REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 37 poz. 351

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422. z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 498, Nr 106, poz. 1149 i Nr 110, poz. 1189) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Doprowadzanie osób zatrzymanych, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, zwane dalej „doprowadzaniem", zarządzają:

1) Komendant Główny Straży Granicznej,

2) komendant oddziału Straży Granicznej,

3) komendanci strażnic, granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej w sprawach należących do terytorialnego zasięgu ich działania,

4) dyżurny operacyjny strażnicy Straży Granicznej,

5) kierownik zmiany granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej,

6) dowódca jednostki pływającej Straży Granicznej,

zwani dalej „zarządzającymi".

§ 2.

1. Doprowadzenie następuje na podstawie nakazu doprowadzenia, podpisanego przez zarządzającego, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 6–8.

2. Wzór nakazu doprowadzenia określa załącznik do rozporządzenia.

3. W przypadku doprowadzeń, o których mowa w § 6–8, wyznaczenie funkcjonariuszy do doprowadzenia lub udzielenie im zgody na doprowadzenie rejestruje się w dokumentacji służbowej.

§ 3.

1. Osoby zatrzymane są doprowadzane przez funkcjonariuszy pełniących służbę w pomieszczeniach jednostek organizacyjnych Straży Granicznej przeznaczonych dla osób zatrzymanych, z wyjątkiem doprowadzeń dokonywanych przez funkcjonariuszy w przypadkach, o których mowa w § 6–8, zwanych dalej „funkcjonariuszami".

2. Doprowadzeniem kieruje funkcjonariusz:

1) wskazany w nakazie doprowadzenia jako dowódca,

2) wyznaczony na dowódcę przez:

a) dyżurnego operacyjnego strażnicy – w przypadku, o którym mowa w § 6,

b) komendanta lub kierownika zmiany granicznej placówki kontrolnej – w przypadku, o którym mowa w § 7,

c) dowódcę jednostki pływającej Straży Granicznej – w przypadku, o którym mowa w § 8,

zwany dalej „dowódcą".

§ 4.

1. Doprowadzenie rozpoczyna się z chwilą przekazania osób zatrzymanych funkcjonariuszom.

2. Dowódca w chwili przekazania osób zatrzymanych sprawdza:

1) tożsamość tych osób,

2) zgodność przekazanych mu dowodów rzeczowych i depozytu z dokumentacją zawierającą ich wykaz,

3) posiadanie przy sobie przedmiotów niebezpiecznych.

3. Dowódca po dokonaniu sprawdzenia wyznacza zadania dla funkcjonariuszy, w szczególności wyznacza imiennie funkcjonariuszy odpowiedzialnych za poszczególne osoby zatrzymane.

§ 5.

1. Osoby zatrzymane są doprowadzane samochodem specjalnym (więźniarką) co najmniej przez dwóch funkcjonariuszy.

2. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające doprowadzenie samochodem specjalnym, osoby zatrzymane mogą być doprowadzane innymi środkami transportu Straży Granicznej, publicznym transportem zbiorowym, z wyłączeniem środków komunikacji miejskiej, lub pieszo.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, liczba funkcjonariuszy powinna być większa od liczby osób zatrzymanych.

§ 6.

Osoby zatrzymane są doprowadzane do strażnicy przez funkcjonariuszy:

1) wyznaczonych przez dyżurnego operacyjnego strażnicy,

2) pełniących służbę graniczną, za zgodą dyżurnego operacyjnego strażnicy, po zakończeniu czasu pełnienia tej służby.

§ 7.

Osoby zatrzymane w przejściu granicznym są doprowadzane do przeznaczonych dla nich pomieszczeń granicznej placówki kontrolnej przez funkcjonariuszy:

1) którzy dokonali zatrzymania za zgodą komendanta lub kierownika zmiany granicznej placówki kontrolnej,

2) wyznaczonych przez komendanta lub kierownika zmiany granicznej placówki kontrolnej, jeżeli doprowadzenie w sposób, o którym mowa w pkt 1, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione.

§ 8.

Osoby zatrzymane przez funkcjonariuszy wchodzących w skład załogi jednostki pływającej Straży Granicznej są doprowadzane przez funkcjonariuszy wyznaczonych przez dowódcę tej jednostki:

1) na jej pokładzie,

2) na pokładzie statku, na którym zatrzymano te osoby, jeżeli przyjęcie osób zatrzymanych na pokład jednostki pływającej Straży Granicznej jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, w szczególności zaś gdy zachodzą przesłanki do zmuszenia statku, na którego pokładzie zatrzymano te osoby, do zawinięcia do wskazanego portu.

§ 9.

1. Osoby zatrzymane, doprowadzane samochodem specjalnym, umieszcza się w wydzielonej części pojazdu.

2. Po umieszczeniu osób zatrzymanych w samochodzie specjalnym funkcjonariusze zajmują przeznaczone dla nich miejsca, a dowódca zajmuje siedzenie obok kierowcy.

3. W uzasadnionych przypadkach funkcjonariusze, po uprzednim przekazaniu broni palnej dowódcy, mogą zająć miejsca w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.

§ 10.

Osobę zatrzymaną, doprowadzaną samochodem osobowym, umieszcza się na tylnym siedzeniu, pomiędzy funkcjonariuszami, którzy składają broń palną w miejscu uniemożliwiającym jej użycie przez osobę zatrzymaną.

