska obszaru,

3) zestaw monitorowania czynności życiowych, w tym co najmniej zestaw do monitorowania czynności elektrograficznej serca, pomiaru ciśnienia tętniczego i żylnego, pulsoksymetr, kapnograf,

4) respirator z możliwością wykorzystywania go do czynności transportowych – jeden na dwa stanowiska obszaru,

5) defibrylator z funkcją kardiowersji i opcją elektrostymulacji serca,

6) pompa infuzyjna,

7) aparat do szybkiego przetaczania płynów,

8) aparat do ogrzewania płynów infuzyjnych – jeden na dwa stanowiska,

9) strzykawki automatyczne,

10) elektryczne urządzenie do ssania,

11) nie mniej niż po dwa gniazda poboru tlenu, powietrza i próżni z centralnego źródła i w miarę możliwości dodatkowe gniazdo poboru podtlenku azotu z centralnego źródła.

5. Pomieszczenie sali zabiegowej wynosi co najmniej 20 m² oraz jest wyposażone w wyroby medyczne i produkty lecznicze, umożliwiające wykonanie drobnych zabiegów chirurgicznych u chorych lub poszkodowanych.

6. Na wyposażenie sali zabiegowej składa się:

1) stół zabiegowy z lampą operacyjną,

2) aparat do znieczulania z wyposażeniem stanowiska do znieczulenia, wraz z zestawem monitorującym,

3) źródło tlenu, powietrza i próżni w ilości nie mniejszej niż po dwa gniazda poboru oraz w miarę możliwości centralne źródło podtlenku azotu,

4) nie mniej niż dziesięć gniazd poboru energii elektrycznej,

5) stanowisko narzędziowe chirurgiczne.

7. Pomieszczenie sali zakładania opatrunków gipsowych wynosi co najmniej 12 m² i jest wyposażone w wyroby medyczne i produkty lecznicze umożliwiające zakładanie opatrunków gipsowych. W pomieszczeniu zapewnia się dostęp do źródła tlenu, powietrza i próżni i w miarę możliwości dostęp do centralnego źródła podtlenku azotu oraz odpowiednią przestrzeń do zorganizowania stanowiska do znieczulenia z wyposażeniem. Przyłącza elektryczne gwarantują możliwość pracy urządzeń diagnostycznych, a w szczególności urządzeń diagnostyki obrazowej.

8. Obszar resuscytacyjno-zabiegowy, niezależnie od wyposażenia wymienionego w ust. 4–7, posiada:

1) przytóżkowy zestaw rtg, opcjonalnie z ramieniem C i torem wizyjnym,

2) analizator parametrów krytycznych,

3) przewoźny ultrasonograf,

4) całodobową dostępność do bronchoskopu, laryngofiberoskopu i gastrofiberoskopu.

1) monitorowanie funkcji życiowych, zgodnie ze standardem intensywnej terapii,

2) kontynuowanie przedłużającej się resuscytacji krążeniowo-oddechowej,

3) wczesne leczenie zatruć,

4) przygotowanie i stabilizacja pacjentów przed doraźną interwencją chirurgiczną,

5) wstępne leczenie ostrej niewydolności oddechowej, w tym prowadzenie oddechu zastępczego,

6) wstępne leczenie ostrej niewydolności krążeniowej, w tym prowadzenie zewnętrznej stymulacji serca,

7) wstępne leczenie ostrych niewydolności narządowych, w tym terapii nerkozastępczej,

8) resuscytacja płynowa,

9) wstępne leczenie wstrząsu o różnej etiologii.

2. W obszarze krótkotrwałej intensywnej terapii lokalizuje się co najmniej dwa stanowiska intensywnej terapii, które są usytuowane i wyposażone w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382–1384 i Nr 128, poz. 1407).

1) monitorowanie rytmu serca i toru oddechowego,

2) nieinwazyjne monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi,

3) monitorowanie wysycenia tlenowego hemoglobiny,

4) pomiar temperatury powierzchniowej i centralnej,

5) stosowanie biernej tlenoterapii,

6) prowadzenie infuzji dożylnych,

7) podjęcie natychmiastowej resuscytacji z defibrylacją i udrożnieniem dróg oddechowych na drodze intubacji lub konikotomii.

2. Obszar obserwacji posiada ponadto:

1) przenośny zestaw resuscytacyjny z niezależnym źródłem tlenu i respiratorem transportowym,

2) defibrylator z zestawem łyżek dla dorosłych i dla dzieci, z nie mniej niż pięcioma odprowadzeniami ekg i dwufazową falą defibrylacji,

3) źródło tlenu, powietrza i próżni z gniazdami poboru przy każdym stanowisku,

4) elektryczne urządzenie do odsysania jedno na cztery stanowiska obserwacyjne.

2. Wyposażenie w wyroby medyczne i produkty lecznicze obszaru konsultacyjnego umożliwia przeprowadzanie badań lekarskich i konsultacji specjalistycznych.

2. Obszar stacjonowania zespołów ratownictwa medycznego zapewnia:

1) pomieszczenie na dodatkowe wyroby medyczne i produkty lecznicze,

2) system natychmiastowego powiadamiania zespołów ratownictwa medycznego oraz system łączności wewnątrzszpitalnej,

3) zaplecze socjalne dla personelu zespołów ratownictwa medycznego,

4) magazyn sprzętu dla zabezpieczenia medycznego stanów wyjątkowych lub katastrof, zgodnie z planem zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych danego obszaru,

5) miejsce wyposażone w łatwy dostęp do źródła energii elektrycznej i wody.

2. W skład osobowy oddziału wchodzą:

1) ordynator oddziału i pielęgniarka oddziałowa,

2) personel lekarski w liczbie zabezpieczającej prawidłowe funkcjonowanie oddziału, w tym co najmniej jeden lekarz przebywający stale w szpitalnym oddziale ratunkowym,

3) personel średni i pomocniczy w liczbie niezbędnej do zabezpieczenia prawidłowego funkcjonowania oddziału.

3. Świadczeń zdrowotnych w oddziale udzielają, poza osobami określonymi w ust. 2, lekarze posiadający kwalifikacje odpowiednie do zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych, pozostający w stałej gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych na terenie szpitala, w którym zlokalizowany jest oddział.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć program dostosowania oddziału do wymagań rozporządzenia w terminie nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 2003 r.

Minister Zdrowia: M. Łapiński