§ 11.

1. Osoby zatrzymane, doprowadzane autobusem, powinno się umieszczać na siedzeniach przy oknach najbardziej oddalonych od drzwi autobusu. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok siedzeń zajmowanych przez te osoby.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dwie osoby zatrzymane można umieścić na siedzeniach znajdujących się obok siebie. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez osoby zatrzymane.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, funkcjonariusze przekazują broń palną dowódcy, który zajmuje miejsce znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez funkcjonariuszy.

§ 12.

Osoby zatrzymane, doprowadzane pociągiem, powinno się umieszczać tyłem do kierunku jazdy, pomiędzy funkcjonariuszami, którzy przekazują broń palną dowódcy. Dowódca zajmuje miejsce obok siedzenia zajętego przez jednego z funkcjonariuszy.

§ 13.

Dowódca przy doprowadzaniu powinien mieć na względzie bezpieczeństwo osób zatrzymanych, funkcjonariuszy i innych osób.

§ 14.

1. Przy doprowadzeniu funkcjonariusze są obowiązani:

1) posiadać wyposażenie i uzbrojenie odpowiednie do mogących zaistnieć zagrożeń, w szczególności środki łączności, broń palną, kajdanki, prowadnice, kaftany bezpieczeństwa, pasy obezwładniające, siatki obezwładniające, kamizelki kuloodporne, kaski ochronne, opatrunki osobiste i środki ochronne przed zakażeniem chorobami zakaźnymi,

2) nie udzielać informacji o osobach zatrzymanych innym osobom,

3) uniemożliwiać kontaktowanie się osób zatrzymanych z innymi osobami,

4) nie zdejmować osobom zatrzymanym kajdanek bez uzasadnionej potrzeby.

2. Dowódca zapewnia właściwe uzbrojenie i wyposażenie funkcjonariuszy.

§ 15.

1. Przy doprowadzeniu osób zatrzymanych – co do których zachodzi podejrzenie, że mogą dokonać zamachu na życie lub zdrowie własne, funkcjonariusza oraz innych osób, podjąć próbę ucieczki – albo przy doprowadzaniu osób zachowujących się agresywnie, stosuje się środki ostrożności, polegające na:

1) wyznaczeniu większej liczby funkcjonariuszy lub funkcjonariuszy z plutonów specjalnych Straży Granicznej,

2) założeniu osobie zatrzymanej kajdanek na ręce z tyłu,

3) użyciu psa służbowego.

2. W przypadku gdy zachodzi podejrzenie, że podczas doprowadzenia może dojść do ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osoby zatrzymanej, co najmniej jeden z funkcjonariuszy może zostać uzbrojony w broń maszynową.

§ 16.

W przypadku gdy osoba zatrzymana poddawana jest badaniom lekarskim w trybie określonym w odrębnych przepisach, dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz zapewnia warunki uniemożliwiające jej ucieczkę z miejsca prowadzenia badań. W tym celu dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz może zwrócić się o pomoc do najbliższej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub Policji.

§ 17.

W przypadku ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób zatrzymanych dowódca zarządza umieszczenie tych osób w miejscu najbardziej bezpiecznym i uniemożliwiającym ucieczkę oraz organizuje obronę.

§ 18.

1. W przypadku ucieczki osoby zatrzymanej dowódca zarządza umieszczenie innych osób zatrzymanych w miejscu uniemożliwiającym ucieczkę i organizuje natychmiastowy pościg.

2. Wobec osoby doprowadzanej, której ucieczkę udaremniono, stosuje się środki ostrożności, o których mowa w § 15 ust. 1.

§ 19.

W przypadku ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osoby zatrzymanej lub ucieczki osoby zatrzymanej, dowódca powiadamia niezwłocznie najbliższą jednostkę organizacyjną Straży Granicznej lub Policji i, w razie potrzeby, zwraca się do niej o pomoc.

§ 20.

1. Jeżeli podczas doprowadzenia osób zatrzymanych zajdą okoliczności uniemożliwiające jego kontynuację, dowódca, wykorzystując dostępne środki łączności, niezwłocznie zawiadamia o tym zarządzającego, który podejmuje decyzję w sprawie doprowadzenia.

2. W przypadku podjęcia przez zarządzającego decyzji o kontynuowaniu doprowadzenia, dowódca, niezwłocznie po jego dokonaniu, sporządza pisemny meldunek o przebiegu okoliczności, o których mowa w ust. 1, i przekazuje go zarządzającemu.

3. W przypadku niedokonania doprowadzenia dowódca, wykorzystując dostępne środki łączności, niezwłocznie zawiadamia o tym zarządzającego, a następnie sporządza pisemny meldunek o przyczynach niedoprowadzenia i przekazuje go zarządzającemu.

§ 21.

Doprowadzenie kończy się z chwilą uzyskania pisemnego potwierdzenia doprowadzenia w nakazie doprowadzenia.

§ 22.

Traci moc zarządzenie nr 7 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie sposobu doprowadzania przez funkcjonariuszy Straży Granicznej osób zatrzymanych do właściwego terenowego organu Straży Granicznej (Dz. Urz. MSWiA Nr 3, poz. 26).

§ 23.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

Załącznik 1. [WZÓR NAKAZU DOPROWADZENIA]

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 25 marca 2002 r. (poz. 351)

WZÓR NAKAZU DOPROWADZENIA